ثبت نمرات دانشجویان دانشگاه آزاد کرج
با سلام دانشجویان عزیز دانشگاه آزاد کرج نمرات ترم جاری
در آموزشیار ثبت شد جهت مشاهده نمرات به صفحه خود مراجعه کنید
با آرزوی موفقیت
- ۰۰/۰۴/۳۰
با سلام دانشجویان عزیز دانشگاه آزاد کرج نمرات ترم جاری
در آموزشیار ثبت شد جهت مشاهده نمرات به صفحه خود مراجعه کنید
با آرزوی موفقیت
دو و میدانی[۱] به مجموعهای از ورزشهایی گفته میشود که شامل انواع دو، پرش، پرتاب، پیادهروی و رشتههای ترکیبی است. برگزاری مسابقات دو و میدانی، در مقایسه با دیگر ورزشها، سادهتر است و نیاز چندانی به تجهیزات گرانقیمت ندارد. بیشتر رشتههای دو و میدانی بهطورکلی انفرادی هستند، بهجز دوهای امدادی و برخی از مسابقات مانند دوهای صحرانوردی که در آنها امتیاز اعضای یک تیم با هم جمع میشود.
سابقهٔ این ورزش به المپیک باستانیِ یونانیان میرسد که از ۷۷۶ قبل از میلاد برگزار میشد. این رشته استخوانبندی المپیک مدرن را از اوّلین دورهٔ آن تشکیل دادهاست. امروزه اتحادیه بینالمللی فدراسیونهای دو و میدانی (IAAF) برگزاری مسابقات دوومیدانی در سطح بینالمللی را بر عهده دارد و پس از المپیک، معتبرترین رویدادهای این رشته، مسابقات قهرمانی دوومیدانی جهانو قهرمانی دو و میدانی داخل سالن جهان بهشمار میروند.
مسابقات دو، پیادهروی سرعت، پرش و پرتاب از دوران پیشاتاریخ تاکنون انجام میشدهاست. سنگنگارههایی از مسابقات دو و پرش ارتفاع بر روی مقبرههای مصری متعلق به ۲۲۵۰ سال پیش از میلاد وجود دارد. ایرلندیهای باستان از حدود ۱۸۰۰ سال پیش از میلاد مسابقاتی را برگزار میکردند که پرتاب سنگ و دو نیز در بین آنها بود. وقتی یونانیان در ۷۷۶ پ. م برگزاری بازیهای المپیک را آغاز کردند، تنها رشتهای که در چندین دورهٔ ابتدایی در آن برگزار شد مسابقهٔ دو سرعت معروف به استادیون بود که دوندگان، طول ورزشگاه (حدود ۲۰۰ متر) را میدویدند. در دورههای بعدی، رشتههای دیگری ازجمله پرتابها و پرشها نیز برگزار شدند و مهمترین رشتهٔ مسابقات پنجگانه محسوب میشد که از پنج رشتهٔ دو استادیون، پرش طول، پرتاب دیسک، پرتاب نیزه و کُشتی تشکیل میشد.
مسابقات دو بر روی پیست مخصوص بیضیشکل ، و مسابقات میدانی، یعنی پرتابها و پرشها، بر روی زمین چمن ورزشگاه برگزار میشود. طول پیست در ورزشگاههای فضای باز ۴۰۰ متر و در سالنها ۲۰۰ متر است. بر اساس استانداردهای فدراسیون جهانی دو و میدانی، برگزاری مسابقات دو نباید بیش از ۲۵ دور در فضای باز (دو ۱۰٬۰۰۰ متر استقامت) و ۱۵ دور در سالن (دو ۳۰۰۰ متر نیمهاستقامت) باشد. مسافتهای طولانیتر، مانند ماراتن و نیمهماراتن، در جاده برگزار میشوند.
پرشهای دوومیدانی شامل پرش ارتفاع، پرش طول، پرش سهگام و پرش با نیزه، و رشتههای پرتابی شامل پرتاب وزنه، پرتاب دیسک، پرتاب نیزه و پرتاب چکش میشوند. رشتههای ترکیبیِ دوومیدانی شامل دهگانه، هفتگانه و پنجگانه هستند که در آنها ورزشکاران در چندین رشته مسابقه میدهند و با توجه به نتیجهای که در هر رشته کسب میکنند، مطابق جدول امتیازات، امتیازی بهدست میآورند و در پایان، کسی که امتیازات بیشتری بهدست آوردهباشد برندهٔ مسابقهٔ ترکیبی خواهد بود.
منشاء پیدایش دو و میدانى به انسانهاى اولیه برمىگردد. انسانهاى اولیه، در جریات تلاش براى بقاء، شکار و دفاع از دو بدن، پریدن و پرتاب کردن استفاده مىبرند. با گذشت زمان و تغییر شرایط زندگی، انجام این حرکات طبیعى بیشتر براى عملیات جنگى صورت مىگرفت. در زمان صلح که اوقات فراغت جنگجویان بیشتر بود و در این زمینهها به تمرین و رقابت مىپرداختند.
نقوش روى اشیاء و ظروف بجا مانده از دوران باستان، تصاویر انسانهایى را نشان مىدهد در حال دویدن، پریدن و پرتاب کردن مىباشند. براساس مدارک موجود اثبات گردیده است که پیش از اولین دوره مسابقات المپیک دویدن، پریدن و پرتاب کردن به عنوان یک ورزش داراى جاذبه براى مردم یونان بوده است. مسابقه بیشتر دو و میدانى به یونان باستان مىرسد. در سال ۷۷۶ ق – م و رشتههاى ۵ گانه ورزشى مرکب از: دو سرعت، پرش طول، پرتاب دیسک، پرتاب نیزه و کشتى تشکیل مىشد.
دو و میدانى نوین در قرن ۱۹ در امپراطورى انگلستان بوجود آمده و رشتههاى قدیمى ابقاء و رشتههاى جدیدى مانند: دو با مانع، دوهاى استقامت، پرش طول و پرش سه گام، پرتاب چکش و وزنه جزو رشته دو ومیدانى درآمدند. درسال ۱۸۱۰ میلادى مسابقهاى در زمینه دو و میدانى در انگلستان انجام گردید. در بین سالهاى ۱۸۵۷ و ۱۸۶۰ و مسابقات دو و میدانى بین دانشگاههاى مشهور آکسفورد و کمبریج برگزار مىگردید. ۲۰ سال بعد رشته دو و میدانى آن چنان توسعه پیداکرد که انجمن دو و میدانى آماتورى انگلستان تأسیس گردید.
دو ۳۰۰۰ متر با مانع بصورت امروزى از مسابقات صحرا نوردى که بسیار مورد علاقه سربازان انگلیسى بود مشتق گردید. از سال ۱۹۰۰ مسابقات با مسافتهاى مختلف انجام مىشد، وى از سال ۱۹۲۰ مسافت رسمى ۳۰۰۰ متر تعیین شد. ایده واردکردن دو ماراتن در سال ۱۸۹۶ در اولین دوره المپیک جدید بوجود آمده و انجام پذیرفت. پرش ارتفاع همراه با انواع حرکات آکروباتیک، در قرن ۱۹ از جزایر انگلستان رونق یافت. پرش سه گام نیز از جزایر ایرلند آغاز گردید، در طى قرن ۱۹ ایرلندىها در این رشته تبحر پیدا کردند. ماده پرتاب وزنه نیز به جزایر انگلستان مربوط مىشد. در آغاز براى پرتاب از سنگ استفاده مىشده است ولى بعدها در اواسط قرن ۱۸ از گلولههاى آهنى استفاده گردید. در آغاز قرن ۱۹ نیز محل پرتاب از مربع به دایره تبدیل گردید. پرتاب چکش نیز از قرن ۱۶ از جزایر انگلستان شروع گردید البته شکل جدید چکش از اسکاتلند آغاز شد. موارد ۱۰ گانه نیز در اواسط قرن ۱۹ در ایرلند انجام مىشد. البته پیشگامى اسکاندیناوىها موجب ورود این رشته در مسابقات المپیک استکهلم گردید.
دوومیدانییک ورزش طبیعی است زیرا با رفتار و حرکات طبیعی انسان مطابقت دارد. بنابراین میتوان گفت دوومیدانی از زمان پیدایش بشر وجود داشته است و اولین اسلحه نسان در برخورد با محیط و خطرهای آن به حساب میآمد. بشر اولیه برای دفاع از خود محتاج به فرار کردن بود تا اینکه در محلی خود را مخفی کرده به زندگی خود ادامه دهد. لیکن اشخاصی که ضعیف بوده و قدرت دویدن نداشتند بدون شک طعمه حیوانات قرار میگرفتند. بدین جهت پدرها بچههای خود را تشویق به دویدن کرده و به آنها طرز فرار از مقابل حیوانات را میآموختند چرا که دویدن، حد فاصل بین زندگی و مرگ برای آنها بود. انسانهای اولیه ضمن دویدن و فرار، برای عبور از موانع طبیعی از جهیدن و پریدن استفاده میکردند و اگر لازم میشد که بین آنها و حیوانات مبارزهای صورت گیرد از پرتاب سنگ یا دیگر اشیا کمک میگرفتند این کار معمولاً زمانی انجام میگرفت که انسان از فرار کردن خسته و کوفته میشد. در تنگنای مرگ و زندگی، انسان مجبور بود از قدرت بازو و پنجه و عضلات خود هم حداکثر استفاده را نماید. به این ترتیب انسان اولیه پی برد که اگر تندتر بدود، بیشتر بپرد و محکمتر پرتاب کند، بهتر خواهد توانست با مشکلات و خطرات پیرامون خود مبارزه کند. از بین ملتهای دنیای باستان فقط یونان بود که با عشق و علاقه، مردان غیور و با شهامت خود را به بهترین شکل، تشویق میکرد. در یونان باستان به مردانی که بهتر دویده و شیای را بیشتر پرتاب کرده و از مرتفعترین محل میپریدند به چشم عظمت نگاه میکردند و برای آنها احترام و افتخار زیادی قائل بودند. اما نکته مجهول برای همه دانشمندان علم ورزش این است که به چه علت قهرمانان پرتاب دیسک در مرتبه اول قرار میگرفتند و ورزشکاران دیگر در درجه دوم اهمیت قرار داشتند. در اساطیر یونان باستان، به موجودی پرشور و شر به نام «مرکور» بر میخوریم. این موجود افسانهای، جوانی است بلند بالا و سرشار از شادمانی و حرکت و حرارت. او در دو طرف کلاه و مچ پای خود بالهایی کوچک دارد و با همین بالها و گامهای تیز و چابک، سفرهای بسیار پرماجرایی را در کوهها و جنگله و سرزمینهای مختلف انجام میدهد. وجود چنین اسطورهای حکایت از علاقه و توجه مردم به تیزپایی، چابکی و دویدن دارد. در دوران امپراطوری روم باستان، لژیونرها (سربازان عضو ارتش) با پرداختن به انواع دوها و پرتابها، خود را برای مسابقات شمشیرزنی و نبردهای تن به تن آماده میکردند. در مصر باستان نیز، نوعی ورزش «دومیدانی» شامل دویدنهای انفرادی و جمعی اجرا میشد.در ایرلند ورزش میدانی به نام «تیلتین» (tailtean) رایج است که پیشینهای چندهزار ساله دارد. المپیک باستان اولین اجرای سازمان یافته و قانوندار دوومیدانی بود. این بازیها از سال 776 قبل از میلاد آغاز شد و 12 قرن ادامه داشت. دوومیدانی در المپیک باستان در رأس دیگر ورزشها قرار داشت. مسابقه دو با شرکت دوندگان چابک به مسافت یک اِستاد (182 متر) انجام میشد. واژه استادیوم از این کلمه گرفته شد. در این دوره حتی دویدن با یک پا هم وجود داشته و از آنجا که بشر اسلحهای به نام نیزه اختراع کرده بود و در جنگ از آن استفاده فراوانی میکرد، پرتاب نیزه هم به عنوان ورزش شناخته شد. در المپیادها دو نوع مسابقه با نیزه وجود داشت: یکی پرتاب نیزه و دیگری نبرد با نیزه توأم با شمشیربازی. «کوروبوس» احتمالاً اولین قهرمان رسمی دو در نخستین المپیک باستانی بوده است. بنا به مدارک تاریخی، پرش طول در چهارمین دوره به مواد مسابقه اضافه شد و کرونوس از کشور اسپارتا نخستین رکورددار این ماده بود که حدود 7 متر پرید. در دورههای بعدی رشتههای دیگر مانند پرتاب وزنه و پرتاب دیسک به فهرست مسابقات دوومیدانی اضافه شد. یونانیها، برای پرتاب دیسک از یک صفحه مدور فلزی استفاده میکردند که آن را هاترس (HATTERES) مینامیدند. بازیهای المپیک در قرن چهارم میلادی به دستور امپراطور روم تئودوزیوس اول تعطیل شد و همزمان مسابقات دوومیدانی هم از رونق افتاد. از آن زمان تا زنده شدن دوباره المپیک شکلهایی از انواع دوها و پرشها و پرتابها در اقوام و ملل دنیا دیده شده که بیشتر به خاطر آماده شدن جنگجویان و سربازان بوده است. در سالهای 1820 تا 1860 دوومیدانی به دانشگاهها و مدارس انگلستان راه یافته بود و دانشجویان علاقه فراوانی به این ورزش پیدا کرده بودند. در سال 1849 ارتش انگلستان یک مسابقه بزرگ برای اهمیت دادن به دو و جلب توجه نظامیان به آن ترتیب داد و علاوه بر این، دوهای سرعت و استقامت را جزء دروس رسمی دانشکده افسری قرار داد. در سال 1866 اولین باشگاه دوندگان با نام «کلوپ اتلتیک آماتور» در لندن تاسیس شد و بعد از آن باشگاهها و کلوپهای دیگری به وجود آمدند. بعد از انگلستان، دومین کشوری که دوومیدانی در آن رونق بسیار یافت آمریک بود. اولین باشگاه دوومیدانی آمریکا «کلوپ اتلتیک نیویورک» بود که در سال 1868 تاسیس شد. در اولین دوره المپیک نوین در سال 1896 دوومیدانی در ردیف مهمترین رشته های ورزشی بازیها قرار داشت. در هفدهم ژوییه 1912 کنگرهای در سوئد با حضور نمایندگان سازمانهای دوومیدانی کشورهای بلژیک، اتریش، کانادا، شیلی، دانمارک، مصر، فنلاند، آلمان، انگلستان، یونان، مجارستان، نروژ، شوروی، آمریکا، سوئد و استرالی برپا شد و برای ایجاد یک سازمان بینالمللی دومیدانی مشورت کردند. این سازمان، سرانجام در ماه اوت سال 1913 با نام «فدراسیون بینالمللی دوومیدانی» تأسیس شد. فعالیتهای این سازمان باعث شد که این ورزش در سراسر دنیا گسترش یابد. در حال حاضر تقریباً هیچ کشوری نیست که عضو فدراسیون دوومیدانی نباشد و از قوانین آن پیروی نکند.
شناسائی نخبگان جوان دو و میدانی ، یعنی آنهایی که درطی یک دوره طولانی، احتمال بیشتری برای کسب ظرفیتهای لازم برای دستیابی به نتایج برجسته را دارند ، این باور وجود دارد که ظرفیت های جسمانی به طور عمده بوسیله ژنتیک تعیین می شود .
در تأیید این مطلب می توان به موفقیتهای افراد یک خانواده در مواد دو و میدانی اشاره کرد .
استعدادیابی دو و میدانی در جهان
استعدادیابی ورزش دو و میدانی در جهان سابقه دیرینه ای دارد و در سالهای گذشته کشور های بلوک شرق سابق، خصوصا کشور آلمان شرقی ، با کسب موفقیتهای بزرگ این مسئله را به اثبات رساندند ؛ به طوریکه در یک دوره از بازیهای المپیک ، آلمان شرقی با حدو 17 میلیون نفر جمعیت و وسعتی کمتر ، توانست در ورزش دو و میدانی ، از نظر کسب مدال ، کشورهای پیشرفته ای چون آمریکا و شوروی را که به نسبه جمعیت و وسعت بیشتری دارند ، پشت سر گذارد .
راز موفقیت برنامه های استعدادیابی مورد اجرای کشورهای شوروی و آلمان شرقی سابق ، وابسته به سیستم بسته حکومتی آن ها و وابسته بودن نظام استعدادیابی جامع به برنامه های توسعه ورزش مدارس کشور بوده است.
در این کشور ها استعدادیابی ، جذب و حمایت و پرورش استعدادها طی سه مرحله صورت میگرفت ؛ و بین مراحل، افراد انتخاب شده زیر نظر معلم ورزش واجد شرایط بخصوص یا مربی واجد شریط تحت آموزش قرا می گرفت و بدین ترتیب فرایند استعدادیابی ، با توسعه استعداد پیوستگی نزدیکی پیدامی کرد و کنترل تمرینات در بین مراحل نیز اطلاعات ارزشمندی در مورد حساسیت نوجوان نسبت به تمرین ( پاسخ به تمرین ) بدست می داد.
اکنون نیز اکثر کشور های جهان ، خصوصا کشور های در حال توسعه ، به استعدادیابی توجه ویژه ای مبذول داشته و در این زمینه سرمایه گذاری می کنند . موفق ترین این کشور ها کشور قطر است . قطر با تأسیس مرکز استعدادیابی و پرورش استعدادها ، نتایج خوبی در ورزش دو ومیدانی بدست آورده است .
کشور چین نیز سیستمی برای استعدادیابی دارد که با برنامه های آموزشگاهها بستگی نزدیکی دارد و مسئولیت توسعه استعدادها ، مانند آلمان شرقی ، بعهده مربیان حرفه ای است .
استعدادیابی در ایران
طی سالهای گذشته استعداد یابی در ورزش دو و میدانی به دفعات مطرح شده و کارشناسان تحقیقات سودمندی انجام داده اند ، ولی از تلاشهای به عمل آمده ، نتیجه ای حاصل نشده است .
دلایل عدم موفقیت برنامه های استعدادیابی کشور
نگاه محدود به استعدادیابی و مستقل دیدن آن ، بدون در نظر گرفتن ادامه راه ( جذب و حمایت و توسعه استعدادها ) و بی ارتباطی با سازمان ورزش کشور. بی توجهی به نتایج مسابقات رده سنی نونهالان ، نوجوانان و جوانان ، همچنین مسابقات آموزشگاه ها در مقاطع ابتدائی ، راهنمایی و دبیرستان، از جمله دلایل موفق نشدن برنامه های استعدادیابی بوده است .
سازمان یک برنامه استعدادیابی
برای اطمینان از تأثیر سازمان یک برنامه استعدادیابی ، و زیر پوشش قرار دادن تعداد بیشتری از بچه ها ، برقراری ارتباط نزدیک با تشکیلات ورزش مدارس کشور الزامی است .
اکنون با توجه به اجباری کردن درس دو و میدانی در سال ششم ابتدایی که دانش آموزان در سنی که برای اولین مرحله استعدادیابی ( مرحله عمومی ) مناسب است قرار دارند ، فرصت خوبی برای برقراری تلاشهای موثر در این زمینه پیش آمده است .
همکاری وزارت ورزش و جوانان، فدراسیون دو و میدانی و سازمان ورزش مدارس کشور در به ثمر رسیدن هر برنامه استعداد یابی سودمند خواهد بود .
چگونگی انجام کار استعدادیابی و پرورش استعدادها
فرآیند باید سه شرط ذیل را تأمین نماید :
* جلب نظر عامه مردم و مقامهای مسئول ورزشی ( خانواده ، مسئولین ، مدرسه ، معلمان ، باشگاهها ، مربیان ، فدراسیون ، وزارتخانه ورزش و جوانان )
* به کار گیری یک مدل با ثبات برای استعدادیابیو پرورش استعداد
* داشتن ساختار مناسب برای : اسکان ، تحصیلات ، تمرین و پیگیری مربوط به ورزشکار نخبه
ورزش دو و میدانی تنوع مطلوبی از رشته های با قابلیتهای مختلف ( سرعتی ، توانی ، قدرتی ، مهارتی و استقامتی) در بر دارد و تعیین بموقع قوت ورزشکار در هر یک از این زمینه ها کمک می کند تا ماده ای را که برای او مناسب تر است ، تشخیص دهیم. هنر تشخیص استعداد هنوز خیلی حدسی است و مسئولیت ماده یا موادی که ورزشکار دو و میدانی در آن ، یا در آن ها ، بیشترین ظرفیت را دارد با مربی دو و میدانی است .
در هر صورت لازم است افراد به سوی ماده ای که در آن برای کوشش آن ها بازده بیشتری دارد ، هدایت شوند .
آزمونهای استعدادیابی دو و میدانی
معیار های انتخاب برای هر یک از مواد دو و میدانی توسط کشورهایی که در این زمینه بیشتر کار کرده اند ، خصوصا کشور آلمان شرقی سابق مشخص و طی گزارشی از سوی فدراسیون دو و میدانی مربوط منتشر شده است.
از بین کشور های آسیایی ، ژاپن با ارائه آزمونها یی برای انتخاب ، که به خوبی بر رسی و برای کشور ما کاربرد دارد نقش موثری داشته است .
در ایران ، بیشتر آزمونها و ملاکهای ارائه شده توسط کارشناسان ، برگرفته از منابع مختلفی است که در این زمینه موجود بوده است و به هم خیلی نزدیکند .
در ورزشهایی که مشتمل بر شتاب است ( یعنی حرکت بدن طی یک مسافت ، بلند کردن ، چرخاندن و به کار بردن آن برای اعمال نیرو ) اندازه بدن عاملی تعیین کننده است .
پرش طول ایستاده و پرش عمودی در جا ،مقیاسهای عالی برای پیش گویی موفقیت آینده در مواد دوهای سرعت ، پرش طول و پرش ارتفاع می باشد .
به طور کلی ، مجموعه تستها باید دربرگیرنده اطلاعات زمینه ، سابقه تمرین ، نتایج مسابقات ، اندازه های مربوط به مشخصات جسمانی و روانی باشد .
منبع: فدراسیون دو و میدانی
بدنهٔ دیسک باید جامد یا توخالی باشد و از جنس چوب یا مادهٔ مناسب دیگری با لبهای از فلز و بهشکل دایرهٔ کامل و قرصمانند (بهشکل عدس) ساخته شود. لبهٔ دیسک باید کاملاً گرد و شعاع آن ۶ میلیمتر باشد. ضخامت دیسک در قسمت وسط بیشتر است و باید در حدود ۴۴ تا ۴۶ میلیمتر باشد. وزن دیسک برای مردان ۲ کیلوگرم و قطر آن حداکثر ۲۲۱ و حداقل ۲۱۹ میلیمتر، و برای زنان ۱ کیلوگرم و قطر آن حداکثر ۱۸۲ و حداقل ۱۸۰ میلیمتر است. دیسکها باید طوری ساخته شوند که همواره دارای حالت تعادل باشند و دو طرف آنها متقارن باشد.
نحوهٔ پرتاب دیسک از دایرهای به قطر ۲٫۵ متر که داخل یک قفس ساخته شده و تنها با حلقهای از آهن ــ که معمولاً با رنگ سفید رنگآمیزی شده و بهشکل دایره درآمدهاست ــ تشکیل میشود. کف دایره باید از جنس سختی مانند سیمان یا آسفالت باشد و نباید خیلی صاف باشد بهطوریکه پرتابکننده روی آن سُر بخورد. کفِ کاملاً مسطحِ دایره باید در حدود ۱۴ تا ۲۶ میلیمتر پایینتر از لبهٔ بالاییِ حلقهٔ آهنی باشد.
ناحیهٔ فرود پرتاب دیسک محدودهای با قِطاعِ ۴۰ درجه است که با دو خط یا نوار ۵سانتیمتری مشخص میشود. این محل باید خاک نرم یا چمن باشد تا از شکسته شدن دیسکهای پرتابشده جلوگیری کند. برای تعیین قطاع ناحیهٔ فرود (۴۰ درجه)، از مرکز دایره ضلعی بهطول ۲۰ متر بهعنوان یک طرف قطاع ترسیم کنید، سپس ضلع دوم قطاع را طوری ترسیم کنید که فاصلهٔ دو ضلع بهطول ۲۰ متر از مرکز دایره، ۱۳٫۶۸ متر شود و سپس این دو خط را امتداد دهید تا قطاع کامل یا ناحیهٔ فرود پرتاب دیسک بهدست آید.
بدنهٔ دیسک باید جامد یا توخالی باشد و از جنس چوب یا مادهٔ مناسب دیگری با لبهای از فلز و بهشکل دایرهٔ کامل و قرصمانند (بهشکل عدس) ساخته شود. لبهٔ دیسک باید کاملاً گرد و شعاع آن ۶ میلیمتر باشد. ضخامت دیسک در قسمت وسط بیشتر است و باید در حدود ۴۴ تا ۴۶ میلیمتر باشد. وزن دیسک برای مردان ۲ کیلوگرم و قطر آن حداکثر ۲۲۱ و حداقل ۲۱۹ میلیمتر، و برای زنان ۱ کیلوگرم و قطر آن حداکثر ۱۸۲ و حداقل ۱۸۰ میلیمتر است. دیسکها باید طوری ساخته شوند که همواره دارای حالت تعادل باشند و دو طرف آنها متقارن باشد.
نحوهٔ پرتاب دیسک از دایرهای به قطر ۲٫۵ متر که داخل یک قفس ساخته شده و تنها با حلقهای از آهن ــ که معمولاً با رنگ سفید رنگآمیزی شده و بهشکل دایره درآمدهاست ــ تشکیل میشود. کف دایره باید از جنس سختی مانند سیمان یا آسفالت باشد و نباید خیلی صاف باشد بهطوریکه پرتابکننده روی آن سُر بخورد. کفِ کاملاً مسطحِ دایره باید در حدود ۱۴ تا ۲۶ میلیمتر پایینتر از لبهٔ بالاییِ حلقهٔ آهنی باشد.
ناحیهٔ فرود پرتاب دیسک محدودهای با قِطاعِ ۴۰ درجه است که با دو خط یا نوار ۵سانتیمتری مشخص میشود. این محل باید خاک نرم یا چمن باشد تا از شکسته شدن دیسکهای پرتابشده جلوگیری کند. برای تعیین قطاع ناحیهٔ فرود (۴۰ درجه)، از مرکز دایره ضلعی بهطول ۲۰ متر بهعنوان یک طرف قطاع ترسیم کنید، سپس ضلع دوم قطاع را طوری ترسیم کنید که فاصلهٔ دو ضلع بهطول ۲۰ متر از مرکز دایره، ۱۳٫۶۸ متر شود و سپس این دو خط را امتداد دهید تا قطاع کامل یا ناحیهٔ فرود پرتاب دیسک بهدست آید.
علی محبوبی
شماره دانشجویی:۳۹۹۱۱۵۲۱۴۷۵۲۳۹
کلاس دومیدانی ۱
یکشنبه و چهارشنبه ساعت ۱۶
پرتاب دیسک
یکی از رشته های دو میدانی است که در آن پرتابکنندگان باید وسیلهای به نام دیسک را به بیشترین مسافت نسبت به رقبای خود پرتاب کنند. این ورزش سابقهای حدوداً پنجهزارساله دارد.
شکل و نوع دیسک :
بدنهٔ دیسک باید جامد یا توخالی باشد و از جنس چوب یا مادهٔ مناسب دیگری با لبهای از فلز و بهشکل دایرهٔ کامل و قرصمانند (بهشکل عدس) ساخته شود. لبهٔ دیسک باید کاملاً گرد و شعاع آن ۶ میلیمتر باشد. ضخامت دیسک در قسمت وسط بیشتر است و باید در حدود ۴۴ تا ۴۶ میلیمتر باشد.
وزن دیسک برای مردان ۲ کیلوگرم و قطر آن حداکثر ۲۲۱ و حداقل ۲۱۹ میلیمتر، و برای زنان ۱ کیلوگرم و قطر آن حداکثر ۱۸۲ و حداقل ۱۸۰ میلیمتر است. دیسکها باید طوری ساخته شوند که همواره دارای حالت تعادل باشند و دو طرف آنها متقارن باشد.
روش پرتاب دیسک:
این روش برای افراد راست دست است و افراد چپ دست میتوانند عکس آن را انجام دهند:
پاهای خود را هم اندازه با عرض شانهها باز کنید و بازوهای دست خود را صاف نگه دارید. میتوانید از تکنیک زانو-چانه-انگشت پا استفاده کنید، طوری که زانو و انگشتهای پای چپ و چانه شما در یک امتداد قرار بگیرند. درون دایره پرتاب قرار بگیرید و پای چپ خود را سمت بیرون دایره و پای راست خود را با زاویه ۹۰ درجه نسبت به پای چپ خود قرار دهید. اگر یک ساعت را در نظر بگیرید پای چپ بر روی ساعت ۱۲ و پای راست بر روی ساعت سه قرار میگیرند.
شناخت پاها
1- پای راهنما
2- پای اتکا
اگر ما پاهایمان را جفت کنیم و تعادل خود را به هم بزنیم و بدن خود را بسمت جلو رها کنیم نا خودآگاه یک پا برای حفظ تعادل بدن به سمت جلو می آید که به آن پا، پای راهنما می گویند چون بدن ما را به سمت جلو راه نمایی می کند و پای دیگر را پای اتکا گویند چون برای بدن ما حالت یک تکیه گاه را دارد . بعد از اینکه پاها شناخته شد آن وقت می توان استارتها را بهتر آموخت .
انواع فرمانها
الف ) به جای خود
ب ) حاضر
ج ) رو
بجای رو از صدای تپانچه ، صدای سوت ، حرکت پرچم و یا اشاره های مخصوص میتوان استفاده کرد .
استارت ایستاده
استارت ایستاده برای دوهای استقامت و نیمه استقامت به کار می رود بدین صورت که پای اتکا را دقیقاً پشت خط شروع میگذارند و دستها مخالف پاها است و بدن کمی به سمت جلو خم می شود و منتظر فرمان رو می شویم و ب فرمان رو شروع به حرکت می کنیم و معمولاً اولین گام نسبت به گامهای دیگر ما بلندتر است زیرا فشار اولیه به پنجه پای ما می آید ولی بعد از شروع به حرکت از تمامی کف پا استفاده می شود و فاصله گامها کوتاهتر و حرکت دستها کمتر بوده همچنین آرنجها معمولاً با زاویه بازتری از پهلو ها نگهداشته می شوند .
موفقیت دونده های استقامتی بستگی به استقامت قلبی و عروقی آنها دارد و تکنیک خوب دویدن از مصرف انرژی غیر لازم جلوگیری می کند.
چگونه ایستادن در خط دوهای سرعت
در دو و میدانی مسابقات سرعت در فواصل بین 60 تا 400 متر برگزار می شود. بر اساس قوانین فدراسیون دو و میدانی غیرحرفه ای (IAAF) مسافتهای ذکر شده با استارت نشسته و از روی بلوکه استارت آغاز می شود.
سه نوع استارت وجود دارد: استارت کوتاه یا جمع، استارت متوسطو استارت بلند. استارت نشسته به دلیل اینکه دونده را در موقعیتی قرار می دهد که بهتر می تواند مرکز ثقل خود را روی پاها قرار داده و بدون افتادن شتاب بگیرد مؤثرتر از استارت ایستاده می باشد). استارت نباید جزئی جدا از کل مسابقه در نظر گرفته شود. مهمترین چیز رسیدن به بالاترین تندی با سرعت و نرمی هر چه ممکن است و این کار فقط زمانی انجام می شود که تواتر گام واقعاً از روی بلوکه استارت آغاز شود.»
حرکت از وضعیت به جای خود در استارت سرعت نه تنها باید سریع و پرقدرت باشد بلکه به دونده سرعت امکان دهد به سرعت مؤثرترین وضعیت مکانیکی دویدن را بدست آورد.
توصیف استارت دوی سرعت
استارت سرعت مهارتی حرکتی است. مهارت حرکتی عمل یا فعالیتی است که دارای هدفی است و نیاز به حرکت ارادی بدن برای رسیدن به هدف دارد. بطور خاص استارت سرعت را می توان بعنوان مهارت حرکتی درشت» دانست زیرا گروههای عضلانی بزرگ در آن شرکت می نمایند و دقت حرکت برای موفقیت اجرای مهارت همانند مهارتهای ظریف حائز اهمیت نیست. استارت سرعت را می توان به عنوان مهارتی مداوم یا پیوسته مورد توجه قرار داد زیرا اجرا کننده شروع و اتمام مهارت را تعیین می نماید و بوسیله خصوصیات مهارت تعیین نمیشود.روی پیوستار مهارتهای باز- بسته استارت سرعت به انتهای مهارتهای بسته نزدیکتر است زیرا در شرایط ثابت و بدون تغییر محیطی اتفاق می افتد.
داور استارت برای شروع مسابقه سه فرمان صادر می نماید. این فرامین بدین صورت هستند: بجای خود»، آماده»سپس رو» یا شلیک تپانچه. زمانیکه ورزشکار فرمان اول را می شنود (بجای خود) به سمت جلو حرکت می نماید و نحوه قرارگیری خود را پشت خط شروع تنظیم می نماید. کف پاها در تماس با بلوکه استارت و زانوی پای عقبی در تماس با زمین می باشد. به محض شنیدن فرمان آماده» ورزشکار زانوی پای عقبی را از روی زمین برمیدارد و لگن و باسن خود را بالا می آورد و مرکز گرانش را به سمت بالا و جلو تغییر مکان می دهد.
سپس با فرمان رو» یا شلیک تپانچه ورزشکار با جدا کردن دستها از روی زمین، تاب شدید بازوان و جدا کردن پا از روی بلوکه استارت برای برداشتن اولین گام واکنش نشان می دهد.
هدف استارت سرعت و دلایل آن
هدف استارت سرعت تسهیل جابجایی مؤثر ورزشکار در مسیر دویدن است. استارت دونده سرعت را قادر می سازد مسابقه را با تمایل رو به جلو لازم بدن برای شتاب گرفتن آغاز نماید هنگام استارت زدن تمرکز روی جدا شدن از روی بلوکه استارت با سرعت هر چه تمامتر است و سپس بدست آوردن وضعیتی که برای ایجاد تندی مطلوب در کوتاه ترین مسافت مد نظر است.»
دلایل استفاده از استارت سرعت در زیر آمده است. بطور خلاصه این مفاهیم بدین معناست که استارت سرعت به ورزشکاران امکان می دهد که بلوکه استارت را با توازن و حداکثر سرعت ترک نمایند اگر بصورت صحیح اجرا کنند.
1- برای ایجاد وضعیت متوازن روی بلوکه ها
2- برای فراهم آوردن وضعیتی که مرکز گرانش در بالاترین وضعیت عملی و کمی جلوتر از نقطه اتکا قرارگیرد.
3- برای اعمال نیرو به بلوکه ها و در زاویهای در حد 45 درجه
4- برای اعمال نیرو به بلوکه در خطی که از مچ پا، زانو، مفصل لگن، مرکز تنه و سر می گذرد.
5- برای ایجاد حداکثر زاویه ممکن در مفصل زانو هم برای پای جلویی و هم پای عقبی.
6- برای جدا شدن از بلوکه با توازن و حداکثر سرعت ممکن.
انواع استارت سرعت : کدامیک مؤثرتر هستند؟
سه نوع استارت سرعت وجود دارند:
1- استارت جمع یا بسته
2- استارت متوسط
3- استارت بلند
تفاوت عمده بین این سه نوع استارت در فاصله بین پنجه پای جلویی از پنجه پای عقبی زمانیکه ورزشکار در وضیت بجای خود قرار دارد است. این فاصله را می توان فاصله پنجه تا پنجه یا فاصله بین بلوکه ها نامید.
زمانیکه ورزشکار وضعیت استارت جمع یا بسته را بخود می گیرد پنجه پای عقب حدوداً در سطحی موازی با پاشنه پای جلویی است . هر دو پا بخوبی پشت خط شروع مسابقه قرار می گیرند . فاصله پنجه تا پنجه بین 25 تا 30 سانتیمتر است. در استارت بلند ورزشکار زانوی پای عقبی را در سطحی موازی یا کمی نزدیک پاشنه پای جلویی قرار می دهد. فاصله پنجه تا پنجه در این حالت بین 60 تا 70 سانتیمتر است . سرانجام در استارت متوسط زانوی پای عقبی در نقطه ای بین پنجه و پاشنه پای جلویی قرار می گیرد . در این حالت فاصله پنجه تا پنجه 40 تا 55 سانتیمتر است.
موضوع تحقیق پرش سه گام
پرش سه گام
دو و میدانی رشته ای شامل پرش ها پرتاب ها ودو های سرعت، استقامت، نیمه استقامت و پیاده روی می باشد.سه گام یکی از رشته های پرشی به حساب می آید در بیرون سالن و داخل سالن انجام می شود.
سه گام مشابه پرش طول است ولی به جای یک گام در سه مرحله به صورت لی، گام و پرش و قبل از این سه مرحله نیز دورخیز صورت می گیرد که اگر غیر از این صورت بگیرد خطا محسوب می شود.
محل فرود
ناحیهٔ فرود باید دارای حداقل ۹ متر طول و ۲٫۷۵ متر عرض باشد که به آن چالهٔ پرش سهگام و پرش طول میگویند. در داخل چاله باید ماسهٔ نرم مخلوطشده با خاکاره وجود داشته باشد و در هنگام پرش، مرطوب گردد تا هم به سلامت پرشکنندگان و هم به اندازهگیریِ دقیق کمک کند. سطح ماسه باید همسطح تخته پرش باشد.
مسیر دورخیز
حداقل طول دالان یا مسیر دورخیز ۴۰ متر و حداکثر آن ۴۵ متر است. عرض مسیر دورخیز در واقع بهاندازهٔ عرض خطوط مسیر مسابقه، یعنی ۱/۲۲ متر است که بهوسیلهٔ خطوطی بهعرض ۵ سانتیمتر به رنگ سفید مشخص شدهاند. هر پرشکننده میتواند از یک یا دو علامت موردتأیید کمیتهٔ برگزارکننده برای تعیین جاپا استفاده کند. اگر ورزشکار فاقد این علامتهاست میتواند از نوارچسب استفاده کند، ولی اجازهٔ استفاده از گچ برای علامتگذاری را ندارد.
تختهپرش
تختهپرش دارای ۱/۲۲ متر طول و ۲۰ سانتیمتر عرض و ۱۰ سانتیمتر ضخامت است. این تخته باید در مسیر دورخیز و در فاصلهٔ ۱۳ متری برای مردان و ۱۱ متری برای زنان در زمین و همسطح با مسیر دورخیز از لبهٔ چالهٔ پرش کار گذاشته شود. تختهپرش باید به رنگ سفید رنگآمیزی گردد. در جلوی تختهپرش، تختهای دیگر که دارای طول ۱/۲۲ متر و عرض ۱۰ سانتیمتر است بهعنوان خطاسنج مورد استفاده قرار میگیرد که معمولاً روی آن با مادهای بهنام پلاستیسین پوشانده میشود و کوچکترین برخورد با آن مشخص و خطا محسوب میگردد. البته تختهپرش را میتوان برای ردههای سنی پایینتر در فاصلهٔ ۹ تا ۱۰ متری محوطهٔ فرود کار گذاشت.
مراحل پرش سه گام
قوانین مربوط به مسابقات
۱. پرش سهگام شامل لىلی، قدم و پرش مىباشد که باید بههمین ترتیب اجرا شوند و اگر غیر از این باشد (یعنى دوبار لىلى یا دوبار قدم و بعد پرش انجام شود) خطا است.
۲. عمل لىلی باید طورى اجرا شود که با همان پائى که روى تختهٔ پرش گذاشته مىشود فرود آید و در مرحلهٔ قدم، پرنده باید با پاى دیگر فرود آید و نهایتاً عمل پرش اجرا شود
۳. ترتیب پرش ورزشکاران به قید قرعه تعیین مىشود.
۴. اگر تعداد پرشکنندگان بیش از ۸ نفر باشد به هر نفر اجازهٔ سه پرش داده مىشود و به ۸ نفرى که نتایج بهترى بهدست آوردهاند اجازهٔ سه پرش دیگر داده مىشود و بهترین نتیجه ۶ پرش بهعنوان رکورد محاسبه مىگردد. چنانچه تعداد پرشکنندگان ۸ نفر یا کمتر باشد، به هر نفر اجازهٔ ۶ پرش داده مىشود که چون در این حالت مسابقات بهصورت نهائى برگزار مىشود ردهبندى از روى بهترین نتایج هر شرکتکننده در خلال ۶ پرش تعیین مىشود. در صورت تساوى بهترین رکورد بعدى و الى آخر براى تعیین ردهبندى معتبر است. در مسابقاتى که دو مرحلهاى هستند معمولاً مسافتى بهعنوان حد نصاب ورودى در نظر گرفته مىشود.
۵. زمان مجاز براى تکمیل پرش یک دقیقه است.
۶. قبل از شروع مسابقه معمولاً به هر شرکتکننده اجازهٔ دو پرش تمرینى داده مىشود ولى بعد از شروع مسابقه، پرشکننده مجاز نیست که محوطهٔ اصلى مسابقه یعنى مسیر دورخیز و چالهٔ فرود، استفاده کند.
۷.هرپرش باید بلافاصله بهوسیلهٔ یک متر غیرقابل انعطاف یا دوربین اندازهگیرى شود. مسافت بریدهشده باید از نزدیکترین قسمت برخورد ورزشکار با محل فرود تا منطقهٔ مجاز جهش (تخته پرش) و بهطور عمود بر تخته پرش یا ادامهٔ آن اندازهگیرى شود.
۸. تماس هر قسمت از بدن با زمین پشت خط جهش در خلال دویدن و یا اجراء عمل پرش خطا محسوب مىشود.
۹. جهش از منطقهاى خارج از پیش تخته و یا تختهٔ پرش (از هر دو انتها) خطا محسوب مىشود.
۱۰. در هنگام فرود چنانچه هر قسمت از بدن با خارج از محوطهٔ پرش تماس حاصل نماید خطا محسوب مىشود.
۱۱. بعد از تکمیلشدن پرش اگر پرشکننده از داخل چالهٔ فرود به عقب قدم بردارد خطا محسوب مىشود.
پرش سهگام شامل لیلی، قدم و پرش میباشد که باید بههمین ترتیب اجرا شوند و اگر غیر از این باشد (یعنی دو بار لیلی یا دو بار قدم و بعد پرش انجام شود) خطا است.
عمل لیلی باید طوری اجرا شود که با همان پائی که روی تختهٔ پرش گذاشته میشود فرود آید و در مرحلهٔ قدم، پرنده باید با پای دیگر فرود آید و نهایتاً عمل پرش اجرا شود.
ترتیب پرش ورزشکاران به قید قرعه تعیین میشود.
۴. اگر تعداد پرشکنندگان بیش از ۸ نفر باشد به هر نفر اجازهٔ سه پرش داده میشود و به ۸ نفری که نتایج بهتری بهدست آوردهاند اجازهٔ سه پرش دیگر داده میشود و بهترین نتیجه ۶ پرش بهعنوان رکورد محاسبه میگردد. چنانچه تعداد پرشکنندگان ۸ نفر یا کمتر باشد، به هر نفر اجازهٔ ۶ پرش داده میشود که چون در این حالت مسابقات بهصورت نهائی برگزار میشود ردهبندی از روی بهترین نتایج هر شرکتکننده در خلال ۶ پرش تعیین میشود. در صورت تساوی بهترین رکورد بعدی و الی آخر برای تعیین ردهبندی معتبر است. در مسابقاتی که دو مرحلهای هستند معمولاً مسافتی بهعنوان حد نصاب ورودی در نظر گرفته میشود.
زمان مجاز برای تکمیل پرش یک دقیقه است.
قبل از شروع مسابقه معمولاً به هر شرکتکننده اجازهٔ دو پرش تمرینی داده میشود ولی بعد از شروع مسابقه، پرشکننده مجاز نیست که محوطهٔ اصلی مسابقه یعنی مسیر دورخیز و چالهٔ فرود، استفاده کند.
هر پرش باید بلافاصله بهوسیلهٔ یک متر غیرقابل انعطاف یا دوربین اندازهگیری شود. مسافت پریدهشده باید از نزدیکترین قسمت برخورد ورزشکار با محل فرود تا منطقهٔ مجاز جهش (تخته پرش) و بهطور عمود بر تخته پرش یا ادامهٔ آن اندازهگیری شود.
تماس هر قسمت از بدن با زمین پشت خط جهش در خلال دویدن یا اجراء عمل پرش خطا محسوب میشود.
جهش از منطقهای خارج از پیش تخته یا تختهٔ پرش (از هر دو انتها) خطا محسوب میشود.
در هنگام فرود چنانچه هر قسمت از بدن با خارج از محوطهٔ پرش تماس حاصل نماید خطا محسوب میشود.
بعد از تکمیلشدن پرش اگر پرشکننده از داخل چالهٔ فرود به عقب قدم بردارد خطا محسوب میشود.
اجراء حرکت پشتک در خلال دویدن در مسیر دورخیز یا در حین اجراء پرش مجاز نیست و خطا محسوب میگردد
پرش سهگام یکی از رشتههای ورزش دو و میدانی است که به پرش طول شباهت دارد، اما شرکتکنندگان، پرش خود را بهجای یک گام با سه گام انجام میدهند. رکورد جهانیِ این رشته در بخش مردان ۱۸ متر و ۲۹ سانتیمتر در اختیار جاناتان ادواردز انگلیسی است و رکورد بخش زنان هم با ۱۵ متر و ۵۰ سانتیمتر به اینسا کراوتس اوکراینی تعلق دارد که هر دو رکورد در قهرمانی دو و میدانی جهان در سال ۱۹۹۵ در کپنهاگ به ثبت رسید. سابقهٔ این رشته به المپیک باستانی یونانیان میرسد و رکوردهایی بهمیزان بیش از ۱۵٫۲۴ متر در آن مسابقات به ثبت رسیدهبود. این رشته از آغاز المپیک نوین در سال ۱۸۹۶، در تمام دورههای المپیک برگزار شدهاست. البته پرش سهگام زنان در المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا به برنامهٔ مسابقات افزوده شد.
ناحیهٔ فرود باید دارای حداقل ۹ متر طول و ۲٫۷۵ متر عرض باشد که به آن چالهٔ پرش سهگام و پرش طول میگویند. در داخل چاله باید ماسهٔ نرم مخلوطشده با خاکاره وجود داشته باشد و در هنگام پرش، مرطوب گردد تا هم به سلامت پرشکنندگان و هم به اندازهگیریِ دقیق کمک کند. سطح ماسه باید همسطح تخته پرش باشد.
تختهپرش دارای ۱/۲۲ متر طول و ۲۰ سانتیمتر عرض و ۱۰ سانتیمتر ضخامت است. این تخته باید در مسیر دورخیز و در فاصلهٔ ۱۳ متری برای مردان و ۱۱ متری برای زنان در زمین و همسطح با مسیر دورخیز از لبهٔ چالهٔ پرش کار گذاشته شود. تختهپرش باید به رنگ سفید رنگآمیزی گردد. در جلوی تختهپرش، تختهای دیگر که دارای طول ۱/۲۲ متر و عرض ۱۰ سانتیمتر است بهعنوان خطاسنج مورد استفاده قرار میگیرد که معمولاً روی آن با مادهای بهنام پلاستیسین پوشانده میشود و کوچکترین برخورد با آن مشخص و خطا محسوب میگردد. البته تختهپرش را میتوان برای ردههای سنی پایینتر در فاصلهٔ ۹ تا ۱۰ متری محوطهٔ فرود کار گذاشت.
پرش سهگام شامل لیلی، قدم و پرش میباشد که باید بههمین ترتیب اجرا شوند و اگر غیر از این باشد (یعنی دو بار لیلی یا دو بار قدم و بعد پرش انجام شود) خطا است.
عمل لیلی باید طوری اجرا شود که با همان پائی که روی تختهٔ پرش گذاشته میشود فرود آید و در مرحلهٔ قدم، پرنده باید با پای دیگر فرود آید و نهایتاً عمل پرش اجرا شود.
ترتیب پرش ورزشکاران به قید قرعه تعیین میشود.
۴. اگر تعداد پرشکنندگان بیش از ۸ نفر باشد به هر نفر اجازهٔ سه پرش داده میشود و به ۸ نفری که نتایج بهتری بهدست آوردهاند اجازهٔ سه پرش دیگر داده میشود و بهترین نتیجه ۶ پرش بهعنوان رکورد محاسبه میگردد. چنانچه تعداد پرشکنندگان ۸ نفر یا کمتر باشد، به هر نفر اجازهٔ ۶ پرش داده میشود که چون در این حالت مسابقات بهصورت نهائی برگزار میشود ردهبندی از روی بهترین نتایج هر شرکتکننده در خلال ۶ پرش تعیین میشود. در صورت تساوی بهترین رکورد بعدی و الی آخر برای تعیین ردهبندی معتبر است. در مسابقاتی که دو مرحلهای هستند معمولاً مسافتی بهعنوان حد نصاب ورودی در نظر گرفته میشود.
زمان مجاز برای تکمیل پرش یک دقیقه است.
قبل از شروع مسابقه معمولاً به هر شرکتکننده اجازهٔ دو پرش تمرینی داده میشود ولی بعد از شروع مسابقه، پرشکننده مجاز نیست که محوطهٔ اصلی مسابقه یعنی مسیر دورخیز و چالهٔ فرود، استفاده کند.
هر پرش باید بلافاصله بهوسیلهٔ یک متر غیرقابل انعطاف یا دوربین اندازهگیری شود. مسافت پریدهشده باید از نزدیکترین قسمت برخورد ورزشکار با محل فرود تا منطقهٔ مجاز جهش (تخته پرش) و بهطور عمود بر تخته پرش یا ادامهٔ آن اندازهگیری شود.
تماس هر قسمت از بدن با زمین پشت خط جهش در خلال دویدن یا اجراء عمل پرش خطا محسوب میشود.
جهش از منطقهای خارج از پیش تخته یا تختهٔ پرش (از هر دو انتها) خطا محسوب میشود.
در هنگام فرود چنانچه هر قسمت از بدن با خارج از محوطهٔ پرش تماس حاصل نماید خطا محسوب میشود.
بعد از تکمیلشدن پرش اگر پرشکننده از داخل چالهٔ فرود به عقب قدم بردارد خطا محسوب میشود.
اجراء حرکت پشتک در خلال دویدن در مسیر دورخیز یا در حین اجراء پرش مجاز نیست و خطا محسوب میگردد.
.
قوانین و مقررات مسابقات دو سه گانه و دو با مانع
دو با مانع:
تعداد مانعها در دوهاى ۱۰۰ متر، ۱۱۰ متر و ۴۰۰ متر با مانع ۱۰ عدد در هر خط است. در ۱۰۰ متر با مانع زنان فاصلهٔ خط شروع تا اولین مانع ۱۳ متر و فاصلهٔ بین موانع ۵/۸ متر و فاصلهٔ آخرین مانع تا خط پایان ۵/۱۰ متر، و ارتفاع موانع ۸۴ سانتىمتر است. در ۴۰۰ متر با مانع زنان فاصلهٔ خط شروع تا اولین مانع ۴۵ متر و فاصله بین موانع ۳۵ متر و فاصلهٔ آخرین مانع تا خط پایان ۴۰ متر و ارتفاع موانع ۲/۷۶ سانتىمتر است.
در ۱۱۰ متر با مانع مردان فاصلهٔ خط شروع تا اولین مانع ۷۲/۱۳ متر، و فاصلهٔ بین موانع ۱۴/۹ متر و فاصلهٔ آخرین مانع تا خط پایان ۰۲/۱۴ متر و ارتفاع موانع ۷/۱۰۶ سانتىمتر است. در دو ۴۰۰ متر با مانع مردان فاصلهٔ خط شروع تا اولین مانع ۴۵ متر و فاصلهٔ بین موانع ۳۵ متر و فاصلهٔ آخرین مانع تا خط پایان ۴۰ متر و ارتفاع موانع ۴/۹۱ سانتىمتر است
انداختن عمدى مانعها با دست و یا پا و یا عبور دادن پا و یا کف یا از طرفین مانع خط محسوب مىشود و باعث محرومیت دوندهها از مسابقه مىگردد.
سه گانه(تری اتلون):
1.اتحادیه بین المللی ورزش سه گانه تنها تشکیلات رسمی و قانونی است که مسئول تنظیم قوانین و مقررات مسابقات سه گانه، دوگانه،سه گانه زمستانی، دو، شنا و سایر ورزشهای جدید چندگانه می باشد.
2.کمیته فنی اتحادیه بین المللی ورزش سه گانه ، اطمینان می دهد که اصـــول فنی مسابقات سه گانه از بالاترین کیفیت و استاندارد جهانی برخوردار است.
3. درقوانین مسابقات سه گانه، نحوه رفتار ورزشی شرکت کنندگان تفسیر شده و اصول خاص آن رعایت گردیده است. در صورت مغایرت، سایر قوانین و مقررات موجود در دوچرخه سواری ، شنا و دو میدانی مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
4.آیین نامه های برگزاری مسابقات شامل: نکات ایمنی و پشتیبانی می باشد که فدراسیونهای میزبان و کمیته های برگزاری محلی موظف به رعایت آن می باشند.
5. در'دوره های ویژه مسئولین فنی' استانداردهایی در خصوص وظایف مقامات فنی اتحادیه بین المللی سه گانه ذکر شده است.
6.برخیازقوانین تنها در خصوص مسابقات قهرمانی جهانی می باشد.
7. کلیه حقوق ویژه تصویب واجرای قوانین مسابقات در سطح قاره ای منحصراً به اتحادیه بین المللی ورزش سه گانه تعلق دارد ، اما تصویب اولیه می بایست از سوی مقامات رسمی فدراسیون های میزبان صورت گیرد و توصیه ها و تاییدهای اتحادیه بین المللی در این خصوص لازم می باشد. تصویب نهایی و مجوز قطعی مسابقات قاره ای از سوی فدراسیون ملی و اتحادیه بین المللی ارائه میگردد که ضمانتی جهت اجرای مسابقه را با ایمنی و بصورت دوستانه تضمین می نماید.
رقابت کنندگان باید:
الف: مانند یک ورزشکار واقعی عمل کنند.
ب: مسئول ایمنی خود و سایرین باشند.
ج: به قوانین اتحادیه جهانی ورزش سه گانه که از طریق فدراسیون ملی ذیربط در اختیارشان قرار گرفته است آشنا باشند.
د: از قوانین تردد و دستورالعملهای رسمی مسابقات پیروی کنند.
ه:باسایرشرکت کنندگان،مقامات رسمی، داوطلبین و تماشاگران با احترام برخورد کنند.
و: ورزشکاران از بکارگیری الفاظ غیر مؤدبانه اجتناب نمایند.
ز: چنانچه ورزشکاران عمداً از قوانین سرپیچی کنند به مقامات رسمی گزارش می شود و در صورت نیاز به طور موقت از مسابقه محروم می گردند.
ح: مطلع نمودن مقامات رسمی مسابقات پس از حذف از مسابقه.
مصرف غیر مجاز دارو
الف: اتحادیه بین المللی ورزش سه گانه استفاده از هر گونه دارو در جهت افزایش کاذب توان بدن را محکــوم می کند.
ب: شرکت کنندگان موظف هستند از قوانین ضد دوپینگ پیروی کنند.
ج: کلیه شرکت کنندگان می بایست با قوانین ضد دوپینگ اتحادیه بین المللی سه گانه آشنا باشند و تمامی قوانین مربوط در خصوص روند انجام آزمایش ، جرایم ، و روند استیناف و موارد ممنوعه را مورد مطالعه و بررسی قرار دهند.
د: اتحادیه بین المللی ورزش سه گانه کلیه قوانین ضد دوپینگ را پذیرفته و بر اساس قوانین و کد آژانس جهانی ضد دوپینگ عمل می کند.
قوانین سه گانه داخلی (کشوری)
این قوانین در راستای انجام یک رقابت دوستانه و امن تدوین شده است.
1. جرائم زمانی:
*این جرائم با در نظر گرفتن زمان کل مسابقه بسیار سنگین هستند ( کمتر از 13 دقیقه) و به عنوان یک یادآور قوی برای انجام مسابقه در چارچوب قوانین عمل می کند.
2. نوارهای ویدیوئی:
* کلیه مسابقات از طریق نوار و ویدئو ضبط می گردد.
* نوارهای ویدئویی به مسئولین کمک می کند تا در تصمیم گیریهای خود دقیق ترباشند.
3. لباس متحدالشکل:
* شرکت کنندگان حرفه ای می بایست لباس متحدالشکل مخصوص کشور خود را به تن کنند. این لباس مطابق الگوهای لباس متحدالشکل اتحادیه بین المللی سه گانه می باشد.
4. اعلام جرائم:
* مسئول ارشد مسابقه از سیستم اطلاع رسانی عمومی جهت اعلام جرائم به شرکت کنندگان و تماشاچیان استفــــــاده می کند.
* مسئول ارشد مسابقه بلافاصله شماره ، زمان جریمه و دلیل آن را اعلام نموده و با استفاده از علائم اشاره از طریق دست ، زمان جریمه یا فاقد شرایط بودن شرکت کننده را نشان می دهد.
مسیر شنا:
1. شروع (استارت): تخته شیرجه در این امر مورد استفاده قــــرار می گیرد . دستورالعمل مربوطه شامل مراحل: به جای خود - شروع می باشد.
2. شروع کاذب: در صورت بروز ' شروع کاذب' ، بوق مربوطـــه ظرف 3 ثانیه زده می شود. در صورتی که شرکت کننده ای مسئول بروز 2 مرتبه ' شروع کاذب' گردد، فاقد شرایط بودن وی اعلام می شود.
3. پایان: به کلیه شرکت کنندگان 10 ثانیه زمان ' مکث یا خنثی' داده می شود. این زمان اجباری بوده و هدف از آن گرفتن آب اضافی از روی بدن ورزشکاران می باشد. ریزش آب بر روی پیست سبب لغزندگی شده و برای شرکت کنندگان در مسابقه ایجاد خطر می کند. هر نوع اعتراض نسبت به این زمان و این قانون موجب اعلام ' فاقد شرایط بودن' می گردد.
منطقه تغییر وضعیت:
1.تداخل:
* شرکت کنندگان می بایست وسایل خود را بدون ایجاد مزاحمت برای سایرین کنار بگذارند. .سه ثانیه جریمه برای ورزشکار خاطی در نظر گرفته می شود.
* هیچ یک ازشرکت کنندگان نباید مانع پیشروی یکدیگرشوند (درغیراینصورت پانزده ثانیه جریمه منظور می گردد).
*شرکت کنندگان مجاز به استفاده از جایگاه دوچرخـه خود می باشند(درغیراینصورت پانزده ثانیه جریمه منظور می گردد).
2. کلاه ایمنی:
* کلیه شرکت کنندگان در طول مسیر مسابقه و از هنگامی که دوچرخه خود را از جایگـاه بر می دارند باید کلاه ایمنی بر سر داشته باشند.
* عدم رعایت قانون منجر به اعلام سه ثانیه جریمه می گردد.
4. پیست دوچرخه:
نکات ایمنی:
* شرکت کنندگان باید با حفظ نکات ایمنی حرکت کنند. رفتار مخاطره آمیز منجر به افتادن یک یا چند شرکت کننده می گردد. فرد خاطی، فاقد شرایط اعلام می شود.
* خط پایان دوچرخه:
- شرکت کننده باید قبل از خط مذکور از دوچرخه پایین بیاید ( در غیر این صورت سه ثانیه جریمه می شود).
شرکت کننده نباید با دوچرخه وارد محدوده تغییر وضعیت گردد (در غیر این صورت 15 ثانیه جریمه می شود).
5. پیست دو:
1. دویدن با پای برهنه منجر به اعلام ' فاقد شرایط بودن فرد' می گردد.
2. کمک گرفتن از درختان یا علائم حاشیه پیست جهت دور زدن ممنوع می باشد (سه ثانبه جریمه دارد).
با ورزشهای هفتگانه و دهگانه آشنا شوید
هفتگانه و دهگانه، ترکیبی از دو و میدانی است که نیازمند طیف گستردهای از مهارتها است. دو مسابقه که هر دو جزء رقابتهای المپیک هستند، شامل چندین رشته دو و میدانی است و برخی از بهترین نامهای تاریخ دو ومیدانی، شامل قهرمانان هفتگانه و دهگانه میباشند. اگرچه هفتگانه و دهگانه، رویدادهای یکسانی دارند، اما هم در افرادی که آنها را انجام میدهند و هم در تعداد رشتههایی که شامل آنهاست، تفاوتهای مهمیوجود دارد.
هفتگانههفتگانه شامل هفت رشته میشود و بخش استانداردی از مسابقات داخلی دو و میدانی زنان و مردان محسوب میشود که فقط زنان در مکانهای روباز و در هفتگانه المپیک رقابت میکنند. رویدادهای داخلی دو و میدانی مردان، اغلب شامل هفتگانه میشود. برای بانوان، هفتگانه شامل دو ۱۰۰ متر با مانع، پرش طول، پرتاب نیزه، دو ۲۰۰ متر، پرش ارتفاع، دو ۸۰۰ متر و پرتاب وزنه میشود. برای مسابقات داخلی مردان، هفتگانه شامل دو ۶۰ متر، دو ۱۰۰۰ متر، پرتاب وزنه، دو ۶۰ متر با مانع، پرش ارتفاع، پرش طول و پرش با نیزه میشود.
دهگانهدهگانه، ۱۰ رشته ترکیبی از دو و میدانی میباشد که در درجه اول، رشته مردانه محسوب میشود. دهگانه، گاهی اوقات در بخش دو و میدانی زنان برگزار میشود، اما به مهمیمسابقات بین المللی مانند المپیک نیست. رشتهها در دهگانه مردان، شامل دو ۱۰۰ متر، پرش طول، پرتاب وزنه، پرش ارتفاع، دو ۴۰۰ متر، دو ۱۱۰ متر، پرتاب دیسک، پرش با نیزه، پرتاب نیزه و دو ۱۵۰۰ متر میباشد. دهگانه زنان نیز شامل همین رشتهها است.
برنامه ریزی و امتیازدهیهر دوی هفتگانه و دهگانه در دو روز برگزار میشود و معمولا نیم ساعت استراحت بین اتمام یک رشته و آغاز رشته دیگر داده میشود. در دهگانه، روزانه ۵ رشته و در هفتگانه در روز اول ۴ رشته و در روز دوم ۳ رشته برگزار میشود. امتیازدهی در دهگانه با مقیاس ۸۵۰۰ امتیاز و در هفتگانه ۶۵۰۰ امتیاز است.
اتحادیه بین المللی فدراسیونهای دو و میدانی، جدول امتیازاتی فراهم کرده است که هر امتیازات در بازه زمانی مشخص در هر مسابقه و یا ارتفاع و فاصله مشخص در یک رویداد تعیین میکند. مثلا، در دوی ۱۵۰۰ متر مردان، زمانی به اندازه ۴:۱۰:۳۷ دقیقه، ارزش ۸۷۹ امتیاز دارد. به زمان سریعتر، امتیاز بیشتر و به زمان آهسته تر، امتیاز کمتری تعلق میگیرد. اگر ورزشکاری به زمان یا مسافتی نائل شود که به طور خاص در جدول امتیازات وجود نداشته باشد، آن امتیاز به حساب ورزشکار در نظر گرفته شده و در زمان یا مسافت کوتاه بعدی اش منظور خواهد شد. جدول امتیازات برای این طراحی شده اند تا متخصصان را در هر دو رویداد مطمئن سازد تا منفعتی برای ورزشکاران بهتر قائل نشوند.
دهگانه یکی از رشتههای ترکیبیِ دو و میدانی است که ورزشکارانِ آن در ده رشتهٔ گوناگون طی دو روزِ پیاپی (صبح و عصر) مسابقه میدهند. بر اساس رکوردهایی که شرکتکنندگان در هر یک از این رشتهها ثبت میکنند، برمبنای جدولی خاص، امتیازاتی به آنها تعلق میگیرد و برندهٔ مسابقه شخصی خواهد بود که بیشترین امتیاز را کسب کردهاست. بسیاری این رشته را بهترین آزمون برای سنجش مهارت کلی یک ورزشکار میدانند و بسیاری هم آن را مهمترین رشتهٔ دو و میدانی بهشمار میآورند؛ به همین دلیل، قهرمان دهگانهٔ المپیک را «بهترین ورزشکار جهان» مینامند. باب توماس آمریکایی در دو المپیک المپیک ۱۹۴۸ و المپیک ۱۹۵۲، و دیلی تامپسون بریتانیایی در دو المپیک المپیک ۱۹۸۰ و المپیک ۱۹۸۴، دو ورزشکاری هستند که در دو دورهٔ المپیک موفق به کسب مقام قهرمانی و گرفتن مدال طلا در رشتهٔ دهگانه شدهاند.
ده رشتهای که ورزشکاران دهگانه در آن مسابقه میدهند شامل چهار دو (دو ۱۰۰ متر، ۱۱۰ متر بامانع، ۴۰۰ متر و ۱۵۰۰ متر) بههمراه سه پرتاب (پرتاب نیزه، پرتاب دیسک و پرتاب وزنه)، و سه پرش (پرش طول، پرش ارتفاع و پرش با نیزه) میشود. مسابقات دهگانه غالباً در بخش مردان برگزار میشود، و زنان بهجای این رشته در مسابقات هفتگانه شرکت میکنند.
رکورددار این رشته اشتون ایتون آمریکایی است که ۹۰۴۵ امتیاز را در ژوئیهٔ سال ۲۰۱۵ کسب کرد. همچنین، او با قهرمانی در المپیک ۲۰۱۲ لندن و بهدستآوردن ۹۰۳۹ امتیاز، رکورد المپیک را در رشتهٔ دهگانه در اختیار دارد.
دهگانه برگرفته از پنجگانهٔ باستانی است که در المپیک باستانیِ یونانیها برگزار میشد و از پنج رشتهٔ پرش طول، پرتاب دیسک، پرتاب نیزه، دو سرعت و کُشتی تشکیل میشد. این رشته از سال ۷۰۸ قبل از میلاد وارد المپیکِ دورهٔ باستان شدهبود و یکی از محبوبترین رشتههای المپیک یونانیها بود. از سال ۱۸۸۰ اتحادیهٔ دو و میدانی آماتور شروع به برگزاری مسابقات دو و میدانی در رشتههای ترکیبی کرد و از المپیک ۱۹۰۴ رشتهٔ دهگانه وارد المپیک شد.
دو های با مانع :
اگر شخص دست یا پای خود را به عمد به موانع برخورد دهد خطا کردهاست.
دو ۱۱۰ متر با مانع یکی از رشتههای المپیکی دو و میدانی است که در آن دوندگان میبایست مسافت صد و ده متر را با مانع در کوتاهترین زمان ممکن بدوند. در طول مسیر ۱۰ مانع که ارتفاع هر مانع ۱٫۰۶۷ متر است قرار دارد و اولین مانع ۱۳٫۷۲ متر از خط شروع فاصله دارد.
دو ۴۰۰ متر بامانع یکی از رشتههای المپیکی دو و میدانی است که در آن دوندگان میبایست مسافت ۴۰۰ متر را با مانع در کوتاهترین زمان ممکن بدوند. فاصله موانع از یکدیگر ۳۵ متر و فاصله اولین مانع با خط شروع ۴۰ متر است.
دویدن آهنگداراز روی موانع کمارتفاع مانند یک چوبدستی عبور کردن طوریکه فاصلهٔ بین دو مانع با ۳ گام طی شود. هدف از این کار پیدا کردن آهنگ دویدن سریع بین موانع است.
دویدن از کنار مانعاین کار به منظور عادت کردن به عبور از روی مانع با پای راهنما و پای عقب انجام میشود.
با سلام
میلاد غلام زاده
نقش تمرینات هوازی و بی هوازی
درس دو و میدانی17:45 تا 19:15
ورزش هوازی و بی هوازی چه فرقی دارند؟
ورزش هوازی و بی هوازی هر دو برای سلامتی افراد مفید هستند، اما برخی از بیماران شاید مجاز به ورزش های هوازی و حتی بی هوازی نباشند. این ورزش ها از نظر مدت و شدت می توانند متفاوت باشند. بر همین اساس تشخیص فرق بین این دو ورزش می تواند تاثیر زیادی در انتخاب ورزش مناسب داشته باشد.
تمرینات هوازی، تمریناتی از نوع استقامت هستند که ضربان قلب و میزان تنفس فرد را در مدت زمان نسبتاً طولانی افزایش می دهند. تمرینات بی هوازی تمریناتی است که شامل دوره های کوتاهی از فعالیت شدید است.
نمونه هایی از ورزش های هوازی شامل راه رفتن سریع و دوچرخه سواری است. دو سرعت و وزنه برداری نوعی ورزش بی هوازی است.
هر دو نوع ورزش برای سلامتی فرد مفید است، هرچند هر یک به روش های مختلفی فایده دارند. در این مقاله، تشابهات و تفاوتهای بین این تمرینات را بیان می کنیم. ما همچنین برخی از مزایا و خطرات احتمالی این دو نوع ورزش و تعداد دفعات انجام هر یک از افراد را توضیح می دهیم.
تمرینات هوازی
تمرینات هوازی، تمریناتی از نوع استقامت است که در آن عضلات فرد به صورت ریتمیک و هماهنگ برای یک دوره پایدار حرکت می کنند. افراد از این تمرینات، به عنوان هوازی یاد می کنند زیرا برای تولید انرژی به اکسیژن نیاز دارند. تمرینات هوازی برای رساندن اکسیژن بیشتر به عضلات بدن، ضربان قلب و تنفس فرد را افزایش می دهد.
نمونه هایی از ورزش های هوازی، عبارتند از:
شنا کردن
دو سرعت
پیاده روی سریع
دوچرخه سواری
تمرینات بی هوازی
تمرینات بی هوازی به تمریناتی گفته می شود که شامل دوره های کوتاه و شدید فعالیت بدنی باشد. این تمرینات، بی هوازی هستند زیرا شامل افزایش جذب و انتقال اکسیژن نمی شوند. در طی ورزش های بی هوازی، بدن در غیاب اکسیژن ذخایر گلوکز را تجزیه کرده و منجر به تجمع اسید لاکتیک در عضلات می شود.
نمونه هایی از تمرینات بی هوازی، عبارتند از:
دو و میدانی
وزنه برداری
آموزش با شدت زیاد (HIIT)
تفاوت ورزش هوازی و بی هوازی
تفاوت های اصلی بین تمرینات این ها، عبارتند از:
شدت تمرین
مدت زمانی که فرد قادر به حفظ ورزش است.
چگونه بدن از انرژی ذخیره شده استفاده می کند.
تمرینات هوازی تمایل به ریتمیک بودن دارند و ملایم تر و طولانی تر هستند. تمرینات بی هوازی معمولاً شامل دوره های کوتاه و فعالیت شدید است.
به طور کلی، ورزش های هوازی به افزایش استقامت کمک می کند، در حالی که ورزش های بی هوازی در افزایش توده و قدرت عضلانی موثر هستند.
شباهت ورزش هوازی و بی هوازی
هر دو این تمرین ها، برای سیستم قلبی عروقی مفید هستند. هر دو نوع تمرین باعث شرایط زیر بر روی بدن می شوند:
افزایش متابولیسم
تقویت عضله قلب
تقویت گردش خون
کمک به مدیریت وزن
طبق مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، هر دو نوع ورزش به کاهش خطر ابتلا به بیماری های زیر در بدن کمک می کند:
افسردگی
اضطراب
زوال عقل
بیماری قلبی
دیابت نوع ۲
برخی از سرطان ها
طبق انجمن روانشناسی آمریکا توجه داشته باشید که ورزش از هر نوع برای سلامت روان، و همچنین سلامت جسمانی سودمند است.
در حالی که هر دو نوع ورزش مزایای متنوعی را به همراه دارد، اما مزایای آنها ممکن است کمی متفاوت باشد.
فواید ورزش هوازی
به طور کلی، ورزش های هوازی ضربان قلب و تنفس را افزایش می دهند و گردش خون را تقویت می کنند. از این طریق سلامت قلب و عروق فرد را بهبود می بخشند. برخی از مزایای بالقوه ورزش هوازی عبارتند از:
بهبود خواب
بهبود روحیه
کاهش فشار خون
کمک به مدیریت وزن
تحریک کننده سیستم ایمنی بدن
کاهش سرعت در تراکم استخوان
افزایش استقامت و کاهش خستگی
افزایش سطح کلسترول “خوب” و کاهش سطح کلسترول “بد” در خون
یک بررسی در سال ۲۰۱۵ تاثیر فعالیت هوازی منظم را بر میزان مرگ و میر افراد را بررسی کرده است. این یافته ها نشان داد در افرادی که دو یا سه بار دویدن در هفته و در کل ۲ ساعت ورزش سبک انجام می دهند، خطر مرگ و میر نسبت به افرادی که ورزش نمی کنند، به طور قابل توجهی پایین تر است.
با این حال، به نظر می رسد خطر مرگ و میر در افرادی که تمریناتی مانند آهسته دویدن، دارند، مشابه افرادی است که اصلاً ورزش نمی کنند. این یافته نشان می دهد که ورزش هوازی متوسط می تواند به کاهش خطر مرگ و میر کمک کند. اما ورزش هوازی با شدت زیاد احتمال دارد هیچ مزیتی نداشته باشد.
به نام خدا محمد عالی
درس دو و میدانی
موضوع:تمرین های هوازی و بی هوازی
استاد جلالی مجد
تاریخ:3 دی
به انواع ورزشهایی که بطور مستمر و طولانی مدت (بیش از 2 دقیقه) طول میکشند و ضربان قلب در هنگام تمرین کمتر از 70درصد حداکثر ضربان قلب میباشد تمرینات هوازی و یا زیر بیشینه گفته میشود. دویدن و پیادهروی دوچرخهسواری، شنا در مسافتهای طولانی مدت از انواع تمرینات هوازی هستند. تمرینات هوازی به دو روش صورت میگیرد: 1ـ روش تداومی 2ـ روش تناوبی(اینتروال) ، در روش تداومی فرد بدون استراحت به تمرین میپردازد مثلاً 20 دقیقه دویدن پیوسته و بدون استراحت ولی در روش تناوبی فرد مابین تمرین کردن استراحت میکند. معمولاً زمان استراحت با زمان فعالیت در تمرینات تناوبی هوازی برابر است. به عنوان مثال یک دقیقه دویدن و یک دقیقه استراحت کردن (استراحت فعال مثل راه رفتن) یک تمرین انیتروال هوازی محسوب میشود. انرژی مورد نیاز برای انجام تمرینات هوازی از گلوکز و چربی تامین میشود بنابراین برای کاهش چربیی خون و یا کاهش وزن چربی بدن، تمرین هوازی بهترین نوع تمرین است.
تمرین بیهوازی:
تمرینات بیهوازی یا بیشینه به ورزشهایی گفته میشود که برای مدت زمان کوتاه (کمتر از 2 دقیقه) و با شدت بیش از 70 درصد حداکثر ضربان قلب صورت میگیرد. ورزشهای مثل دوی سرعت 100 متر و یا 800 متر همچنین ورزشهای گروهی مثل فوتبال، بسکتبال، والیبال از نوع تمرینات بیهوازی محسوب میشوند. هر چند زمان ورزشهای گروهی مذکور بیش از 2 دقیقه طول میکشد ولی باید توجه داشت یک فوتبالیست هنگام 90 دقیقه بازی فوتبال تمام مدت بطور پیوسته در حال دویدن نیست بلکه در بین فعالیت به استراحت و یا تماشای بازی نیز می پردازد بنابراین این گونه ورزشها در طبقه تمرینات بیهوازی جا میگیرند. از نشانههای تمرین بیهوازی افزایش بیش از حد ضربان قلب هنگام تمرین و تجمع اسیدلاکتیک در عضلات فعال و خستگی مفرط می باشد بطوری که اگر شدت تمرین بالا باشد مثل مسابقه دویدن 800 متر فرد پس از مسابقه نیاز به زمان زیادی برای بازسازی انرژی از دست رفته و استراحت دارد.
یک آزمون ساده برای اینکه شما متوجه شوید که فعالیت شما از کدام نوع تمرین می باشد این است که اگر هنگام تمرین بتوانید صحبت بکنید، تمرین شما از نوع هوازی میباشد و اگر نتوانید صحبت کنید و اصطلاحاً نفس، نفس بزنید، نوع تمرین شما بی هوازی خواهد بود.
انرژی مورد نیاز برای انجام تمرینات بیهوازی از گلوکز (قند خون) تأمین میشود. تمرینات بیهوازی را میتوان به صورت تناوبی نیز انجام داد ولی زمان استراحت 2 تا 4 برابر زمان فعالیت میباشد، به عنوان مثال 5 ثانیه دویدن با شدت بیش از 70 درصد حداکثر ضربان قلب و 20 ثانیه استراحت کردن یک تمرین بیهوازی محسوب میشود
تمرینات استقامتی بیهوازی
به تمرینات کوتاهمدت استقامتی گفته میشود که بیهوازی بوده و به مقدار کمی گذرگاه انرژی هوازی نیاز دارد. این نوع تمرینات با شدت بسیار بالا و در زمان بسیار کوتاه، تقریباً 1 تا 3 دقیقه، انجام میگیرد.
حداکثر انرژی مصرفی: سنجشی از میزان اکسیژنی است که بدن شما حین تمرین قادر به استفادهی مناسب از آن باشد. این میزان معمولاً به میلیلیتر به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن در دقیقه نشان داده میشود.
تمرین با هدف ظرفیت هوازی
وقتی توانستید پایهای قوی و محکم از تمرینات هوازی برای خود بسازید، آنگاه تلاش کنید تا بتوانید تمریناتتان را با شدت بالاتر و مدت زمان بیشتر انجام دهید.
این تمرینات را باید 2 تا 3 بار در هفته بر حسب فعالیتها و تمرینات دیگرتان، برنامهریزی کنید. زمان این جلسات تمرینی نیز میتواند متفاوت باشد و از 10 دقیقه تا 1 ساعت به طول انجامد. جلسات طولانیتر برای کسانی بهتر است که قصد شرکت در مسابقات استقامتی مثل دو ماراتن و از این قبیل را داشته باشند.
طی این تمرینات باید سرعت شما به اندازهای باشد که حفظ آن دشوار باشد. هر چه مدت زمان این جلسه تمرینی بیشتر باشد، شدت تمرین شما کمتر خواهد بود. اما به هر حال شدت آن باید از شدت تمرینات پایهتان بالاتر باشد.
همچنین طی این روزها باید سرعتتان را ثابت نگه دارید و زمانی که احساس خستگی کردید، دست از تمرین بکشید. کمکم باید خودتان را برای تمرینات طولانیتر اما با همان مقدار شدت آماده کنید.
بالابردن حداکثر اکسیژن مصرفی و آستانه لاکتات
بخش آخر برنامه تمرینات استقامتی شما، تمرین کردن برای تقویت حداکثر اکسیژن مصرفی و آستانه لاکتات است. برای اینکه وقتی به شدتهای متوسط برمیگردید، تمریناتتان را بهتر انجام دهید.
برای بالا بردن حداکثر اکسیژن مصرفی و آستانه لاکتات باید هر هفته دو تمرین مختلف را انجام دهید؛ یکی از این تمرینها از دو سرعت بسیار کوتاه تشکیل یافته و دیگری که شامل تمرینات آمادهسازی با مدت متوسطتر است.
برای جلسه تمرینی دو سرعت، باید تا آخرین حد توانایی خود به مدت 10 تا 20 ثانیه بدوید. پس از آن میایستید و به مدت 30 ثانیه تا یک دقیقه شدتتان را پایین میآورید (مثلاً راه میروید).
نسبت تلاش به استراحت شما در این تمرینات باید 1 به 3 باشد. باید حداکثر تلاششتان را بکنید تا 8 تا 10 تکرار از این را به همراه 5 دقیقه گرم کردن و سرد کردن بدن انجام دهید.
برای جلسه دو سرعت، مدت زمان تمرینی را کمی بیشتر میکنید تا بتوانید 45 ثانیه تا یک دقیقه با شدت بسیار بالا و به همان مدت با شدت ملایم تمرین کنید. دلیل این وقفهها این است که نسبت تلاش به استراحت را نهایتاً یک به یک کنید.
وقفههای این جلسه باید بین 20 تا 30 دقیقه باشد، از این رو عدد کلی به مدت زمان دو سرعت وقفهای خودتان بستگی دارد.
• تمرینات استقامتی ناهوازی: به تمرینات کوتاه مدت استقامتی گفته می شود که
ناهوازی بوده و به مقدار کمی گذرگاه انرژی هوازی نیاز دارد. این نوع تمرینات با شدت
بسیار بالا و در زمان بسیار کوتاه، تقریباً ۳-۱ دقیقه، انجام می گیرد.
• آستانه لاکتات: یعنی بدن شما با چه سرعتی قادر به بیرون کردن مواد اضافی اسید
لاکتیک (که طی تمرینات با شدت بالا تولید می شود) است. اگر بدن شما نتواند اینکار
را به خوبی انجام دهد، طی تمرینات شدتی، دچار ناراحتی شگرفی خواهید شد و مجبور
خواهید شد که تمریناتتان را متوقف کنید. اما اگر بدنتان به خوبی از عهده از بین
بردن این مواد زائد باشد، آنگاه خواهید توانست به مدت طولانی تری تمریناتتان را
ادامه دهید. به خاطر داشته باشید که منظور بالاترین حد شدت تمرینات استقامتی است و
یک دو نرم با شدت متوسط شما را به آستانه لاکتات نمی رساند، از اینرو تاثیر چندانی
در تقویت استقامت شما نخواهد داشت. اگر قصد تقویت عملکرد استقامتی خود را دارید،
باید برای رسیدن به ماکسیمم VO2 یا آستانه لاکتات تمرین کنید.
پایان♡
به نام خدا
محمد عالی
دومیدانی
استاد جلالی مجد
موضوع:ایستادن در خط استارت در دو های سرعت
استارت در دوهای سرعت
هر نوع استارت باید روشی باشد که باعث افزایش شتاب ورزشکار شود.برای بدست آوردن این هدف دونده در زمان استارت باید حداکثر نیرو خود را برعلیه تخته استارت ( با دو پاهایش) در کوتاه ترین زمان ممکن بکار ببرد.مراحلی که یک دونده سرعت باید روی آن مرکز کند و یاد بگیرد 1- حالت به جای خود 2- حالت حاضر 3- حالت رو.
حالت به جای خود
سه تغییر در تخته استارت باعث درست شدن سه نوع استارت خواهد بود .استارت کوتاه ، استارت متوسط و استارت بلند .پای نیرومند و قوی باید جلو و نزدیک خط استارت باشد.برای تعیین پای قوی تر ،مربیان ورزشکار را در حالتی که پاها موازی هم هستند از آنها می خواهند که به طرف جلو سقوط کنند هر پای که زودتر جلو آمد آن قوی تر است یا می توان از ورزشکار خواست که پرش یک پا انجام بدهد هر پا مسافت بیشتری پرید آن قوی تر است و جلو تر خواهد بود.بعضی از مربیان به ورزشکاران اجازه می دهند که هر جوری که احساس راحت تر هستند انتخاب کننند .
در استارت کوتاه ورزشکار به خط نزدیک است. که پییشنهاد می شود که پای جلوی تقریبا 16 اینج ( حدود 45 سانتی متر) پشت خط باشد و پای عقب تقریبا 11 اینج ( حدود 28 سانتی متر) پشت پای جلو قرار گیرد .در استارت متوسط پیشنهاد می شود که پای جلو تقریبا 21 اینج ( حدود 53 سانتی متر )پشت خط باشد و پای عقب تقریبا16 اینج ( حدود 45 سانتی متر) پشت پای جلو قرار گیرد.استارت بلند پیشنهاد می شود که پای جلو تقریبا 21 اینج (حدود 53 سانتی متر) پشت خط قرار گیرد و پای عقبی تقریبا 26 اینج (66 سانتی متر) پشت پای جلوی باشد.شما می توانید انواع این روش ها را امتحان کنید ولی روش استارت متوسط بهترین روش است چون این روش ورزشکار را در بهترین حالت نیرو و توان قرار می دهد چون زاویه بدن و انگشتان پا به سر در حالت رو که به سرعت بالا می انجامد بین 41 و 45 درجه هستند.در مسابقاتی که مسیر مستقیم می باشد مطمین شوید که تخته استارت در وسط خط قرار دارد و به زاویه دیگر منحرف نیست . بیاد داشته باشید که پاها باید با تمام نیرو به تخته استارت چسپیده شده باشد مثل اینکه می خواهید آن ر به عقب پرتاب کنید.یک وضعیت استارت راحت که سرعت بالا و زاویه مورد نیاز را بدست آورد این است که زاویه زانو ثابت باشد .تا حالا با یک نوار متر دقیقا فاصله بین دو پا را اندازه گییری کرده اید. این نوار متر باید هر تمرین و مسابقه بعنوان وسایل مورد نیاز لازم است چون تخته استارت ها با هم متفاوت هستند.
حالت حاضر
تخته استارتی که شما ورزشکاران روی آن قرار دارند موقعیتی درست کند که در آن زاویه زانو جلوی 90 درجه و زاویه زانو عقبی 120 درجه باشد. ورزشکا ر باید نیرو (قوی و) مساوی با دو تا پا وارد کند و وزن بدن را بالای دستهایشان حرکت دهند و توسط دست ها از آن حمایت کنند.ورزشکار باید دستهایش را کمی پهن تر از شانه هایش قرار دهد که با انگشت شست و دیگر انگشتان یک حالت پل مانند درست کند و سر برای استراحت در یک موقعیت راحت قرار کی گیرد و گردن بی حرکت و باسن کمی بالاتر از سطح سر و شانه قرار کی گیرد.
حالت رو
از وقتی که دپانچه زده می شود ورزشکار باید باید با دو پاهایش به سمت جلو و بالا هل داده . دست ها با سرعتی که می توانند زده بشوند و ورزشکار به معنای واقعی کلمه از تخته استارت جدا شود. نه به بالا بپرد و نه به جلو بپرد. شما به دنبال یک نیرو و یک حرکت شناور هستید.بعد از حالت رو ورزشکار باید به جلو رفتن را با زاویه 45 درجه ادامه دهد و از روی زمین کشیده از ظریق مچ پا ،از طریق مفصل زانو ، باسن و سپس از طریق سر . پنجه ها باید زمین را چنگ بزند پس از طی حدود 30 متر دونده حالت راست تری به خود می گیرد. دستها تا ارتفاع شانه ها بالا می آیند دستها هرگز به طرف خط میانی بدن تمایل پیدا نمی کنند.
به همان انداذه که مسابقه به جلو میرود باید زمین را بکند و شروع به دویدن بلند و سبک بکند و حالت ریلکس و را در صورت و و دست هایش حفظ کند. برای جط پایان دونده می تواند خم شده یا اینکه با تمام قدرت از خط پایان رد شود. من عادت کرده ام که حالت خم شدن را به ورزشکاران آموزش دهم اما پی برده ام که لازم نیست تمام وقت ها ان را انجام دهم . ورزشکار به سبکی خود را در حالت خم شدن قرار می دهد ولی من از ورزشکارانم می خواهم قبل از آهسته کردن یا هر واکنش دیگر از خط پایان رد شوند.
پایان♡
کوفتگی بعد از ورزش
بدن درد تنها در صورت ورزش بدنسازی اتفاق نمیافتد و بسیاری از افراد که عضلات ضعیفی دارند، ممکن است دچار بدن درد بعد از کار سخت شوند. برخی تصور میکردند، کوفتگی بعد از ورزش در اثر تجمع اسید لاکتیک در بافت عضلانی ایجاد میشود و به همین دلیل آن را مضر میدانستند و همواره در تلاش بودند به گونهای تمرینات خود را انجام دهند تابه بدن درد مبتلا نشوند؛ اما امروزه به این نتیجه رسیدهاند که چنانچه بدن درد حاصل از تجمع اسید لاکتیک باشد، باید اندکی پس از ورزش بهبود پیدا کند. با این حال اغلب کوفتگی بعد از ورزش از ۱۲ تا ۲۴ ساعت پس از آن ایجاد شده و ممکن است ۳ تا ۵ روز ماندگار باشد.
در احتمالی قویتر، گرفتگی عضلات و کوفتگی به دلیل فشاری است که ماهیچهها و تاندونها تحمل میکنند و تا حدود زیادی به آنها آسیب میزند، به طوریکه ماهیچهها دچار التهاب میشوند و این التهاب سبب ایجاد درد و احساس کشش در ماهیچه میگردد. این کشش به دلیل کوتاهی عضله است، به همین دلیل فرد در هنگام انبساط عضله و حرکات کششی دچار درد و سختی میشود.
رفع بدن درد بعد از ورزش
رفع بدن درد بعد از ورزش
مسئلهای که اهمیت دارد، دلیل بدن درد بعد از کار سخت نیست؛ بلکه کاهش بدن درد بعد از ورزش، بخش مهمی است که در این مطلب به آن پرداختهایم؛ زیرا در هر صورت، هنگام بدنسازی فشاری که به عضلات وارد میشود سبب ایجاد درد میگردد و باید بدانیم برای درمان و رفع بدن درد بعد از بدنسازی چه کار کنیم.
گرم کردن بدن قبل و پس از ورزش
اغلب ورزشکاران پیش از انجام حرکات ورزشی یا بدنسازی، با حرکاتی که ضربان قلب آنها افزایش میدهد و سطح انرژی را بالا میبرد؛ بدن خود را گرم میکنند. اما معمولاً پس از ورزش، افراد سعی میکنند با خنک کردن بدن خود از تعریق و حس گرما کمک کنند. جالب است بدانید گرم کردن بدن همچون استفاده از دوش آب گرم یا جکوزی پس از ورزش میتواند سبب کاهش بدن درد بعد از ورزش شود. بنابراین این بار سعی کنید از دوش آب گرم استفاده نمایید.
انجام حرکات کششی
همانطور که پیشتر گفتیم یکی از دلایل محدود شدن حرکت ماهیچهها و عضلات پس از ورزش، که اغلب با درد همراه است؛ به دلیل کوتاه شدن عضله است. یکی از بهترین روشها که به شما کمک میکند درد کمتری بعد از ورزش تحمل کنید، انجام حرکات کششی به مدت یک ربع تا نیم ساعت پس از بدنسازی است؛ از این طریق ماهیچه شما منبسط شده و احساس آرامش در آن ایجاد میشود.
آبرسانی به بدن
یکی از دلایلی که افراد کوفتگی بعد از ورزش دارند به دلیل عدم مصرف آب کافی پیش از ورزش در طی ورزش و پس از آن است بهخصوص زمان ورزش کردن، که تعریق افزایش مییابد؛مهمترین زمانی است که باید به بدن خود آبرسانی کنید. بنابراین نوشیدن آب کافی، یعنی حداقل ۸ لیوان در روز، به کاهش بدن درد بعد از ورزش کمک میکند
پرتاب دیسک یکی از رشتههای پرتابیِ دو و میدانی است که در آن پرتابکنندگان باید وسیلهای به نام دیسک را به بیشترین مسافت نسبت به رقبای خود پرتاب کنند. این ورزش سابقهای حدوداً پنجهزارساله دارد.
بدنهٔ دیسک باید جامد یا توخالی باشد و از جنس چوب یا مادهٔ مناسب دیگری با لبهای از فلز و بهشکل دایرهٔ کامل و قرصمانند (بهشکل عدس) ساخته شود. لبهٔ دیسک باید کاملاً گرد و شعاع آن ۶ میلیمتر باشد. ضخامت دیسک در قسمت وسط بیشتر است و باید در حدود ۴۴ تا ۴۶ میلیمتر باشد. وزن دیسک برای مردان ۲ کیلوگرم و قطر آن حداکثر ۲۲۱ و حداقل ۲۱۹ میلیمتر، و برای زنان ۱ کیلوگرم و قطر آن حداکثر ۱۸۲ و حداقل ۱۸۰ میلیمتر است. دیسکها باید طوری ساخته شوند که همواره دارای حالت تعادل باشند و دو طرف آنها متقارن باشد.
نحوهٔ پرتاب دیسک از دایرهای به قطر ۲٫۵ متر که داخل یک قفس ساخته شده و تنها با حلقهای از آهن ــ که معمولاً با رنگ سفید رنگآمیزی شده و بهشکل دایره درآمدهاست ــ تشکیل میشود. کف دایره باید از جنس سختی مانند سیمان یا آسفالت باشد و نباید خیلی صاف باشد بهطوریکه پرتابکننده روی آن سُر بخورد. کفِ کاملاً مسطحِ دایره باید در حدود ۱۴ تا ۲۶ میلیمتر پایینتر از لبهٔ بالاییِ حلقهٔ آهنی باشد.
ناحیهٔ فرود پرتاب دیسک محدودهای با قِطاعِ ۴۰ درجه است که با دو خط یا نوار ۵سانتیمتری مشخص میشود. این محل باید خاک نرم یا چمن باشد تا از شکسته شدن دیسکهای پرتابشده جلوگیری کند. برای تعیین قطاع ناحیهٔ فرود (۴۰ درجه)، از مرکز دایره ضلعی بهطول ۲۰ متر بهعنوان یک طرف قطاع ترسیم کنید، سپس ضلع دوم قطاع را طوری ترسیم کنید که فاصلهٔ دو ضلع بهطول ۲۰ متر از مرکز دایره، ۱۳٫۶۸ متر شود و سپس این دو خط را امتداد دهید تا قطاع کامل یا ناحیهٔ فرود پرتاب دیسک بهدست آید.
رکورد جهانیِ پرتاب دیسک مردان متعلق به یورگن شولْتِ آلمانی به میزان ۷۴٬۰۸ متر (۶ ژوئن ۱۹۸۶، نویبرندنبورگ، آلمان) است.
رکورد جهانیِ پرتاب دیسک زنان ازآنِ گابریِله راینْشِ آلمانی به میزان ۷۶٬۸۰ متر (۹ ژوئیهٔ ۱۹۸۸، نویبرندنبورگ، آلمان) است.
درضمن، رکورد مردانِ آسیا و ایران در اختیار احسان حدادی به میزان ۶۹٬۳۲ متر (۳ ژوئن ۲۰۰۸، تالین، استونی) است.
تحقیق درباره ورزش والیبال
ورزش والیبال بازی سادهای است و قابل اجرا برای تمام گروههای سنی در داخل یا خارج خانه میباشد. در بسیاری از مناطق جهان به عنوان یکی از اساسیترین ورزشهای تفریحی و در مناطق دیگر به عنوان یکی از ورزشهای رقابتی شناخته شده است.
ورزش والیبال نه تنها یکی از بازیهای خوب محسوب میشود بلکه ورزش پرورشی جالبی برای ورزشکاران، شناگران و بازیکنان سایر رشتههای ورزشی می باشد و احتیاج به پرش، چابکی، سرعت، واکنش و تنظیم حرکات در وقت تعیین شده دارد. به طور اساسی والیبال به تنیس تشبیه شده است
ولی تفاوتی که وجود دارد این است که:در والیبال هیچ یک از بازیکنان انفرادی بازی نمیکنند و توپ را از روی تور رد نمیکنند.
هر تیمی میتواند قبل از گذراندن توپ از روی تور و فرستادن آن به سوی تیم دیگر ۳ بار ضربه بزند ولی هیچ یک از بازیکنان نمیتوانند دوبار متوالی با توپ تماس یابند (استثنا در مورد دفاع وجود دارد).
زمانی بازی شروع میشود که توپ توسط یکی از بازیکنان واقع در قسمت راست قطاع دایره خط پشتی سرو میشود.
هر تیم دارای شش بازیکن میباشد، به طوری که ۳ تن از بازیکنان در خط پشتی و ۳ تن دیگر در خط جلویی قرار میگیرند.
هر تیم تلاش میکند که توپ را در زمین حریف فرود آورد و اگر موفق به انجام این کار شود، حریف را وادار به اشتباه سازد و امتیاز کسب کند.
تیمی که ابتدا ۲۵ امتیاز کسب کند و یا بعد از امتیاز ۲۵ و با اختلاف ۲ امتیاز از حریف جلو باشد و در ست پنجم اگر ۱۵ امتیاز کسب کند، برنده ست میشود.
فقط تیمی که سرو می زند امتیاز کسب میکند.
اگر تیمی موفق به فرود آوردن توپ در زمین حریف گردد، مسئولیت زدن سرویس را به عهده میگیرد.
بازیکن به زدن سرو تا زمانی که توپ در زمین تیم او فرود آید، ادامه می دهد.
زمانی که توپی از طرف حریف دریافت میشود، تمام بازیکنان در جهت حرکت عقربه های ساعت چرخش انجام میدهند و بازیکنی که در سمت پشتی قطاع دایره راست قرار میگیرد مسئول زدن سرو میشود.
اگر در هنگام زدن سرو، توپ به تور اصابت کند و در زمین خودی فرود آید، سرویس به دست تیم مقابل میافتد.
در والیبال نیز مانند سایر رشته های ورزشی حرکت و ضد حرکت وجود دارد. حرکات اساسی والیبال ست و ضربه مخرب و دفاع مراحلی هستند که در والیبال اجرا می شوند.
درباره ورزش والیبال
ورزش والیبال در سال ۱۸۹۵ در کشور آمریکا و به وسیله ویلیام مورگان ابداع شد. بعد به سرعت فراگیر شد؛ به طوریکه در بازی های المپیک تابستانه ۱۹۶۰ برای اولین بار در برنامه بازی های المپیک قرار گرفت و امروزه تقریبا در تمام دنیا بازی میشود. این رشته تقریبا برای تمام گروههای سنی مطلوب است و وسایل بازی شامل توپ و تور است. امروزه، بیش از ۸۰۰ میلیون بازیکن بازی والیبال در سراسر دنیا وجود دارند، که ۴۶ میلیون نفر از آنها از ایالات متحده آمریکا هستند.
بر اساس اطلاعات کمیته المپیک، بازی والیبال بالاتر از فوتبال، تنیس و دیگر ورزش ها محبوب ترین ورزش بازی های المپیک است. ورزش والیبال قهرمانی جهان قدیمی ترین و مهمترین رویداد والیبال بعد از بازی های المپیک است که هر چهار سال یک بار با شرکت تیمهای ملی والیبال مردان و زنان برتر جهان در یکی از کشورهای دنیا برپا میشود . همچنین ، جام جهانی، لیگ جهانی و جام بزرگ قهرمانان جهان به ترتیب معتبرترین تورنمنت های ورزش والیبال در دنیا هستند. لیگ های متعددی از جمله لیگ سری آ و پرو آ در کشورهای مختلف بوجود آمده اند که جزء مسابقات داخلی آن کشور محسوب میشوند.
بدنهٔ دیسک باید جامد یا توخالی باشد و از جنس چوب یا مادهٔ مناسب دیگری با لبهای از فلز و بهشکل دایرهٔ کامل و قرصمانند (بهشکل عدس) ساخته شود. لبهٔ دیسک باید کاملاً گرد و شعاع آن ۶ میلیمتر باشد. ضخامت دیسک در قسمت وسط بیشتر است و باید در حدود ۴۴ تا ۴۶ میلیمتر باشد. وزن دیسک برای مردان ۲ کیلوگرم و قطر آن حداکثر ۲۲۱ و حداقل ۲۱۹ میلیمتر، و برای زنان ۱ کیلوگرم و قطر آن حداکثر ۱۸۲ و حداقل ۱۸۰ میلیمتر است. دیسکها باید طوری ساخته شوند که همواره دارای حالت تعادل باشند و دو طرف آنها متقارن باشد.
نحوهٔ پرتاب دیسک از دایرهای به قطر ۲٫۵ متر که داخل یک قفس ساخته شده و تنها با حلقهای از آهن ــ که معمولاً با رنگ سفید رنگآمیزی شده و بهشکل دایره درآمدهاست ــ تشکیل میشود. کف دایره باید از جنس سختی مانند سیمان یا آسفالت باشد و نباید خیلی صاف باشد بهطوریکه پرتابکننده روی آن سُر بخورد. کفِ کاملاً مسطحِ دایره باید در حدود ۱۴ تا ۲۶ میلیمتر پایینتر از لبهٔ بالاییِ حلقهٔ آهنی باشد.
ناحیهٔ فرود پرتاب دیسک محدودهای با قِطاعِ ۴۰ درجه است که با دو خط یا نوار ۵سانتیمتری مشخص میشود. این محل باید خاک نرم یا چمن باشد تا از شکسته شدن دیسکهای پرتابشده جلوگیری کند. برای تعیین قطاع ناحیهٔ فرود (۴۰ درجه)، از مرکز دایره ضلعی بهطول ۲۰ متر بهعنوان یک طرف قطاع ترسیم کنید، سپس ضلع دوم قطاع را طوری ترسیم کنید که فاصلهٔ دو ضلع بهطول ۲۰ متر از مرکز دایره، ۱۳٫۶۸ متر شود و سپس این دو خط را امتداد دهید تا قطاع کامل یا ناحیهٔ فرود پرتاب دیسک بهدست آید
آشنایی با بازی محلی و سنتی استان کرمانشاه
بازیهای محلی استان کرمانشاه نقش در فرهنگ و آداب و رسوم خاص کردها دارد و در حال حاضر 200 بازی محلی در استان کرمانشاه وجود دارد.
از جمله بازیهای محلی استان کرمانشاه بازی ارچن است که مختص سنین 10 الی 15 است و زمان انجام آن فصول پاییز و زمستان است.
بازی محلی و سنتی استان کرمانشاه
همچنین بازی آسیا مختص سنین 3 الی 7 سال است و زمان انجام آن تمامی فصول است.
بازی آقادای آقادای نیز مختص پسران در سنین 10 الی 20 سال است و زمان اجرای بازی فصول پاییز و زمستان است.
بازی بازپران مختص پسران در سنین 15 الی 30 سال بوده و زمان اجرای آن فصول پاییز و زمستان است.
بازی باواگیجه مختص پسران در سنین 10 الی 20 سال بوده و زمان اجرای آن پاییز و زمستان است.
باز بوکبوک مختص پسران در سنین 10 الی 20 سال بوده و زمان اجرای آن فصول پاییز و زمستان است.
بازی پالپال لنجه که مختص جوانان منطقه جوانرود بوده و زمان اجرای آن تمام فصول و شب هنگام است.
بازی جلیتر ویژه دختران و پسران 10 الی 15 ساله بوده و از جمله بازیهای مهارتی است.
شرح تعدادی از بازیهای محلی استان کرمانشاه:
بازی محلی خلورتانی:
ازمخروط های چوبی استفاده می کردند و دور آن را نخ محکمی می پیچاندند و به نوک آنها یک میخ فلزی ته گرد که بیشتر در نعل اسب و قاطر استفاده می گردد می زدند سپس با کشیدن نخ مخروط شروع به دوران روی زمین می نمود و با چنان سرعتی می چرخید که صدایی نیز ایجاد می کرد . برای به حرکت درآوردن آن می بایست سر بالایی نخ را به صورت حلقه ای در آورند و انگشت اشاره را در آن قرار دهند سپس مخروط ها را که در دست بود محکم به طرف زمین پرتاب می کردند و نخ را می کشیدند بعضی اوقات مخروط خود رابه مخروط افراد دیگری که در حال چرخش بود می زدند و به این ( خلورته مارانی ) یا مخروط شکستن می گفتند اگر مخروط شخصی بدون ترک برداشتن موفق می شد مخروط دیگران را بشکند یا ترک اندازد مخروط او بهترین مخروط محسوب می گردید.
بازی محلی هه ملوقوانی یا گوره کانی:
هه ملوقوانی از بازیهایی است که دختران انجام می دادند به این صورت که پنج قطعه سنگ به اندازه ی بزرگتر از یک حبه قند انتخاب می کردند و هر کدام از بازیکنان به نوبت با آنها به بازی می پرداختند . برای این کار ابتدا با یک دست سنگ ها را روی زمین ولو می کرد و سپس یکی از آنها را بر می داشت و ضمن اینکه آن را هوا می کرد سنگی را از روی زمین برمی گرفت و می بایست قبل از اینکه سنگ هوا شده به زمین برسد او سنگ خود را برداشته باشد و با همان دست سنگ هوا شده را نیز بگیرد . این بازی چندین مرحله مختلف داشت ابتدا سنگ ها را تک تک بر می داشتند سپس دو تا دو تا سپس یک تکی و یک سه تایی و به همین ترتیب تا پایان تمام مراحل . اگر در حین بازی سنگ هوا شده به زمین می خورد بازیکن دیگر بازی را شروع می نمود و به همین ترتیب بازی دور می زد و هر بار بازیکن بازی را از مرحله ای آغاز می کرد که قبلا نتوانسته بود تا اینکه یکی از آنها زودتر به پایان مراحل برسد و برنده محسوب شود.
از دیگر بازی های دخترانه می توان به بازی آلنجی کولنجی یا آسمان رنگه و چوزی و خط خط اشاره نمود.
بازی محلی کلاوریزان:
فردی کلاهی را پر از سنگریزه می نمود وآن را وارونه روی یک سطح قرار می داد سپس می بایست کلاه را طوری از زمین بردارد که سنگریزه ای برجای نماند اما اگر موفق نمی شد می بایست سنگریزه های باقیمانده در روی زمین را تک تک طوری بردارد که بقیه سنگریزه ها موجود در سطح تکان نخورند در غیر این صورت بازنده اعلام می گردید . هر کس در این بازی موفق می شد که یا کلاه را پر از سنگریزه برگرداند یا اینکه سنگریزه ها را تک تک بردارد به طوری که بقیه ی آنها تکان نخورد برنده اعلام می شد در این بازی دقت زیادی لازم بود و کسی که نمی توانست اعصاب آرامی داشته باشد موفق نمی گردید.
بازی محلی هیلکه مارانی:
هیله مارانی (تخم مرغ شکستن) این بازی که به صورت برد و باخت انجام می گرفت به این صورت بود که در هر مرحله دو نفر با هم روبرو می شدند هر کدام از طرفین تخم مرغی را محکم در دستش نگه می داشت به طوری که یک سر تخم مرغ به طرف بالا باشد و دیده شود سپس فرد دیگری تخم مرغ خود را از طرف سر آن به تخم مرغ طرف مقابل می زد اگر تخم مرغ یکی از آنهاترک بر می داشت این بار دو سر دیگر تخم مرغ را به هم می زدند اگر این بار نیز همان تخم مرغ ترک بر می داشت صاحب این تخم مرغ بازنده محسوب می شد و می بایست تخم مرغ خود را به طرف مقابل بدهد و اگر هر دو ترک برمی داشتند آن طرفی بازنده محسوب می شد که تخم مرغش بیشتر شکسته باشد. به این طریق یک فرد ممکن بود در روز چند تخم مرغ را صاحب شود.
بازی محلی خرمایله (خواستگارى از شرف نسا):
این بازى نمایشى بسیار قدیمى است و نشاندهنده مراسم خواستگارى دختران کوچک است و اشعارى که در این بازى خوانده مىشود نوع خاصى از اشعار هفت هجائى است. خرمایله یعنى موخرمائى که اشاره به عروس است. بازیکنى که نقش عروس را بازى مىکند در جمع دختران سر بهزیر مىنشیند و دو نفر از دختران دسته داماد دست به گردن هم مىاندازند و جلو مىآیند و شعرى را مىخوانند که در آن از عروس تعریف و به او سلام مىکنند. اطرافیان عروس جواب سلام را مىدهند . فرستادگان داماد مىگویند که طشت طلا هدیه آوردهاند تا شرف نسا را ببرند آنوقت چشم عروس را مىبندند و او را بههمان شکل که نشسته از زمین بلند مىکنند، در حالىکه انگشتهاى بزرگ پاى خود را در مشت گرفته است. او نباید انگشتهاى خود را رها کند. سپس او را به مکانهائى که قبلاً مشخص کردهاند بهنام بهشت و دوزخ و برزخ مىبرند و مىپرسند که کدامیک را مىخواهد . اگر دوزخ را انتخاب کند برسرش مىکوبند و او را دوزخى مىنامند. اگر برزخ را انتخاب کند برسرش مىکوبند و مىگویند 'گِل برسرت برزخی ولى اگر بهشت را انتخاب کند مىگویند 'گُل برسرت بهشتی که این نشانه خوشبختى عروس است. این بازى امروزه بهشکل دیگرى اجراء مىشود. بدین صورت که خانواده عروس و داماد دو دسته مىشوند و در مقابل هم قرار مىگیرند. خانواده داماد مىگویند هدیه آوردهاند که عروس را ببرند ولى خانواده عروس هدیه را رد مىکنند. خواستگارها عقب مىنشینند و دوباره با هدیه دیگرى برمىگردند. پس از چندبار پیشنهاد دادن و رد شدن پیشنهاد، یکى از خواستگارها سعى مىکند یکى از افراد عروس را به دسته ٔ خود بکشاند. این وضع ادامه مىیابد تا در دسته عروس بازیکنى باقى نماند.
کتکپرانى (اسلامآباد غرب):
بههنگام آوردن عروس به خانه داماد، جوانان و بزرگان ورزیده و سوارکار دست به عملیات نمایشى جالبى مىزنند. هر سوار یک کتک خوشخط و خال و زیبا در دست گرفته و شروع به تاختن در اطراف کاروان عروس مىکند و با پرتاب کتک خود در حین تاختن به زمین و گرفتن مجدد آن باعث حیرت و شگفتى بیننده مىشود. به ازاء هر پرتاب کتک و گرفتن یا عدم گرفتن آن، از سوى سر سوارکاروان امتیازى به سوارکار داده و یا امتیازى از او کم مىشود. البته این امتیازها فقط لفظى است و از نظر مورد توجه قرار گرفتن سوارکار نزد مردم اهمیت دارد
ورزش زورخانهای
ورزش زورخانهای یا ورزش باستانی یا ورزش پهلوانی، نام مجموعه حرکات ورزشی و رزمی است که در محل زورخانه و با ضرب مرشد از گذشتههای دور رواج داشتهاست. هم چنین در زورخانه علاوه بر ورزش زورخانهای، کشتی پهلوانی نیز گرفته میشود.
پروندهٔ ثبت جهانی آیینهای پهلوانی و زورخانهای به کوشش فدراسیون ورزش پهلوانی و زورخانهای ایران با همکاری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آماده گردید. آیینهای پهلوانی و زورخانهای در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۸۹ برابر با ۱۶ نوامبر ۲۰۱۰ در فهرست میراث معنوی یونسکو از سوی ایران[۱] به ثبت جهانی رسید.[۲]
دانشنامه بروکهاوس آلمانی، با استناد به تحقیقات دانشگاه ورزش آلمان، ورزش زورخانهای را در کتاب اصلی و جلد ویژه ورزش، قدیمیترین ورزش بدنسازی جهان معرفی میکند.
ورزشگاه شهید فهمیده، تهران
پهلوان سید علی، پهلوان اول پایتخت.
میل گیری پهلوان احمد وفادار ، دهه ۳۰
دهه ۱۳۱۰ خورشیدی
میل گرفتن، زورخانه امیرچخماق یزد
غلامرضا تختی
شنو رفتن، زورخانه چیذر تهران
این بخش به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. لطفاً با افزودن یادکرد به منابع قابل اعتماد برطبق اصول تأییدپذیری و شیوهنامهٔ ارجاع به منابع، به بهبود این بخش کمک کنید. مطالب بدون منبع ممکن است به چالش کشیده شوند و حذف شوند.
ورزش و انجام حرکات پهلوانی جزو فعالیتهای اصلی روزمره ایرانیان در دوران باستان بودهاست. جامعهٔ آن زمان ارزش خاصی برای ورزشکارانی قائل میشد که برای قدرت بدنی و شجاعت روحی که در اختیار داشتند، شکرگزار بودهاند.
بر پایهٔ تاریخ، زورخانه در حدود هفتصد سال پیش (قرن ۷ خورشیدی) به وسیلهٔ محمود معروف به پوریای ولی[نیازمند منبع] که ظاهراً از مردم آذربایجان بوده و گویا در سال ۷۷۲ ه.ق امروزی بازسازمان دهی شدهاست. با این حال بر پایهٔ رفتار و منش تاریخی و اسطورههای ایران زورخانه میتواند دست کم در ایران تاریخی بسیار کهنتر داشته باشد.
جایگاه زورخانه پس از اسلام در زندهکردن فرهنگ و آیین افتادگی و برادری که از عهد باستان در ایران رواج داشتهاست، اهمیت ویژه دارد.[نیازمند منبع]
در دانشنامه بروکهاوس چنین آمده: در مقطع زمانی خاصی در بیش از ۱۲۰۰ سال پیش که صلح نسبی بر ایران حکم فرما بود، جنگجویان ایرانی افزار نبرد از جمله گرز، کمان و سپر را جهت آمادهسازی بدن برای آینده، تبدیل به افزار ورزشی نموده به ورزش با آنان پرداختند.
آداب ورزش زورخانهای
ورزش زورخانهای آداب و سنتی خاص دارد. آداب و سننی که با پیروی از پهلوانان و دلاوران افسانهای دورهٔ باستانی و تاسی از پیشوای نخستین شیعیان و جوانمردان، خُلق و خوی مردانگی و مروت و جوانمردی را در ورزش کاران برمیانگیزد یا نیرو میبخشد. این ویژگیهای نیکو در قالب شعرها و داستانهایی به صورت آهنگین و به همراهی «ضرب زورخانه» که مهمترین ساز این نوع موسیقی است، برای برانگیختن ورزشکاران در هنگام ورزش از سوی «مرشد» خوانده میشود. ورزش کاران هماهنگ با موسیقی و نوای مرشد، جست و خیز میکنند و حرکات زیبای گروهی یا فردی به نمایش میگذارند.
ورزش باستانی در بین ورزشکاران به احترام و ادب معروف است و با اصول زیادی همراه است. بهطور مثال تمامی حرکات با اجازه از سادات و پیش کسوتان زورخانه که به رخصت گرفتن معروف هست انجام میشود. شعار ورزش باستانی پرورش روح و جسم است بهطوریکه شیعیان معتقدند که زورخانه مسجد دوم شیعیان است؛ ولی در نسل جدید ورزشکاران این آداب و رسوم کمکم از بین رفتهاست و کمتر مذهب در این ورزش دیده میشود. یکی دیگر از اصلیترین آداب زورخانه این است که ورزشکاران باید مواردی را از قبیل (فروتنی و از خود گذشتگی-مروت-مردانگی-سفره داری-پاکیزگی-کمک به فقرا و تنگدستان و دیگر صفات شامل پهلوانی) را رعایت کند.
جایگاه رزم در ورزش
کسانی بر این گمان هسنند که مردان زورخانه در دوران باستان، آیین رزم هم میآموختند و میگویند ابزار و ورزش باستانی شباهت شگرفی به جنگافزار روزگاران قدیم داشتهاست. با گرز و میل چوبی زورخانه، سپر و تخته بسیار سنگین مشهور به سنگ و کمان و کباده زورخانه که با آن عضله میپرورانند. در هر حال فنون رزم و ورزش، دیر زمانی است که هر یک به راه خود رفتهاند حتی چرخ زدن هم آیین رزم خودش را دارد بهطوریکه جوانی که بر بزرگتر خود کنده میکشد و از او خواستار است که نخست من میچرخم فلسفه آیین رزمیاش این است که میخواهد بگوید بگذار نخست من شهید بشوم؛ من خواستار جنگ در میدان هستم.
انواع مختلف پرتابها را در میل بازی ‹‹چشمه›› گویند. در میل بازی افتادن میل از دست میل باز را افت گویند.[۳]
گلریزان
یکی از رسمهای شیرین و معروف زورخانه گلریزان است که در جشنها و اعیاد و میلادهای چهارده معصوم و در برخی موارد برای قدردانی از زحمات پیشکسوتان گرفته میشود و در آخر دو جوان دو طرف لنگی را گرفته و دور میخورند و مردم پول در آن لنگ میاندازند.
حرکات و آداب در ورزش زورخانهای
ورود به گود در ورزش زورخانه ای آدابی مخصوص دارد. به این ترتیب که نخست ورزشکاران در زورخانه به ترتیب کسوت و در مسابقات با نظر مربی وارد میشوند و به ترتیب مراحل زیر را انجام میدهند:[۴]
زمین بوسی
ورود به گود
برداشتن تخته شنو
جرگه زدن و کنده زدن ( سلام باستانی )
شنو رفتن
نرمش پشت تخته: معمولاً شامل پای پشت تخته(پای جنگلی)، پای چپ و راست، خم گیری، نرمش گردن، نشستن و برخاستن می شوند.
میل گیری: سایه زدن، میل گیر آهسته یا سرمچ، میل گیری شلاقی، شیرین کاری، میل سنگین
پا زدن: پای جنگلی، پای ضربدری، پای شاطری، پای تبریزی
دعا کردن
کباده زدن
چرخ زدن
سنگ گرفتن: سایه زدن، کنده گرفتن، سجده کردن، بلند کردن سنگ
سنگ: دو تخته بزرگ معمولاً هشتاد کیلویی هستند که به نشانه سپر جنگی هستند و ورزشکار خوابیده و بمانند پرس سینه با آنها ورزش میکنند.
چرخ زدن: ورزشکار دو تا دستان خود را کاملاً باز کرده و علاوه بر چرخیدن بر دور خود یک دایرهٔ بزرگ به جهت عقربههای ساعت هم تشکیل میدهد. زمان چرخ معمولاً بین یک دقیقه تا سه دقیقه است.
میل بازی: ورزشکار دو تا میل به وزن یک تا دو کیلو را بلند کرده و آنها را با حرکات نمایشی به هوا پرتاب کرده و دوباره آن را میگیرد.
شیرینکاری بین پا: ورزشکاران سبک و ترکهای در حین ورزش پا به وسط میدان آمده و حرکات نمایشی را انجام میدهند.
رتبهها در ورزش زورخانهای
ورزش زورخانهای هم مانند برخی از ورزشها مثل کاراته و کونگ فو ورزشکاران بر اساس رتبهای که دریافت میکنند حرکات را به نوبه خود انجام میدهند.
رتبه یک: ورزشکار بعد از یک سال ورزش کردن به هنگام چرخ زدن مرشد برای او منکری میفرستد (بر منکر علی لعنت و دیگران میگویند بیشباد)
رتبه دو: ورزشکار بعد از سه سال ورزش کردن به هنگام چرخ زدن مرشد برای او صلوات میفرستد.
رتبه سه: ورزشکار بعد از شش سال ورزش کردن و داشتن حداقل هجده سال سن به هنگام بالا و پایین آمدن از گود مرشدبرای او صلوات میفرستد.
رتبه چهارم: ورزشکار بعد از دوازده سال ورزش کردن و داشتن حداقل بیست و دو سال سن به هنگام آمدن و رفتن از درب زورخانه مرشد برای او صلوات میفرستد.
رتبه پنجم: ورزشکار بعد از پانزده سال ورزش کردن و داشتن حداقل بیست و پنج سال سن به هنگام بالا و پایین آمدن از گود مرشد برای او ضرب مینوازد.
رتبه ششم: ورزشکار بعد از هجده سال ورزش کردن و داشتن حداقل بیست و هشت سال سن به هنگام آمدن و رفتن از درب زورخانه مرشد برای او ضرب مینوازد.
رتبه هفتم: ورزشکار بعد از بیست و چهار سال ورزش کردن و داشتن حداقل سی و دو سال سن به هنگام چرخ زدن مرشد برای او زنگ میزند.
رتبه هشتم: ورزشکار بعد از سی و دو سال ورزش کردن و داشتن حداقل چهل و دو سال سن به هنگام بالا و پایین آمدن از گود مرشد برای او زنگ میزند.
رتبه نهم: ورزشکار بعد از چهل و پنج سال ورزش کردن و داشتن حداقل شصت و پنج سال سن به هنگام آمدن و رفتن از درب زورخانه مرشد برای او زنگ میزند که به این ورزشکاران زنگی میگویند که تعدادشان در کشور بسیار کم است.
سید بودن و داشتن مقام در مسابقات به کسب کردن رتبه قبل از زمان موعود تأثیر دارد. ورزشکار بعد از کسب کردن رتبه جدیدی امتیازات رتبه قبل نیز برای وی به احتساب میآیند. 'چند تن از ورزشکاران زنگی جنوب ایران:حاج علیشاه شیرعلی سام، محمد علی حمایتی، حسین بریری، احمد کیمیایی، شکرالله سیف و برداران شمس کلاهی (حاج حبیب اله- حاج محمود- حاج منصور و عطا اله شمس کلاهی) و در غرب کشور:محمد علی نامداران و استاد علی حسین خسروی پور و مشهدی ابوالقاسم اسماعیلی و حاج فیض الله نوری از کرمانشاه وتهران برادران باقری پهلوان هوشنگ باقری و پهلوان کریم باقری ، فرزندان پهلوان محمد باقری ( نعلبند)دارای بازوبند پهلوانی.و عباس باقری و محسن باقری نوه های پهلوان محمد
جایگاه امروزی
اگر چه شاید امروز ورزش باستانی دارای رونق کمتری باشد اما هنوز هم برای کسانی که در گودهای زورخانه پیر شدهاند خاطرهانگیز است. امروزه در تهران ۵۰ زورخانه برقرار است؛ از مهمترین زورخانههای پایتخت ایران ورزشگاه شهید فهمیده میباشد که میزبان مسابقههای کشوری فدراسیون پهلوانی و زورخانهای ایران است و به ثبت ملی درآمدهاست. این باشگاه در شمال پارک شهر، خیابان شهید فیاضبخش تهران قرار دارد.
ورزش زورخانهای امروزی با ورزش چند سال اخیر تفاوت بسیاری از نظر ظاهری و نوع ورزش کردهاست.
بهطور مثال استفاده از لنگ در ورزش باستانی از سوی فدراسیون این ورزش ممنوع شدهاست. اما در شهرهایی مانند کرمانشاه و اراک (در زورخانه متقین) هنوز از لنگ استفاده میشود.
امروزه مسابقات ورزش باستانی به صورت تیمی در یکی از شهرهای ایران صورت میگیرد که در آن هر تیم شامل ده نفر میباشد(۱مرشد-۸ورزشکار-۱میاندار) که ورزش را با پیچیدگی بسیار زیادی نسبت به ورزش سادهٔ زورخانه انجام میدهند.
این ورزش همچنین در بازیهای همبستگی اسلامی ۲۰۱۷ در ۷ رویداد برگزار شد که ایران با ۶ طلا و ۱ نقره در جدول مدالها در این رشته در رتبه اول قرار گرفت.[۵]
بازشناسی فرهنگی هنری ورزش زورخانهای
پوستر نمایشگاه عکس زورخانه در خانهٔ فرهنگ ایران - پاریس، فرانسه
بنیاد فردوسی پس از بستن تفاهمنامه همکاریهای فرهنگی و اجرایی با فدراسیون پهلوانی و زورخانهای ایران[۶] توانستهاست، فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانهای را در ایران و جهان به گونه قرهنگی هنری معرفی نماید.
مهمترین دستاوردهای بازشناسی فرهنگی هنری ورزش زورخانهای از سوی بنیاد فردوسی عبارتاند از:
همکاری در برپایی سومین جشنوارهٔ شاهنامهخوانی عشایری و آیینهای پهلوانی در فرهنگستان هنر
همکاری در برگزاری نخستین جشنوارهٔ مرشدان برتر ایران برای تقدیر از مرشدان زورخانه[۷][۸]
همکاری در برگزاری گردهمایی هزارهٔ شاهنامه در آکادمی علوم اتریش همراه با اجرای طرح ضرب و نقل با حضور تیم ملی ورزش پهلوانی و زورخانهای ایران - Nov.2010 - وین و گراتس، اتریش[۹]
همکاری در برپایی دو دوره، آیین روز ملی فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانهای در تالار وحدت و برپایی هفتهٔ هنر پهلوانی در خانه هنرمندان ایران[۱۰][۱۱]
برپایی نمایشگاه عکس زورخانه میثم موحدفرد و سعید محمودی ازناوه، هنرمندان عکاس ایران در خانهٔ فرهنگ ایران – Mar. , Apr. 2012- پاریس، فرانسه[۱۲]
برپایی هفتهٔ هنر ایران در کره جنوبی با حضور تیم ملی ورزش پهلوانی و زورخانهای ایران - Oct.2012 - به میزبانی مرکز فرهنگی گنگسئو، دانشگاه گاچان دانشکدهٔ باستانشناسی هانیانگ و منطقهٔ سئونگبوک شهر سئول و نهاد فرهنگی آرام نوری شهر ایلسان و دهکدهٔ جهانی ایتهوون[۱۳]
به همین منظور بنیاد فردوسی به عنوان برترین سازمان مردمنهاد ایران در زمینهٔ ترویج فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانهای[۱۴] معرفی شدهاست.
بازوبند پهلوانی ایرانزمین
مقالهٔ اصلی: پهلوانان صاحب بازوبند پهلوانی ایران
در سدههای پیشین برای شناختن «دارنده بازوبند پهلوانی ایران» رقابتهای کشتی پهلوانی برگزار شد. اگر چه این رقابتها ریشههای باستانی دارد، چارچوب نوین آن از سال ۱۳۲۳ (۱۹۴۴) برگزار شدهاست.[۱۵] برنده این رقابتها پهلوان نامیده میشود و دارنده بازوبند پهلوانی میشود.اولین کسی که سه سال متوالی بازوبند پهلوانی را کسب کرد پهلوان احمد وفادار بود که در سال های ۱۳۲۹،۱۳۳۰،۱۳۳۱ موفق به کسب بازوبند پهلوانی شده، به همین دلیل به وی لقب (پهلوان ابدی ایران) را دادند
در این رشته ورزشی یک مانع یا خرک وجوددارد که دارای دو تیرک عمودی ثابت است. تیرکها دارای شیاری هستند که گیره ای متحرک درون شیارها قرار میگیرد و به سمت بالا و پایین قابل حرکت است، یک تیرک افقی روی گیره ها قرار میگیرد که ورزشکار باید بدون برخورد از روی تیرک افقی گذر کند. یک تشک مخصوص در قسمتی که ورزشکار فرود می آید قرار دارد تا آسیبی نبیند. در گذشته روی تیرکهای عمودی اندازه گذاری میشد و با فاصله ١٠ سانتیمتر میخ به تیرک بود تا تیرک افقی روی میخها قرار داده شود.جنس تیرکها از بامبو بودند اما امروز جنس آنها از آلومینیوم هستند تیرکها به دوربینها و اندازه گیرهای کامپیوتری با دقت میلیمتر مجهز هستند.وسیله ای که برای پرش نیاز است نیزه نامیده میشود نیزه ترکیبی از ورقهای از قبل برش خورده شیشه هستند که برای انعطاف و خمیده شدن فایبرگلاس با مقدار و اندازه بسیار دقیق به آن افزوده میشود.
رکورد فعلی پرش با نیزهٔ جهان در دست آرماند دوپلانتیس از سوئد به میزان ۶٫۱۸ متر است که در سال ۲۰۲۰ ثبت شد. رکورد فضای بازِ این رشته با ۶/۱۶ متر به رنو لاویلنی تعلق دارد. رکورد جهانیِ پرش با نیزهٔ زنان هم با ۵٫۰۶ متر در اختیار یلنا ایسینبایوا از روسیه است. رکورد فعلی ایران نیز در دست محمدمحسن ربانی با ۵٫۳۶ متر است
فاکتورهای امادگی جسمانی عوامل گوناگونی را شامل می شوند.
ولی کلا براساس تعریف سازمان بهداشت جهانی آمادگی جسمانی به معنای توانایی انجام کار عضلانی به صورت رضایت بخش است.
در تعریفی دیگر دانشکده طب ورزش آمریکا آمادگی جسمانی را این چنین تعریف می کند:
قابلیت اجرای فعالیت های بدنی (از سطح متوسط تا پُر شدت) بدونِ خستگیِ بیش از حد، و حفظ این قابلیت در همه دوره زندگی.
آمادگی جسمانی شامل چند فاکتور است که به دو هدف کلی آمادگی جسمانی مربوط با سلامت و مهارت تقسیم می شوند.
آمادگی جسمانی مربوط به سلامت
در آمادگی جسمانی مربوط با سلامت، به گسترش فاکتورهای مورد نیاز برای اجرای عملکرد و حفظ روش زندگی سالم، دقت میشود.
فاکتورهای این قسمت عبارتند از:
- قدرت عضلانی
- استقامت عضلانی
- استقامت هوازی
- انعطاف پذیر
- ترکیب بدن
آمادگی جسمانی مربوط به مهارت
در آمادگی جسمانی مربوط با مهارت حرکتی، به پیشرفت فاکتورهای مورد نیاز برای اجرای بهتر فعالیتهای ورزشی و جسمانی دقت میشود.
فاکتورهای این قسمت هم عبارتند از:
- سرعت
- توان
- چابکی
- سرعت عمل و هماهنگی
- تعادل
فاکتورهای امادگی جسمانی
هنگامی که از آمادگی جسمانی صحبت به میان می آید منظور از آن داشتن چنان قلب ، عروق خونی و ریه ها و عضلاتی است که بتوانند وظایف خود را به خوبی انجام دهند.
قدرت:
براساس تعریف قدرت حداکثر نیرویی است که میتوان برای یکبار انجام داد
قدرت به چهار شکل ایستا (ایزومتریک ) ،پویا (ایزوتونیک ) ، قدرت متغیر (ایزوکنیتیک) ، قدرت انفجاری یا توان (پلیومتریک ) تقسیم میشوند.
استقامت:
به صورت کلی عبارت است از توانایی تکرار حرکتی یکنواخت .
استقامت هم به دوصورت استقامت قلبی – عروقی (تنفسی) و استقامت عضلانی تقسیم میشود (البته استقامت عضلانی از نظر زمان به استقامت کوتاه مدت – میان مدت ودرازمدت تقسیم میشود).
سرعت:
عبارت است از توانایی جابجا شدن همه بدن (مثل دو) یا یک اندام ( مثل سرعت دست درمشت زنی) در کمترین زمان . (رابطه مستقیم با وراثت دارد.)
سرعت عکس العمل:
عبارت است از فاصله زمانی میان دریافت محرک و آغاز حرکت (دریافت محرک مثل شنیدن صدای تپانچه تا آغاز حرکت دویدن دراستارت دوی 100متر) .
انعطاف پذیری:
قابلیت کشش عضلات در محدوده مفصل ویژه خود و یا توانایی حرکت دادن مفاصل در محدودۀ حرکتی مورد احتیاج رشتۀ ورزشی است. نبود انعطاف پذیری حرکت را کم، سرعت را کاهش و احتمال پارگی عضله را بالا می برد. انعطاف پذیری در اصل با حرکات کششی زیاد می شود.
استقامت عضلانی
استقامت عضلانی به معنای توانایی عضلات یا گروه های عضلانی در مقاومت در برابر انقباض های مکرر برای مدت طولانی می باشد. این فاکتور آمادگی جسمانی به میزان استقامت ماهیچه های مختلف بدن نسبت به فعالیتهای مقاومتی مربوط میشود. سطح استقامت عضلانی بیشتر، باعث رفتار پرانرژی تری در فرد خواهد شد. در استقامت عضلانی، سیستم قلب و عروق به همراه عضلات به شکل توامان تحت فشار قرار میگیرد، اما فشار اصلی روی عضلات است. این فاکتور بنا بر نیازهای هر ورزش تمرین متفاوت می باشد.
زمان واکنش
زمان واکنش در آمادگی جسمانی، زمان لازم برای پاسخ آگاهانه به یک محرک خارجی است. نکته مهمی که باید در اینجا به آن توجه کرد این است که زمان واکنش را نباید با بازتابها اشتباه گرفت. بازتاب یا رفلکس غیرارادیست. به عنوان مثال، اگر دستتان به یک ظرف داغ بخورد، بی اختیار عقب می کشید. این یک بازتاب است و مغز درگیر آن نمی شود. در زمان واکنش مغز باید اطلاعات را پردازش کند.
عواملی مانند ادراک، پردازش و واکنش بر زمان واکنش تاثیر می گذارند. پیروزی یا شکست در بسیاری از ورزشها بر اساس میلی ثانیه تعیین میشود و بستگی به زمان واکنش یک بازیکن دارد.
یک تیم فوتبال رادرنظر بگیرید ؛ قدرت بدنی ازمهمترین فاکتورهای آمادگی جسمانی برای این رشته ورزشی است اما بازیکنی که در نوک حمله فعالیت می کند به یک نوع ویژه تمرینات قدرتی احتیاج دارد (قدرت انفجاری) و بازیکنی که درخط دفاعی فعالیت می کند به یک نوع دیگر قدرت (قدرت پویا ) این مورد در فاکتور استقامت هم صدق می کند. پس یک مربی آگاه و باتجربه هیچ وقت یک نوع تمرین قدرتی را برای همه افراد تیم تجویز نمی کند .
فاکتورهای امادگی جسمانی عوامل گوناگونی را شامل می شوند.
ولی کلا براساس تعریف سازمان بهداشت جهانی آمادگی جسمانی به معنای توانایی انجام کار عضلانی به صورت رضایت بخش است.
در تعریفی دیگر دانشکده طب ورزش آمریکا آمادگی جسمانی را این چنین تعریف می کند:
قابلیت اجرای فعالیت های بدنی (از سطح متوسط تا پُر شدت) بدونِ خستگیِ بیش از حد، و حفظ این قابلیت در همه دوره زندگی.
آمادگی جسمانی شامل چند فاکتور است که به دو هدف کلی آمادگی جسمانی مربوط با سلامت و مهارت تقسیم می شوند.
شاخص های آمادگی جسمانی
عوامل گوناگونی را شامل می شوند.ولی کلا براساس تعریف سازمان بهداشت جهانی آمادگی جسمانی به معنای توانایی انجام کار عضلانی به صورت رضایت بخش است.
در تعریفی دیگر دانشکده طب ورزش آمریکا آمادگی جسمانی را این چنین تعریف می کند:قابلیت اجرای فعالیت های بدنی (از سطح متوسط تا پُر شدت) بدونِ خستگیِ بیش از حد، و حفظ این قابلیت در همه دوره زندگی.آمادگی جسمانی شامل چند فاکتور است که به دو هدف کلی آمادگی جسمانی مربوط با سلامت و مهارت تقسیم می شوند.
آمادگی جسمانی مربوط به سلامت
در آمادگی جسمانی مربوط با سلامت، به گسترش فاکتورهای مورد نیاز برای اجرای عملکرد و حفظ روش زندگی سالم، دقت میشود.
فاکتورهای این قسمت عبارتند از:
- قدرت عضلانی
- استقامت عضلانی
- استقامت هوازی
- انعطاف پذیری
- ترکیب بدن
آمادگی جسمانی مربوط به مهارت
در آمادگی جسمانی مربوط با مهارت حرکتی، به پیشرفت فاکتورهای مورد نیاز برای اجرای بهتر فعالیتهای ورزشی و جسمانی دقت میشود.
فاکتورهای این قسمت هم عبارتند از:
- سرعت
- توان
- چابکی
- سرعت عمل و هماهنگی
- تعادل
فاکتورهای امادگی جسمانی
هنگامی که از آمادگی جسمانی صحبت به میان می آید منظور از آن داشتن چنان قلب ، عروق خونی و ریه ها و عضلاتی است که بتوانند وظایف خود را به خوبی انجام دهند.
قدرت:
براساس تعریف قدرت حداکثر نیرویی است که میتوان برای یکبار انجام داد.
قدرت به چهار شکل ایستا (ایزومتریک ) ،پویا (ایزوتونیک ) ، قدرت متغیر (ایزوکنیتیک) ، قدرت انفجاری یا توان (پلیومتریک ) تقسیم میشوند.
استقامت:
به صورت کلی عبارت است از توانایی تکرار حرکتی یکنواخت .
استقامت هم به دوصورت استقامت قلبی – عروقی (تنفسی) و استقامت عضلانی تقسیم میشود (البته استقامت عضلانی از نظر زمان به استقامت کوتاه مدت – میان مدت ودرازمدت تقسیم میشود).
سرعت:
عبارت است از توانایی جابجا شدن همه بدن (مثل دو) یا یک اندام ( مثل سرعت دست درمشت زنی) در کمترین زمان . (رابطه مستقیم با وراثت دارد.)
توان:
بکار انداختن حداکثر نیرو در کمترین زمان (در حقیقت همان قدرت انفجاری یا پلیومتریک است)
انعطاف پذیری:
قابلیت کشش عضلات در محدوده مفصل ویژه خود و یا توانایی حرکت دادن مفاصل در محدودۀ حرکتی مورد احتیاج رشتۀ ورزشی است. نبود انعطاف پذیری حرکت را کم، سرعت را کاهش و احتمال پارگی عضله را بالا می برد. انعطاف پذیری در اصل با حرکات کششی زیاد می شود
چابکی :
به توانایی تغییر سریع و ناگهانی جهت حرکت و سرعت همراه با حفظ تعادل گفته میشود.
تعادل :
به توانایی حفظ بدن در فضا تعادل گفته میشود که به دو صورت ایستا و پویا می باشد (ایستا مثل بالانس زدن روی دست ها و پویا مثل اجرا ی حرکتهای دارحلقه - بارفیکس یا پارالل)
البته در خیلی از منابع فاکتورهای آمادگی جسمانی هفت عدد میباشند که سرعت و سرعت عکس العمل را یک فاکتور حساب کرده اند اما این دو باهم فرق داشته و تمرینات ویژه خود را دارا هستند. یکی از مهمترین فرق این دو این است که سرعت ارتباط مستقیم با عامل وراثت دارد (وجود تارهای روشن در عضلات) ولی سرعت واکنشی به نوعی اکتسابی بوده و با تمرین بهتر می شود.
شاخص های آمادگی جسمانی
عوامل گوناگونی را شامل می شوند.ولی کلا براساس تعریف سازمان بهداشت جهانی آمادگی جسمانی به معنای توانایی انجام کار عضلانی به صورت رضایت بخش است.
در تعریفی دیگر دانشکده طب ورزش آمریکا آمادگی جسمانی را این چنین تعریف می کند:قابلیت اجرای فعالیت های بدنی (از سطح متوسط تا پُر شدت) بدونِ خستگیِ بیش از حد، و حفظ این قابلیت در همه دوره زندگی.آمادگی جسمانی شامل چند فاکتور است که به دو هدف کلی آمادگی جسمانی مربوط با سلامت و مهارت تقسیم می شوند.
آمادگی جسمانی مربوط به سلامت
در آمادگی جسمانی مربوط با سلامت، به گسترش فاکتورهای مورد نیاز برای اجرای عملکرد و حفظ روش زندگی سالم، دقت میشود.
فاکتورهای این قسمت عبارتند از:
- قدرت عضلانی
- استقامت عضلانی
- استقامت هوازی
- انعطاف پذیری
- ترکیب بدن
آمادگی جسمانی مربوط به مهارت
در آمادگی جسمانی مربوط با مهارت حرکتی، به پیشرفت فاکتورهای مورد نیاز برای اجرای بهتر فعالیتهای ورزشی و جسمانی دقت میشود.
فاکتورهای این قسمت هم عبارتند از:
- سرعت
- توان
- چابکی
- سرعت عمل و هماهنگی
- تعادل
فاکتورهای امادگی جسمانی
هنگامی که از آمادگی جسمانی صحبت به میان می آید منظور از آن داشتن چنان قلب ، عروق خونی و ریه ها و عضلاتی است که بتوانند وظایف خود را به خوبی انجام دهند.
قدرت:
براساس تعریف قدرت حداکثر نیرویی است که میتوان برای یکبار انجام داد.
قدرت به چهار شکل ایستا (ایزومتریک ) ،پویا (ایزوتونیک ) ، قدرت متغیر (ایزوکنیتیک) ، قدرت انفجاری یا توان (پلیومتریک ) تقسیم میشوند.
استقامت:
به صورت کلی عبارت است از توانایی تکرار حرکتی یکنواخت .
استقامت هم به دوصورت استقامت قلبی – عروقی (تنفسی) و استقامت عضلانی تقسیم میشود (البته استقامت عضلانی از نظر زمان به استقامت کوتاه مدت – میان مدت ودرازمدت تقسیم میشود).
سرعت:
عبارت است از توانایی جابجا شدن همه بدن (مثل دو) یا یک اندام ( مثل سرعت دست درمشت زنی) در کمترین زمان . (رابطه مستقیم با وراثت دارد.)
توان:
بکار انداختن حداکثر نیرو در کمترین زمان (در حقیقت همان قدرت انفجاری یا پلیومتریک است)
انعطاف پذیری:
قابلیت کشش عضلات در محدوده مفصل ویژه خود و یا توانایی حرکت دادن مفاصل در محدودۀ حرکتی مورد احتیاج رشتۀ ورزشی است. نبود انعطاف پذیری حرکت را کم، سرعت را کاهش و احتمال پارگی عضله را بالا می برد. انعطاف پذیری در اصل با حرکات کششی زیاد می شود
چابکی :
به توانایی تغییر سریع و ناگهانی جهت حرکت و سرعت همراه با حفظ تعادل گفته میشود.
تعادل :
به توانایی حفظ بدن در فضا تعادل گفته میشود که به دو صورت ایستا و پویا می باشد (ایستا مثل بالانس زدن روی دست ها و پویا مثل اجرا ی حرکتهای دارحلقه - بارفیکس یا پارالل)
البته در خیلی از منابع فاکتورهای آمادگی جسمانی هفت عدد میباشند که سرعت و سرعت عکس العمل را یک فاکتور حساب کرده اند اما این دو باهم فرق داشته و تمرینات ویژه خود را دارا هستند. یکی از مهمترین فرق این دو این است که سرعت ارتباط مستقیم با عامل وراثت دارد (وجود تارهای روشن در عضلات) ولی سرعت واکنشی به نوعی اکتسابی بوده و با تمرین بهتر می شود.
دفاع شخصی عملی است که برای محافظت از خود در برابر حملات،با استفاده از نیروی فیزیکی انجام می دهیم برای دفاعی موثر در برابر حملات متنوع لازم است تا انواع گوناگون حملات، و تکنیک های موثر برای دفاع در برابر این گونه حملات را تجزیه و تحلیل کنیم.همچنین شناسایی نقاط ضعف و قوت این تکنیک ها هم به اندازه شناسایی نقاط قوت و ضعف ها و محدودیت های شما ضروری است.
چیزی که باید برآن کاملا مسلط باشید یک یا دو تکنیک در نهایت مهارت است که در هر گونه شرایطی به شما کمک کند.ساده نگه داشتن دفاع شخصی در ساده ترین حالت شما را سالم از مخمصه نجات خواهد داد. با این حال یافتن اینکه کدام تکنیک ها برای شما مناسب است و شما باید در آنها مهارت پیدا کنید خود لازمه تمرین و پشتکار بالایی است.
دفاع شخصی همانند هنر رزمی است وباید به صورت ممتد یاد گرفته شود. ابتدا ساده ترین تکنیک ها را یاد بگیرید سپس درصورتی که مقدار حرفه ای شدید می توانید تکنیک های پیشرفته تری را یاد بگیرید تکنیک های پیشرفته تر سخت تر هستند و نیاز به سرعت و دقت بالاتری دارند. همچنین باید ابتدا دفاع در مقابل ساده ترین حملات را یاد بگیرید و همراه با مهارت در این تکنیک ها،دفاع در مقابل حملات پیچیده تر را امتحان کنید و سعی در بهبود مهارت خود داشته باشید.واکنشتان چیست اگر تنها باشید و مورد حمله قرار بگیرید؟ این موضوعی است که هیچ کدام از ما هیچ وقت دوست نداریم با آن رو به رو شویم، اما دانستن اینکه چگونه در یک موقعیت تهدید آمیز درست رفتار کنیم مهم است و احتمالا باعث نجات جانمان میشود. امیدوارم که هیچ وقت به 15 نکته ی دفاع شخصی زیر احتیاج پیدا نکنید؛ با این حال دانستن اقدامات احتیاطی لازم ممکن است باعث شود روزی از یک حمله قصر در بروید.
1ـ نشان دهید که نسبت به موقعیت آگاه هستید: از آنچه در اطراف شما اتفاق می افتد آگاه باشید. مهاجمان حرفه ای معمولا زنانی را مورد هدف قرار میدهند که بنظر مشغول و پریشان می آیند. اگر نگاهی قاطع و محکم داشته باشید و هوشیار بنظر برسید ممکن است آنها هرگز حمله را شروع نکنند.
2ـ بدنتان را آماده کنید: اگر احساس خطر کردید، بلافاصله حالت شروع یک مبارزه را بخود بگیرید. دستانتان را جلوی قفسه ی سینه ی خود بیاورید، یک پایتان را جلوتر از دیگری قرار دهید و بدنتان را بچرخانید. هم اکنون بدن شما آماده ی یک رویارویی فیزیکی است.
3ـ با نقاط ضعف بدن آشنایی داشته باشید: اگر مجبور به درگیری فیزیکی شدید میتوانید یکی از پنج نقاط ضعف چشم، بینی، گردن، زانو و کشاله ی ران را مورد هدف قرار بدهید.
4ـ از مبارزه کردن نترسید: بیشتر خانم ها از اینکه جواب حمله را پس بدهند میترسند. چون میترسند که مهاجم عصبانی شود یا به خودشان صدمه بزنند. مشتی که میزنید ممکن است به شما صدمه بزند اما درد جزئی است و شاید برای اینکه بتوانید فرار کنید کافی باشد، ارزشش را دارد امتحان کنید!
5ـ سعی کنید فرار کنید: اگر فرصت خوبی برای فرار پیدا کردید حتما فرار کنید. فرار کردن بهتر از مبارزه کردن است و ممکن است دوباره فرصت فرار پیدا نکنید، پس از دستش ندهید!
6ـ گوش هایتان را آزاد نگه دارید: وقتی در یک محله ی بد راه میروید به موسیقی گوش نکنید و با گوشی تان بازی نکنید. شما باید از محیط اطراف خود آگاه باشید و اگر مهاجمی در حال نزدیک شدن به شما بود سریع متوجه شوید.
7- از چیزهای اطراف خودتان استفاده کنید: دنبال چیزهایی که ممکن است او را بترساند باشید، شیشه بشکنید، دزدگیر ماشین ها را به صدا در بیاورید یا سطل های زباله را پرت کنید.
8ـ آرامش خودتان را حفظ کنید: بدترین کار ممکن ترسیدن است. مطمئنا این یک وضعیت استرس زا است، اما اگر آرامش خودتان را حفظ کنید به نفع خودتان است.
موضوع :کَبَدی یا زو
کبدی یک بازی و ورزش است که بیشتر در هند و پاکستان و ایران رواج دارد. سال ۱۳۸۱ برای نخستینبار مسابقات قهرمانی این بازی برای مردان در سطح آسیا برگزار شد.
مهاجمان ۲ تیم در حالی که بهطور مرتب کلمهٔ «کبدیکبدی» را تکرار میکنند با انجام حرکات حمله و دفاع و جابهجایی تلاش میکنند تا با لمس کردن یا گرفتن یار تیم مقابل بتوانند به بالاترین امتیاز دست یابند. تعویض در این بازی هیچ محدودیتی ندارد. در صورت تساوی ۲ تیم در وقتقانونی، ۵ حمله از سوی هر کدام از ۲ تیم انجام میشود و اگر باز هم مساوی شدند، حمله یکبهیک پِیگیری میشود.
در طول این بازی باید مکرراً کلمهٔ کبدی با صدای بلند و واضح از سوی بازیکن مهاجم تکرار شود. بهطوری که قطع کردن کلمهٔ کبدیکبدی بهمعنای پایان حمله یا نفسگیری در حین حمله بهمعنی قطع کردن محسوب میشود و مهاجم باید تا زمان برگشت به زمین خود آن را بگوید. نحوهٔ کسب امتیاز هم بدینصورت است که اگر مهاجم با حریف یا حریف با مهاجم تماس پیدا کند و مهاجم به زمین خود برگردد، امتیاز کسب شده و همچنین مدافع ناکام از زمین خارج میشود؛ اما اگر حریفان مهاجم را نگه داشته و در زمین خودی متوقف کنند و اجازهٔ رسیدن مهاجم به خط میانی یا زمین خودی را ندهند، مهاجم یک امتیاز از دست داده و از زمین خارج میشود؛ در عین حال در صورت موفقیت مهاجم هر تعداد مدافع که مهاجم را لمس نموده باشند از جریان بازی خارج و به همان میزان امتیاز به تیم حملهکننده تعلق میگیرد. در صورت خارج شدن تمامی بازیکنان یک تیم در طول مسابقه، امتیازی جداگانه به امتیازات تیم حاضر در زمین اضافه میشود. در قوانین جدید نیز در صورتی که ۲ نفر یا تکنفر باقی مانده در زمین مهاجم را متوفق نمایند، به اصطلاح امتیاز عالی (۲ امتیاز) به تیم مدافع تعلق میگیرد. به ازای هر بازیکنی که از تیم روبهرو خارج میشود، بازیکنی به تیم مقابل اضافه میگردد، بهجز زمانی که ترکیب آن تیم کامل (۷ نفر سالنی یا ۶ نفر ساحلی) باشد.
بازی کبدی دارای خطوطی در زمین و قوانینی خاص است که در طول بازی باید رعایت شود. تیمها بهنوبت «مهاجم» را در طول خط مانع نیمه به زمین حریف ارسال نموده و تیمی که بیشترین امتیاز را در پایان بازی بهدست آورده باشد برنده اعلام میشود. لازمهٔ این ورزش واکنش سریع، ظرفیت ایدهآل مربوط به جهاز تنفسی، قدرتبدنی، انعطافبدنی، هماهنگی اعصاب و عضلات، توان بالای تصمیمگیری و قابلیت بازتابی بازیکنان میباشد.[۱]
کبدی ورزش سنّتی هند، پاکستان و ایرانی میباشد و نخستینبار در بازیهای المپیک سال ۱۹۳۶ به عنوان یک رشتهٔ نمایشی در المپیک برلین بهنمایش درآمد. همچنین رشتهٔ کبدی در بازیهای آسیایی چین ۱۹۹۰ گنجانده شد و از همان زمان بهعنوان یکی از رشتههای رسمی بازیهای آسیایی در برنامهٔ بازیها وجود داشتهاست.
این بازی در اردبیل، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، خراسان، گلستان، مازندران، هرمزگان، بوشهر، فارس و اصفهان زو، در گیلان شیریندودو، در خوزستان اشتیتی و در سیستان کبدی نامیده میشود.
تشکیلات این رشتهٔ ورزشی از سال ۱۳۷۵ با عنوان انجمن کبدی (فدراسیون ورزشهای همگانی) شروع به فعالیت نمود و برای اولینبار در سال ۱۳۸۱ در مسابقات قهرمانی آسیا مردان شرکت و به مقام سوم این دوره از مسابقات نائل آمد و در سال ۱۳۸۲ موفق به کسب مقام اول آسیا در ردهٔ جوانان و بزرگسالان و در سال ۱۳۸۳ این ورزش با کسب نائبقهرمانی جهان مدالهای پُراَرزشی را به ارمغان آورد و با توجه به ضرورت و صلاحدید مسئولان سازمان تربیتبدنی در تاریخ ۸/۴/۸۴ با تشکیل مجمع عمومی تحت عنوان فدراسیون کبدی جمهوری اسلامی ایران عملاً شروع به فعالیت نمود.
در سال ۱۳۸۹ تیم ملی ایران در بازیهای المپیک آسیایی نیز مقام دوم آسیا را کسب نمود. در سال ۱۳۹۳ تیمهای ملی مردان و زنان کبدی ایران در مسابقات آسیایی اینچئون کرهجنوبی به مدال نقره و مقام دوم رسیدند (هندوستان در هر دو رده قهرمان شد و مدالهای طلا را کسب نمود). در مسابقات آسیایی جاکارتا اندونزی در روز جمعه اول شهریور ۱۳۹۷، تیمهای ملی بزرگسالانِ مردان و زنان ایران با تاریخسازی برای نخستینبار به قهرمانی و کسب مدال طلا دست یافتند و مجموع طلاهای ایران را در بازیهای آسیایی جاکارتا در روز ابتدایی شهریور به عدد ۱۲ رساندند و جایگاه چهارمی ایران را تثبیت کردند.
قوانین و مقررات ورزش کبدی
هر تیم شامل ۱۲ بازیکن (۷ نفر بازیکن اصلی و ۵ نفر بازیکن ذخیره) میباشد.
کبدی سالنی ۷ بازیکن (۵ بازیکن اصلی و ۲ ذخیره) کبدی ساحلی ۶ نفره (۴ بازیکن اصلی و ۲ ذخیره)
تعویض در بازی در مواقع تایماوت پزشکی (وقت استراحت) مجاز میباشد و محدودیت تعویض وجود ندارد؛ البته در زمانی میتوان اقدام به تعویض نمود که تایماوت تیم خودی باشد.
وقت بازی ۲ وقت ۲۰ دقیقه میباشد و در صورت تساوی ۲ تیم در پایان وقت قانونی ۵ حمله از سوی هر تیم صورت میپذیرد و اگر باز هم مساوی شدند، حمله یکبهیک پِیگیری میشود. تا تیم برنده مشخص گردد.
وقت استراحت بین ۲ نیمه، ۵ دقیقه میباشد.
موضوع :وزنه برداری
وزنهبرداری ورزشی است که در آن ورزشکار هالتری با سنگینترین وزن ممکن را بالای سر میبرد. مسابقات وزنهبرداری در دو رقابت یکضرب و دوضرب انجام میشود و در هر بخش وزنهبردار حق انجام سه حرکت را دارد. موفقیت در وزنهبرداری فقط به قدرت بدنی بستگی ندارد. تواناییهای پرتابی بدن (قدرت انفجاری) برای اجرای سریع حرکت در موفقیت وزنهبرداران نقش دارد و حرکات وزنهبرداری در مقایسه با حرکات قدرتی دیگر از جابجایی بیشتر و دامنه حرکتی وسیعتری تشکیل میشوند.
تا سالها به همراه کشتی آزاد وزنهبرداری مدال آورترین ورزش ایران بود و نخستین کسی که مدال المپیک را برای ایران بهدستآورد، جعفر سلماسی بود که در بازیهای المپیک ۱۹۴۸ لندن موفق به این کار شد. پس از او محمود نامجو در مسابقات جهانی وزنهبرداری سال ۱۹۴۹ در لاهه موفق به کسب مدال شد در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن نیز محمد نصیری خروس طلایی ایران در خروس وزن قهرمان المپیک شد و تا سال ۲۰۰۰ در المپیک سیدنی اولین و تنها طلایی ایران در وزنهبرداری المپیک بود. از آن پس این رشته در ایران مورد توجه قرار گرفت و تبدیل به یک ورزش ملی شد. تا کنون چندین بار لقب قویترین مردان جهان به وزنه برداران ایرانی داده شدهاست.
وزنهبرداری در گذشته فقط در بخش آقایان فعالیت میکرد اما از سال ۱۳۹۶ وزنهبرداری در بخش بانوان نیز فعالیت خود را آغاز کرد و علی اکبر خورشیدی فر علاوه بر فعالیت در کادر آقایان تیم ملی به عنوان مربی تیم به پست مشاوره فنی بانوان وزنهبردار تیم ملی ایران نائل شد و در این راستا برای اولین بار در تاریخ ایران پس از ۷۰ سال، اولین تیم وزنهبرداری بانوان به مسابقات بین اللملی اعزام شد و سیده الهام حسینی نخستین مدال آور تاریخچه وزنهبرداری ایران در مسابقات جام نعیم سلیمان اوغلو ترکیه جهت کسب امتیازات سهمیه المپیک توکیو در مسابقات شد.
هر ورزشکار در هر حرکت ۳ نوبت اجازه وزنه زدن دارد.
زمان برای هر نوبت، ۱ دقیقه میباشد. زمان از لحظهای که صفحه گذار از روی تخته خارج میشود شروع میشود.
اگر یک ورزشکار بخواهد دو حرکت متوالی انجام دهد برای بار دوم ۲ دقیقه وقت دارد.
۳ چراغ سفید یا دو چراغ سفید و یک چراغ قرمز یعنی حرکت صحیح است و ۳ چراغ قرمز یا ۲ چراغ قرمز و یک چراغ سفید یعنی حرکت خطا است.
اگر هنگام بالا بردن هالتر دستهای وزنهبردار خم شود و دو مرتبه راست شود خطا است.
وقتی وزنهبردار موفق شد هالتر را بالای سر ببرد، باید آن را سر جای خود نگهدارد.
اگر وزنهبردار توانست هالتر را در بالای سر خود ثابت نگهدارد باید یک لحظه کوتاه مکث کند و وقتی داوران اجازه دادند آن را پایین بیاورد، پایین آوردن هالتر بدون فرمان داوران خطاست.
داور وسط اگر تشخیص دهد حرکت کامل انجام شده، توسط زنگ به ورزشکار اعلام میکند تا وزنه را به پایین بیندازد. با صدای زنگ، باید وزنه بهطور صحیح به زمین انداخته شود.
وزنهبردار اگر هالتر را از تخته بیرون بیندازد خطاست. حتی اگر وزنه را به خوبی مهار کند، ولی اگر هنگام پایین آوردن هالتر را بیرون از تخته بیندازد باز هم خطاست.
انداختن وزنه از پشت سر به پایین خطا است.
بوکس، مشتزنی[۲] یک ورزش رزمی است. بوکس مبارزه ای است که در آن دو نفر با ضربات مشت در دو نوع آماتور و حرفه ای، با یکدیگر مبارزه میکنند. بوکس تاریخچهای طولانی در کشور یونان دارد. البته بوکس مدرن در واقع از کشور آمریکا سرچشمه میگیرد. مسابقات این ورزش معمولاً با ناک اوت یا ضربه فنی همچون رشته های رزمی دیگر به پایان میرسد.
مسابقه ورزش بوکس بهطور رسمی در ششصد و هفتاد و هفت سال پیش از میلاد مسیح در بیست و سومین بازی المپیک در هاین که نخستین نبرد این ورزش است شروع شده و «ابراستوس» اهل سمیرنا در این مسابقه فاتح و قهرمان شناخته شد.
اینکه قدیمیترین نبرد بوکس به چه نوع صورت گرفت و چگونه با یکدیگر میجنگیدند معلوم نیست. چنانکه در تواریخ روم ذکر شدهاست که طرفین مشتهای خود را به چرمهای خامی محکم بسته و سعی میکردند که با ضربات محکمی از این مشتهای سخت و سنگین حریف را از پای درآورند. البته این مسابقات بدون رعایت وزن بدن انجام میشد.
ملائکوماس که پدرش نیز چهل و پنج سال پس از میلاد مسیح فاتح بوکس و قهرمان المپیک گردیده بود، عموم رقیبهای خود را تنها با فن (نه با زور و قدرت) مغلوب میساخت. مسابقههایی که بدین صورت وقوع مییافت بدون انقطاع بود و دائماًّ در میدانهای مسابقه یک ورزشکار با قهرمانان آماده به نبرد بوده و هرکس که از بین تماشاچیان داوطلب مسابقه بود دست خود را بلند میکرد. ملائکوماس قهرمان رومی که در اکثر نبردهای ورزشی بدین نوع فاتح میگردید بالاخره در یک مسابقه که حریف او کشته شد به شهرت بسزایی دست یافت. در این مسابقهها قهرمانان دوره امپراتوری روم دستهای خود را باآلتی شبیه به دستکش که روی آن میخهای محکم فولادی کوفته شده بود مجهز میکردند و نیز یک نوع دستکش مخصوص دیگر که از چرمهای سخت و محکم تشکیل شده بود در دست میگرفتند و مسابقه را شروع میکردند. این مسئله که با استفاده این دستکشها در هر مسابقه یکی از دو طرف حتماً سخت مجروح یا مقتول میشد، سبب منسوخ شدن برگزاری مسابقههای بوکس بدین نحو گردید. در واقع بازی بوکس با از بین رفتن مسابقههای المپیک توأم گردیده و در سال ۴۰۰ بعد از میلاد قهرمانان ورزشهای مختلف بوکس را به کلی فراموش کردند.
مقارن با آغاز قرن هیجدهم مجدداً ورزش بوکس شروع شد. پس از ایجاد بوکس به این صورت یکی از استادان ورزشکار انگلیسی موسوم به چک بروکتون در سال ۱۷۴۹ در مسابقهای که داور قوانین و دستورها مخصوص وضع کرد وسعت میزان مسابقه و عده اشخاصی که حق ورود به محوطه میدان بازی را داشتند معلوم کرد؛ ولی هنوز این بازی بهطور رسمی معمول نشده بود و در هر جا که مشت زنها مسابقه میدادند پلیس آنها را متفرق میساخت.
در قرن هیجدهم با اینکه انواع ورزشها در انگلستان بحد اعلای ترقی خود رسیدند اما قهرمانان بسیاری به این دلیل که تصور میشد برای پیروزی در بوکس یکی از داوطلبان حتماً بایستی کشته یا سخت مجروح گردد بوکس را ورزش خطرناکی تلقی میکردند، و اهمیتی به این ورزش نمیدادند.
«جون جاکسون» که از استادان بوکس قرن هیجدهم بود تدریجاً بوکس را رسمیکرد و چون خود استاد بی نظیری بود در هر مسابقه مبالغ هنگفتی عاید او گردید زیرا از همان موقع جوائز سنگینی برای قهرمانان این فن معین شده بود. این شخص نخستین مشت زن و قهرمان عصر خود بود و توانسته بود این ورزش را در دنیا رواج دهد.
در سال ۱۸۳۵ جمس پورله ورزشکار انگلیسی این ورزش را به آمریکا برد؛ ولی پیشرفت آن به قدری سریع بود و به اندازهای آمریکاییها به این ورزش راغب بودند که در سال ۱۸۶۰ یعنی ۲۵ سال پس از ورود این ورزش در آمریکا جون سن هیس آمریکایی توانست در سرزمین انگلستان که این بازی وضع شده و قرنها قهرمانان دنیا از آن مملکت بودهاند فاتح گردد و در تمام دنیا بیرقیب باشد.
با آن که جک بروگتون مدتها بود که دست کش مخصوص بوکس را اختراع کرده بود ولی بیش از یکی دو مورد آن را به کار نبرده بودند و در اکثر مسابقهها با مشت گره شده و بدون دست کش با یکدیگر میجنگیدند از همین جهت مدت مسابقه و دوره آن خیلی طول میکشید طویلترین دورهای بوکس که در سال ۱۸۲۴ در ۲۳ ژوئیه بین قهرمانان آمریکایی میکه مادن و بیل هایس انگلیسی در انبرگ انگلستان انجام شد. این مبارزه جمعاً شش ساعت و سه دقیقه به طول انجامید.
.کیکبوکسینگ (به انگلیسی: Kickboxing) ترکیبی از رشتههای، کاراته و بوکس است. کیک بوکسینگ ورزشی رزمی میباشد که پیشینه آن به دهه ۱۹۶۰ بازمیگردد. بهطور کلی هدف از تمرینات کیک بوکسینگ، دفاع از خود و بهدست آوردن آمادگی جسمانی، همچنین استفاده بهعنوان ورزش رزمی میباشد.[۱] کمربندهای کیک بوکسینگ به صورت فدراسیونی به این ترتیب میباشد: سفید، زرد، نارنجی، سبز، آبی، قهوهای، مشکی، دان ۱ تا دان ۹ و کمربند فایتری
ریشهٔ اصلی شکلگیری رشته کیکبوکسینگ به ۲۰۰۰ سال پیش در آسیا باز میگردد. کیک بوکسینگ ژاپنی در دههٔ ۱۹۶۰ میلادی ایجاد شد و رقابتهای آن از همان دهه آغاز گردید. بنیانگذاران رشته کیکبوکسینگ، اوسامو ناگوچی و تاتسو یامادا میباشند. کیک بوکسینگ آمریکایی نیز در دهه ۱۹۷۰ میلادی به وجود آمد. بنیانگذاران کیک بوکسینگ در غرب «جو لوئیس»، «بیل والاس»، «جف اسمیت» و «جری بیزلی» میباشند. کیک بوکسینگ را میتوان ورزش رزمی تلفیقی دانست، که در آن از روشهای رشتههای مختلف رزمی استفاده شدهاست.[۲]
اصطلاح کیک بوکسینگ بهوسیله اوسامو ناگوچی ژاپنی برای نامگذاری رشتهای رزمی که از موای تای و کاراته، همچنین از بوکس و تکواندو الهام گرفته شده بود، استفاده شد. او این رشته را در سال ۱۹۵۸ معرفی کرد. کیک بوکسینگ در واقع از دو قسمت (کیک = ضربه پا) و (بوکسینگ = مشت زدن) تشکیل شده است، که تکنیکهای اصلی آن نیز در مشت و ضربه پا میباشند
مسابقات در یک زمین مربع شکل، با ابعاد ۱۶ تا ۲۰ فوتی که با طناب محصور شده برگزار میگردد. زمان مسابقه اغلب ۳ راند ۳ دقیقهای میباشد، که ورزشکاران بین هر راند، یک دقیقه استراحت میکنند. هر مسابقه توسط یک داور و یک پزشک کنترل میشود و در هر راند نیز ۳ قاضی، به مبارزان امتیاز میدهند.
کیک بوکسینگ مانند تمام رشتههای رزمی دارای کمربند و دان میباشد. این ورزش داخل رینگ یا تاتامی برگزار میشود و گرفتن حریف در مسابقه خطا است. در مسابقه یک داور وسط وجود دارد و سه داور کنار و یک قاضی وجود دارد. در مسابقات آماتور راندها به شکل دو راند ۲ دقیقه ای برگزار میشود و در صورت مساوری کار به راند سوم کشیده میشود. به افرادی که در مبارزات کیک بوکسینگ شرکت میکنند «فایتر» (fighter) میگویند.
ضربات مشت به سر حریف، دارای ۱ امتیاز و ضربات پا به سر نیز دارای ۲ امتیاز میباشد. همچنین ضربات پایی که به صورت چرخشی اجرا شوند و به سر حریف اصابت کنند نیز ۳ امتیاز دارند. اجرای ضربات چرخشی اغلب توانایی زیادی میخواهد و در واقع یک نوع حرکت ریسکی است، به همین دلیل، اینگونه ضربهها کمتر اجرا میشود.[۴]
والیبال یک ورزش گروهی است[۱][۲] که در آن بازیکنان در دو تیم شش نفره، در دو سوی توری قرار میگیرند و تلاش میکنند تا بر پایهٔ قوانین بازی، توپ را از روی تور در زمین تیم مقابل فرود آورند. طول زمین والیبال ۱۸ متر و عرض آن ۹ است. هر تیم دست کم باید ۳ ست از ۵ ست بازی را ببرد تا بتواند پیروز شود
والیبال در سال ۱۸۹۵ در ایالات متحده آمریکا و توسط ویلیام مورگان ابداع شد و بهسرعت فراگیر شد؛ بهطوریکه در بازیهای المپیک تابستانی ۱۹۶۰ برای نخستینبار در برنامهٔ بازیهای المپیک قرار گرفت و امروزه در سراسر جهان بازی میشود. این رشته تقریباً برای تمام گروههای سنی مناسب است و وسایل بازی شامل توپ و تور است. امروزه بیش از ۸۰۰ میلیون بازیکن والیبال در سراسر جهان وجود دارند که ۴۶ میلیون تن از آنان از ایالات متحده آمریکا هستند.[۳] بر پایهٔ اطلاعات کمیته المپیک، والیبال بالاتر از فوتبال، تنیس و دیگر ورزشها محبوبترین ورزش بازیهای المپیک است. والیبال قهرمانی جهان قدیمیترین و مهمترین رویداد والیبال پس از بازیهای المپیک است که هر چهار سال یکبار با شرکت تیمهای ملی والیبال مردان و زنان برتر دنیا در یکی از کشورهای جهان برگزار میشود. افزون بر این، جام جهانی، لیگ جهانی و جام بزرگ قهرمانان جهان بهترتیب بهنامترین تورنمنتهای والیبال در جهان هستند. لیگهای پرشماری از جمله لیگ سری آ، سوپر لیگا سری آ، سوپر لیگ، پرو آ و پلاس لیگا در کشورهای گوناگون بهوجود آمدهاند که جزو مسابقات داخلی آن کشور محسوب میشوند
اصطلاح والیبال از ترکیب دو بخش والی به معنای رگبار یا شلیک بهطور دستهجمعی[۴] و بال به معنای توپ و گلوله ایجاد شدهاست.[۵] در گذشته و در زمان پدیداری والیبال توسط ویلیام جی. مورگان، او نام این بازی را مینتونت نامید که حداقل اصطکاک میان اعضای دو تیم ایجاد شود. بعدها، زمانی که آلفرد اس. هالستد مشغول تماشای این ورزش بود، نام آن را به «والیبال» تغییر داد که به دلیل حرکت این بازی که همانند «رگبار توپ» در امتداد زمین و از بالای تور است، بود.[
طبق قوانینی که توسط فدراسیون بینالمللی والیبال نوشته شدهاست، زمین بازی والیبال باید مستطیلی شکل، و طول آن ۱۸ متر (۶۰ فوت) و عرض آن ۹ متر (۳۰ فوت) باشد. خط وسط که در مرکز آن قرار دارد، زمین را به دو قسمت ۹ متری تقسیم میکند، و همچنین در ۳ متری از هر طرف آن، خط حمله یا خط پایان قرار دارد. تور والیبال نیز بهطور مستقیم بالای خط مرکز، و ارتفاع آن ۲٫۴۳ متر (۸ فوت) برای مردان، و۲/۲۴ متر (۷ فوت و ۴ اینچ) برای زنان است. در استانداردهای والیبال، حاشیههای زمین حداقل باید ۱٫۷۵ متر در هر طرف با خط زمین فاصله داشته باشد. سقف سالن نیز باید فضای بازی عاری از هرگونه موانع به ارتفاع ۷ متر (۲۳ فوت) از کف زمین باشد. تمام خطهای کشیده شده در زمین بازی نیز، ۵ سانتیمتر (۲ اینچ) ضخامت دارند.[۱۰][۱۱]
نکتههای مهم در والیبالویرایش
در موقع زدن سرویس پای شما نباید روی خط باشد.
در هنگام بازی دست شما نباید با تور برخوردی داشته باشد.
اگر توپ شما به آنتن برخورد کند خطای آنتن است.
زمانی که توپ در زمین شماست، حداکثر ضربات ۳ تا است (دفاع کردن توپ جزو ضرب در زمین شما نیست).
هنگام بازی اگر پای شما بهطور کامل داخل زمین حریف باشد خطا محسوب میشود.
پس از دریافت امتیاز توسط تیم، اعضای آن باید در جهت عقربههای ساعت در زمین بچرخند. این یک نکته مهم و جزو تاکتیکهای والیبال سالنی به حساب میآید. این تاکتیک باعث میشود که تمام بازیکنان در تمام مناطق بازی کنند و همیشه در منطقه دفاع یا حمله نباشند. همانند شکل که با چرخش منطقه «۲» به منطقه «۱»، به همین ترتیب تمام مناطق جایگزین یکدیگر میشود. یک تیم باید حتماً قبل از سرویس تیم مقابل، در جهت عقربههای ساعت بچرخد. هنگامی که سرویس زده میشود، بازیکنان جلوی خط حمله میتوانند موقعیتهای خود را تغییر دهند و حرکت کنند اما بازیکنان پشت خط نمیتوانند به جلوی آن بیایند و دفاع یا حمله کنند. آنها باید تمام اقدامات حمله را از پشت خط حمله انجام دهند
چوگان از بازی - ورزشهای کهن ایرانی است. که امروزه به ورزشی جهانی تبدیل شدهاست. این رشته به دلیل رواج در میان پادشاهان و بزرگان به بازی شاهان معروف است. نام چوگان از نام چوبی که در آن استفاده میشود برگرفته شدهاست. این بازی در ابتدا عنوانی نظامی و جنگی داشت و سوارکاران ایرانی در آن استعداد اسبهای جنگی خود را به نمایش میگذاشتند. ورزش چوگان امروزی از بازی چوگان ایرانی منشأ گرفتهاست
امروزه بیش از ۷۷ کشور مسابقات و برنامههای ویژهٔ چوگان برگزار میکنند. چوگان همچنین از جمله ورزشهایی است که از سال ۱۹۰۰ (میلادی) تا سال ۱۹۳۹ (میلادی) به عنوان یک ورزش در مسابقات جهانی المپیک بازی شده و هماکنون نیز از سوی کمیته بینالمللی المپیک به عنوان یکی از ورزشهای جهانی شناخته شدهاست و از دیرباز در خود ایران بازی میشده و قدمتی چند صد ساله دارد اما این ورزش در زادگاه خود ایران چندان مورد اقبال عمومی نیست.[۵] به طوری که در جهان جزو تیمهای برتر نیست؛ و لازم است ذکر شود در سال ۱۹۳۶ در المپیک برلین با توجه به عدم وجود اجماع جهانی یا حداقل حمایت از طرف کشور خاستگاه آن ایران از بازیهای المپیک حذف شد.[۶] چوگان قدیمی ترین ورزشی های توپ و دروازه است و همه ورزش های توپی که دروازه در آن وجود دارد با الگوبرداری از چوگان ابداع شده است از قبیل هاکی، فوتبال، هندبال و... چرا که اولین ورزشی است که در آن توپ و دروازه برای بازی معین شده است.
جمهوری آذربایجان در ۱۲ آذر ماه ۱۳۹۲ خورشیدی تصمیم داشت چوگان را در یونسکو به نام خود ثبت کند اما درخواستش در هشتمین نشست کمیته میراث یونسکو در باکو پذیرفته نشد و تنها این کشور توانست بازی محلی قره باغ را به عنوان چوگان آذربایجانی ثبت کند. ابوالفضل قارایف نماینده جمهوری آذربایجان در حاشیه این اجلاس ضمن تشکر از حساسیت کشورهای مختلف بهخصوص نسبت به ثبت بازی چوگان گفت: چوگان یک بازی مشترک منطقهای و یک میراث مشترک فرهنگی است و همه کشورها از جمله ایران میتوانند در ثبت مشترک جهانی آن سهیم باشند. وی مواریث مشترک را موجب وحدت و دوستی کشورها خواند و گفت جمهوری آذربایجان به هیچوجه مایل نیست این بازی موجب اختلاف کشورها گردد.[۱۱]
کریکت (به انگلیسی: Cricket) یک ورزش تیمی بت و توپ است که در زمین چمن دایرهای یا بیضی شکل با شعاع میانگین ۷۵ متر میان دو تیم ۱۱ نفره بازی میشود. در مرکز زمین کریکت یک محوطه خاکی متراکم شده به طول ۲۲ یارد (۲۰٫۱۲ متر) وجود دارد. به این قسمت پیچ (به انگلیسی: Pitch) گفته میشود که در طرفین آن سه عدد چوب به نام استامپ (به انگلیسی: Stumps) وجود دارند و تمام این مجموعه با هم ویکت نامیده میشود. توپ کریکت دارای محیطی میان ۲۲/۴ تا ۲۲/۹ سانتیمتر و ۱۵۵/۹ تا ۱۶۳ گرم وزن دارد (برای آقایان). سطح آن از چرم و مرکز آن از چوب پنبه پیچیده شده در نخ پرشدهاست. چوبی که با آن به توپ ضربه میزنند بت (به انگلیسی: Bat) نام دارد. بیشترین طول آن ۹۶/۵ سانتیمتر و عرض آن در پهنترین بخش ۱۰/۸ سانتیمتر بوده و تغییرات وزن آن از یک تا ۱/۴ کیلو است.
کریکت در بیش از صد کشور بازی میشود و محبوبترین بازی در هند، بنگلادش، نپال، پاکستان، امارات متحده عربی، سری لانکا و استرالیا است.[۱] این بازی در انگلستان، ولز، کنیا، زیمبابوه، نپال، نیوزیلند، آفریقای جنوبی و جزایر انگلیسی زبان دریای کارائیب که با عنوان هند غربی در مسابقات بینالمللی حاضر میشوند، یکی از پرطرفدارترین ورزشهاست. ۱۱ نوع اوت در کریکت وجود دارد.
تاریخ دقیقی از شکلگیری ورزش کریکت وجود ندارد و به عقیده برخی مفسران ورزشی، کریکت در ابتدا بازی متداولی بین کودکان بوده که با توپی پشمی، یک چوب دستی و یک ابزار کشاورزی به این بازی میپرداختند و تا اوایل قرن هفدهم مستنداتی مبنی بر دخالت بزرگسالان در این بازی یافت نشدهاست. اما برخی دیگر نوشتهاند که مبدأ این بازی از جایی شکل گرفتهاست که چوپانها در دوران فراقت خود سنگهای اطرافشان را با چوب دستی به دور میزدند و ضمن سرگرمی از منطقه گوسفندان خود نیز مراقبت میکردند.
در هر صورت چیزی که دربارهٔ مبدأ این ورزش یافت میشود این است که انگلستان آغاز کنندهٔ کریکت بوده و توسط این کشور در سال ۱۷۴۴ قوانینی وضع شده تا جوامع بینالمللی تحت یک بازی یکپارچه به رقابت بپردازند. اما قبل از آن بازی کریکت بین دو تیم کنت و سری در انگلیس به سال ۱۷۰۹ برمیگردد که از همان سال تاکنون رقابت جذاب و سختی با یکدیگر دارند. در آسیا ورزش کریکت محبوبیت خاصی در بین هندوستانیها و پاکستانیها دارد. نخستین بازی کریکت در آسیا را دریانوردان هندوستانی در سال ۱۷۲۱ بازی کردند و از آن زمان تاکنون به عنوان ورزشی پرطرفدار و محبوب بین هندوها مطرح است
کریکت یک بازی گروهی در فضای باز است که بین دو تیم ۱۱ نفری بر روی زمین چمن به صورت گرد که یک مستطیل خاکی همواره به طول ۲۲ یارد (۲۰٫۱۲متر) که در مرکز زمین واقع شدهاست، بازی میکنند. ویکت شامل سه عدد چوب به ارتفاع ۷۱ سانتیمتر و با فاصلهٔ ۶ سانتیمتر از هم قرار دارند روی زمین کوبیده شدهاند.
تیم مهاجم برای زدن توپ دو نفر از بازیکنان خود را داخل زمین میفرستد که آنها میبایست توپ را زده و طول مستطیل خاکی را طی کنند یا با زدن توپ به خارج از محدودهٔ زمین امتیاز به دست آورند پس از اوت شدن ۱۰ نفر از مهاجم تیمها جابجا میشوند.
نحوه اوت شدنویرایش
اگر پرتاب کننده موفق به شکستن ویکت با توپ شود.
اگر ضربه زن با بدن خود تصادفاً باعث شکستن ویکت شود.
اگر ضربه زن با بدن خود مانع از برخورد توپ به ویکت شود.
اگر ضربه زن دوبار به توپ ضربه بزند.
اگر بازیکن تیم پرتاب کننده قبل از اینکه ضربه زن به توپ ضربه بزند، توپ را بگیرد.
اگر ضربه زن غیرمهاجم از منطقه کریز پاپینگ خارج شود.
اگر ضربه زن خود از منطقهٔ کریز پاپینگ بیرون باشد
موضوع : دو میدانی و قوانین ان
ورزش های دو و میـدانی مدرن امروزی ، منشأ اولیه از زمان گذشته بسیار دور می باشند ولی امروزه این ورزش ها در اثر تغییر و تحولات زیادی در آنها ایجاد شده و به صورت امروزی در آمده است . به طور کلی از مسابقات دوران یــونانباستان تجارب زیادی به دست می آید و سوابق تاریــــخ بسیاری از ورزش های مــدرن از آن به دست می آید و پایه گذاری بازی های المپیک به ما نشان می دهد که دکوردهایی در سال ۷۷۶ سال قبل از میــلاد مسیح به دست آمده است . اولین دوره مسابقات دو و میدانی د ۴۵۳ سال قبل از میلاد مسیح برگزار شد و در آن زمان پیست های دو و میدانی یه شکل خط مستقیم و یا به شکل نعل C اسبی برگزار می شد و در برخی از مسابقات دو و میدانی طول استادیوم تا ۱۹۲ متر در خط مستقیم اجرا می شد . در مسابقات دو های سرعت ، از بلوک های استارت سنگی و شیار دار که در استادیوم به طور ثابت ساخته شده بود شروع می شد و دوندگان بدون پوشش مناسب برای پاها ، روی زمین سفت و سخت می دویدند . درآن زمان استارت به شکل های مختلف بوده است . به عنوان مثال اراد روی پنجه پا ایـستاده و سپس استارت و افراد شروع به حرکت می کردند . اما در قرن نوزدهم میلادی این استارت ، در دوهای سرعت به حالت نشسته تغییر کرد که اولین بار توسط آقای مایک مورفی که استاد دانشگاه لندن بود ابداع گردید و بعداً توسط دونده ای از انگلیس به نام شریل به اجرا در آمد .
ورزش دو و میدانی در ایران توسط آقای رحمت ا… ایزد پناه بنیان گذاری شده و این فرد باعث احیای ورزش در ایران شده است . علامت اختصاری فــدراسیون بین المللی I.A.A.Fمی باشد . تعداد کشورهای عضو در جهان ۲۱۰کشور می باشد . تا قبل از قرن نوزدهم مسابقات دو و میدانی برای زنان پیش رفت کندی داشته است و در قرن بیستم به طور واقعی مسابقات زمان مطرح گردید و اولین مسابقه بین المللی بانوان در سال ۱۹۲۱برگزار شده و از سال ۱۹۲۸مسابقات دو و میدانی در المپیک برگزار شد.
قوانین و مقررات دو و میــدانی
استارت و دوهای سرعت
– هر شرکت کننده باید دو شماره قابل رؤیت ( روی سینه و پشت ) نصب نماید.
– استارتر باید در محلی قرار بگیرد که فاصله اش با همه شرکت کنندگان تقریباً مساوی باشد ( به ویژ ه در استارت های پلکانی).
– اگر دونده ای قبل از شلیک طپانچه حرکت کند خطا کرده و استارت تکرار می شود و اگر برای بار دوم هر کسی که خطا کند از دور مسابقه حدذف می شود ( در دهگانه و هفت گانه با سه خطا شرکت کننده خاطی اخراج می شود ).
– تمامی دوندگان دوهای سرعت باید از آغاز تا پایان مسابقه در گذرگاه تعیین شده خود حرکت کنند.
مقام هر شرکت کننده در مسابقه به ترتیب رسیدن هر نقطه از بالا تنه ( بدون سر و گردن و بازوها ، دست ها و پاها ) به نزدیک ترین لبه خط پایان تعیین می شود.
– در تمام مسابقات مقدماتی حداقل نفر اول و دوم هر گروه برای دور بعد باید انتخاب شوند ( و در صورت امکان بهتر است سه نفر انتخاب شوند).
– انتخاب دونده ها ( مسابقات انتخابی ) برای مسابقه نهایی باید با فاصله زمانی حداقل ۴۵ دقیقه انجام گیرد به عبارتی دونده هایی که به دور بعدی راه می یابد فاصله بیــن دو مسابــقــه آنــها نـباید از ۴۵ دقیقه کمتر باشد ( برای دوهای سرعت ).
– در صورت تساوی دو ورزشکار در دوره های مقدماتی هر دو به دورهای بالاتر راه می یابند و در مورد نتیجه مساوی برای مقام اول مسابقه نهایی ، سر داور تصمیم می گیرد که مسابقه تکرار یا نتیجه ثبت شود.
– اعتراضات مربوط به اجرای مسابقه ، بلافاصله باید تسلیم هیئت منطقه شود. اعتراض نباید دیرتر از ۳۰ دقیقه پس از اعلام نتیجه رسمی به هیئت تسلیم شود .
دو و میدانی ب مجموعهای از ورزشهایی گفته میشود که شامل انواع دو، پرش، پرتاب، پیادهروی و رشتههای ترکیبی است. برگزاری مسابقات دو و میدانی، در مقایسه با دیگر ورزشها، سادهتر است و نیاز چندانی به تجهیزات گرانقیمت ندارد. بیشتر رشتههای دو و میدانی بهطورکلی انفرادی هستند، بهجز دوهای امدادی و برخی از مسابقات مانند دوهای صحرانوردی که در آنها امتیاز اعضای یک تیم با هم جمع میشود.
دو و میدانی شامل مجموعه ای از ورزش هاست که شامل مسابقاتی مانند دویدن، پرتاب، پرش و پیاده روی میشود. رایج ترین مسابقات دو و میدانی دویدن، دوی جاده، دوی کراس کانتری و مسابقات پیاده روی هستند.
در قرن هفدهم، یک جشنواره ورزشی به نام بازیهای المپیک Cotswold در انگلستان برگزار شد که شامل دو و میدانی در قالب مسابقات پرتاب پتک بود. مسابقاتی مشابهی نیز در دوران فرانسه انقلابی برگزار گردید که می توان گفت انواع اولیه المپیک امروزی بودند.
ورزشهای دو و میدانی را می توان در پنج دسته طبقه بندی کرد:
مستر
بزرگسالان
زیر ۲۳ سال
جونیور
جوانان
در گروه سنی مستر دو و میدانی گروههای سنی ۵ ساله برای ۳۵ سال به بالا قرار می گیرند. در دست بزرگسالان هیچ محدودیت دست بالایی برای سن وجود ندارد اما افراد جوانتری که در مسابقات استقامتی شرکت می کنند برای حضور محدودیت خواهند داشت. دسته زیر ۲۳ سال به افراد با سن کمتر از ۲۳ اختصاص دارد. دسته جونیور به افراد با سن کمتر از ۲۰ و دسته جوانان مختص ورزشکاران جوانتر از ۱۸ سال می باشد.
طبق اعلام انجمن بین المللی فدراسیون های دو و میدانی، این ورزش شامل رشته های زیر است:
دو و میدانی
امدادی
رویدادهای میدانی
دویدن جاده
پیاده روی سریع
دویدن کراس کانتری
دوی کوهستان
به طور عمده چهار نوع رویداد پرش وجود دارد:
پرش ارتفاع
پرش سه گام
پرش طول
پرش با نیزه
فوتسال ورزشی با توپ شبیه فوتبال است که در محوطه کوچکتر انجام می شود و بخاطر فضای کمتر دارای تحرک بیشتر است. فوتسال با داشتن تحرک بیشتر به نوعی فوتبالی سرعتی است با پیش نیازهای اختصاصی از جمله تکنیکهای پایه، تاکتیک ها، چرخشها که زیر مجموعه سیستم بازی فوتسال است و انواع سیستمهای دفاعی فوتسال که یا براساس سیستم حمله حریف اتخاذ می شود و یا سیستم دفاعی واحدی که برای مقابله با انواع سیستم حمله اتخاذ می گردد که مبتنی بر دفاع از فضاست.
فوتسال دارای سیستمهای حمله اختصاصی از جمله 4-0 – 3-1 – 2-2 – 1-2-1 – 2-1-1 میباشد که هر کدام از سیستمهای حمله فوتسال را با دفاع اختصاصی آن مقابله می کنند. به طور مثال سیستم حمله 2-2 را در فوتسال با دفاع ترکیبی مقابله می کنند.
منشا شکل گیری فوتسال به شهر مونته ویدئوی اوروگوئه باز میگردد. در سال ۱۹۳۰، ژوان کارلوس سریانی، فوتبال ۵ نفره را برای مسابقات جوانان در YMCA پی ریزی کرد. فوتسال به سرعت در آمریکایجنوبی بخصوص برزیل محبوبیت پیدا کرد.
بسیاری از بازیکنان بزرگ و مشهور فوتبال برزیل، از طریق کسب مهارتهای ورزش فوتسال، سبکها و متدهای خود را در رشته فوتبال گسترش دادند و این موضوع زمینه مطرح شدن آنها را به عنوان بازیکنان بزرگ فوتبال فراهم کرد.
بازیکنانی مانند پله، زیکو، بهبهتو و سایر ستارههای فوتبال برزیل مهارتهای خود را از طریق بازی در زمینهای فوتسال و شرکت در این رشته ورزشی ترقی دادند. از آن هنگام، برزیل راه خود را به سوی مطرح شدن به عنوان قطب اصلی فوتسال جهان در پیش گرفت و اکنون مسابقات فوتسال تحت حمایت فیفا در سراسر جهان برگزار میشود.
1 – تعداد بازیکنان ذخیره فوتسال حداکثر 7 نفر می باشد.
2 – تعداد تعویض در فوتسال سیار و نامحدود است حتی دروازه بان فوتسال. ( رنگ لباس دروازه بان فوتسال متمایز از بازیکنان دیگر فوتسال است ) بازیکنی که تعویض میشود می تواند دوباره به زمین بازی فوتسال برگردد. دروازه بان فوتسال می تواند جای خود را با سایر بازیکنان فوتسال عوض نماید. ( تعویض دروازه بان بدون توقف بازی فوتسال و مثل سایر بازیکنان صورت می گیرد ) تعویضها در فوتسال باید از محل مشخص شده برای هر تیم فوتسال صورت پذیرد.
3 – عمل تعویض در بازی فوتسال زمانی خاتمه می یابد که بازیکن جانشین وارد زمین فوتسال شود.
4 – چنانچه در جریان تعویض سیار در بازی فوتسال، بازیکن جانشین قبل از اینکه بازیکن تعویضی کاملاً زمین فوتسال را ترک کند وارد زمین شود، داور بایستی بازی فوتسال را قطع ( با رعایت آوانتاژ به تیم حریف ) و بازیکن تعویضی را به بیرون بفرستد و به بازیکن جانشین اخطار و بازی فوتسال را با یک ضربه آزاد غیر مستقیم به نفع تیم مقابل از محل توقف توپ آغاز نماید.
قوانین کشتی 2022
۱- در صورت بروز اشتباه بزرگ از سوی تیم داوری یک
مسابقه، سرپرست فنی یا نماینده اتحادیه اجازه مداخله و درخواست اصلاح اشتباه صورت گرفته را از طریق مشورت یا بازبینی فیلم خواهد داشت.
۲- تعیین زمان مشخص برای درخواست چلنج از سوی مربیان
الف: پنج ثانیه پس از ثبت امتیاز روی تابلو
ب: پنج ثانیه پس از اینکه دو کشتی گیر به حالت نرمال قرار گرفتند
۳- تمام فرار از فنها، اخطار و یک پوئن در کشتی آزاد و فرنگی جریمه خواهد داشت.
الف: کلیه فرار از تشکها در کشتی آزاد و فرنگی با اخطار و یک پوئن به شرح ذیل جریمه خواهد داشت: (به استثنای حالت خطر)
- فرار از تشک در حالت ایستاده که منجربه خاک در منطقه حفاظتی نشود: یک پوئن بخاطر خروج پا بعلاوه اخطار و یک پوئن به خاطر فرار از تشک و سپس ادامه مسابقه در حالت سرپا)
- فرار از تشک در حالت ایستاده که منجربه خاک در منطقه حفاظتی شود: دو پوئن به خاطر خاک کردن به اضافه اخطار و یک پوئن به دلیل فرار از تشک و سپس ادامه مسابقه در حالت خاک
۴- در ردههای سنی رشته آزاد که مسابقات آن در دو تایم دودقیقهای برگزار میشود U15 (نونهالان) و U17 (نوجوانان) و پیشکسوتان تذکر اول حذف و در صورت لزوم اخطار کمکاری (پاسیو) زمان فعال ۳۰ ثانیه مستقیم درخواست شود.
۵- هر کشتیگیری که در حالت خطر حریف خود را تحت کنترل داشته باشد و حریف او با زدن روی تشک یا فریاد بدون هر دلیل مشخص یا مصدومیت واضح، داور کشتی را قطع نخواهد کرد و اگر این عمل ادامه داشته باشد داور درخواست ضربه فنی مینماید و رئیس تشک نیز آن را تأیید میکند.
۶- در زمان ۳۰ ثانیه (پاسیو) کشتی آزاد درصورتیکه کشتیگیر فعال امتیازی را دریافت کند، ۳۰ ثانیه ادامه مییابد و در پایان یک امتیاز دیگر نیز به کشتی گیر فعال تعلق میگیرد. این ۳۰ ثانیه در صورتی لغو خواهد شد که کشتیگیر کمکار بتواند در این مدت زمان (۳۰ ثانیه) امتیازی کسب کند.
۷- الزام همراهی کردن حریف توسط مجری در هنگام اجرای فن در کشتی فرنگی از کتاب قانون حذف شد.
مسابقاتی که از این تاریخ برگزار میشود، میبایست طبق این قوانین انجام پذیرد.
1. دوبنده
دوبنده کلمه ای است که برای وصف لباس جایز کشتی فرنگی کاربرد دارد. این لباس سبک و محکم است و با انعطاف پذیری خود به ورزشکار کمک کند.
2. کفش های کشتی
با توجه به این که ورزش کشتی فرنگی روی تشک اجرا میشود ، ورزشکاران باید از کفش های ویژه ای استفاده کنند. این کفش ها باید در هنگامی که ورزشکار روی سطح اسفنجی برای تعیین موقعیت خود در برابر رقیب تکان می خورد، نیروی گرفتن، انعطاف و اعتدال مناسبی را به وی ارائه دهد.
3. خون بند
خون ریزی ورزشکاران در حین سرشاخ شدن در مبارزه کشتی فرنگی پدیده غیر عادی نیست. پس اگر چنین موقعیتی پیش آید، کشتی گیر میتواند از" خون بند"( که داخل دوبنده خود قرار داده اند) برای بند آوردن جریان خون استفاده کند.
4. کلاه ایمنی
کلاه ایمنی یکی از تجهیزات اختیاری کشتی فرنگی است. احتمالا برخی از ورزشکاران، به علت حالت فیزیکی خود، به کلاه ایمنی نیاز داشته باشند. ولی امکان دارد بعضی دیگر از آن ها، به علت ترجیحات شخصی، از استفاده از آن جلوگیری کنند.
5. تشک مبارزه
تمام مسابقه ها کشتی فرنگی روی یک تشک مبارزه گرد برپا میشوند . این تشک ها از ماده های پلاستیکی زخیمی ساخته شده اند و ناحیه های مختلفی برای تعیین نقاط" خارج از محدوده" و نقاط" کم کاری" روی آن مشخص شده اند. اگر کشتی گیر زمان زیادی را در ناحیه کم کاری باقی بماند، به این معنی است که در حالت تدافعی قرار دارد و مایل به مبارزه با رقیب نیست.
مقررات کشتی فرنگی
- بر مبنای قانون بین المللی هرگونه گرفتن، ضربه زدن و پرتاب کردن آرام رقیب جایز است. ولی هر مدل گرفتنی که زندگی یا سلامتی اعضای رقیب را به خطر بیندازد مثل گرفتن گلو ممنوع است. همچنین استفاده از لگد، مشت، کله زدن و گرفتن دوبنده ممنوع است. جدیدترین قانون کشتی فیلا که از سال ۲۰۱۳ به اجرا در میاید اینگونه است:
- کشتی در دو زمان ۳ دقیقه ای برگزار میشود .
- شمارش امتیازها بصورت مجموع هر دو زمان خواهد بود.
- خاک کردن ۲ امتیاز دارد. خارج شدن رقیب از تشک و پوئن- اخطار تنها یک امتیاز خواهد داشت.
- در کشتی فرنگی هنگامی که امتیاز فنی یک کشتی گیر در هر زمان یا در مجموع به اختلاف ۸ برسد، کشتی فورا قطع و برنده اعلام خواهد شد.
- برخورد شانه ها با تشک، ضربه فنی به حساب می آید .
- در کشتی فرنگی وضعیت اخطار متفاوت از کشتی ازاد است. نخستین تذکر بصورت هشدار است و به رقیب اجازه انتخاب میدهد که کشتی را در خاک ادامه دهد یا در سرپا. دومین هشدار به کشتی گیر کم کار این فرصت را به حریفش میدهد که کشتی را در خاک ادامه دهد یا در سرپا یک و یک امتیاز برای رقیب در پی خواهد داشت. اگر کشتی گیری سه اخطاره شود، رقابت قطع میشود و حریفش با امتیاز ضربه فنی برنده میشود .
- مسابقه ها می بایست روی تشک کشتی که حداقل ۱۰ متر قطر دارد برپا شود.
سید محمدرضا میرقادری
کشتی ۱
قوانین و مقررات کشتی
1- زمان کشتی نوجوانان 16-17 سال در سه زمان 30/1 دقیقه ایی ، جوانان و بزرگسالان در سه زمان 2 دقیقه ایی با 30 ثانیه استراحت مابین آنها برگزار خواهد شد هر زمان دو دقیقه ایی از کشتی ها برای خودداری استقلال است و کشتی گیرانی که موفق شوند در دو زمان به پیروزی دست یابند به عنوان برنده معرفی خواهند شد و نیازی به برگزاری زمان سوم نیست .
2- کشتی گیرانی که در یک زمان دو دقیقه ایی موفق به اجرای یک فن پنج امتیازی و یا دو فن 3 امتیازی شوند بدون توجه به امتیازهای کسب شده از سوی حریف برنده آن زمان خواهند بود ، در چنین شرایطی داور مسابقه موظف است کشتی را قطع و از کشتی گیر برتر برای ادامه کشتی سئوال کند ، در صورت ادامه ندادن ، نتیجه آن زمان دو دقیقه ایی کشتی به سود کشتی گیر برتر اعلام خواهد شد .
3- هر وقت در یک زمان کشتی اختلاف امتیازهای دو کشتی گیر به شش برسد ، رئیس تشک موظف است پس از به حالت عادی درآمدن کشتی دستور قطع آن را به داور وسط بدهد ، که در این شرایط داور از کشتی گیر برتر سوال میکند کشتی را ادمه می دهد یا خیر ، در صورت ادامه ندادن نتیجه زمان دو دقیقه ایی کشتی به سود کشتی گیر برتر اعلام خواهد شد .
تذکر : در شرایط فینال برای ادامه کشتی سئوال نخواهد شد .
4- ادامه کشتی در هر شرایطی که فنی اجرا و به بیرون از تشک منتهی شود بدون توجه به امتیاز دریافت شده به وسیله مجری سر پا در وسط تشک خواهد بود .
5- تنها در یک مورد که کشتی گیر مدافع در حالت خاک اقدام به انجام حرکات خطا کند پس از در نظر گرفتن امتیاز جریمه و اخطار از سوی داوران ، ادامه کشتی در خاک خواهد بود ، در بقیه حالات ادامه کشتی در هر شرایطی پس از قطع از سوی داور سر پا در وسط تشک دنبال خواهد شد .
6- کشتی در هر زمان منجر به ضربه فنی شود ، ضربه کننده برنده نهایی کشتی خواهد بود ، در واقع تنها ضربه فنی و سه اخطاره شدن است که در هر زمانی روی دهد ، تمام کننده یک مسابقه خواهد بود .
7- چنانچه کشتی .در یک زمان دو دقیقه ایی با نتایج 1-1 ، 2-2 ، 4-4 و 6-6 و هر نتیجه دیگر مساوی به اتمام برسد ، برنده کشتی کسی خواهد بود که کمترین اخطار را داشته باشد ، در صورت مساوی بودن امتیازها و اخطارها کشتی گیری که آخرین امتیاز را دریافت کرده است به عنوان برنده آن زمان اعلام خواهد شد .
8- فرار از تشک و فرار از فن ، تمارض استفاده از فنون خطا با یک امتیاز جریمه و یک اخطار برای خاطی همراه خواهد بود .
9- در هر زمان از طول کشتی ، تعداد اخطارهای کشتی گیری به سه برسد بازنده کشتی خواهد بود حتی اگر از نظر امتیاز نسبت به حریف برتری داشته باشد .
10- در شرایط ضربه فنی ، سه اخطاره شدن ، حاظر نشدن روی تشک به هر نحوی آسیب دیدگی ، کشتی گیر برنده صاحب پنج امتیاز مثبت خواهد شد و به بازنده نیز امتیازی تعلق نخواهد گرفت .
11- اجرای مکرر بارانداز و فتیله پیج مجاز است و مجری می تواند در طول کشتی به دفعات از این دو فن استفاده کند .
12- چنانچه کشتی گیری در کش و قوس و بدون هول دادن از سوی حریف پایش از تشک خارج شود یک امتیاز از دست خواهد داد ، این شرایط برای مجری فن یا مدافع یکسان است ، یعنی اگر مجری هم در حالت اجرای فن پایش از تشک خارج شود یک امتیاز از دست میدهد .
13- در مقررات جدید اخطار کم کاری ( پاسیو ) وجود ندارد در مقابل کشتی گیرانی که حالت کم کاری داشته باشند پس از یک باز تذکر از سوی داور در صورت ادامه با یک امتیاز و یک اخطار ** کشتی را قطع پس از اعلام به کشتی گیر *.
14- کشتی گیرانی که به هر صورت از انجام کشتی با حریف خودداری و یا بطور عمد وانمود به آسیب دیدگی کنند ، خطا کار شناخته شده و با یک امتیاز و یک اخطار جریمه برخواهند شد .
تذکر : در صورت آسیب دیدگی که با خونریزی همراه باشد زمان استراحت مجاز پزشکی بدون در نظر گرفتن جریمه برای کشتی گیر آسیب دیده حفوظ خواهد بود .
15- فاصله بین دو کشتی از 30 به 15 دقیقه کاهش یافته است .
16- فرار از تشک در حالت خاک با یک امتیاز و یک اخطار همراه است و ادامه کشتی سرپا در وسط تشک خواهد بود .
17- کشتی گیرانی که در داخل تشک به داخل ریسک اقدام به اجرای فن میکنند و بدون دریافت امتیاز در خاک حریف قرار می گیرند ، امتیازی از دست نمی دهند ، اما اگر به حالت ریسک در منطقه زون اقدام به اجرای فن کنند و در خارج از تشک در خاک حریف قرار گیرند ، یک امتیاز از دست می دهند و ادامه کشتی سرپا در وسط تشک خواهد بود .
18- در شرایط خاک اگر مدافع بدون فشار از سوی حریف از تشک خارج شود یک امتیاز از دست می دهد ادامه کشتی سرپا در وسط تشک خواهد بود .
19- چنانچه کشتی در پایان یک زمان دو دقیقه ایی با نتیجه صفر بر صفر به پایان برسد داوران با استفاده توست “ سکه ” مجری قانون سینه به سینه در فرنگی و خم گیری در آزاد را مشخص می کنند که شامل شرایط ذیل است :
** زمان برای اجرای قانون سینه به سینه یا خم گیری 30 ثانیه خواهد بود ، چنانچه برنده توست نتواند در این مدت به امتیازی دست یابد با یک امتیاز و یک اخطار جریمه میشود و کشتی در یک تایم به سود حریف به اتمام خواهد رسید .
** در هر شرایطی که قبل از اتمام زمان 30 ثانیه تعیین شده یکی از کشتی گیران موفق به اجرای فنی شود که امتیازی در بر داشته باشد ، کشتی بلافاصله از سوی داور قطع و آن تایم به سود مجری به اتمام خواهد رسید .
** در کشتی فرنگی اگر برنده توست موفق به جفت کردن دستان خود به دور کمر حریف شود ، داور موظف است بلافاصله سوت آغاز کشتی را بزند ، حتی اگر دستان حریف باز باشد ، در واقع در این شرایط فقط برنده توست برای داور مهم است .
** هرگز باز شدن دست مجری یا مدافع پس از سوت داور شامل جریمه و منجر به قطع کشتی نمی شود . تنها کسب امتیاز قبل از پایان 30 ثانیه تعیین شده منجر به قطع کشتی خواهد شد ، اگر برنده توست نتواند تا 30 ثانیه امتیازی کسب کند با یک امتیاز و یک اخطار جریمه مواجه خواهد شد .
** پای هر یک از کشتی گیران در شرایط عادی در اجرای قانون سینه به سینه یا خم گیری از تشک خارج شود با یک امتیاز و یک اخطار جریمه خواهند شد .
** هر یک از کشتی گیران بدون تلاش برای اجرای فن و به صورت هول حریف را از تشک خارج کند نه تنها امتیازی دریافت نمی کند بلکه با یک امتیاز و یک اخطار جریمه خواهد شد .
** در خم گیری داورم موظف پس از گرفتن خم از سوی برنده توست و بلافاصله پس از لمس دستان مدافع با بدن وی سوت آغاز کشتی را برنده ، پس از سوت اگر پای مدافع از دستان برنده توست خارج شود و یا حتی کشتی به حالت رودر رو هم در بیاید داور مجاز به قطع کشتی نیست ، تنها کسب امتیاز تا پایان مدت 30 ثانیه منجر به قطع کشتی خواهد بود . در واقع برنده توست 30 ثانیه فرصت دارد که به هر شکلی حتی پس از خارج شدن پای حریف از دستان وی موفق به کسب امتیاز شود ، در غیر اینصورت با یک امتیاز و یک اخطار جریمه میشود و زمان دو دقیقه ایی مسابقه به سود حریف به اتمام خواهد رسید .
** در اجرای قانون سینه به سینه یا خم گیری داور مجاز به لمس کشتی گیران نیست .
** کشتی گیران که یکبار از اجرای دستور داور شرپیچی کنند ( چه مدافع چه مجری ) اگر برای بار دوم عمل خود را تکرار کنند با یک امتیاز و یک اخطار جریمه مواجه خواهند شد .
** در جدول مسابقات تغییر تازه ای ایجاد نشده و رقابتها به همان شکلی که پیش از این از سوی فیلا اعلام شده بود برگزار خواهند شد .
کشتی آزاد یکی از روشهای کشتی گرفتن است که در سراسر دنیا تمرین میشود و به همراه کشتی فرنگی یکی از دو سبک کشتی است که در بازیهای المپیک برگزار میشود.
در کشتی آزاد همچون کشتی فرنگی، هدف اصلی چسباندن شانه حریف بر تشک است که به پیروزی فوری (ضربه فنی) منجر میشود و برخلاف کشتی فرنگی کشتیگیران اجازه گرفتن پای حریف و استفاده از پای خود را دارند.
مسابقات کشتی آزاد از المپیک ۱۹۰۴ وارد المپیک شد و از المپیک ۲۰۰۴ رقابتهای این رشته در بخش زنان نیز برگزار میشود.
مقررات کشتیویرایش
- بر اساس مقررات بینالمللی هرگونه گرفتن، ضربه زدن و پرتاب کردن ملایم حریف مجاز است. اما هر نوع گرفتنی که زندگی یا سلامتی اعضای حریف را به خطر بیندازد مانند گرفتن گلو ممنوع است. همچنین استفاده از لگد، مشت، کله زدن و گرفتن دوبنده ممنوع است. جدیدترین مقررات کشتی فیلا که از سال ۲۰۱۳ به اجرا در میآید اینگونه است:[۳]
- کشتی در دو زمان ۳ دقیقهای برگزار میشود.
- شمارش امتیازات به صورت مجموع هر دو زمان خواهد بود.
- خاک کردن ۲ امتیاز دارد. بیرون رفتن حریف از تشک و اخطار تنها یک امتیاز خواهد داشت.
- در کشتی آزاد وقتی امتیاز فنی یک کشتیگیر در هر تایم یا مجموع به اختلاف ۱۰ برسد، کشتی بلافاصله قطع و برنده اعلام خواهد شد.
- آشنا شدن شانهها با تشک، ضربه فنی محسوب میشود.
- در کشتی آزاد، تذکر کمکاری مانند کشتی فرنگی نیست. اولین تذکر کمکاری از سوی داور به صورت هشدار زبانی اعلام میشود. در اعلام تذکر دوم یک اخطار به کشتیگیر کمکار (کشتیگیری که قبلاً تذکر دریافت کرده) داده میشود و کشتی گیران ۳۰ ثانیه فرصت دارند فعال شوند، اگر کشتیگیری موفق به کسب امتیاز نشود، آن کشتیگیری که اخطار دریافت کرده، یک امتیاز و اخطار نیز جریمه میشود.
- در کشتی آزاد، اگر در پایان دو دقیقه از هر تایم کشتی گیران امتیازی نگیرند، داور به کشتیگیر کمکار اخطار میدهد که در این شرایط کشتیگیر کمکار ۳۰ ثانیه فرصت دارد امتیاز بگیرد وگر نه یک امتیاز به حریفش داده میشود.
- نقض قانون منجر به گرفتن اخطار به کشتیگیر میشود و سه اخطار کشتیگیر را از ادامه مسابقه محروم میکند. در هنگام نقض شدید مقررات کشتیگیر را میتوان بیدرنگ از مسابقه اخراج کرد.
- مسابقات میبایست روی تشک کشتی که حداقل ۱۰ متر قطر دارد برگزار شود.
تغییرات اساسی قوانین در سال ۲۰۱۵ویرایشبا توجه به تغییراتی که در قوانین کشتی فرنگی ایجاد شد، اجرای برخی از این تغییرات در کشتی آزاد نیز ضروری است. اتحادیه جهانی کشتی به منظور یکپارچه کردن قوانین در هر دو رشته آزاد و فرنگی، تغییرات جدید قوانین در رشته کشتی آزاد را به شرح ذیل اعلام کرد:[۴][۵]
وزنهاویرایش
مردانویرایشدستههای وزنی کشتی تاکنون چندین بار تغییر کردهاست. از سال ۲۰۰۲ تا سال ۲۰۱۳ رقابتهای کشتی آزاد [و فرنگی] مردان در رده سنی بزرگسالان در هفت وزنِ ۵۵ کیلوگرم، ۶۰ کیلوگرم، ۶۶ کیلوگرم، ۷۴ کیلوگرم، ۸۴ کیلوگرم، ۹۶ کیلوگرم و ۱۲۰ کیلوگرم برگزار میشد. در سال ۲۰۱۷ دستهبندی وزنی متفاوتی شامل ۶ وزن المپیکی و ۴ وزن غیر المپیکی در نظر گرفته شد که وزنهای کشتی آزاد اینگونه است:[۷]
کشتی آزاد در ردهٔ نونهالان (۱۴ و ۱۵ سال) در ده وزن از ۲۹ تا ۸۵ کیلو، در ردهٔ نوجوانان (۱۶ و ۱۷ سال) در ده وزن از ۳۹ تا ۱۰۰ کیلو و در جوانان (۱۸ تا ۲۰ سال) در ۸ وزن از ۴۶ تا ۱۲۰ کیلوگرم برگزار میشود.[۸]
زنانویرایشدر اوایل و میانه قرن بیستم کشتی بانوان یک شکل قرص و محکم به خودش گرفت و تلاش شد تا به عنوان یک پدیده در سرگرمی مطرح شود. در ابتدای این ورزش برای بانوان قدری حرکات و مسابقات سطح پایینی داشت و فساد زیادی را به همراه داشت. البته اگر این سطح پایین و فساد و مسائل دیگر تابع این امر را در نظر نگیریم میشد در میان بانوان خوب در آن مسابقات کسانی را یافت که در بهترین سبک خود و حرفهای بودهاند.[۹][۱۰]
پس از گذشت زمان کشتی بانوان به دو دسته اساسی تقسیم شد. دسته اول به سمت کشتی ای رفت که این روزها به عنوان کشتی کج آن را میشناسیم و دسته دیگر به سمت کشتی آزاد رفت که امروز هم رقابتهای آن را در دنیا شاهد هستیم. کشتی آزاد کنونی از رقابتهای المپیک پیشین به صورت کاملاً حرفهای پیگیری شد و بانوان دنیا روز به روز در این ورزش قدرتمندتر و حرفهای تر میشوند و تلاش میکنند تا ورزش خودشان را مانند کشتی مردان به دنیا عرضه کنند.[۹]
مسابقات کشتی آزاد زنان هم در ۱۰ وزن شامل ۶ وزن المپیکی و ۴ وزن غیر المپیکی برگزار میشود که اوزان اینگونه است:[۱۱][۱۲]
همچنین مسابقات بانوان در رده سنی نونهالان (۱۴–۱۵ سال) در ۱۰ وزن از ۲۸ تا ۶۲ کیلوگرم، در رده سنی نوجوانان (۱۶–۱۷ سال) در ۱۰ وزن از ۳۶ تا ۷۰ کیلوگرم، در رده سنی جوانان (۱۸–۲۰ سال) در ۸ وزن ۴۰ تا ۷۲ کیلوگرم برگزار میشود.
کشتی فرنگی یکی از سبکهای ورزش کشتی است که در سدهٔ ۱۹ میلادی در فرانسه ابداع شد و هرچند نام گِرِکو-رومن"Greco-Roman (یونانی-رومی) برای آن برگزیده شد، اما پیش از قرن نوزدهم تمرین نمیشد، چراکه کشتی یونانیها و رومیهای قدیم بیشتر به کشتی آزاد شباهت داشت.
در کشتی فرنگی استفاده از پا برای به زمین زدن حریف و گرفتن پائین کمر ممنوع است. امتیاز ضربه فنی در آن ۸ امتیاز است و بقیه مقررات آن مشابه کشتی آزاد دیگر سبک المپیکی کشتی است. این رشته در تمام ادوار المپیک به جز المپیک ۱۹۰۰ پاریس و المپیک ۱۹۰۴ لس آنجلس برگزار شدهاست. کشتی فرنگی در المپیک فقط در بخش مردان برگزار میشود.
بر اساس مقررات بینالمللی هرگونه گرفتن، ضربه زدن و پرتاب کردن ملایم حریف مجاز است. اما هر نوع گرفتنی که زندگی یا سلامتی اعضای حریف را به خطر بیندازد مانند گرفتن گلو ممنوع است. همچنین استفاده از لگد، مشت، کله زدن و گرفتن دوبنده ممنوع است. جدیدترین مقررات کشتی ((UWW))که از سال ۲۰۱۳ به اجرا در میآید اینگونه است:
- کشتی در دو زمان ۳ دقیقهای برگزار میشود.
- شمارش امتیازات به صورت مجموع هر دو زمان خواهد بود.
- خاک کردن ۲ امتیاز دارد. بیرون رفتن حریف از تشک و پوئن اخطار تنها یک امتیاز خواهد داشت.
- در کشتی فرنگی وقتی امتیاز فنی یک کشتی گیر در هر زمان یا در مجموع به اختلاف ۸ برسد، کشتی بلافاصله قطع و برنده اعلام خواهد شد.
- برخورد شانهها با تشک، ضربه فنی محسوب میشود.
- در کشتی فرنگی شرایط اخطار متفاوت از کشتی آزاد است. اولین تذکر به صورت هشدار است و به حریف اجازه انتخاب میدهد که کشتی را در خاک ادامه دهد یا در سرپا. دومین هشدار به کشتی گیر کمکار این فرصت را به حریفش میدهد که کشتی را در خاک ادامه دهد یا در سرپا و یک امتیاز برای حریف در پی خواهد داشت. اگر کشتیگیری سه اخطاره شود، مسابقه قطع میشود و حریفش با امتیاز ضربه فنی برنده میشود.
- مسابقات میبایست روی تشک کشتی که حداقل ۱۰ متر قطر دارد برگزار شود.
وزنها
دستههای وزنی کشتی فرنگی هم مثل کشتی آزاد تاکنون بارها تغییر کردهاست و تاکنون چندین بار تغییر کردهاست. از سال ۲۰۰۲ تا سال ۲۰۱۳ رقابتهای کشتی فرنگی [و آزاد] در رده سنی بزرگسالان در هفت وزن ۵۵ کیلوگرم، ۵۹کیلوگرم ۶۳ کیلوگرم، ۷۱کیلوگرم، ۷۹ کیلوگرم، ۸۲ کیلوگرم، ۹۷ کیلوگرم، ۱۳۰کیلوگرم برگزار میشود.
در سال ۲۰۱۳ دستهبندی وزنی متفاوتی برای کشتی آزاد و فرنگی شامل ۶ وزن المپیکی و ۲ وزن غیر المپیکی در نظر گرفته شد.
پس از مسابقات جهانی ۲۰۱۷، همراه با تغییرات بزرگ وزن کشی، تعداد اوزان کشتی آزاد و فرنگی به ده وزن افزایش یافت که ۶ وزن المپیکی و ۴ وزن غیر المپیکی فرنگی را در ادامه مشاهده میکنید:
مسابقات کشتی فرنگی در ردهٔ نونهالان (۱۴ و ۱۵ سال) در ده وزن از ۲۹ تا ۸۵ کیلو که دیگر این مسابقات به دلیل سن کم کشتی گیرها و جلوگیری از وزن کم کردن ممنوع شدهاست برگزاری آن و ردهٔ نوجوانان (۱۶ و ۱۷ سال) در ده وزن از ۳۹ تا ۱۰۰ کیلو و در جوانان (۱۸ تا ۲۰ سال) در ۸ وزن از ۴۶ تا ۱۲۰ کیلوگرم برگزار میشود.
زمان کشتی نوجوانان 16-17 سال در سه زمان 30/1 دقیقه ایی ، جوانان و بزرگسالان در سه زمان 2 دقیقه ایی با 30 ثانیه استراحت مابین آنها برگزار خواهد شد هر زمان دو دقیقه ایی از کشتی ها برای خودداری استقلال است و کشتی گیرانی که موفق شوند در دو زمان به پیروزی دست یابند به عنوان برنده معرفی خواهند شد و نیازی به برگزاری زمان سوم نیست .
2- کشتی گیرانی که در یک زمان دو دقیقه ایی موفق به اجرای یک فن پنج امتیازی و یا دو فن 3 امتیازی شوند بدون توجه به امتیازهای کسب شده از سوی حریف برنده آن زمان خواهند بود ، در چنین شرایطی داور مسابقه موظف است کشتی را قطع و از کشتی گیر برتر برای ادامه کشتی سئوال کند ، در صورت ادامه ندادن ، نتیجه آن زمان دو دقیقه ایی کشتی به سود کشتی گیر برتر اعلام خواهد شد .
3- هر وقت در یک زمان کشتی اختلاف امتیازهای دو کشتی گیر به شش برسد ، رئیس تشک موظف است پس از به حالت عادی درآمدن کشتی دستور قطع آن را به داور وسط بدهد ، که در این شرایط داور از کشتی گیر برتر سوال میکند کشتی را ادمه می دهد یا خیر ، در صورت ادامه ندادن نتیجه زمان دو دقیقه ایی کشتی به سود کشتی گیر برتر اعلام خواهد شد .
تذکر : در شرایط فینال برای ادامه کشتی سئوال نخواهد شد .
4- ادامه کشتی در هر شرایطی که فنی اجرا و به بیرون از تشک منتهی شود بدون توجه به امتیاز دریافت شده به وسیله مجری سر پا در وسط تشک خواهد بود .
5- تنها در یک مورد که کشتی گیر مدافع در حالت خاک اقدام به انجام حرکات خطا کند پس از در نظر گرفتن امتیاز جریمه و اخطار از سوی داوران ، ادامه کشتی در خاک خواهد بود ، در بقیه حالات ادامه کشتی در هر شرایطی پس از قطع از سوی داور سر پا در وسط تشک دنبال خواهد شد .
6- کشتی در هر زمان منجر به ضربه فنی شود ، ضربه کننده برنده نهایی کشتی خواهد بود ، در واقع تنها ضربه فنی و سه اخطاره شدن است که در هر زمانی روی دهد ، تمام کننده یک مسابقه خواهد بود .
7- چنانچه کشتی .در یک زمان دو دقیقه ایی با نتایج 1-1 ، 2-2 ، 4-4 و 6-6 و هر نتیجه دیگر مساوی به اتمام برسد ، برنده کشتی کسی خواهد بود که کمترین اخطار را داشته باشد ، در صورت مساوی بودن امتیازها و اخطارها کشتی گیری که آخرین امتیاز را دریافت کرده است به عنوان برنده آن زمان اعلام خواهد شد .
8- فرار از تشک و فرار از فن ، تمارض استفاده از فنون خطا با یک امتیاز جریمه و یک اخطار برای خاطی همراه خواهد بود .
9- در هر زمان از طول کشتی ، تعداد اخطارهای کشتی گیری به سه برسد بازنده کشتی خواهد بود حتی اگر از نظر امتیاز نسبت به حریف برتری داشته باشد .
10- در شرایط ضربه فنی ، سه اخطاره شدن ، حاظر نشدن روی تشک به هر نحوی آسیب دیدگی ، کشتی گیر برنده صاحب پنج امتیاز مثبت خواهد شد و به بازنده نیز امتیازی تعلق نخواهد گرفت .
11- اجرای مکرر بارانداز و فتیله پیج مجاز است و مجری می تواند در طول کشتی به دفعات از این دو فن استفاده کند .
12- چنانچه کشتی گیری در کش و قوس و بدون هول دادن از سوی حریف پایش از تشک خارج شود یک امتیاز از دست خواهد داد ، این شرایط برای مجری فن یا مدافع یکسان است ، یعنی اگر مجری هم در حالت اجرای فن پایش از تشک خارج شود یک امتیاز از دست میدهد .
13- در مقررات جدید اخطار کم کاری ( پاسیو ) وجود ندارد در مقابل کشتی گیرانی که حالت کم کاری داشته باشند پس از یک باز تذکر از سوی داور در صورت ادامه با یک امتیاز و یک اخطار ******** کشتی را قطع پس از اعلام به کشتی گیر ***.
14- کشتی گیرانی که به هر صورت از انجام کشتی با حریف خودداری و یا بطور عمد وانمود به آسیب دیدگی کنند ، خطا کار شناخته شده و با یک امتیاز و یک اخطار جریمه برخواهند شد .
تذکر : در صورت آسیب دیدگی که با خونریزی همراه باشد زمان استراحت مجاز پزشکی بدون در نظر گرفتن جریمه برای کشتی گیر آسیب دیده حفوظ خواهد بود .
15- فاصله بین دو کشتی از 30 به 15 دقیقه کاهش یافته است .
16- فرار از تشک در حالت خاک با یک امتیاز و یک اخطار همراه است و ادامه کشتی سرپا در وسط تشک خواهد بود .
17- کشتی گیرانی که در داخل تشک به داخل ریسک اقدام به اجرای فن میکنند و بدون دریافت امتیاز در خاک حریف قرار می گیرند ، امتیازی از دست نمی دهند ، اما اگر به حالت ریسک در منطقه زون اقدام به اجرای فن کنند و در خارج از تشک در خاک حریف قرار گیرند ، یک امتیاز از دست می دهند و ادامه کشتی سرپا در وسط تشک خواهد بود .
18- در شرایط خاک اگر مدافع بدون فشار از سوی حریف از تشک خارج شود یک امتیاز از دست می دهد ادامه کشتی سرپا در وسط تشک خواهد بود .
19- چنانچه کشتی در پایان یک زمان دو دقیقه ایی با نتیجه صفر بر صفر به پایان برسد داوران با استفاده توست “ سکه ” مجری قانون سینه به سینه در فرنگی و خم گیری در آزاد را مشخص می کنند که شامل شرایط ذیل است :
** زمان برای اجرای قانون سینه به سینه یا خم گیری 30 ثانیه خواهد بود ، چنانچه برنده توست نتواند در این مدت به امتیازی دست یابد با یک امتیاز و یک اخطار جریمه میشود و کشتی در یک تایم به سود حریف به اتمام خواهد رسید .
** در هر شرایطی که قبل از اتمام زمان 30 ثانیه تعیین شده یکی از کشتی گیران موفق به اجرای فنی شود که امتیازی در بر داشته باشد ، کشتی بلافاصله از سوی داور قطع و آن تایم به سود مجری به اتمام خواهد رسید .
** در کشتی فرنگی اگر برنده توست موفق به جفت کردن دستان خود به دور کمر حریف شود ، داور موظف است بلافاصله سوت آغاز کشتی را بزند ، حتی اگر دستان حریف باز باشد ، در واقع در این شرایط فقط برنده توست برای داور مهم است .
** هرگز باز شدن دست مجری یا مدافع پس از سوت داور شامل جریمه و منجر به قطع کشتی نمی شود . تنها کسب امتیاز قبل از پایان 30 ثانیه تعیین شده منجر به قطع کشتی خواهد شد ، اگر برنده توست نتواند تا 30 ثانیه امتیازی کسب کند با یک امتیاز و یک اخطار جریمه مواجه خواهد شد .
** پای هر یک از کشتی گیران در شرایط عادی در اجرای قانون سینه به سینه یا خم گیری از تشک خارج شود با یک امتیاز و یک اخطار جریمه خواهند شد .
** هر یک از کشتی گیران بدون تلاش برای اجرای فن و به صورت هول حریف را از تشک خارج کند نه تنها امتیازی دریافت نمی کند بلکه با یک امتیاز و یک اخطار جریمه خواهد شد .
** در خم گیری داورم موظف پس از گرفتن خم از سوی برنده توست و بلافاصله پس از لمس دستان مدافع با بدن وی سوت آغاز کشتی را برنده ، پس از سوت اگر پای مدافع از دستان برنده توست خارج شود و یا حتی کشتی به حالت رودر رو هم در بیاید داور مجاز به قطع کشتی نیست ، تنها کسب امتیاز تا پایان مدت 30 ثانیه منجر به قطع کشتی خواهد بود . در واقع برنده توست 30 ثانیه فرصت دارد که به هر شکلی حتی پس از خارج شدن پای حریف از دستان وی موفق به کسب امتیاز شود ، در غیر اینصورت با یک امتیاز و یک اخطار جریمه میشود و زمان دو دقیقه ایی مسابقه به سود حریف به اتمام خواهد رسید .
** در اجرای قانون سینه به سینه یا خم گیری داور مجاز به لمس کشتی گیران نیست .
** کشتی گیران که یکبار از اجرای دستور داور شرپیچی کنند ( چه مدافع چه مجری ) اگر برای بار دوم عمل خود را تکرار کنند با یک امتیاز و یک اخطار جریمه مواجه خواهند شد .
** در جدول مسابقات تغییر تازه ای ایجاد نشده و رقابتها به همان شکلی که پیش از این از سوی فیلا اعلام شده بود برگزار خواهند شد .
کلاس دو شنبه و پنج شنبه ساعت ۲:۱۵
سپهر عیسی پور
حسین اولایی کشتی ۱ تایم ۱۶
دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
موضوع:تاریخچه کشتی و نحوه شکل گیری کشتی بانوان در ایران
کشتی یکی از قدیمیترین و فراگیرترین ورزشهای دنیا است و احتمالا در دوران ماقبل تاریخ با تغییر شکل در جنگهای تنبهتن و جایگزین کردن مرگ یا صدمات شدید با یک پیروزی نمادین ایجاد شدهاست. شواهد بسیاری از حضور کشتی در تمامی تمدنهای آغازین بشری وجود دارد. البته اولین بار در یونان باستان به یک ورزش واقعی تبدیل و در سال ۷۰۴ پ.م وارد المپیک شد، در المپیک باستان قهرمان کشتی پس از قهرمان پرتاب دیسک مهمترین پهلوان یونان شمرده میشد، داستان رقابت اودیسه و آژاکس که هومر در ایلیاد روایت کردهاست از قدیمیترین و باشکوهترین داستانهای مربوط به کشتی است.
زمان مسابقه کشتی آزاد و فرنگی
طبق قوانین بین المللی زمان مسابقه کشتی آزاد و فرنگی برای بزرگسالان امید و جوانان یک زمان 5 دقیقه ای و برای نوجوانان یک زمان 4 دقیقه ای تعیین شده است . در صورتیکه دو کشتی گیر در وقت قانونی از نظر امتیاز مساوی شدند بلافاصله کشتی به وقت اضافه 3 دقیقه ای کشیده خواهد شد و کشتی گیر برنده طبق قانون فیلا مشخص میشود.
سبکهای متنوعی از کشتی در کشورهای مختلف دنیا تمرین میشود. از مهمترین سبکهای ملی و محلی کشتی میتوان به انواع کشتی با کمربند شامل گلیما در ایسلند، شوینگن در سوئیس، گوراش در آسیای میانه و نیز سومو و جوجیتسو در ژاپن، سامبو در روسیه اشاره کرد.
تقریبا تمام کشورهای دنیا دو سبک المپیکی کشتی یعنی کشتی فرنگی و کشتی آزاد را پذیرفتهاند، تفاوت این دو در آن است که در کشتی فرنگی، که بیشتر در اروپای قارهای محبوب است، گرفتن پائین کمر و استفاده از پا ممنوع است اما در کشتی آزاد کشتیگیران اجازه همین اعمال را دارند. مسابقات این دو رشته زیرنظر فدراسیون بینالمللی کشتی (فیلا) برگزار میشود.
نحوه برد و باخت
1- ضربه فنی : در این حالت کشتی گیر برنده در جدول مسابقات 4 امتیاز و بازنده 0 خواهد گرفت .
2- در صورتیکه کشتی گیری حریف خود را با اختلاف 10 امتیاز ببرد به برنده 4 امتیاز و به بازنده اگر امتیاز فنی داشته باشد 1 امتیاز اگر امتیاز فنی نداشته باشد 0 امتیاز تعلق می گیرد.
3- در صورتیکه کشتی گیری حریف خود را با اختلاف کمتر از 10 امتیاز ببرد به برنده 3 امتیاز و به بازنده 1 امتیاز در جدول خواهد گرفت .
ولی اگر کشتی گیر بازنده امیاز فنی نداشته باشد به برنده 3 امتیاز و بازنده 0 تعلق خواهد گرفت.
مصدومیت و ادامه ندادن به بازی :
حاضر نشدن به کشتی و اعمال خلاف مقررات انجام دادن موجب می شود که به برنده 4 امتیاز و بازنده 0 امتیاز داده شود.اگر کشتی گیر در مسابقه 3 اخطاره شود کشتی بلافاصله قطع و در این حالت برنده 4 امتیاز و بازنده 0 می گیرد.
توضیح اینکه :
کلیه مسابقات رسمی در هر وزن به صورت یک حذفی و طبق مقررات فیلا برگذار خواهد شد.
کشتی چوخه در خراسان
کشتی زوران پاتوله در کردستان
کشتی لری در لرستان
کشتی جنگ (یا زوران) در منطقه الیگودرز
کشتی بغل به بغل در قزوین
کشتی عاشیرما در آذربایجان شرقی
کشتی گوراش یا ترکمنی در مناطق ترکمننشین
کشتی عربی در میان ایلات و عشایر خوزستان
کشتی کمربندی در استان اصفهان
کشتی لشکرکشی در استان یزد
کشتی کج گردان در سیستان و بلوچستان به ویژه در روستاهای شهرستان زابل
کشتی دسته بغل در استان فارس بویژه منطقه ارسنجان
کشتی کمری در آذربایجان و ترکهای قزلباش
کشتی ازاد
کشتی آزاد یکی از روشهای کشتی گرفتن است که در سراسر دنیا تمرین میشود و به همراه کشتی فرنگی یکی از دو سبک کشتی است که در بازیهای المپیک برگزار میشود. منشأ اصلی کشتی آزاد در کشتی کَچ اَز کَچ کَن و کشتی کچ است که در سدهٔ ۱۹ میلادی در بریتانیا و ایالات متحده آمریکا توسعه یافت و یکی از سرگرمیهای جذاب و مردمی در جشنها به شمار میرفت. قوانین کشتی آزاد هنوز هم تقریباً مشابه کشتی کچ است با کمی محدودیت برای انجام بعضی حرکات خطرناک.
در کشتی آزاد همچون کشتی کچ و کشتی فرنگی هدف اصلی چسباندن شانه حریف بر تشک است که به پیروزی فوری (ضربه فنی) منجر میشود و برخلاف کشتی فرنگی کشتیگیران اجازه گرفتن پای حریف و استفاده از پای خود را دارند.
مسابقات کشتی آزاد از المپیک ۱۹۰۴ وارد المپیک شد و از المپیک ۲۰۰۴ رقابتهای این رشته در بخش زنان نیز برگزار میشود.
مقررات
بر اساس مقررات بینالمللی هرگونه گرفتن، ضربه زدن و پرتاب کردن ملایم حریف مجاز است. اما هر نوع گرفتنی که زندگی یا سلامتی اعضای حریف را به خطر بیندازد مانند گرفتن گلو ممنوع است. همچنین استفاده از لگد، مشت، کله زدن و گرفتن دوبنده ممنوع است. نقض قانون منجر به گرفتن اخطار به کشتیگیر میشود و سه اخطار کشتیگیر را از ادامه مسابقه محروم میکند. در هنگام نقض شدید مقررات کشتیگیر را میتوان بیدرنگ از مسابقه اخراج کرد.
مسابقات میبایست روی تشک کشتی که حداقل ۹ متر قطر دارد برگزار شود.
اوزان
دستههای وزنی کشتی آزاد و فرنگی یکسان است و تاکنون چندین بار تغییر کردهاست. از سال ۲۰۰۲ به این سو رقابتهای کشتی فرنگی [و آزاد] در رده سنی بزرگسالان در هفت وزن ِ ۵۵ کیلوگرم، ۶۰ کیلوگرم، ۶۶ کیلوگرم، ۷۴ کیلوگرم، ۸۴ کیلوگرم، ۹۶ کیلوگرم، ۱۲۰ کیلوگرم برگزار میشود. در ردهٔ نونهالان (۱۴ و ۱۵ سال) در ده وزن از ۲۹ تا ۸۵ کیلو، در ردهٔ نوجوانان (۱۶ و ۱۷ سال) در ده وزن از ۳۹ تا ۱۰۰ کیلو و در جوانان (۱۸ تا ۲۰ سال) در ۸ وزن از ۴۶ تا ۱۲۰ کیلوگرم برگزار میشود.
کشتی فرنگی
کشتی فرنگی یکی از سبکهای کشتی آماتور است که در سدهٔ ۱۹ میلادی در فرانسه ابداع شد و هرچند نام گِرِکو-رومن (یونانی-رومی) برای آن برگزیده شد، اما پیش از آن تمرین نمیشد، چراکه کشتی یونانیها و رومیهای قدیم بیشتر به کشتی آزاد شباهت داشت.
در کشتی فرنگی استفاده از پا برای به زمین زدن حریف و گرفتن پائین کمر ممنوع است و بقیه مقررات آن مشابه کشتی آزاد دیگر سبک المپیکی کشتی است. این رشته در تمام ادوار المپیک به جز المپیک ۱۹۰۰ پاریس و المپیک ۱۹۰۴ لس آنجلس برگزار شدهاست.
اوزان
دستههای وزنی کشتی آزاد و فرنگی یکسان است و تاکنون چندین بار تغییر کردهاست. از سال ۲۰۰۲ به این سو رقابتهای کشتی فرنگی [و آزاد] در ردهٔ سنی بزرگسالان در هفت وزن ِ ۵۵ کیلوگرم، ۶۰ کیلوگرم، ۶۶ کیلوگرم، ۷۴ کیلوگرم، ۸۴ کیلوگرم، ۹۶ کیلوگرم، ۱۲۰ کیلوگرم برگزار میشود. در ردهٔ نونهالان (۱۴ و ۱۵ سال) در ده وزن از ۲۹ تا ۸۵ کیلو، در ردهٔ نوجوانان (۱۶ و ۱۷ سال) در ده وزن از ۳۹ تا ۱۰۰ کیلو و در جوانان (۱۸ تا ۲۰ سال) در ۸ وزن از ۴۶ تا ۱۲۰ کیلوگرم برگزار میشود.
تاریخچه کشتی:
ورزش کشتی یکی از باسابقه ترین رشته های ورزشی است که در نزد ملل گیتی از دوران باستان به شکل های مختلف برگزار می شده و تقریباً در هیچ ایل و قبیله و روستا و شهری نیست که این ورزش برای مردم آشنا نباشد . با اطمینان می توان گفت که زور آزمایی و کشتی گرفتن از دورانهای نخستین ظهور انسان بر روی کره زمین مورد توجه بوده و در اوغات فراقت یا در جنگها و نزاعها به شکلی طبیعی و غریزی اجرا می شده است
انسان شاید نخستین درس راه و رسم کشتی گرفتن و زورآزمایی کردن را از حیوانات آموخته باشد . وقتی انسان نخستین دریافت که به کمک قدرت بدنی و زوربازوی خود میتواند بهتر بر حریفان و حیوانات مهاجم چیره شود بیشتر به اهمیت کشتی پی برد . بنابراین بخشی از اوغات فراغت انسانهای اولیه با کشتی گرفتن سپری می شد تا مهارت و آمادگی لازم را در این فن پیدا کنند و در وقت نیاز بکار ببرند .
کشتی در طول تاریخ
بسیاری از کتیبه هایی که از روزگاران قدیم و در حدود پنج هزار سال پیش به جای مانده و توسط باستان شناسان کشف شده است ثابت میکند که کشتی در میان مصریان و آشوریان رواج بسیار داشته و دارای قاعده و مقررات مخصوصی بوده است .
از بین النهرین و مصر فنون کشتی به مناطق دور و نزدیک آسیا و روم و یونان راه پیدا کرد و در هر جا گسترش و تکامل بیشتری یافت . مربیان کشتی در یونان باستان مراحل اجرای هر فن کشتی را به صورت چند نقاشی در حالات مختلف بر روی صفحات کاغذ پاپیروس نقاشی می کردند و به کمک آنها شاگردان خود را تعلیم می دادند .با رواج کشتی در یونان مسابقات مربوط به آن نیز از سال 704 قبل از میلاد به مواد پنجگانه بازیهای المپیک باستان افزوده شد . مسابقات پنجگانه در بازیهای المپیک یونان باستان که پنتاتلون گفته می شد عبارت بود از دویدن – پریدن – پرتاب نیزه – پرتاب دیسک و کشتی گرفتن .
قوانین اولیه کشتی در یونان باستان چنین بود که هر کسی سه بار زمین بخورد مغلوب به حساب می آید . ولی در بیشتر کشتیهای باستانی رسم بر این بود که اگر هر قسمت از بدن البته به جز کف پاها با زمین تماس پیدا کند آن کشتی گیر بازنده اعلام شود .
از مشهورترین پهلوانان و کشتی گیران یونان در قرن ششم پیش از میلاد پهلوانی بود به نام میلو از اهالی کروتون . در 6 دوره پیاپی از بازیهای المپیک به مقام قهرمانی رسید و در 32 مسابقه بزرگ پهلوانی هم حریفان خود را شکست داد تا بلند آوازه ترین کشتی گیر زمان خود باشد .
در قاره پهناور آسیا ورزش کشتی در میان قبایل و ایلات و عشایر همواره رایج بوده و محبوبیت بسیار داشته است اما رواج این ورزش در مغولستان – ژاپن – ایران و هندوستان بیشتر از دیگر مناطق آسیا بوده و هنوز هم هست .
کشتی در ایران
در ایران قدیم کشتی گرفتن و زور آزمایی کردن اهمیت بسیار داشته است و این ورزش در زندگی و سنتهای ما ایرانیان به قدری ریشه دوانده که تبدیل به یک ورزش ملی شده است .
کشتی و ورزش باستانی در دوران صفویه و زندیه رونق زیادی در ایران یافت به طوری که در هر شهر صدها پهلوان بنام وجود داشت. در دوران قاجاریه علاقه به این ورزش چنان زیاد شد که در دوران ناصرالدین شاه شخصی به نام «صاحب الدوله» مأمور توسعه ورزش کشتی شد و در تمامی روزهای تعطیل پهلوانان در میادین شهر به کشتی گرفتن میپرداختند. مسابقات کشتی پهلوانی برای انتخاب پهلوان پایتخت از همین ایام آغاز شد و بعدها به صورت یک سنت جاری همهساله درآمد. محمدصادق بلورفروش، ابراهیم یزدی معروف به یزدی بزرگ، پهلوان اکبر خراسانی، حسین یوزباشی، سید حسن رزاز، سید اسماعیل کالسکهساز از کشتیگیران و پهلوانان معروف آن زمان بودند.
از زمان رضاخان زورخانه با فرهنگ جدید رونق بیشتری گرفت و در کنار زورخانهها، باشگاهها و ورزشگاهها هم شکل گرفتند. از سال ۱۳۱۸ با مطرح شدن مقررات بینالمللی کشتی، تغییر و تحولاتی در شیوه کشتی گرفتن و طرز لباس پوشیدن کشتیگیران پدید آمد.
درباره کلمه کشتی باید گفت که زرتشتیان و پارسیان باستان هنگام غروب آفتاب بندی به کمر خود می بستند و در برابر کانون آتش به دعا خواندن می پرداختند . آن کمربند کستی نامیده می شد و کشتی گرفتن هم از این کلمه آمده به معنی کمر یکدیگر را گرفتن . البته واژه کستی هم در طی زمان تبدیل به کشتی شده است و امروزه برای نامیدن این ورزش که زورگری و زور آزمایی است به کار میرود .
تاریخ پهلوانی ایران سرشار از نامهای آشنایی است که قدرت بدنی و نیروی خود را در راه مبارزه با بی عدالتی و دفاع از مظلومان بکار برده اند . از پهلوانان قدیم پوریای ولی – عبدالرزاق – مفرد قلندر – فیله همدانی – شمس محمد – محمد مالانی و یوسف ساوی شهرت و محبوبیت بیشتر دارند و از پهلوانان دوره معاصر میتوان به نامهای مشهوری همچون ابراهیم یزدی – اکبر خراسانی – حاج محمد صادق بلور فروش و حاج سید حسن رزاز اشاره کرد .
موقعیت کشورها
در مسابقات جهانی و بازیهای المپیک هر بار حدود 500 کشتی گیر قوی هیکل و زورمند از سراسر دنیا قدم به میدان مسابقه می گذارند که در آن میان کشورهای روسیه – آمریکا – آلمان – بلغارستان و ایران از قدرتهای برتر کشتی جهان به شمار می روند .
معروفترین کشتی گیران جهان
جورج هاکن اشمیدت معروف به شیر روسی . این پهلوان به مدت 10 سال ( از سال 1898 تا سال 1908 ) از هیچ حریفی شکست نخورد . در سال 1968 در سن 91 سالگی در گذشت .
یاشار دوغو کشتی گیر معروف ترکیه و فاتح مدال طلای المپیک 1948 ( در وزن 73 کیلو ) و قهرمان جهان در سال 1951 .
تدیا شویلی ( شوروی ) ازبهترین کشتی گیران جهان در دهه 1970 که در وزنهای 82 و 90 کیلوگرم کشتی می گرفت . او در فاصله سالهای 76 – 1971 تعداد 6 مدال طلا از بازیهای المپیک و مسابقات قهرمانی جهان به گردن آویخت .
حمید کاپلان ( ترکیه ) کشتی گیر سنگین وزن و قهرمان المپیک 1956 و قهرمان جهان در سال 1958 .
الکساندر مدوید ( شوروی ) برنده مدال طلا در المپیک های 1964 – 1968 – 1972 و قهرمان دنیا در سالهای 1962 – 1963 – 1967 – 1969 – 1970 و 1971 . افتخارات و پیروزمندیهای او در تاریخ کشتی جهان بی نظیر است .
واتانابه ( ژاپن ) تنها کشتی گیر بدون شکست جهان و قهرمان المپیک و دنیا در سالهای 1964 – 1962 . او در طی سالهای ورزش خود 186 کشتی در میدانهای ملی و بین المللی گرفت و در هیچ یک از آنها مغلوب نشد .
کشتی ایران
ورزش کشتی در ایران طرفداران بسیار زیاد دارد و ورزش ملی ما محسوب می شود . این ورزش از قدیم در زورخانه ها رواج داشته است ولی مسابقات کشتی زورخانه ای رفته رفته به خارج از گود زورخانه منتقل شده و به صورت آزاد و فرنگی گسترش یافته است .
تاریخچه پیدایش کشتی بانوان
کشتی کلاسیک بانوان، یکی از رشته های غیرالمپیکی ورزش کشتی است که با درخواست فدراسیون کشتی ایران مختص بانوان محجبه طراحی شده است. در واقع پس از اینکه فدراسیون کشتی کشورمان درخواست خود مبنی بر راه اندازی کشتی برای زنان با حجاب را به اتحادیه جهانی داد و در آن آورد که کشتی به دلیل پوشش خاصی که دارد، امکان فعالیت در این رشته را از بسیاری از زنان علاقه مند به کشتی گرفته، از شهریور سال گذشته این رشته مورد تایید اتحادیه جهانی کشتی قرار گرفت و مسابقاتش در تقویم رسمی فدراسیون بینالمللی این ورزش ثبت شد.
ایران نیز برای میزبانی اولین دوره رقابتهای جهانی آن درخواست داده است. این رشته از نظر قوانین هیچ تفاوتی با کشتی مردان و زنان که رقابتهای قارهای، جهانی و المپیک آن برگزار میشود، ندارد و تنها تفاوت و ویژگیای که این رشته را خاص کرده، نوع پوشش آن است؛ از همین رو عنوان «کشتی کلاسیک بانوان» برای این رشته غیرالمپیکی انتخاب شده تا ضمن اینکه مشخص میکند از نظر قوانین تفاوتی با کشتی آزاد زنان ندارد؛ اما از نظر پوشش با آن رشته که با دوبنده برگزار شده و در المپیک هم حضور دارد، متفاوت است. لباسی بادی که از دو تکه، شامل شلوار رکاب دار و بالا تنه آستیندار که کلاهی بادی که به لباس متصل بوده و کاملا موهای سر را پوشش میدهد، تشکیل شده است.
پس از اینکه کشتی کلاسیک بانوان با برگزاری رقابت های عمومی و قهرمانی ایران به صورت رسمی فعالیت خود را در کشورمان آغاز کرد، رسول خادم، رییس فدراسیون از آنا واسلینکو، قهرمان اسبق کشتی زنان جهان و از مربیان موفق کشتی اوکراین دعوت کرد تا به عنوان سرمربی تیم ملی کشتی کلاسیک بانوان در ایران حضور پیدا کنند و در ادامه اولین اردوی کشتی بانوان با حضور این سرمربی برگزار شد.
** زنان در میدان انتخابی
چندی پیش نخستین دوره مسابقات انتخابی تیم ملی کشتی کلاسیک بانوان با حضور فریبا محمدیان، معاون امور ورزش بانوان و موسوی، مدیرکل دفتر هماهنگی و نظارت ورزش بانوان از وزارت ورزش و همچنین همسر و دختر سفیر صربستان به عنوان میهمانان ویژه در خانه کشتی تهران برگزار و نفرات برتر این مسابقات نیز مشخص شدند. میهمانان خارجی حاضر در مسابقات از اینکه این اندازه دختران ایرانی را راغب و مشتاق کشتی میدیدند، بسیار شگفت زده شده بودند.
این رقابتها با حضور ٦٦ نفر شامل کشتیگیر، مربی و سرپرست از استانهای اصفهان، البرز، تهران، چهارمحال و بختیاری، خراسان رضوی، خراسان شمالی، خوزستان، فارس، کرمانشاه، لرستان، مازندران، مرکزی، همدان و یزد دنبال شد. در این مسابقات از خانم «وسنا پیپرسکی» داور المپیکی کشور صربستان به عنوان سرپرست فنی دعوت شد و در کنار او ١٠ داور خانم کشورمان به قضاوت پرداختند و سطح داوری این رقابتها نسبت به دو مسابقه قهرمانی کشور و رقابتهای عمومی، بالاتر بود.
مریم منظمی، نایب رییس کشتی بانوان درمورد برگزاری نخستین دوره این مسابقات میگوید: «نفرات اول تا چهارم مسابقات قهرمانی کشور و رقابتهای عمومی، مجوز حضور در انتخابی تیم ملی را داشتند. در این مسابقات با کشتیگیرانی مواجه شدیم که از نظر فنی ارتقا پیدا کرده بودند و فنهای زیباتری رد و بدل شد. در برخی از وزنها رقابت بسیار تنگاتنگی را بین کشتیگیران شاهد بودیم.
اکثر کشتی گیرها در دو دوره اردوی قبل حضور داشتند و زیرنظر آنا واسلینکو تمرینات خوبی را پشت سر گذاشته بودند که در نهایت منجر به ارتقای فنون کشتیگیران شده، به همین دلیل رقابتها جذابتر شده بود. از 15 تیرماه اردوهای آماده سازی آغاز شده و پس از برگزاری 5 مرحله اردو، تیم ملی شهریور ماه عازم تورنمنت بین المللی لبنان میشود. پس از آن نیز 5 مرحله دیگر اردو برگزار و تیم راهی مسابقات جهانی خواهد شد. مسابقات جهانی آذرماه برگزار میشود و علاوه بر ایران دو کشور دیگر نیز درخواست میزبانی دارند و در حال حاضر میزبان مشخص نیست. کشتی کلاسیک بانوان تنها از نظر پوشش و قوانین داوری متفاوت است و از نظر تکنیک هیچ فرقی با کشتی ندارد بنابراین کشورهایی که در این مسابقه شرکت میکنند با دوبنده حاضر نمیشوند بلکه پوشش را رعایت خواهند کرد.»
** پخش زنده لیگ کشتی
نخستین دوره لیگ کشتی کلاسیک بانوان هم روزهای ٢٨ و ٢٩ تیرماه در خانه کشتی محمد بنا واقع در مجموعه ورزشی آزادی تهران برگزار شد. در پایان این رقابتها تیمهای کافه کاله نور، باغچه مینو و شرکت عمران گلبهار به عنوان های اول تا سوم رسیدند. بر اساس آییننامه مسابقات این رقابتها در چهار فصل برگزار میشود که فصل نخست به پایان رسید.
با توجه به سیاست جوانگرایی فدراسیون کشتی در این رقابتها تیمها باید حداقل 3 تن کشتیگیر زیر 20 سال و حداکثر 3 نفر بین 20 تا 25 سال در ترکیب خود داشته باشند. یکی از بحثهای حاشیهساز این مسابقات نوع برخورد با خبرنگاران خانم بود. تعدادی از خبرنگاران خانم که برای پوشش این مسابقات رفته بودند از نحوه برخورد حراست وزارت ورزش شکایت داشتند.
آنها میگویند گوشی های موبایل آنها همچون مسابقات قبلی مانند تماشاگران ضبط شده و با بازرسی بدنی شدیدی روبهرو شدهاند. همچنین در طول مسابقات هم حراست مدام مراقب بود تا از تماشاگران و خبرنگاران خطایی سر نزند و خدای ناکرده کسی ویدئویی از این مسابقات -که با پوشش مورد تایید مراجع برگزار میشود- ضبط نکند. از نکات قابل توجه لیگ پخش زنده مسابقات بود.
پیش از این رادیو ورزش اعلام داشت که مسابقات کشتی زنان و فوتسال را پخش زنده خواهد کرد و در اولین تجربه لیگ، کشتی زنان به دلیل نبود گزارشگر آشنا با کشتی به صورت محدود پخش زنده شد. رادیو به دنبال فردی میگردد که با این رشته و فنون کشتی آشنا باشد و فدراسیون کشتی آنا براتی را که شناخت خوبی از این ورزش و فنون کشتی دارد به رادیو معرفی کرده و به احتمال زیاد از این به بعد براتی مسابقات کشتی زنان را به صورت زنده از رادیو ورزش گزارش خواهد کرد. بسیاری از علاقهمندان به ورزش اول ایران، امیدوار هستند حالا که کشتی زنان با پوشش اسلامی راهاندازی شده در ادامه شاهد پخش زنده مسابقات کشتی کلاسیک بانوان از تلویزیون نیز باشیم؛ انتظاری که با توجه به علاقهمندان بسیاری که کشتی به عنوان ورزش ملی و مذهبی کشورمان دارد، بیراه نیست.
** از انکار امیر تا اصرار رسول
این طور که به نظر میرسد ورزش زنان در ایران در حال تحول است و این را میتوان از راهاندازی کشتی، وزنهبرداری و بسکتبال زنان به خوبی متوجه شد. تابستان ١٣٧١ بود که امیررضا خادم بعد از المپیک ١٩٩٢ بارسلون در مصاحبه با کیهان ورزشی کشتی و وزنهبرداری زنان را جزو زشتترین صحنههای المپیک دانسته و گفته بود آدم حالش از دیدن کشتی و وزنهبرداری زنان به هم میخورد ولی امروز شاهد این هستیم که رسول خادم که خود نیز در المپیک بارسلون حضور داشت و به مدال برنز رسید.
بعد از ٢٥ سال به عنوان رییس فدراسیون کشتی ایران، درخواست راهاندازی کشتی زنان را به اتحادیه جهانی میدهد و در ایران علما را متقاعد میسازد تا این رشته ورزشی برای زنان راهاندازی شود. حالا بعد از ٢٥ سال که از آن اظهارنظر امیرخادم میگذرد، زنان ایرانی میتوانند بدون کوچکترین مشکلی کشتی بگیرند و این خود به خوبی نشان دهنده این موضوع است که جامعه ایرانی در طول این سالها چه اندازه تغییر کرده است، از همین رو میتوان گفت دور نیست روزی که زنان ایران در المپیک، کشتی گرفته و رقابتهای آنها از صداوسیمای ملی پخش زنده شود.
مهرشاد طاهرخانی
درس کشتی جلالی مجد
دوشنبه ساعت ۴
آخرین تغییرات صورت گرفته در قوانین و مقررات کشتی به شرح به شرح زیر است .
1- زمان کشتی نوجوانان 16-17 سال در سه زمان 30/1 دقیقه ایی ، جوانان و بزرگسالان در سه زمان 2 دقیقه ایی با 30 ثانیه استراحت مابین آنها برگزار خواهد شد هر زمان دو دقیقه ایی از کشتی ها برای خودداری استقلال است و کشتی گیرانی که موفق شوند در دو زمان به پیروزی دست یابند به عنوان برنده معرفی خواهند شد و نیازی به برگزاری زمان سوم نیست .
2- کشتی گیرانی که در یک زمان دو دقیقه ایی موفق به اجرای یک فن پنج امتیازی و یا دو فن 3 امتیازی شوند بدون توجه به امتیازهای کسب شده از سوی حریف برنده آن زمان خواهند بود ، در چنین شرایطی داور مسابقه موظف است کشتی را قطع و از کشتی گیر برتر برای ادامه کشتی سئوال کند ، در صورت ادامه ندادن ، نتیجه آن زمان دو دقیقه ایی کشتی به سود کشتی گیر برتر اعلام خواهد شد .
3- هر وقت در یک زمان کشتی اختلاف امتیازهای دو کشتی گیر به شش برسد ، رئیس تشک موظف است پس از به حالت عادی درآمدن کشتی دستور قطع آن را به داور وسط بدهد ، که در این شرایط داور از کشتی گیر برتر سوال میکند کشتی را ادمه می دهد یا خیر ، در صورت ادامه ندادن نتیجه زمان دو دقیقه ایی کشتی به سود کشتی گیر برتر اعلام خواهد شد .
تذکر : در شرایط فینال برای ادامه کشتی سئوال نخواهد شد .
4- ادامه کشتی در هر شرایطی که فنی اجرا و به بیرون از تشک منتهی شود بدون توجه به امتیاز دریافت شده به وسیله مجری سر پا در وسط تشک خواهد بود .
5- تنها در یک مورد که کشتی گیر مدافع در حالت خاک اقدام به انجام حرکات خطا کند پس از در نظر گرفتن امتیاز جریمه و اخطار از سوی داوران ، ادامه کشتی در خاک خواهد بود ، در بقیه حالات ادامه کشتی در هر شرایطی پس از قطع از سوی داور سر پا در وسط تشک دنبال خواهد شد .
6- کشتی در هر زمان منجر به ضربه فنی شود ، ضربه کننده برنده نهایی کشتی خواهد بود ، در واقع تنها ضربه فنی و سه اخطاره شدن است که در هر زمانی روی دهد ، تمام کننده یک مسابقه خواهد بود .
7- چنانچه کشتی .در یک زمان دو دقیقه ایی با نتایج 1-1 ، 2-2 ، 4-4 و 6-6 و هر نتیجه دیگر مساوی به اتمام برسد ، برنده کشتی کسی خواهد بود که کمترین اخطار را داشته باشد ، در صورت مساوی بودن امتیازها و اخطارها کشتی گیری که آخرین امتیاز را دریافت کرده است به عنوان برنده آن زمان اعلام خواهد شد .
8- فرار از تشک و فرار از فن ، تمارض استفاده از فنون خطا با یک امتیاز جریمه و یک اخطار برای خاطی همراه خواهد بود .
9- در هر زمان از طول کشتی ، تعداد اخطارهای کشتی گیری به سه برسد بازنده کشتی خواهد بود حتی اگر از نظر امتیاز نسبت به حریف برتری داشته باشد
جواد شادبهر کشتی ۱
اتحادیه جهانی کشتی یا UWW وظیفه دارد که قوانین کشتی فرنگی و کشتی آزاد را به تصویب برساند. درواقع این اتحادیه در جهان از مدرن ترین و پیشرفته ترین فدراسیون های ورزشی به شمار می رود و برای ورزش رزمی کشتی، سخت ترین قوانین را تصویب می کند.
هرگونه گرفتن، ضربه زدن و پرتاب کردن آرام رقیب بر مبنای قانون بین المللی کشتی فرنگی، جایز است ولی این نکته را در نظر بگیرید که هر مدل گرفتنی که موجب اسیب به زندگی یا سلامتی اعضای رقیب شود؛ مثل گرفتن گلو ممنوع شده است. همچنین کشتی گیر در مسابقه ی کشتی فرنگی، مجوز استفاده از لگد، مشت، کله زدن و گرفتن دوبنده را ندارد. در ادامه با جدیدترین قانون کشتی فیلا که اجرای آن به سال ۲۰۱۳ برمیگردد؛ اشنا شوید:
یکی از جدیدترین قانون کشتی فیلا اینست که شمارش امتیازها به صورت مجموع هر دو زمان خواهد بود.
کشتی فرنگی یکی از سبکهای ورزش کشتی است که در سدهٔ ۱۹ میلادی در فرانسه ابداع شد
مدت زمان اجرای کشتی فرنگی به صورت دو زمان ۳ دقیقه ای میباشد .
هنگامی که امتیاز فنی یک کشتی گیر در کشتی فرنگی در مقابل حریفش به اختلاف ۸ برسد، باید فورا کشتی را قطع کرد و آن کشتی گیر را برنده اعلام کرد.
خاک کردن در کشتی فرنگی دارای ۲ امتیاز می باشد.
وضعیت اخطار در کشتی فرنگی با کشتی ازاد فرق دارد. درواقع اولین تذکر را در کشتی فرنگی به صورت هشدار مدهند و رقیب در این زمان ، برای این که کشتی را در خاک یا در سرپا ادامه دهد؛ اجازه ی انتخاب دارد. وقتی که به کشتی گیر کم کار، دومین هشدار را می دهند؛ حریف او می تواند کشتی را در خاک یا در سرپا ادامه دهد و برای رقیب، یک امتیاز اختصاص داده میشود. درصورت سه اخطاره شدن یک کشتی گیر باید اتمام رقابت اعلام شود و در چنین موقعیتی حریف این کشتی گیر با امتیاز ضربه فنی برنده میشود.
در کشتی فرنگی اگر شانه ها با تشک، برخورد داشته باشد؛ ضربه فنی محسوب میشود .
اجرای مسابقه های کشتی فرنگی باید روی تشک های مخصوص کشتی با حداقل ۱۰ متر قطر، صورت گیرد.
برای اجرای کشتی فرنگی در المپیک، صرفا باید مردان، حضور داشته باشند و در وزن های متعددی، بازی های این رشته را برگزار می کنند. انواع تجهیزات:
دوبنده:به لباس کشتی فرنگی، دوبنده می گویند. این لباس سبک و محکم از انعطاف پذیری خاصی برخوردارست که به کشتی گیر، کمک کند.کفش های کشتی:ورزشکاران باید باتوجه به برگزاری ورزش کشتی فرنگی بر روی تشک، از کفش های ویژه ای استفاده کنند. این کفش ها باید بتواند نیروی گرفتن، انعطاف و اعتدال مناسبی را در هنگام تکان خوردن ورزشکار بر روی سطح اسفنجی دربرابر رقیب، به وی ارائه دهدخون بند:در مبارزه کشتی فرنگی، خون ریزی ورزشکاران در حین گلاویز شدن ، یک پدیده ی عادیست. پس درصورت بروز چنین موقعیتی، کشتی گیر می تواند برای بند آوردن جریان خونش از" خون بند"( که داخل دوبنده خود قرار داده اند) استفاده کند.قوانین کشتی فرنگی توسط اتحادیه جهانی کشتی یا UWW تصویب می شود
کلاه ایمنی:از دیگر تجهیزات اختیاری کشتی فرنگی می توان به کلاه ایمنی اشاره کرد. احتمالا بعضی از ورزشکاران، نیازمند کلاه ایمنی به علت حالت فیزیکی خود هستند ولی گاهی وقت ها، ورزشکاران دیگری به علت ترجیحات شخصی، از آن استفاده نمی کنند.
تشک مبارزه:تشک مسابقات کشتی فرنگی باید گرد باشد. جنس این تشک ها از ماده های پلاستیکی ضخیم میباشد و برای تعیین نقاط" خارج از محدوده" و نقاط" کم کاری"، ناحیه های مختلفی را بر روی آن مشخص کرده اند. اگر کشتی گیر در ناحیه کم کاری، مدت زمان زیادی توقف کند؛ یعنی در حالت تدافعی قرار دارد و نمیخواهد با رقیبش مبارزه کند.
اوزان:در کشتی ازاد و فرنگی، گروههای وزنی با هم برابر است و چندین مرتبه دچار تغییراتی شده است. برگزاری رقابت های کشتی فرنگی و ازاد از سال ۲۰۰۲ تاکنون در هفت وزن در رده های سنی بزرگسالان انجام میشود که این وزن ها شامل ۵۵ کیلوگرم، ۶۰ کیلوگرم، ۶۶ کیلوگرم، ۷۴ کیلوگرم، ۸۴ کیلوگرم، ۹۶ کیلوگرم، ۱۲۰ کیلوگرم می باشد. همچنین برگزاری مسابقات کشتی فرنگی در ده وزن در رده نونهالان( ۱۴ و ۱۵ سال) انجام میشود که شامل وزن ۲۹ تا ۸۵ کیلوگرم است، این مسابقه در رده نوجوانان( ۱۶ و ۱۷ سال) در ده وزن از ۳۹ تا ۱۰۰ کیلوگرم برپا میشود درحالیکه در ۸ وزن در رده ی جوانان( ۱۸ تا ۲۰ سال) برگزار میشود که این وزن ها شامل ۴۶ تا ۱۲۰ کیلوگرم است.
برگزاریسابقات کشتی آزاد در المپیک برای زنان در چهار وزن انجام میشود که شامل ۴۸ کیلوگرم، ۵۵ کیلوگرم، ۶۳ کیلوگرم و ۷۲ کیلوگرم است درحالیکه در هفت وزن( از ۴۴ تا ۷۲ کیلوگرم)، مسابقات قهرمانی جهان را برگزار می کنند.زمان: رقابت کشتی ازاد و فرنگی بر اساس قوانین بین المللی برای بزرگسالان امید و جوانان، یک زمان ۵ دقیقه ای است درحالیکه این زمان برای نوجوانان، ۴ دقیقه است. در صورت تساوی دو کشتی گیر از نظر امتیاز در وقت قانونی، باید یک وقت ۳ دقیقه ای به کشتی، اضافه کنند تا بنابر قانون فیلا، کشتی گیر برنده اعلام شود.استفاده از دو سبک المپیکی کشتی در تمام کشورهای دنیا رواج دارد که شامل کشتی فرنگی و کشتی ازاد می باشد. تفاوت کشتی فرنگی با کشتی آزاد در اینست که کشتی فرنگی در اروپای قاره ای، محبوبیت بیش تری دارد. همچنین در کشتی فرنگی نباید پائین کمر را گرفت و یا از پا استفاده کرد درحالیکه کشتی گیران در کشتی ازاد می توانند همین اعمال را انجام دهند. فدراسیون بین المللی کشتی( فیلا) بر اجرای مسابقات این دو رشته نظارت دارد.برد و باخت :کشتی گیر برنده در وضعیت ضربه فنی در جدول مسابقه ها موفق به کسب ۴ امتیاز میشود درحالیکه بازنده ۰ امتیاز می گیرد.
در صورتیکه کشتی گیری بتواند با تفاوت ۱۰ امتیاز، رقیبش را شکست دهد؛ به برنده ۴ امتیاز، اختصاص داده میشود و به بازنده درصورت داشتن امتیاز فنی، ۱ امتیاز و در غیر این صورت ۰ امتیاز تعلق میگیرد.
در صورتیکه کشتی گیری با تفاوت کمتر از ۱۰ امتیاز بتواند رقیب خود را شکست دهد؛ در این صورت به برنده ۳ امتیاز داده میشود و به بازنده ۱ امتیاز اختصاص میدهند ولی درصورت عدم کسب امتیاز فنی توسط کشتی گیر بازنده، به برنده ۳ امتیاز و به بازنده ۰ امتیاز می دهند.
گردآورنده: جواد شادبهر
به نام خدا
تحقیق کشتی قوانین و فنون ان
اروین اریانپور دانشگاه ازاد استاد:اقای جلالی روز ۲شنبه و ۴ شنبه ساعت ۱۶ الی ۱۷.۳۰
برخی از قوانین کشتی در دو سبک آزاد و فرنگی عبارتند از:
• کشتی در دو زمان ۳ دقیقهای برگزار میشود.
• متیازات به صورت مجموع هر دو زمان خواهد بود.
• خاک کردن ۲ امتیاز دارد. بیرون رفتن حریف از تشک و پوئن اخطار تنها یک امتیاز خواهد داشت.
• در سبک کشتی فرنگی زمانی که امتیاز فنی یک کشتی گیر به اختلاف ۸ برسد و برای کشتی آزاد زمانی که به ۱۰ برسد، کشتی بلافاصله قطع و برنده اعلام خواهد شد.
• در صورت برخورد شانههای کشتی گیر با تشک، ضربه فنی محسوب میشود.
• در سبک کشتی فرنگی اولین تذکر به صورت هشدار است و به حریف اجازه انتخاب میدهد که کشتی را در خاک ادامه دهد یا در سرپا .
• دومین هشدار به کشتی گیر کم کار این فرصت را به حریفش میدهد که کشتی را در خاک ادامه دهد یا در سرپا یک و یک امتیاز برای حریف در پی خواهد داشت.
• اگر کشتیگیری سه اخطاره شود، مسابقه قطع میشود و حریفش با امتیاز ضربه فنی برنده میشود.
• کشتی باید روی تشکی که حداقل ۱۰ متر قطر دارد برگزار شود.
• در کشتی آزاد، تذکر کمکاری مانند کشتی فرنگی نیست. اولین تذکر کمکاری از سوی داور به صورت هشدار زبانی اعلام میشود.
• در اعلام تذکر دوم یک اخطار به کشتیگیر کم کار (کشتیگیری که قبلاً تذکر دریافت کرده) داده میشود. و کشتی گیران ۳۰ ثانیه فرصت دارند فعال شوند، اگر کشتیگیری موفق به کسب امتیاز نشود، آن کشتیگیری که اخطار دریافت کرده، یک امتیاز و با یک اخطار نیز جریمه میشود.
• در کشتی آزاد، اگر در پایان دو دقیقه از هر تایم کشتی گیران امتیازی نگیرند، داور به کشتیگیر کم کار اخطار میدهد که در این شرایط کشتیگیر کمکار ۳۰ ثانیه فرصت دارد امتیاز بگیرد وگر نه یک امتیاز به حریفش داده میشود.
• درسبک کشتی آزاد نقض قانون منجر به گرفتن اخطار به کشتیگیر میشود. و سه اخطار، کشتیگیر را از ادامه مسابقه محروم میکند.
• در هنگام نقض شدید مقررات کشتیگیر را میتوان بیدرنگ از مسابقه اخراج کرد.
☆فنون کشتی:
فن بوسکش
این فن یکی از کاراترین فنون کشتی است که رسول خادم قهرمان جهان در سال های نه چندان دور این فن را به طور احسن اجرا می کرد.
آموزش:
هر دو حریف راست گارد در روبروی هم قرار گیرند مجری فن دست راستش را بر گردن حریف میگذارد و با دست چپ پای راست حریف را می گیرد(پایی که جلو است) و به طرف جلو (به صورت اهرمی) یا به پهلو فشار می آورد تا حریف تعادل خود را از دست دهد.
نکته 1 : برای گرفتن پا بهتر است کمی حریف را به طرف زمین بکشیم تا پای حریف به جلو آید و فن را بهتر اجرا کنیم.
نکته 2 :این فن را می توان از طرف راست و چپ و یا بر راست گارد ها و یا چپ گارد ها اجرا کرد.
-دوخم تاخت
این فن بیشتر در حالت گارد ژاپنی اجرا می شود.
مرحله اول
ابتدا با اجرای فنونی از جمله سر زیر بغل،دستو و...به پاهای حریف نزدیک می شویم (از سد دستهای حریف عبور می کنیم)سپس با فلکشن کمر بدون این که زانو هایمان خم شوند هر دو دست خود را پشت زانوی پای گارد حریف می بریم و در یک لحظه با فلکشن بازوها و آرنج مان پای حریف را گرو می گیریم.
آسیب شناسی مرحله اول:
در این مرحله هنگام زیر گیری امکان صدمه به بینی وجود دارد.
مرحله دوم
پاهای حریف را به سمت خود بالا می کشیم به گونه ای که بدن ما بین دو پای حریف قرار بگیرد.در این وضعیت به پل رفته و ضربه می شود.
آسیب شناسی مرحله دوم:
در این مرحله به علت فشاری که حریف برای جلوگیری از خاک شدن به قفسه سینه ما وارد می کند امکان آسیب به دنده های ما و به علت فشاری که ما برای خاک کردن حریف به او وارد می کنیم امکان آسیب به دنده های حریف وجود دارد.
دوخم چنار انداز
این فن در حالت گارد مخالف انجام می شود.
مرحله اول
ابتدا با اجرای فنونی از جمله سرزیر بغل،دستو و...،به پاهای حریف نزدیک می شویم(از سد دست های حریف عبور می کنیم)سپس جلوی حریف زانو زده و پاهای حریف را از ناحیه ران با هر دو دست خود دراختیار می گیرم به گونه ای که سر ما به پهلوی حریف می چسبد.
آسیب شناسی مرحله اول:
در این مرحله آسیب خاصی وجود ندارد.
مرحله دوم
سپس پای غیر گارد (چپ)خود را در پشت مچ پا ی گارد (راست)حریف قرار می دهیم و به کمک سرو سینه ی خود که به سمت جلو و روی پاهای حریف نیرو وارد می کنندمانع حرکت پاهای حریف می شویم و حریف را به سمت پشتش نا متعادل می کنیم.
آسیب شناسی مرحله دوم:
در این مرحله هنگام بردن پای غیر گارد به پشت پای حریف امکان آسیب به زانو وجود دارد.
مرحله سوم
سپس حریف را کاملا نامتعادل کرده و به پل برده و ضربه می کنیم.
آسیب شناسی مرحله سوم:
در این مرحله به علت فشاری که توسط قفسه سینه برای خاک کردن حریف وارد می کنیم امکان آسیب به دنده ها وجود دارد.
یک خم میانکوب
این فن در گارد موافق انجام می شود و مراحل اجرای آن به صورت زیر می باشد:
مرحله اول
برای اجرای این فن پس از نزدیک شدن به حریف به کمک فنونی از جمله سر زیر بغل ،دستو و ...،در یک لحظه پای گارد(راست)حریف را با هر دو دستمان به نحوی گیریم که دست غیر گارد(چپ)ما مچ پای حریف را بگیرد و با دست گارد (راست)نیز ران پای حریف را در اختیار می گیریم(دقت کنید که در این حالت باید سر و سینه کاملا به پای حریف چسبیده باشد)سپس پا را اندکی از مین بلند کده و بالا می آوریم.
آسیب شناسی مرحله اول:
در این مرحله هنگام زیر گیری امکان صدمه به بینی وجود دارد.
مرحله دوم
بعد از این مرحله به طرف داخل بدن حریف(به سمت پای گارد)می چرخیم و ران پای گارد حریف(راست)را با فشار دست های خودبه طرف پایین،نامتعادل می کنیم و بدین ترتیب حریف را به تشک نزدیک می کنیم.
آسیب شناسی مرحله دوم:
در این مرحله به علت فشاری که توسط قفسه سینه بر پای حریف وارد می کنیم امکان آسیب به دنده ها و هنگام خاک کردن حریف به علت چرخش بر روی پا امکان آسیب به زانوی خود و حریف و امکان کشیدگی عضلات ران حریف وجود دارد.
مرحله سوم
حریف را به منظور ضربه کردن به پل می بریم.
آسیب شناسی مرحله سوم:
در این مرحله مرحله آسیب خاصی وجود ندارد.
زیر دو خم در گارد موافق و مخالف و در حالت سر رو و نشسته گرفته مىشود. این کار، اغلب در گارد موافق و در موارد بسیار معدودى در گارد مخالف اجراء مىشود.
زیر دو خم گردون، نشسته، در گارد موافق، میانکوب از بیرون (Double leg and outside turnover)- طریقهٔ گرفتن :
مجرى در گارد موافق با یک حرکت سرعتى اقدام به گرفتن زیر دو خم حریف نموده، بدینصورت که حریف به روى او خیمه مىزند و زانوهاى او به روى تشک قرار مىگیرد و پاهاى حریف را از ناحیهٔ زانو مىگیرد.
- روش اجراء :
مجرى بعد از گرفتن زیر دو خم حریف در حالت نشسته، به مرکز ثقل بدن حریف حرکت کرده، پاهاى او را از روى تشک بلند مىکند و در حالىکه آنها را به روى شانهٔ دست گارد خود قرار مىدهد، با یک حرکت چرخشی، پاهاى حریف را به سمت دست غیرگارد خود مىبرد و حریف را از سمت دست گارد خود به روى تشک میانکوب مىکند.
- نتیجهگیرى :
با اجراء فن، زیر دو خم گردون، نشسته، در گارد موافق، میانکوب از بیرون حریف از پائین به پل رفته، دو امتیاز فنى به کشتىگیر مجرى تعلق مىگیرد و در صورتىکه، مجرى پلشکن را کامل کند، حریف ضربهٔ فنى مىشود (شکل - زیر دو خم گردون، نشسته، در گارد موافق، میانکوب از بیرون).
زیر دو خم گردون، نشسته، در گارد موافق، میانکوب از بیرون
به نام خدا
تحقیق کشتی قوانین و فنون ان
اروین اریانپور استاد:جلالی دانشگاه ازاد روز ۲شنبه و ۴ شنبه ساعت ۱۶ الی ۱۷.۳۰
برخی از قوانین کشتی در دو سبک آزاد و فرنگی عبارتند از:
• کشتی در دو زمان ۳ دقیقهای برگزار میشود.
• متیازات به صورت مجموع هر دو زمان خواهد بود.
• خاک کردن ۲ امتیاز دارد. بیرون رفتن حریف از تشک و پوئن اخطار تنها یک امتیاز خواهد داشت.
• در سبک کشتی فرنگی زمانی که امتیاز فنی یک کشتی گیر به اختلاف ۸ برسد و برای کشتی آزاد زمانی که به ۱۰ برسد، کشتی بلافاصله قطع و برنده اعلام خواهد شد.
• در صورت برخورد شانههای کشتی گیر با تشک، ضربه فنی محسوب میشود.
• در سبک کشتی فرنگی اولین تذکر به صورت هشدار است و به حریف اجازه انتخاب میدهد که کشتی را در خاک ادامه دهد یا در سرپا .
• دومین هشدار به کشتی گیر کم کار این فرصت را به حریفش میدهد که کشتی را در خاک ادامه دهد یا در سرپا یک و یک امتیاز برای حریف در پی خواهد داشت.
• اگر کشتیگیری سه اخطاره شود، مسابقه قطع میشود و حریفش با امتیاز ضربه فنی برنده میشود.
• کشتی باید روی تشکی که حداقل ۱۰ متر قطر دارد برگزار شود.
• در کشتی آزاد، تذکر کمکاری مانند کشتی فرنگی نیست. اولین تذکر کمکاری از سوی داور به صورت هشدار زبانی اعلام میشود.
• در اعلام تذکر دوم یک اخطار به کشتیگیر کم کار (کشتیگیری که قبلاً تذکر دریافت کرده) داده میشود. و کشتی گیران ۳۰ ثانیه فرصت دارند فعال شوند، اگر کشتیگیری موفق به کسب امتیاز نشود، آن کشتیگیری که اخطار دریافت کرده، یک امتیاز و با یک اخطار نیز جریمه میشود.
• در کشتی آزاد، اگر در پایان دو دقیقه از هر تایم کشتی گیران امتیازی نگیرند، داور به کشتیگیر کم کار اخطار میدهد که در این شرایط کشتیگیر کمکار ۳۰ ثانیه فرصت دارد امتیاز بگیرد وگر نه یک امتیاز به حریفش داده میشود.
• درسبک کشتی آزاد نقض قانون منجر به گرفتن اخطار به کشتیگیر میشود. و سه اخطار، کشتیگیر را از ادامه مسابقه محروم میکند.
• در هنگام نقض شدید مقررات کشتیگیر را میتوان بیدرنگ از مسابقه اخراج کرد.
☆فنون کشتی:
فن بوسکش
این فن یکی از کاراترین فنون کشتی است که رسول خادم قهرمان جهان در سال های نه چندان دور این فن را به طور احسن اجرا می کرد.
آموزش:
هر دو حریف راست گارد در روبروی هم قرار گیرند مجری فن دست راستش را بر گردن حریف میگذارد و با دست چپ پای راست حریف را می گیرد(پایی که جلو است) و به طرف جلو (به صورت اهرمی) یا به پهلو فشار می آورد تا حریف تعادل خود را از دست دهد.
نکته 1 : برای گرفتن پا بهتر است کمی حریف را به طرف زمین بکشیم تا پای حریف به جلو آید و فن را بهتر اجرا کنیم.
نکته 2 :این فن را می توان از طرف راست و چپ و یا بر راست گارد ها و یا چپ گارد ها اجرا کرد.
-دوخم تاخت
این فن بیشتر در حالت گارد ژاپنی اجرا می شود.
مرحله اول
ابتدا با اجرای فنونی از جمله سر زیر بغل،دستو و...به پاهای حریف نزدیک می شویم (از سد دستهای حریف عبور می کنیم)سپس با فلکشن کمر بدون این که زانو هایمان خم شوند هر دو دست خود را پشت زانوی پای گارد حریف می بریم و در یک لحظه با فلکشن بازوها و آرنج مان پای حریف را گرو می گیریم.
آسیب شناسی مرحله اول:
در این مرحله هنگام زیر گیری امکان صدمه به بینی وجود دارد.
مرحله دوم
پاهای حریف را به سمت خود بالا می کشیم به گونه ای که بدن ما بین دو پای حریف قرار بگیرد.در این وضعیت به پل رفته و ضربه می شود.
آسیب شناسی مرحله دوم:
در این مرحله به علت فشاری که حریف برای جلوگیری از خاک شدن به قفسه سینه ما وارد می کند امکان آسیب به دنده های ما و به علت فشاری که ما برای خاک کردن حریف به او وارد می کنیم امکان آسیب به دنده های حریف وجود دارد.
دوخم چنار انداز
این فن در حالت گارد مخالف انجام می شود.
مرحله اول
ابتدا با اجرای فنونی از جمله سرزیر بغل،دستو و...،به پاهای حریف نزدیک می شویم(از سد دست های حریف عبور می کنیم)سپس جلوی حریف زانو زده و پاهای حریف را از ناحیه ران با هر دو دست خود دراختیار می گیرم به گونه ای که سر ما به پهلوی حریف می چسبد.
آسیب شناسی مرحله اول:
در این مرحله آسیب خاصی وجود ندارد.
مرحله دوم
سپس پای غیر گارد (چپ)خود را در پشت مچ پا ی گارد (راست)حریف قرار می دهیم و به کمک سرو سینه ی خود که به سمت جلو و روی پاهای حریف نیرو وارد می کنندمانع حرکت پاهای حریف می شویم و حریف را به سمت پشتش نا متعادل می کنیم.
آسیب شناسی مرحله دوم:
در این مرحله هنگام بردن پای غیر گارد به پشت پای حریف امکان آسیب به زانو وجود دارد.
مرحله سوم
سپس حریف را کاملا نامتعادل کرده و به پل برده و ضربه می کنیم.
آسیب شناسی مرحله سوم:
در این مرحله به علت فشاری که توسط قفسه سینه برای خاک کردن حریف وارد می کنیم امکان آسیب به دنده ها وجود دارد.
یک خم میانکوب
این فن در گارد موافق انجام می شود و مراحل اجرای آن به صورت زیر می باشد:
مرحله اول
برای اجرای این فن پس از نزدیک شدن به حریف به کمک فنونی از جمله سر زیر بغل ،دستو و ...،در یک لحظه پای گارد(راست)حریف را با هر دو دستمان به نحوی گیریم که دست غیر گارد(چپ)ما مچ پای حریف را بگیرد و با دست گارد (راست)نیز ران پای حریف را در اختیار می گیریم(دقت کنید که در این حالت باید سر و سینه کاملا به پای حریف چسبیده باشد)سپس پا را اندکی از مین بلند کده و بالا می آوریم.
آسیب شناسی مرحله اول:
در این مرحله هنگام زیر گیری امکان صدمه به بینی وجود دارد.
مرحله دوم
بعد از این مرحله به طرف داخل بدن حریف(به سمت پای گارد)می چرخیم و ران پای گارد حریف(راست)را با فشار دست های خودبه طرف پایین،نامتعادل می کنیم و بدین ترتیب حریف را به تشک نزدیک می کنیم.
آسیب شناسی مرحله دوم:
در این مرحله به علت فشاری که توسط قفسه سینه بر پای حریف وارد می کنیم امکان آسیب به دنده ها و هنگام خاک کردن حریف به علت چرخش بر روی پا امکان آسیب به زانوی خود و حریف و امکان کشیدگی عضلات ران حریف وجود دارد.
مرحله سوم
حریف را به منظور ضربه کردن به پل می بریم.
آسیب شناسی مرحله سوم:
در این مرحله مرحله آسیب خاصی وجود ندارد.
آموزش فن بارانداز و کار در خاک
بارانداز مهارتى است که کشتىگیر مجری، کمر حریف را به تنهائى و یا قسمتهائى از بدن او را در خاک به روشهاى مختلف مانند کلید بارانداز، فتیلهپیچ بارانداز، عوجبند بارانداز (نلسون بارانداز)، سالتو بارانداز، بارانداز مشک سقا، بارانداز با کمک پا، سگک بارانداز و غیره، درشرایط تهاجمى و یا در وضعیت تدافعى مىگیرد و سپس با حرکت به سمت اجراء فن بارانداز، زانوى پاى همان سمت را جلوى زانوى پاى حریفمىگذارد و پاى او را سد مىکند و سپس در حالت نشسته و یا ولو شده، حریف را با انجام عمل پلسازى و رفتن به زیر مرکز ثقل بدن او و چرخش روى پل، به روى سینهٔ خود مىآورد و با وارد ساختن ضربهٔ شکم به بدن حریف، او را در همان سمت مىغلتاند و یا اینکه بدن خود را از زیر بدن حریف خارج کرده، فقط او را به روى پل مىبرد و یا اینکه حریف را از روى تشک بلند کرده، بهصورت سالتو، فن بارانداز را اجراء مىکند و یا اینکه همین فن را در صورتىکه حریف واکنش نشان مىدهد، در جهت عکس انجام مىدهد.
بارانداز از سینه
۱- طریقهٔ گرفتن:
هنگامى که حریف در حالت ولو شده به روى تشک قرار دارد و فضائى براى گرفتن کمر او وجود ندارد، مجرى با عبور دستهاى خود از زیر بغل حریف، بدن او را از ناحیهٔ سینه، بهوسیلهٔ دستهاى قلابشدهٔ خود با روشهاى مختلف بهطور محکم مىگیرد، بهطورىکه امکان حرکت بدن حریف در بین دستهاى مجرى وجود نداشته باشد.
۲- روش اجراء:
مجرى با یک حرکت ناگهانى از یک سمت حریف را به روى سینهٔ خود مىکشد و با انجام عمل پلسازى و رفتن به زیر مرکز ثقل بدن حریف، او را با ضربهٔ شکم و انجام عمل پل چرخشى مىغلتاند و دوباره او را خاک مىکند.
از قوانین کشتی در دو سبک آزاد و فرنگی عبارتند از:
• کشتی در دو زمان ۳ دقیقهای برگزار میشود.
• متیازات به صورت مجموع هر دو زمان خواهد بود.
• خاک کردن ۲ امتیاز دارد. بیرون رفتن حریف از تشک و پوئن اخطار تنها یک امتیاز خواهد داشت.
• در سبک کشتی فرنگی زمانی که امتیاز فنی یک کشتی گیر به اختلاف ۸ برسد و برای کشتی آزاد زمانی که به ۱۰ برسد، کشتی بلافاصله قطع و برنده اعلام خواهد شد.
• در صورت برخورد شانههای کشتی گیر با تشک، ضربه فنی محسوب میشود.
• در سبک کشتی فرنگی اولین تذکر به صورت هشدار است و به حریف اجازه انتخاب میدهد که کشتی را در خاک ادامه دهد یا در سرپا .
• دومین هشدار به کشتی گیر کم کار این فرصت را به حریفش میدهد که کشتی را در خاک ادامه دهد یا در سرپا یک و یک امتیاز برای حریف در پی خواهد داشت.
• اگر کشتیگیری سه اخطاره شود، مسابقه قطع میشود و حریفش با امتیاز ضربه فنی برنده میشود.
• کشتی باید روی تشکی که حداقل ۱۰ متر قطر دارد برگزار شود.
• در کشتی آزاد، تذکر کمکاری مانند کشتی فرنگی نیست. اولین تذکر کمکاری از سوی داور به صورت هشدار زبانی اعلام میشود.
• در اعلام تذکر دوم یک اخطار به کشتیگیر کم کار (کشتیگیری که قبلاً تذکر دریافت کرده) داده میشود. و کشتی گیران ۳۰ ثانیه فرصت دارند فعال شوند، اگر کشتیگیری موفق به کسب امتیاز نشود، آن کشتیگیری که اخطار دریافت کرده، یک امتیاز و با یک اخطار نیز جریمه میشود.
• در کشتی آزاد، اگر در پایان دو دقیقه از هر تایم کشتی گیران امتیازی نگیرند، داور به کشتیگیر کم کار اخطار میدهد که در این شرایط کشتیگیر کمکار ۳۰ ثانیه فرصت دارد امتیاز بگیرد وگر نه یک امتیاز به حریفش داده میشود.
• درسبک کشتی آزاد نقض قانون منجر به گرفتن اخطار به کشتیگیر میشود. و سه اخطار، کشتیگیر را از ادامه مسابقه محروم میکند.
• در هنگام نقض شدید مقررات کشتیگیر را میتوان بیدرنگ از مسابقه اخراج کرد.
☆فنون کشتی:
فن بوسکش
این فن یکی از کاراترین فنون کشتی است که رسول خادم قهرمان جهان در سال های نه چندان دور این فن را به طور احسن اجرا می کرد.
آموزش:
هر دو حریف راست گارد در روبروی هم قرار گیرند مجری فن دست راستش را بر گردن حریف میگذارد و با دست چپ پای راست حریف را می گیرد(پایی که جلو است) و به طرف جلو (به صورت اهرمی) یا به پهلو فشار می آورد تا حریف تعادل خود را از دست دهد.
نکته 1 : برای گرفتن پا بهتر است کمی حریف را به طرف زمین بکشیم تا پای حریف به جلو آید و فن را بهتر اجرا کنیم.
نکته 2 :این فن را می توان از طرف راست و چپ و یا بر راست گارد ها و یا چپ گارد ها اجرا کرد.
-دوخم تاخت
این فن بیشتر در حالت گارد ژاپنی اجرا می شود.
مرحله اول
ابتدا با اجرای فنونی از جمله سر زیر بغل،دستو و...به پاهای حریف نزدیک می شویم (از سد دستهای حریف عبور می کنیم)سپس با فلکشن کمر بدون این که زانو هایمان خم شوند هر دو دست خود را پشت زانوی پای گارد حریف می بریم و در یک لحظه با فلکشن بازوها و آرنج مان پای حریف را گرو می گیریم.
آسیب شناسی مرحله اول:
در این مرحله هنگام زیر گیری امکان صدمه به بینی وجود دارد.
مرحله دوم
پاهای حریف را به سمت خود بالا می کشیم به گونه ای که بدن ما بین دو پای حریف قرار بگیرد.در این وضعیت به پل رفته و ضربه می شود.
آسیب شناسی مرحله دوم:
در این مرحله به علت فشاری که حریف برای جلوگیری از خاک شدن به قفسه سینه ما وارد می کند امکان آسیب به دنده های ما و به علت فشاری که ما برای خاک کردن حریف به او وارد می کنیم امکان آسیب به دنده های حریف وجود دارد.
دوخم چنار انداز
این فن در حالت گارد مخالف انجام می شود.
مرحله اول
ابتدا با اجرای فنونی از جمله سرزیر بغل،دستو و...،به پاهای حریف نزدیک می شویم(از سد دست های حریف عبور می کنیم)سپس جلوی حریف زانو زده و پاهای حریف را از ناحیه ران با هر دو دست خود دراختیار می گیرم به گونه ای که سر ما به پهلوی حریف می چسبد.
آسیب شناسی مرحله اول:
در این مرحله آسیب خاصی وجود ندارد.
مرحله دوم
سپس پای غیر گارد (چپ)خود را در پشت مچ پا ی گارد (راست)حریف قرار می دهیم و به کمک سرو سینه ی خود که به سمت جلو و روی پاهای حریف نیرو وارد می کنندمانع حرکت پاهای حریف می شویم و حریف را به سمت پشتش نا متعادل می کنیم.
آسیب شناسی مرحله دوم:
در این مرحله هنگام بردن پای غیر گارد به پشت پای حریف امکان آسیب به زانو وجود دارد.
مرحله سوم
سپس حریف را کاملا نامتعادل کرده و به پل برده و ضربه می کنیم.
آسیب شناسی مرحله سوم:
در این مرحله به علت فشاری که توسط قفسه سینه برای خاک کردن حریف وارد می کنیم امکان آسیب به دنده ها وجود دارد.
یک خم میانکوب
این فن در گارد موافق انجام می شود و مراحل اجرای آن به صورت زیر می باشد:
مرحله اول
برای اجرای این فن پس از نزدیک شدن به حریف به کمک فنونی از جمله سر زیر بغل ،دستو و ...،در یک لحظه پای گارد(راست)حریف را با هر دو دستمان به نحوی گیریم که دست غیر گارد(چپ)ما مچ پای حریف را بگیرد و با دست گارد (راست)نیز ران پای حریف را در اختیار می گیریم(دقت کنید که در این حالت باید سر و سینه کاملا به پای حریف چسبیده باشد)سپس پا را اندکی از مین بلند کده و بالا می آوریم.
آسیب شناسی مرحله اول:
در این مرحله هنگام زیر گیری امکان صدمه به بینی وجود دارد.
مرحله دوم
بعد از این مرحله به طرف داخل بدن حریف(به سمت پای گارد)می چرخیم و ران پای گارد حریف(راست)را با فشار دست های خودبه طرف پایین،نامتعادل می کنیم و بدین ترتیب حریف را به تشک نزدیک می کنیم.
آسیب شناسی مرحله دوم:
در این مرحله به علت فشاری که توسط قفسه سینه بر پای حریف وارد می کنیم امکان آسیب به دنده ها و هنگام خاک کردن حریف به علت چرخش بر روی پا امکان آسیب به زانوی خود و حریف و امکان کشیدگی عضلات ران حریف وجود دارد.
مرحله سوم
حریف را به منظور ضربه کردن به پل می بریم.
آسیب شناسی مرحله سوم:
در این مرحله مرحله آسیب خاصی وجود ندارد.
تاریخچه کشتی
ورزش کشتی یکی از قدیمیترین ورزشهای دنیا است و شواهد بسیاری نشان می دهد که از دوران ماقبل تاریخ بر روی کره زمین بوده، که با جنگ های تن به تن و یا در اوقات فراغت به شکل غریزی انجام می شده است. به مرور زمان جنگ های تن به تن که بیشتر به مرگ منجر می شد جای خود را به یک ورزش با قوانین جامع و پیروزی نمادین داده است. ورزش کشتی برای نخستین بار در سال ۷۰۹ قبل از میلاد مسیح در یونان باستان وارد المپیک شد. سبکهای مختلفی از کشتی در کشورهای مختلف دنیا تمرین میشود. از مهمترین سبکهای ملی و محلی کشتی میتوان به کشتی با کمربند شامل گلیما در ایسلند، شوینگن در سوئیس، گوراش در آسیای میانه و نیز سومو و جوجیتسو در ژاپن، و سامبو در روسیه اشاره کرد. تقریباً در تمام کشورهای دنیا دو سبک المپیکی کشتی یعنی کشتی فرنگی و کشتی آزاد مورد قبول واقع شده است. تفاوت این دو نوع سبک این است که، کشتی فرنگی، که بیشتر در اروپای قارهای محبوب است، گرفتن پائین کمر حریف و استفاده از پا ممنوع است. در حالی که کشتی آزاد کشتی گیران اجازه انجام همین اعمال را دارند. مسابقات این دو نوع سبک زیر نظر اتحادیه جهانی کشتی برگزار میشود.
و اما در کشور ما ایران این ورزش از محبوبیت خاصی برخوردار است که ریشه در تاریخ و سنت ما ایرانیان دارد وبه نوعی به عنوان ورزش ملی شناخته می شود. ورزش کشتی در دوران صفویه و زندیه با سبک های مختلف ملی و محلی کشتی پهلوانی در میان مردم رواج پیدا کرد. بطور که در زمان قاجاریه شخصی را برای توسعه این ورزش برگزیدند و در هر شهر، صدها پهلوان کشتی وجود داشت که در روزهای تعطیل در میادین شهر به کشتی گرفتن می پرداختند. در همین دوران مسابقات کشتی پهلوانی و که بعدها به صورت یک سنت همه ساله برای معرفی بهترین کشتی گیر درآمد، برگزار می شد. در ایران از میان سبکهای بینالمللی کشتی، کشتی آزاد محبوبترین روش به شمار میرود. باشگاه پولاد نخستین باشگاه ورزشی در ایران است که در سال ۱۳۰۰ توسط حسین رضی زاده (آقاشریف) در خیابان شاهپور (وحدت اسلامی) تأسیس شد. در سال ۱۳۱۸ مقررات بینالمللی کشتی مطرح شد، تغییر و تحولاتی در شیوه کشتی گرفتن ولباس کشتی گیران ایجاد کرد.
سبک های کشتی
سبک های مختلفی از ورزش کشتی در دنیا تمرین می شود اما دو سبک کشتی آزاد و کشتی فرهنگی،تقریبا در تمام کشورهای دنیا به عنوان دو سبک کشتی المپیکی پذیرفته شده است.
کشتی فرنگی
یکی از سبکهای ورزش کشتی است که در سدهٔ نوزده میلادی در فرانسه ابداع شد .دراین سبک از کشتی استفاده از پا برای به زمین زدن حریف و گرفتن پائین کمر ممنوع است اما مابقی قوانین مانند دیگر سبک کشتی یعنی آزاد می باشد. در کشتی فرنگی هر حرکتی که زندگی یا سلامتی حریف را به خطر بیندازد ممنون می باشد.
کشتی آزاد
کشتی آزاد هم مانند کشتی فرنگی هدف اصلی، چسباندن شانه حریف بر تشک است که منجر به ضربه فنی یا همان برد سریع میشود. ولی برخلاف کشتی فرنگی، در کشتی آزاد کشتیگیران اجازه دارند پای حریف بگیرند واز پای خود نیز استفاده کنند. بر اساس مقررات بینالمللی کشتی گیران مجاز به هرگونه گرفتن، ضربه زدن و پرتاب کردن ملایم حریف هستند، اما در صورتی که این حرکات سلامتی حریف را به خطر بیندازد ممنوع است. استفاده حرکاتی مانند لگد زدن، مشت زدن، کله زدن و گرفتن دوبنده ممنوع است. نقض هریک از قوانین منجر به اخطار دادن به کشتیگیر میشود که با گرفتن سه اخطار کشتیگیر را از ادامه مسابقه محروم میشود. در صورت نقض شدید مقررات کشتیگیر بیدرنگ از مسابقه اخراج می شود.
قوانین کشتی آزاد و فرنگی
برخی از قوانین کشتی در دو سبک آزاد و فرنگی عبارتند از:
کشتی در دو زمان ۳ دقیقهای برگزار میشود.
متیازات به صورت مجموع هر دو زمان خواهد بود.
خاک کردن ۲ امتیاز دارد. بیرون رفتن حریف از تشک و پوئن اخطار تنها یک امتیاز خواهد داشت.
در سبک کشتی فرنگی زمانی که امتیاز فنی یک کشتی گیر به اختلاف ۸ برسد و برای کشتی آزاد زمانی که به ۱۰ برسد، کشتی بلافاصله قطع و برنده اعلام خواهد شد.
در صورت برخورد شانههای کشتی گیر با تشک، ضربه فنی محسوب میشود.
در سبک کشتی فرنگی اولین تذکر به صورت هشدار است و به حریف اجازه انتخاب میدهد که کشتی را در خاک ادامه دهد یا در سرپا .
دومین هشدار به کشتی گیر کم کار این فرصت را به حریفش میدهد که کشتی را در خاک ادامه دهد یا در سرپا یک و یک امتیاز برای حریف در پی خواهد داشت.
اگر کشتیگیری سه اخطاره شود، مسابقه قطع میشود و حریفش با امتیاز ضربه فنی برنده میشود.
کشتی باید روی تشکی که حداقل ۱۰ متر قطر دارد برگزار شود.
در کشتی آزاد، تذکر کمکاری مانند کشتی فرنگی نیست. اولین تذکر کمکاری از سوی داور به صورت هشدار زبانی اعلام میشود.
در اعلام تذکر دوم یک اخطار به کشتیگیر کم کار (کشتیگیری که قبلاً تذکر دریافت کرده) داده میشود. و کشتی گیران ۳۰ ثانیه فرصت دارند فعال شوند، اگر کشتیگیری موفق به کسب امتیاز نشود، آن کشتیگیری که اخطار دریافت کرده، یک امتیاز و با یک اخطار نیز جریمه میشود.
در کشتی آزاد، اگر در پایان دو دقیقه از هر تایم کشتی گیران امتیازی نگیرند، داور به کشتیگیر کم کار اخطار میدهد که در این شرایط کشتیگیر کمکار ۳۰ ثانیه فرصت دارد امتیاز بگیرد وگر نه یک امتیاز به حریفش داده میشود.
درسبک کشتی آزاد نقض قانون منجر به گرفتن اخطار به کشتیگیر میشود. و سه اخطار، کشتیگیر را از ادامه مسابقه محروم میکند.
در هنگام نقض شدید مقررات کشتیگیر را میتوان بیدرنگ از مسابقه اخراج کرد.
بارانداز =>
طریقهٔ گرفتن :
هنگامى که حریف درخاک نشسته، کشتىگیر مجرى از پشت، کمر او را با دستهاى قلاّبشدهٔ خود با روشهاى مختلف و بهطور محکم مىگیرد بهطورىکه امکان حرکت بدن حریف در بین دستهاى مجرى وجود نداشته باشد.
- روش اجراء :
مجرى با حرکت به سمت اجراء فن و قرار دادن زانوى پاى خود، جلوى پاى حریف، او را از پهلو به روى بدن خود کشیده، در حالىکه عمل پلسازى را از پهلو انجام مىدهد، حریف را نیز به روى بدن خود مىکشد و در همین لحظه با ضربهاى که با شکم خود به زیر مرکز ثقل بدن حریف وارد مىکند، او را به روى پل مىغلتاند و دوباره خاک مىکند.
- نتیجهگیرى :
با اجراء فن، بارانداز کمر حریف به روى پل رفته، فقط دو امتیاز فنى به کشتىگیر مجرى تعلق مىگیرد (شکل - فن بارانداز کمر).
درختکن=>
- طریقهٔ گرفتن :
مجرى زیر دو خم حریف را در گارد موافق به حالت سر رو با یک حرکت سرعتى از بالاى زانو مىگیرد.
- روش اجراء :
مجرى بعد از گرفتن زیر دو خم حریف، با بردن بدن خو به زیر مرکز ثقل بدن حریف، او را از روى تشک بلند مىکند (درختکن مىکند) و همزمان، دست غیرگارد خود را به داخل پاهاى حریف برده، پاى غیرگارد او را از داخل مىگیرد و سپس با یک حرکت چرخشی، پاهاى حریف را به سمت دست غیرگارد خود برده، بالاتنهٔ او را از سمت دست گارد خود به روى تشک میانکوب مىکند.
- نتیجهگیرى :
با اجراء فن، زیر دو خم، درختکَن، میانکوب در حالت یک پا روکار، در گارد موافق اگر حریف مستقیم به پل رود، سه امتیاز فنى و اگر غیر مستقیم به پل رود، دو امتیاز فنى به کشتىگیر مجرى تعلق مىگیرد و در صورتىکه شانههاى حریف با تشک تماس پیدا کند، ضربهٔ فنى مىشود.
مجرى باید براى جلوگیرى از وارد آمدن آسیب به حریف، در مرحلهٔ میانکوب، زانوى پاى گارد خود را که در این تصویر پاى راست است به روى تشک قرار دهد (شکل - زیر دو خم، درختکَن، میانکوب در حالت یک پا روکار، در گارد موافق).
آموزش فن بارانداز
بارانداز مهارتى است که کشتىگیر مجری، کمر حریف را به تنهائى و یا قسمتهائى از بدن او را در خاک به روشهاى مختلف مانند کلید بارانداز، فتیلهپیچ بارانداز، عوجبند بارانداز (نلسون بارانداز)، سالتو بارانداز، بارانداز مشک سقا، بارانداز با کمک پا، سگک بارانداز و غیره، درشرایط تهاجمى و یا در وضعیت تدافعى مىگیرد و سپس با حرکت به سمت اجراء فن بارانداز، زانوى پاى همان سمت را جلوى زانوى پاى حریف مىگذارد و پاى او را سد مىکند و سپس در حالت نشسته و یا ولو شده، حریف را با انجام عمل پلسازى و رفتن به زیر مرکز ثقل بدن او و چرخش روى پل، به روى سینهٔ خود مىآورد و با وارد ساختن ضربهٔ شکم به بدن حریف، او را در همان سمت مىغلتاند و یا اینکه بدن خود را از زیر بدن حریف خارج کرده، فقط او را به روى پل مىبرد و یا اینکه حریف را از روى تشک بلند کرده، بهصورت سالتو، فن بارانداز را اجراء مىکند و یا اینکه همین فن را در صورتىکه حریف واکنش نشان مىدهد، در جهت عکس انجام مىدهد.
بارانداز از سینه
۱- طریقهٔ گرفتن:
هنگامى که حریف در حالت ولو شده به روى تشک قرار دارد و فضائى براى گرفتن کمر او وجود ندارد، مجرى با عبور دستهاى خود از زیر بغل حریف، بدن او را از ناحیهٔ سینه، بهوسیلهٔ دستهاى قلابشدهٔ خود با روشهاى مختلف بهطور محکم مىگیرد، بهطورىکه امکان حرکت بدن حریف در بین دستهاى مجرى وجود نداشته باشد.
۲- روش اجراء:
مجرى با یک حرکت ناگهانى از یک سمت حریف را به روى سینهٔ خود مىکشد و با انجام عمل پلسازى و رفتن به زیر مرکز ثقل بدن حریف، او را با ضربهٔ شکم و انجام عمل پل چرخشى مىغلتاند و دوباره او را خاک مىکند.
۳- نتیجهگیرى:
با اجراء فن، بارانداز از سینه حریف به روى پل مىرود و امتیاز فنى (طبق قوانین وقت) به کشتىگیر مجرى تعلق مىگیرد.
بارانداز از کمر
۱- طریقهٔ گرفتن:
هنگامى که حریف درخاک نشسته، کشتىگیر مجرى از پشت، کمر او را با دستهاى قلاّبشدهٔ خود با روشهاى مختلف و بهطور محکم مىگیرد بهطورىکه امکان حرکت بدن حریف در بین دستهاى مجرى وجود نداشته باشد.
۲- روش اجراء:
مجرى با حرکت به سمت اجراء فن و قرار دادن زانوى پاى خود، جلوى پاى حریف، او را از پهلو به روى بدن خود کشیده، در حالىکه عمل پلسازى را از پهلو انجام مىدهد، حریف را نیز به روى بدن خود مىکشد و در همین لحظه با ضربهاى که با شکم خود به زیر مرکز ثقل بدن حریف وارد مىکند، او را به روى پل مىغلتاند و دوباره خاک مىکند.
۳- نتیجهگیرى:
با اجراء فن، بارانداز کمر حریف به روى پل رفته، فقط دو امتیاز فنى به کشتىگیر مجرى تعلق مىگیرد
کولانداز، مهارتى است که کشتىگیر مجرى در گارد موافق یا مخالف، با گرفتن یک دست حریف در حالتهاى مختلف، از داخل یا از خارج، به روشهاى متنوع مانند چرخشى - پرتابی، استارتى - انفجارى و یا قدرتی، در موقعیت تهاجمى و یا تدافعی، با انداختن حریف به روى شانه و یا بازوى خود و بردن کمر و یا نشیمنگاه خود به زیر مرکز ثقل بدن حریف، او را از بالاى کول خود به روى تشک به گونهاى پرتاب مىکند که مستقیماً به روى پل رود.
کولانداز در گارد موافق، چرخشى - پرتابى از بالا، با انداختن حریف به روى شانه، اجراء از داخل
- طریقهٔ گرفتن :
هنگامى که دو کشتىگیر در گارد موافق، به حالت یک دست گردن یا یک دست کمر باهم سرشاخ شدهاند، کشتىگیر مجرى دست گارد حریف را که به زیر بغل دست غیرگارد خود قرار دارد محکم مىگیرد.
- روش اجراء :
بعد از گرفتن دست حریف بهطور محکم، در حالى که پاى گارد مجرى روبهروى پاى گارد حریف قرار دارد، پاى غیرگارد خود را نیز به پشت پاى گارد خود قرار مىدهد بهطورىکه پاها به حالت نیمهخمیده در مىآیند و سپس با کشش بالاتنهٔ حریف به طرف پائین سعى در خم کردن حریف مىکند تا به این وسیله فضائى براى چرخش کمر و نشیمنگاه مجرى به زیر مرکز ثقل بدن حریف ایجاد شود و در همین لحظه با راست کردن پاها و کشش حریف به طرف پائین و وارد ساختن ضربهٔ کمر و نشیمنگاه به زیر بدن حریف، او را به گونهاى پرتاب مىکند تا مستقیماً به روى پل رود.
- نتیجهگیرى :
فن، کولانداز در گارد موافق، چرخش - پرتابى از بالا، پلشکن در حالت یک دست کمر اگر با زیبائى اجراء شود پنج امتیاز فنى و اگر فقط حریف بهطور مستقیم به روى پل رود، سه امتیاز فنى و اگر غیرمستقیم به پل رود، دو امتیاز فنى به کشتىگیر مجرى تعلق مىگیرد و در صورتىکه مجرى عمل پلشکن را از پهلو در حالت یک دست کمر بهطور کامل اجراء نماید، حریف ضربهٔ فنى مىشود و در صورتىکه مجرى به بالاى سر حریف رفته، در حالت یک دست و گردن، عمل پلشکن را کامل اجراء کند، حریف ضربهٔ فنى مىشود
کولانداز در گارد موافق، چرخش - پرتابى از پهلو، با انداختن حریف روى بازو (اجراء از داخل)
- طریقهٔ گرفتن :
هنگامى که دو کشتىگیر در گارد موافق به حالت یک دست گردن یا یک دست کمر باهم سرشاخ شدهاند، کشتىگیر مجرى دست گارد حریف را که زیربغل دست غیرگارد او قرار دارد محکم مىگیرد.
- روش اجراء :
مجرى با قرار دادن پاى گارد خود روبهروى پاى گارد حریف، با کشش حریف بهطرف پائین سعى مىکند که او را خم کند و فضائى براى چرخش در زیر بدن او ایجاد نماید. سپس با قرار دادن پاى غیرگارد خود به پشت پاى گارد خود و با بردن کمر و نشیمنگاه خود به زیر مرکز ثقل بدن حریف با یک عمل نیمچرخش، حریف را به روى بازوى دست گارد خود مىاندازد و با کشش بالاتنهٔ حریف بهطرف پائین و ضربهٔ کمر و نشیمنگاه خود به زیر مرکز ثقل بدن حریف، او را از پهلو به گونهاى پرتاب مىکند که مستقیماً به روى پل رود.
- نتیجهگیرى :
با اجراء فن، کولانداز در گارد موافق، چرخش - پرتابى از پهلو، با انداختن حریف روى بازو (اجراء از داخل) حریف اگر مستقیم به روى پل رود، سه امتیاز فنى و اگر غیرمستقیم به پل رود، دو امتیاز فنى به کشتىگیر مجرى تعلق مىگیرد و در صورتىکه، مجرى عمل پلشکن را کامل اجراء کند، حریف ضربهٔ فنى مىشود
کولانداز در گارد مخالف، چرخشى - پرتابی، اجراء از بیرون
- طریقهٔ گرفتن :
هنگامى که دو کشتىگیر در گارد مخالف، باهم سرشاخ شدهاند، کشتىگیر مجرى دست گارد حریف را به حالت یک دست دو دست محکم در اختیار مىگیرد.
- روش اجراء :
مجرى با کشیدن حریف بهطرف پائین سعى مىکند حریف را خم کند تا به این وسیله فضائى براى نفوذ و چرخش به زیر مرکز ثقل بدن حریف ایجاد شود و سپس با قرار دادن پاى گارد خود به جلوى پاى غیرگارد حریف (پاى دور حریف) و بردن کمر و نشیمنگاه خود به زیر بدن حریف با پاهاى نیمهخمیده، او را به روى بازوى خود مىاندازد و در یک لحظه بهطور همزمان با راست کردن پاهاى نیمهخمیدهٔ خود و کشیدن حریف بهطرف پائین و وارد آوردن ضربهٔ کمر و نشیمنگاه خود به زیر مرکز ثقل بدن حریف، او را به گونهاى پرتاب مىکند که مستقیماً از بالا به روى پل مىرود.
- نتیجهگیرى :
با اجراء فن، کولانداز در گارد مخالف، چرخشى - پرتابی، اجراء از بیرون، حالت یک دست دو دست، اگر حریف مستقیم به روى پل رود، سه امتیاز فنى و اگر غیرمستقیم به پل رود، دو امتیاز فنى به کشتىگیر مجرى تعلق مىگیرد و در صورتىکه مجرى عمل پلشکن را کامل اجراء کند، حریف ضربهٔ فنى مىشود
- طریقهٔ گرفتن : هنگامى که حریف درخاک نشسته، کشتىگیر مجرى از پشت، کمر او را با دستهاى قلاّبشدهٔ خود با روشهاى مختلف و بهطور محکم مىگیرد بهطورىکه امکان حرکت بدن حریف در بین دستهاى مجرى وجود نداشته باشد. - روش اجراء : مجرى با حرکت به سمت اجراء فن و قرار دادن زانوى پاى خود، جلوى پاى حریف، او را از پهلو به روى بدن خود کشیده، در حالىکه عمل پلسازى را از پهلو انجام مىدهد، حریف را نیز به روى بدن خود مىکشد و در همین لحظه با ضربهاى که با شکم خود به زیر مرکز ثقل بدن حریف وارد مىکند، او را به روى پل مىغلتاند و دوباره خاک مىکند. - نتیجهگیرى : با اجراء فن، بارانداز کمر حریف به روى پل رفته، فقط دو امتیاز فنى به کشتىگیر مجرى تعلق مىگیرد (شکل - فن بارانداز کمر). فن بارانداز کمر بارانداز از سینه (Rear throw) - طریقهٔ گرفتن : هنگامى که حریف در حالت ولو شده به روى تشک قرار دارد و فضائى براى گرفتن کمر او وجود ندارد، مجرى با عبور دستهاى خود از زیر بغل حریف، بدن او را از ناحیهٔ سینه، بهوسیلهٔ دستهاى قلابشدهٔ خود با روشهاى مختلف بهطور محکم مىگیرد، بهطورىکه امکان حرکت بدن حریف در بین دستهاى مجرى وجود نداشته باشد. - روش اجراء : مجرى با یک حرکت ناگهانى از یک سمت حریف را به روى سینهٔ خود مىکشد و با انجام عمل پلسازى و رفتن به زیر مرکز ثقل بدن حریف، او را با ضربهٔ شکم و انجام عمل پل چرخشى مىغلتاند و دوباره او را خاک مىکند. - نتیجهگیرى : با اجراء فن، بارانداز از سینه حریف به روى پل مىرود و امتیاز فنى به کشتىگیر مجرى تعلق مىگیرد (شکل - فن بارانداز از سینه). فن بارانداز از سینه
دو و میدانی ناب ترین و اصیل ترین رشته ورزشی است که از ریشه یونانی اتلوس به معنی مبارزه و تلاش گرفته شده دو و میدانی به مجموعهای از ورزشهایی گفته میشود که شامل انواع دو، پرش،پرتاب، پیادهروی، و رشتههای ترکیبی است. برگزاری مسابقات دو و میدانی، در مقایسه با دیگر ورزشها، سادهتر است و نیاز چندانی به تجهیزات گرانقیمت ندارد. بیشتر رشتههای دو و میدانی بهطورکلی انفرادی هستند، بهجز دوهای امدادی و برخی از مسابقات مانند دوهای صحرانوردی که در آنها امتیاز اعضای یک تیم با هم جمع میشود.
سابقهٔ این ورزش به المپیک باستانیِ یونانیان میرسد که از ۷۷۶ ق. م برگزار میشد. این رشته استخوانبندی المپیک مدرن را از اولین دورهٔ آن تشکیل دادهاست. امروزه اتحادیه بینالمللی فدراسیونهای دو و میدانی (IAAF) برگزاری مسابقات دوومیدانی در سطح بینالمللی را بر عهده دارد و پس از المپیک، معتبرترین رویدادهای این رشته، مسابقات قهرمانی دوومیدانی جهان و قهرمانی دو و میدانی داخل سالن جهان بهشمار میروند.
تاریخچه دو و میدانی
دوومیدانی یک ورزش طبیعی است زیرا با رفتار و حرکات طبیعی انسان مطابقت دارد، بنابراین میتوان گفت دوومیدانی از زمان پیدایش بشر وجود داشته است و اولین اسلحه انسان در برخورد با محیط و خطرهای آن به حساب میآمد.
بشر اولیه برای دفاع از خود محتاج به فرار کردن بود تا اینکه در محلی خود را مخفی کرده به زندگی خود ادامه دهد. لیکن اشخاصی که ضعیف بوده و قدرت دویدن نداشتند بدون شک طعمه حیوانات قرار میگرفتند.
بدین جهت پدرها بچههای خود را تشویق به دویدن کرده و به آنها طرز فرار از مقابل حیوانات را میآموختند چرا که دویدن، حد فاصل بین زندگی و مرگ برای آنها بود. انسانهای اولیه ضمن دویدن و فرار، برای عبور از موانع طبیعی از جهیدن و پریدن استفاده میکردند و اگر لازم میشد که بین آنها و حیوانات مبارزهای صورت گیرد از پرتاب سنگ یا دیگر اشیا کمک میگرفتند این کار معمولاً زمانی انجام میگرفت که انسان از فرار کردن خسته و کوفته میشد.
در تنگنای مرگ و زندگی، انسان مجبور بود از قدرت بازو و پنجه و عضلات خود هم حداکثر استفاده را نماید، به این ترتیب انسان اولیه پی برد که اگر تندتر بدود، بیشتر بپرد و محکمتر پرتاب کند، بهتر خواهد توانست با مشکلات و خطرات پیرامون خودمبارزه کند.
از بین ملتهای دنیای باستان فقط یونان بود که با عشق و علاقه، مردان غیور و با شهامت خود را به بهترین شکل، تشویق میکرد. در یونان باستان به مردانی که بهتر دویده و شیای را بیشتر پرتاب کرده و از مرتفعترین محل میپریدند به چشم عظمت نگاه میکردند و برای آنها احترام و افتخار زیادی قائل بودند، اما نکته مجهول برای همه دانشمندان علم ورزش این است که به چه علت قهرمانان پرتاب دیسک در مرتبه اول قرار میگرفتند و ورزشکاران دیگر در درجه دوم اهمیت قرار داشتند.
در اساطیر یونان باستان، به موجودی پرشور و شر به نام «مرکور» بر میخوریم. این موجود افسانهای، جوانی است بلند بالا و سرشار از شادمانی و حرکت و حرارت. او در دو طرف کلاه و مچ پای خود بالهایی کوچک دارد و با همین بالها و گامهای تیز و چابک، سفرهای بسیار پرماجرایی را در کوهها و جنگلها و سرزمینهای مختلف انجام میدهد. وجود چنین اسطورهای حکایت از علاقه و توجه مردم به تیزپایی، چابکی و دویدن دارد. در دوران امپراطوری روم باستان، لژیونرها (سربازان عضو ارتش) با پرداختن به انواع دوها و پرتابها، خود را برای مسابقات شمشیرزنی و نبردهای تن به تن آماده میکردند.
در مصر باستان نیز، نوعی ورزش «دومیدانی» شامل دویدنهای انفرادی و جمعی اجرا میشد.
در ایرلند ورزش میدانی به نام ((تیلتین)) رایج است که پیشینهای چندهزار ساله دارد.