وضعیت بدنی و ناهنجاری های شایع در بدن
- ۹۷/۰۷/۱۳
چالشها و فرصتهای پیش روی دانشگاه فنی و حرفهای
بدون تردید با روی کارآمدن دولت تدبیر و امید، فصل جدیدی در مدیریت دانشگاهها آغاز شده است و بر اساس دیدهها و شنیدهها، میتوان مدعی شد که امید و تدبیر به حوزههای علم و دانش و فناوری بازگشته است. دانشگاه فنی و حرفهای از جمله دانشگاههایی است که چشم بسیاری از برنامهسازان و تدوینگران برنامههای بلندمدت توسعهای، به توان و کارکرد موثر علمی و فناوری آن دوخته شده است و اگر این دانشگاه در بهکارگیری مدیران خبره و متخصص، درست عمل کرده باشد، میتوان بخش قابل توجهی از اهداف مربوط به فصل علم و فناوری نقشه جامع علمی کشور را محقق شده دانست. با روی کارآمدن دولت یازدهم، و خصوصاً با توجه به رویکرد برنامه محور بودن این دولت و اذعان به بهرهگیری از نظر کارشناسانه نخبگان و صاحبنظران، انتظارات از این دانشگاه نیز فراتر رفت و چشمها و نظرها به این سمت متمایل شد که از این پس، دانشگاه فنی و حرفهای باید بر مدار خبرویت و کار کارشناسانه و بر اساس روندی منطقی و معقول در حوزههای علم و فناوری به رشد مطلوب و مورد انتظار برسد. پرسشی که اکنون پیش روی ماست مربوط به اهدافی است که در برنامه پنجم توسعه کشور [از سال ۱۳۹۰ الی پایان سال ۱۳۹۴] از دانشگاه فنی و حرفهای مورد انتظار است و در پی این پرسش، به دنبال پاسخی در خور میگردیم که آیا امکانات و نیروی انسانی و داراییها و تعهدات و مسئولیتهای این دانشگاه نوپا، متناسب با انتظاراتی است که در این برنامه از دانشگاه فنی و حرفهای طلبیده شده است و این پاسخ کمک خواهد کرد به اینکه، با در نظر گرفتن واقعیتهای موجود در این دانشگاه و تبیین معقول و منطقی اهداف مورد انتظار از آن، در برنامه ششم توسعه کشور به ضریب بالاتری از تحقق اهداف مورد نظر برسیم.
مطابق با برنامه پنجم توسعه، انتظار میرفت تا این دانشگاه نیاز بخش صنعت و نیروی متخصص، ماهر و فنی را به درستی رصد کند و با اطلاع از این نیازها و با توجه به امکانات موجود و در چارچوب سند توسعه آموزش عالی به پذیرش دانشجو بپردازد. اتخاذ چنین سیاست و رویکردی مزیتهای تئوریک بسیاری را در درون خود دارد. اول اینکه: دغدغه بخش صنعت از بابت جذب افراد متخصص به حداقل میرسد و با اطمینان خاطر از سوابق موثق و مستند علمی متخصصان، به جذب و استخدام آنان اقدام میکنند. دوم اینکه: شاخص رشد اشتغال در صنایع مرجع، صورت منطقی به خود میگیرد و از احتمال و تقریب در اعلام آن اجتناب میشود چه اینکه، آمار غیر رسمی افراد متخصص و البته بیکار، در واقع مانعی برای تبیین نرخ واقعی رشد اشتغال قلمداد میشود. سوم اینکه: هنگامی که دانشگاهها در پذیرش دانشجو درست عمل کنند و نیاز واقعی بخش صنعت را در نظر آورند، نقش واسطهها و مراکزی که درصدد انحصاری نمودن فرصتهای شغلی هستند کمرنگ شده و فرصتهای شغلی بدون دغدغه و ضوابط بروکراتیک در دسترس متقاضیان واقعی مشاغل فنی و مهندسی قرار میگیرد. چهارم اینکه: سطح علمی دانشجویان ارتقاء یافته و تحصیلات آکادمیک، به معنای واقعی و اصلی خود نزدیک شده و فارغالتحصیلان، از تخصص لازم و کافی برای کسب مشاغل مرتبط برخوردار میشوند. پنجم اینکه: مهاجرت نخبگان و ممتازان دانشگاهی با وجود تامین شرایط لازم برای ادامه تحصیل آنان به حداقل میرسد و با افزایش امکانات و تامین منابع مورد نیاز عملی و آزمایشگاهی میتوان شاهد ورود نخبگان علمی و ممتازان دانشگاهی دیگر کشورها نیز بود. برای دستیابی به این امهات دانشگاه فنی و حرفهای باید در دو حوزه تدوین مبانی آموزشی و پژوهشی مبتنی بر کسب مهارت و دانش فنی لازم برای حضور موفق نیروی انسانی ماهر در بازار کار و نیز تلاش جهت پیوند دانشگاه، صنعت و شرکتهای دانشبنیان و نهایتاً افزایش تولید ملی و دستیابی به اقتصاد نیرومند ملی، تلاش کند.
از جمله انتقاداتی که بر عملکرد و سیاستگذاریهای چند سال اخیر این دانشگاه وارد است، مربوط به برگزاری دورههای تحصیلی خارج از چارچوبها و اهداف ساختاری و رسالتذاتی و فلسفه وجودی این دانشگاه است. که بهطور اخص، میبایست فقط به تربیت تکنسین ماهر بیاندیشد. اما بر اساس سیاستهایی که طی سالیان پیش و اغلب در دولت سابق دنبال میشده است، این دانشگاه در برخی از آموزشکدههای وابسته به خود، به برگزاری دورههای کارشناسی نیز تمایل نشان داده است که تداوم چنین رویکرد و روندی نه فقط با روح اهداف کلی این دانشگاه در تعارض است بلکه تا حدود زیادی از پرداختن به تربیت تکنسینهای ماهر و مهارت ورز غفلت شده و بودجههایی که میبایست برای مهارتآموزی در این مقاطع تخصیص یابد صرف برگزاری این دورهها و تامین سرانه تحصیلی دانشجویان مقاطع بالاتر میگردد. این در حالی است که هماکنون کثیری از آموزشکدههای فنی و حرفهای تنها برای تربیت نیروی تکنسین با کمبود فضاهای آموزشی وکارگاهی و آزمایشگاهی مواجهاند و از آنجا که عمده فعالیت آنان در این فضاها صورت میگیرد میبایست در تدوین برنامههای توسعهیی، جهت تامین و استانداردسازی فضاهای آموزشی، کارگاهی و آزمایشگاهی، تمهیداتی اندیشیده شود البته باید اذعان کرد که موضوع برگزاری دورههای بالاتر از دانشگاه فنی و حرفهای، ناشی از تقاضایی دو طرفه است به دلایل متعدد، دانشجویان مقطع کاردانی، علاقهمند به ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر هستند و یکی از راهکارهای راهگشایی که میتواند انگیزه ادامه تحصیل نیروهای تکنسین را، تبدیل به انگیزهای برای ورود به بازار کار نماید. پیشنهاد اصلاح قوانین استخدامی به مجلس شورای اسلامی، به منظور افزایش سهم جذب نیروهای تکنسین در دوایر و نهادهای دولتی و غیر دولتی است، که هماکنون کمتر مورد توجه قرار میگیرد.
در این زمینه، دانشگاه فنی و حرفهای، میبایست با تدوین یک طرح توجیه شده بلند مدت، توسط معاونت حقوقی و پارلمانی خود،به ضرورت این مهم بپردازد. نگاهی مختصر به وضعیت اشتغال در کشور پیشرفته و توسعه یافته کانادا به ما میفهماند که جایگاه آموزشهای فنی و حرفهای در رشد اقتصادی و توسعه صنعتی، تا چه اندازه از اهمیت برخوردار است. بنا به گزارش منابع رسمی و آماری کشور کانادا، بیش از دو سوم فرصتهای شغلی ایجاد شده، مربوط به مشاغلی هستند که به مدارک دانشگاهی و یا فنی و حرفهای نیازمندند.
در مجموع ۷۰ درصد مشاغلی که تا پایان سال ۲۰۱۵ در کانادا بهوجود خواهند آمد. مشاغلی هستند که به داشتن مهارتهای بالای فنی نیاز دارند. این سیاست نشان دهنده دیدگاه کشورهای توسعه یافته به نقش و جایگاه نیروهای تکنسین در شکوفایی اقتصاد و حوزه صنعت است که این موضوع، رابطه مستقیمی با مولفه «توسعه» دارد. چرا که تحقق توسعه، نیازمند «تخصص» است و تخصص، وابسته به آموزش صحیح است و آموزش صحیح، شایسته توجه جدی از سوی نهادها و دستگاههای موثر میباشد.
پذیرش بیش از اندازه دانشجو توسط دانشگاه فنی و حرفهای، چالش دیگری است که این دانشگاه را در ارائه خدمات آموزشی، کارگاهی و آزمایشگاهی با مشکلات جدی مواجه ساخته است بنا بر دستورالعمل کلی نقشه جامع علمی کشور، «رصد، پایش و آینده نگاری علم، فناوری، نوآوری و نیازهای بازار» باید توسط دستگاههای مسئول و دانشگاههای مورد نظر، مورد تاکید قرار گیرد. بر همین اساس، لازم است تا موضوع بومیسازی رشتههای فنی و حرفهای، متناسب با صنایع موجود در استانها انجام پذیرد و به دنبال آن. «ارتباط بین صنعت و دانشگاه» نیز به طور مداوم و مستمر مورد ارزیابی قرار گیرد، که این موضوع، نیازمند استمرار و استقرار نظام کارآموزی و کارورزی است. چرا که: مطابق ماده ۲۱ برنامه پنجم توسعه کشور، «استمرار نظام کارآموزی و کارورزی» در کیفیسازی ارتباط بین صنعت و دانشگاه، از اهمیت بالایی برخوردار است.
از آنجا که گذراندن واحد «کارآموزی» از جمله فرصتهای مهم برای سنجش مهارت آموزی و کشف استعدادهای «فنی» و «حرفهای» یافتن فرصتهای شغلی مرتبط و آشنایی و شناخت بیشتر با محیط واقعی کار میباشد؛ لذا ضرورت بومیسازی رشتههای فنی و حرفهای، در این مرحله، بیش از پیش مشخص میگردد. نقدی که به سیاستگذاری در حوزه کارآموزی این دانشگاه وارد است. مربوط به بازدیدهای دو جلسهای اساتید از فعالیت کارآموزان میباشد، که به هیچ وجه نمیتواند برآورنده اهداف کلان کارآموزی باشد و در آشنایی دانشجویان با فرهنگ درست «کار» و نیز، در ایجاد انگیزه فراگیری مبانی «فنی» و «حرفهای» نقش سازندهای ایفاء نماید.
چالشی به نام ادغام دو دانشگاه
چند سالی است که بحث ادغام دانشگاه فنی و حرفهای و دانشگاه جامع علمی ـ کاربردی در افواه میچرخد. در زمینه ادغام این دو دانشگاه، بر روی فرصتها و تهدیدات احتمالی در حوزه آموزشی و کاربردی. باید مطالعات راهبردی و کارشناسی صورت گیرد، که نتایج برآمده از این مطالعات، باید نشان دهد که در کوتاه و درازمدت، تداخلی در فرآیند مدیریت آموزشی و کاربردی این دو دانشگاه پدید نمیآید. مطابق با نقشه جامع علمی کشور، گسترش ارتباطات علمی با مراکز و نهادهای آموزشی و تحقیقاتی معتبر بینالمللی، از طریق راهاندازی دانشگاههای مشترک، برگزاری دورههای آموزشی مشترک، اجرای مشترک طرحهای پژوهشی و تبادل استاد و دانشجو، بهویژه در زمینههای علوم پیشرفته و اولویتدار، با هدف توسعه علمی کشور و توانمندسازی اعضاء هیأت علمی، باید در دستور کار قرار گیرد. وضع موجود نشان میدهد که این دو دانشگاه نمیتوانند به تنهایی از مسئولیت این مهم برآیند و بدون تردید، در صورت ادغام این دو و با هماهنگی یکدیگر، میتوانند در این زمینه نقشآفرین باشند. همچنین دستیابی به سند چشمانداز ۲۰ ساله کشور در افق ۱۴۰۴ از جمله برنامهها و راهبردهای اساسی این دو دانشگاه است، که باید موانع و مشکلات کنونی کشور در بعد بیکاری، عدم نوآوری و تولید علم و فناوری را بشناسند و در این راستا گامهای موثری بردارند. تدوین برنامه جامعه استراتژیک میان و بلندمدت در این دو دانشگاه، از جمله اقداماتی است که میتوان حل کثیری از مشکلات کنونی در حوزه اشتغال و صنعت را، در گرو تدوین آن دانست. عدم پیشبینی چنین برنامهای، منجر به این شده است، که طی هر دوره از فعالیت مدیران، شاهد سیاستهای متفاوت و تحولات گسترده در حوزههای مختلف آموزشی و ترویجی و کاربردی باشیم.
اهداف دانشگاه فنی و حرفهای
میدانیم که یکی از شروط تحقق توسعه، داشتن برنامه و عمل بر اساس آن میباشد. متأسفانه در دهه اخیر، کشور به گونهای مدیریت شد که برنامهنویسی و عمل بر اساس برنامه، بهکلی از دستور کار مدیران بلند پایه خارج شد و اغلب تصمیمات مهم و حیاتی، بر اساس رویکرد هیجانی و تبلیغی میشده است. خوشبختانه با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید. روندها و رویکردها دارد به سمتی هدایت میشود که برنامهمحور بودن نهادها و وزارتخانهها یکی از اصول مهم مدیریت در این دولت تلقی میشود و عمل بر اساس برنامه، از جمله شاخصههای مدیرانش میباشد، با این یادآوری، پیشنهاداتی عملی و مبتنی بر قوانین موجود کشور، برای تحقق اهداف عالیه دانشگاه فنی و حرفهای ارائه میشود، به این امید که در پیشبرد اهداف آن مثمر ثمر واقع گردد.
۱ ـ در نقشه جامع علمی کشور، نقش آموزشهای فنی و حرفهای، به عنوان جهت دهنده چرخه علم و فناوری و نوآوری، در پویایی اقتصاد بسیار محسوس و مهم جلوه داده شده است. در این راستا پرسشی پدید میآید که آیا جهتگیری حوزه مهارت ورزی و کارآفرینی و بخش فناوری و نوآوری در دانشگاه فنی و حرفهای، در راستای حل مشکلات و رفع نیازهای واقعی و اقتضاعات کشور تعریف شده است؟
از آنجا که اهداف مهم دانشگاه فنی و حرفهای را میتوان در مواردی چون، «مهارتآموزی»، «کارآفرینی» و «اشتغالزایی» دانست، مطابق با ماده ۲۱ برنامه پنجم توسعه کشور، میتوان با ارتقاء «مهارت»، از طریق اعطاء تسهیلات مالی با نرخ ترجیحی و نیز با تأمین فضاهای فیزیکی با شرایط سهل و زمینهسازی حضور فعال بخش غیردولتی در توسعه آموزشهای مهارتی و علمی ـ کاربردی کشور، به چنین اهدافی دست یافت.
۲ ـ مطابق با دستور کار ماده ۱۶ برنامه پنجم توسعه کشور، برنامهریزی دستگاههای مسئول باید بهگونهای باشد، که به منظور افزایش سهم تحقیق و پژوهش از تولید ناخالص داخلی، سهم پژوهش، به طور سالانه. به میزان نیم درصد افزایش یافته و تا پایان برنامه پنجم، به سه درصد برسد. به نظری گذرا به وضعیت پژوهش در دانشگاه فنی و حرفهای، میتوان اذعان نمود که به این مهم دست نیافتهایم.
موضوع پژوهش، از جمله مسائلی است که دانشگاه فنی و حرفهای از نبود یک برنامه جامع نگر، روزآمد و هدفمند در این زمینه رنج میبرد و به تحقیق میتوان گفت که چنین روندی در حوزه پژوهش، به دو عامل وابسته است. اول: انتظارات و اقدامات حوزه پژوهش در دانشگاه فنی و حرفهای، متوقف است بر ابلاغ بخشنامهها. آن هم به صورت دستوری و بدون انگیزه تحقق بخشی اهداف آن و البته نیک میدانیم که امر پژوهش، دستور محور و بخشنامهگرا نیست و باید ذهن و زبان و نیرو و اراده پژوهشگر در زمینه ایده پردازی، متکی بر خلاقیت و ابتکار و نوآوری باشد و این امهات، تنها به صرف ابلاغ بخشنامههای پژوهشی، محقق نخواهد شد دوم: کثیری از نیروهای مسئول و مرتبط با واحد پژوهش در آموزشکدههای فنی و حرفهای، فاقد تخصص لازم در این حوزهاند و لذا نمیتوانند ارتباطی با موضوعات پژوهشی برقرار کنند و به دنبال آن، نمیتوانند راهبردهایی را جهت دسترسی و دستیابی به اهداف آن، تعریف و تبیین نمایند و اینجاست که موضوع «پژوهش» از بار معنایی خود فرو میافتد و در اغلب آموزشکدهها، تنها به عنوان یک تفنن و ارجاع عملکردهای کلیشهای تبدیل میشود. با این توضیح و با توجه به بحث تجاریسازی طرحهای کارآفرینی و نیز عملیاتی ساختن پروژههای تحقیقاتی و پژوهشی ـ که از اهداف عالیه دانشگاه فنی و حرفهای است ـ ضرورت دارد تا با نگاهی «تخصصی» به این حوزه نگریست و اساساً باید گزینش نیروها در حوزه پژوهش، بر اساس تواناییها و قابلیتهای فنی و تخصصی صورت پذیرد و از انتصابات بر حسبت تجربه اداری صرف، پرهیز کرد.
۳ ـ بر اساس اهداف کلان نقشه جامعه علمی کشور، دستیابی به پیشرفت همه جانبه و پایدار و نیز لزوم ترکیب توأمان علم و عمل، باید «الگوی تفکیکی» حاکم بر نظام فعلی علم و فناوری، به سرعت به سوی «الگوی تلفیقی» تغییر سمت دهد. برای تحقق این تغییر سمت، الگوی آموزشی حافظه مدار فعلی، باید جای خود را به الگوی مبتنی بر یادگیری دانش به همراه پرورش مهارتها بدهد.
از جمله موضوعات مهمی که باید مورد توجه مسئولان و مدیران ارشد و میانی این دانشگاه قرار گیرد، این است که در نظام آموزش فنی و حرفهای، چنین نگرشی جایگاه واقعی خود را بیابد و تمامی سیاستها و قوانین مرتبط باید در این راستا تنظیم گردند.
۴ ـ در نقشه جامعه علمی کشور، وجهی از نظام علم و فناوری، معطوف به تولید و عرضه دانش بر مبنای اهداف و آرمانهای جامعه است و وجه دیگر آن، مربوط به تجاریسازی دانش و فناوری است. که اهمیت ویژهای در پیشرفت همه جانبه کشور دارند. بنابراین. الگوی مناسب برای نظام علم و فناوری در دانشگاه فنی و حرفهای، میتواند ترکیبی از الگوهای «عرضهمحوری» و «تقاضا محوری» باشد. با توجه به این که هماکنون نظام آموزشی حاکم بر این دانشگاه، مبتنی بر آموزشهای سنتی و استادمحور میباشد؛ لذا انتظار میرود که تربیت نیروی انسانی ماهر و متخصص در سطح تکنسین به گونهای دنبال شود، که سطح آموزشها. قدرت «انطباق با تغییرات فناوری» در عصر حاضر را داشته باشند. لذا نیازمند نظام آموزشی و پژوهشی متناسب با چنین رویکردی هستیم تا مهارتهای لازم شغلی، بر اساس این نظام آموزشی. به دانشجویان عرضه شود.
۵ ـ از دیگر اقداماتی که دانشگاه فنی و حرفهای باید در چارچوب برنامه پنجم توسعه به انجام رساند. جذب اعضای هیأت مدیره علمی، با رویکرد تربیت تکنسینِ ماهر بود. که جهت موفقیت در آموزش فنی و حرفهای و مهارت بخشی به دانشجویان، باید از تسلط، توان و تجربه لازم و کافی برخوردار باشند. وضعیت فعلی دانشگاه فنی و حرفهای نشان میدهد که این موضوع از نظر مدیران دوره مانده است و اگر هم اقدامی در زمینه جذب اعضای هیأت علمی با مدرس تمام وقت صورت گرفته است. با دقت در مهارتمندی اساتید نبوده و صرف تحصیلات عالیه ملاک عمل قرار گرفته است.
۶ـ مطالق با ماده ۱۷ برنامه پنجم توسعه کشور، حمایت مالی و تسهیل شکلگیری شرکتهای خصوصی و تعاونی، که در زمینه تجاریسازی دانش و فناوری و صادرات خدمات فنی و حرفهای فعالیت میکنند و نیز، حمایت از راه اندازی مراکز رشد و پارکهای علم و فناوری از طریق بخش غیردولتی در اولویت قرار گرفته است. از آنجا که دانشگاه فنی و حرفهای مخاطب خاص چنین رویکردی است، لذا میبایست در این راستا دست به اقداماتی مؤثر میزد و برنامهها و اهداف پیش روی خود را مطابق با چنین رویکردی تنظیم میکرد. الحمدالله دولت محترم نشان داده است که از مراکز رشد علم و فناوری حمایت میکند و راهکارهای قانونی را در این زمینه فراهم کرده است و دانشگاه فنی و حرفهای باید از فرصت این دولت کمال بهره را ببرد و گامهای جدی و مؤثری در این زمینه بردارد.
۷ـ بر اساس نقشه جامع علمی کشور، تشویق دانشآموختگان این دانشگاه، به سمت ایجاد شرکتهای دانشبنیان خصوصی و تعاونی در پارکها و مراکز رشد علم و فناوری، از طریق ارائه تسهیلات خاص به آنها، از مهمترین ارکان رشد و توسعه علم و فناوری دانسته شده است. به دلیل نبود ساز و کارهای حقوقی و تشویقی در دانشگاه فنی و حرفهای، در زمینه تجاریسازی علم و فناوری و اختراعات و ابداعات، ریسک حضور و ورود سرمایهگذاری بنگاههای اقتصادی کاهش یافته است. بدون تردید، برای بازاریابی و فروش دستاوردها و ایجاد انتفاع برای دانشگاه فنی و حرفهای، نیازمند حمایتهای قانونی از سرمایهگذاران بخش خصوصی هستیم. با توجه به انتظاری که در این زمینه از دانشگاه فنی و حرفهای میرود، به نظر میرسد که تدوین برنامههای تشویقی برای حمایت از کارآفرینان، یگانه راهکار و البته مناسبترین آن برای تحقق چنین هدفی است.
۸ ـ بر اساس ماده ۲۳ برنامه پنجم توسعه کشور، آموزشکدههای فنی حرفهای وابسته به آموزش و پرورش، با کلیه امکانات و نیروی انسانی و داراییها و تعهدات و مسئولیتها، تحت عنوان دانشگاه فنی و حرفهای، به وزارت علوم ملحق شدند. بر همین اساس، میبایست نظام بودجهریزی و تخصیص اعتبار توسعهای و نیز سرانه آموزشی و تحصیلی دانشجویان بر اساس سیاستهای مدون وزارت علوم انجام پذیرد. اگرچه چنین ادغامی صورت گرفته است اما هنوز در این زمینه اتفاق خاصی رخ نداده است و سیاستهای آموزشی و گزینشهای مدیریتی بر همان سبک و سیاق حاکم بر آموزش و پرورش میباشد و انتظار از مسئولان ارشد دانشگاه فنی و حرفهای، در تعریف و تبیین برنامههای آتی، این است تا با صراحت بیشتری پیگیر این موضوع باشند و تنها به صرت ادغام بسنده نکنند. و همچنین، متأسفانه در دولت گذشته، به دلیل سهولت انتقال نیروی انسانی از نهادها و وزارتخانههای مختلف به آموزشکدهها، نیروهایی فاید تخصص فنی و حرفهای وارد این مراکز شدهاند و بعضاً با صرف زمان زیاد برای آشنایی با چنین محیطهایی، بار مالی مضاعفی بر روی دوش آموزشکدهها وارد شده است. بدون تردید یکی از چالشهای مهم این دانشگاهها، در زمینه متناسبسازی پستهای سازمانی با لحاظ تخصصهای فنی و حرفهای است. که باید به لحاظ برنامهای در این راستا، بر این چالش فائق آمد.
منبع : روزنامه اطلاعات unless otherwise noted.
دو و میدانی[۱] به مجموعهای از ورزشهایی گفته میشود که شامل انواع دو، پرش، پرتاب، پیادهروی و رشتههای ترکیبی است. برگزاری مسابقات دو و میدانی، در مقایسه با دیگر ورزشها، سادهتر است و نیاز چندانی به تجهیزات گرانقیمت ندارد. بیشتر رشتههای دو و میدانی بهطورکلی انفرادی هستند، بهجز دوهای امدادی و برخی از مسابقات مانند دوهای صحرانوردی که در آنها امتیاز اعضای یک تیم با هم جمع میشود.سابقهٔ این ورزش به المپیک باستانیِ یونانیان میرسد که از ۷۷۶ قبل از میلاد برگزار میشد. این رشته استخوانبندی المپیک مدرن را از اوّلین دورهٔ آن تشکیل دادهاست. امروزه اتحادیه بینالمللی فدراسیونهای دو و میدانی (IAAF) برگزاری مسابقات دوومیدانی در سطح بینالمللی را بر عهده دارد و پس از المپیک، معتبرترین رویدادهای این رشته، مسابقات قهرمانی دوومیدانی جهانو قهرمانی دو و میدانی داخل سالن جهمسابقات دو، پیادهروی سرعت، پرش و پرتاب از دوران پیشاتاریخ تاکنون انجام میشدهاست. سنگنگارههایی از مسابقات دو و پرش ارتفاع بر روی مقبرههای مصری متعلق به ۲۲۵۰ سال پیش از میلاد وجود دارد. ایرلندیهای باستان از حدود ۱۸۰۰ سال پیش از میلاد مسابقاتی را برگزار میکردند که پرتاب سنگ و دو نیز در بین آنها بود. وقتی یونانیان در ۷۷۶ پ. م برگزاری بازیهای المپیک را آغاز کردند، تنها رشتهای که در چندین دورهٔ ابتدایی در آن برگزار شد مسابقهٔ دو سرعت معروف به استادیون بود که دوندگان، طول ورزشگاه (حدود ۲۰۰ متر) را میدویدند. در دورههای بعدی، رشتههای دیگری ازجمله پرتابها و پرشها نیز برگزار شدند و مهمترین رشتهٔ مسابقات پنجگانه محسوب میشد که از پنج رشتهٔ دو استادیون، پرش طول، پرتاب دیسک، پرتاب نیزه و کُشتی تشکیل میشد. شعار دوومیدانی در المپیک به زبان یونانی «سیتیوس، آلتیوس، فورتیوس» بهمعنی «سریعتر، بالاتر و قویتر» است.ان بهشمار میروند. Sama gholizade بازیکن دوومیدانی
مسابقات دو بر روی پیست مخصوص بیضیشکل ، و مسابقات میدانی، یعنی پرتابها و پرشها، بر روی زمین چمن ورزشگاه برگزار میشود. طول پیست در ورزشگاههای فضای باز ۴۰۰ متر و در سالنها ۲۰۰ متر است. بر اساس استانداردهای فدراسیون جهانی دو و میدانی، برگزاری مسابقات دو نباید بیش از ۲۵ دور در فضای باز (دو ۱۰٬۰۰۰ متر استقامت) و ۱۵ دور در سالن (دو ۳۰۰۰ متر نیمهاستقامت) باشد. مسافتهای طولانیتر، مانند ماراتن و نیمهماراتن، در جاده برگزار میشوند. پرشهای دوومیدانی شامل پرش ارتفاع، پرش طول، پرش سهگام و پرش با نیزه، و رشتههای پرتابی شامل پرتاب وزنه، پرتاب دیسک، پرتاب نیزه و پرتاب چکش میشوند. رشتههای ترکیبیِ دوومیدانی شامل دهگانه، هفتگانه و پنجگانه هستند که در آنها ورزشکاران در چندین رشته مسابقه میدهند و با توجه به نتیجهای که در هر رشته کسب میکنند، مطابق جدول امتیازات، امتیازی بهدست میآورند و در پایان، کسی که امتیازات بیشتری بهدست آوردهباشد برندهٔ مسابقهٔ ترکیبی خواهد بود.
سیامک ایلات زاده
دو میدانی ۱
کلاس یک شنبه ساعت ۱۷:۴۵
مجموعه: تاریخچه رشته های ورزشی
پرتاب دیسک
پرتاب دیسک یکی از رشتههای ورزش دو و میدانی است که سابقه باستانی دارد و امروزه در بازیهای المپیک طرفداران زیادی در هر دو بخش آقایان و بانوان دارد. در ادامه با ابزار پرتاب دیسک و قوانین مسابقات این ورزش بیشتر آشنا میشوید.
رشته ورزشی پرتاب دیسک
پرتاب دیسک یکی از رشته های دو میدانی است که در آن پرتابکنندگان باید وسیلهای به نام دیسک را به بیشترین مسافت نسبت به رقبای خود پرتاب کنند. این ورزش سابقهای حدوداً پنجهزارساله دارد.
دیسک
بدنهٔ دیسک باید جامد یا توخالی باشد و از جنس چوب یا مادهٔ مناسب دیگری با لبهای از فلز و بهشکل دایرهٔ کامل و قرصمانند (بهشکل عدس) ساخته شود. لبهٔ دیسک باید کاملاً گرد و شعاع آن ۶ میلیمتر باشد. ضخامت دیسک در قسمت وسط بیشتر است و باید در حدود ۴۴ تا ۴۶ میلیمتر باشد.
وزن دیسک برای مردان ۲ کیلوگرم و قطر آن حداکثر ۲۲۱ و حداقل ۲۱۹ میلیمتر، و برای زنان ۱ کیلوگرم و قطر آن حداکثر ۱۸۲ و حداقل ۱۸۰ میلیمتر است. دیسکها باید طوری ساخته شوند که همواره دارای حالت تعادل باشند و دو طرف آنها متقارن باشد.
ناحیه پرتاب دیسک
نحوهٔ پرتاب دیسک از دایرهای به قطر ۲٫۵ متر که داخل یک قفس ساخته شده و تنها با حلقهای از آهن که معمولاً با رنگ سفید رنگآمیزی شده و بهشکل دایره درآمدهاست تشکیل میشود. کف دایره باید از جنس سختی مانند سیمان یا آسفالت باشد و نباید خیلی صاف باشد بهطوریکه پرتابکننده روی آن سُر بخورد. کفِ کاملاً مسطحِ دایره باید در حدود ۱۴ تا ۲۶ میلیمتر پایینتر از لبهٔ بالاییِ حلقهٔ آهنی باشد.
ناحیهٔ فرود دیسک
ناحیهٔ فرود پرتاب دیسک محدودهای با قِطاعِ ۴۰ درجه است که با دو خط یا نوار ۵سانتیمتری مشخص میشود. این محل باید خاک نرم یا چمن باشد تا از شکسته شدن دیسکهای پرتابشده جلوگیری کند. برای تعیین قطاع ناحیهٔ فرود (۴۰ درجه)، از مرکز دایره ضلعی بهطول ۲۰ متر بهعنوان یک طرف قطاع ترسیم کنید، سپس ضلع دوم قطاع را طوری ترسیم کنید که فاصلهٔ دو ضلع بهطول ۲۰ متر از مرکز دایره، ۱۳٫۶۸ متر شود و سپس این دو خط را امتداد دهید تا قطاع کامل یا ناحیهٔ فرود پرتاب دیسک بهدست آید.
روش پرتاب دیسک

نحوهی پرتاب دیسک
این روش برای افراد راست دست است و افراد چپ دست میتوانند عکس آن را انجام دهند:
پاهای خود را هم اندازه با عرض شانهها باز کنید و بازوهای دست خود را صاف نگه دارید. میتوانید از تکنیک زانو-چانه-انگشت پا استفاده کنید، طوری که زانو و انگشتهای پای چپ و چانه شما در یک امتداد قرار بگیرند. درون دایره پرتاب قرار بگیرید و پای چپ خود را سمت بیرون دایره و پای راست خود را با زاویه ۹۰ درجه نسبت به پای چپ خود قرار دهید. اگر یک ساعت را در نظر بگیرید پای چپ بر روی ساعت ۱۲ و پای راست بر روی ساعت سه قرار میگیرند.
در دستهای خود نوسان ایجاد کنید تا طول اندازه حرکت بالاتنه خود را مشخص کنید. دست راست خود را بر روی دیسک و دست چپ را به عنوان تکیه گاه در زیر دیسک قرار دهید. انگشتان خود را در لبههای دیسک به اندازه یک بند انگشت خم کنید تا از افتادن آن جلوگیری نمایید. بازوهای خود را صاف نگه دارید سر خود را پایین گرفته و آماده پرتاب شوید.
دست خود را تا زاویه ۴۰-۵۰ درجه حرکت دهید. بهترین زاویه برای پرتاب ۴۵ درجه است، چراکه بیشترین برد ممکن را برای پرتاب دیسک بوجود میآورد. هنگامی که دست را حرکت میدهید پایین تنه خود را نیز تکان دهید تا چرخش بیشتر شود. زمانیکه احساس کردید دستها را به اندازه کافی حرکت داده اید شروع به پرتاب دیسک کنید. مواظب باشید که از دایره خارج نشوید.
پرتاب دیسک یکی از رشتههای ورزش دو و میدانی است که سابقه باستانی دارد. ورزشکاران وسیلهای به نام “دیسک” را پرتاب میکنند و پرتاب کننده ای که بتواند دیسک را بیشتر و دورتر پرتاب کند، برنده مسابقه خواهد بود. پیشینه پرتاب دیسک به ۷۰۸ سال قبل از میلاد مسیح برمیگردد. در آن زمان مجسمه سازی به نام “مایرون” مجسمهای ساخت که نشان دهنده یک فرد در حال پرتاب دیسک بود، امروزه با گسترش ورزشهای دو و میدانی مجسمه “دیسکوبولوس” به مشهورترین اثر این هنرمند تبدیل شده است. همچنین هومر در کتاب ایلیاد خود به پرتاب دیسک اشاره کرده است. پرتاب دیسک یکی از مواد پنج گانه ورزش یونان باستان بود. در آن زمان دیسکها از جنس آهن و برنز ساخته میشدند، در نتیجه از دیسکهای امروزی سنگینتر بودند. امروزه پرتاب دیسک یکی از ورزشهای المپیک در بخش مردان و زنان است.
دیسکدیسک دایرهای شکل است. جنس دیسک میتواند چوب یا هر ماده مناسب دیگری باشد، اما لبهی آن فلزی است. لبه آن کاملا گرد و قطر آن ۶ میلی متر است. اما ضخامت میانه دیسک بیشتر و در حدود ۴۴ تا ۴۶ میلی متر است. وزن دیسک برای مردان ۲ کیلوگرم و قطر آن بین ۲۱۹ تا ۲۲۱ میلی متر و برای زنان ۱ کیلوگرم و با قطر ۱۸۰ تا ۱۸۲ میلی متر است. دیسکها باید متقارن ساخته شوند تا تعادل خود را حین پرواز در هوا حفظ کنند.
روش پرتاب دیسکاین روش برای افراد راست دست است و افراد چپ دست میتوانند عکس آن را انجام دهند:
سیامک ایلات زاده
کلاس دو و میدانی ۱ روز یک شنبه ساعت ۱۷:۴۵
موضوع: چگونگی ایستادن در خط استارت دوهای سرعتی
استارت در دوهای سرعت
هر نوع استارت باید روشی باشد که باعث افزایش شتاب ورزشکار شود.برای بدست آوردن این هدف دونده در زمان استارت باید حداکثر نیرو خود را برعلیه تخته استارت ( با دو پاهایش) در کوتاه ترین زمان ممکن بکار ببرد.مراحلی که یک دونده سرعت باید روی آن مرکز کند و یاد بگیرد 1- حالت به جای خود 2- حالت حاضر 3- حالت رو.
حالت به جای خود
سه تغییر در تخته استارت باعث درست شدن سه نوع استارت خواهد بود .استارت کوتاه ، استارت متوسط و استارت بلند .پای نیرومند و قوی باید جلو و نزدیک خط استارت باشد.برای تعیین پای قوی تر ،مربیان ورزشکار را در حالتی که پاها موازی هم هستند از آنها می خواهند که به طرف جلو سقوط کنند هر پای که زودتر جلو آمد آن قوی تر است یا می توان از ورزشکار خواست که پرش یک پا انجام بدهد هر پا مسافت بیشتری پرید آن قوی تر است و جلو تر خواهد بود.بعضی از مربیان به ورزشکاران اجازه می دهند که هر جوری که احساس راحت تر هستند انتخاب کننند .
در استارت کوتاه ورزشکار به خط نزدیک است. که پییشنهاد می شود که پای جلوی تقریبا 16 اینج ( حدود 45 سانتی متر) پشت خط باشد و پای عقب تقریبا 11 اینج ( حدود 28 سانتی متر) پشت پای جلو قرار گیرد .در استارت متوسط پیشنهاد می شود که پای جلو تقریبا 21 اینج ( حدود 53 سانتی متر )پشت خط باشد و پای عقب تقریبا16 اینج ( حدود 45 سانتی متر) پشت پای جلو قرار گیرد.استارت بلند پیشنهاد می شود که پای جلو تقریبا 21 اینج (حدود 53 سانتی متر) پشت خط قرار گیرد و پای عقبی تقریبا 26 اینج (66 سانتی متر) پشت پای جلوی باشد.شما می توانید انواع این روش ها را امتحان کنید ولی روش استارت متوسط بهترین روش است چون این روش ورزشکار را در بهترین حالت نیرو و توان قرار می دهد چون زاویه بدن و انگشتان پا به سر در حالت رو که به سرعت بالا می انجامد بین 41 و 45 درجه هستند.در مسابقاتی که مسیر مستقیم می باشد مطمین شوید که تخته استارت در وسط خط قرار دارد و به زاویه دیگر منحرف نیست . بیاد داشته باشید که پاها باید با تمام نیرو به تخته استارت چسپیده شده باشد مثل اینکه می خواهید آن ر به عقب پرتاب کنید.یک وضعیت استارت راحت که سرعت بالا و زاویه مورد نیاز را بدست آورد این است که زاویه زانو ثابت باشد .تا حالا با یک نوار متر دقیقا فاصله بین دو پا را اندازه گییری کرده اید. این نوار متر باید هر تمرین و مسابقه بعنوان وسایل مورد نیاز لازم است چون تخته استارت ها با هم متفاوت هستند.
حالت حاضر
تخته استارتی که شما ورزشکاران روی آن قرار دارند موقعیتی درست کند که در آن زاویه زانو جلوی 90 درجه و زاویه زانو عقبی 120 درجه باشد. ورزشکا ر باید نیرو (قوی و) مساوی با دو تا پا وارد کند و وزن بدن را بالای دستهایشان حرکت دهند و توسط دست ها از آن حمایت کنند.ورزشکار باید دستهایش را کمی پهن تر از شانه هایش قرار دهد که با انگشت شست و دیگر انگشتان یک حالت پل مانند درست کند و سر برای استراحت در یک موقعیت راحت قرار کی گیرد و گردن بی حرکت و باسن کمی بالاتر از سطح سر و شانه قرار کی گیرد.
حالت رو
از وقتی که دپانچه زده می شود ورزشکار باید باید با دو پاهایش به سمت جلو و بالا هل داده . دست ها با سرعتی که می توانند زده بشوند و ورزشکار به معنای واقعی کلمه از تخته استارت جدا شود. نه به بالا بپرد و نه به جلو بپرد. شما به دنبال یک نیرو و یک حرکت شناور هستید.بعد از حالت رو ورزشکار باید به جلو رفتن را با زاویه 45 درجه ادامه دهد و از روی زمین کشیده از ظریق مچ پا ،از طریق مفصل زانو ، باسن و سپس از طریق سر . پنجه ها باید زمین را چنگ بزند پس از طی حدود 30 متر دونده حالت راست تری به خود می گیرد. دستها تا ارتفاع شانه ها بالا می آیند دستها هرگز به طرف خط میانی بدن تمایل پیدا نمی کنند.
به همان انداذه که مسابقه به جلو میرود باید زمین را بکند و شروع به دویدن بلند و سبک بکند و حالت ریلکس و را در صورت و و دست هایش حفظ کند. برای جط پایان دونده می تواند خم شده یا اینکه با تمام قدرت از خط پایان رد شود. من عادت کرده ام که حالت خم شدن را به ورزشکاران آموزش دهم اما پی برده ام که لازم نیست تمام وقت ها ان را انجام دهم . ورزشکار به سبکی خود را در حالت خم شدن قرار می دهد ولی من از ورزشکارانم می خواهم قبل از آهسته کردن یا هر واکنش دیگر از خط پایان رد شوند.
ملاحظات 200 متر
اینجا دو موضوع برای آماده سازی دویدن 200 متر وجود دارد.همه مکانیک استارت ، شروع ،کندن و زاویه در اولین گام ها دقیقا از 100 متر تا 400 متر یکسان است-اما آنها بیشتر در مسابقات کوتاه تر نسبت به مسابقات طولانی تر حساس تر و بحرانی است. در مسابقات طولانی تر ورزشکار در قوس استارت می زند آنها به تنظیم تخته استارت نیاز دارند پس دستی که در سمت بیرون ( دست راست) قرار دارد دقیقا پشت خط قرار می گیرد و دست داخلی (دست چپ) حدود 10 سانتی متر پشت خط قرار می گیرد.تخته استارت به همان شیوه 100 متر باقی می ماند.
وقتی که تپانچه زده می شود ورزشکا ربه سمت قوس می دود و با یک مسیر مستقیم از تخته جدا می شود. شانه چپ باید اندکی خم شود و دست راست باید ( فقط در قوس دویدن)فقط در امتداد وسطط بدن زده شود. از وقتی که دونده از قوس بیرون می آید او نباید به سمت بیرون شناور بشود در عوض در حالت چرخش باید ثابت باشد.ورزشکار قوی تعین می کند دویدن با چرخش و کنترل شتاب به راست چقدر سخت است. در هر صورت هدف حفظ فرم و سرعت به سمت خط پایان است.
سلام استاد ، یاسین ایزدیار هستم ، دانشجوی دانشگاه آزاد کرج ، درس آمادگی جسمانی ۲ ، رشته ی تکواندو
تحقیق در باره حرکات قدرتی در رشته تکواندو
برای توسعه قدرت انفجاری برای هنرهای رزمی ، شما باید تمرینات پلیومتریک را درنظر بگیرید این تمرینات باعث توسعه توانایی در "منفجر" از یک موقعیت استاتیک میشوند .
این ترکیب سرعت و قدرت ، مهمترین مهارت در یادگیری در جهت پیشرفت در مبارزه تکواندو و یا دفاع از خود بشمار می اید . تمرینات پلایومتریک تکواندو ، شما را به داشتن ضربات پا و مشت های قوی تر کمک می کند.
پلیومتریک ها تمریناتی هستند که عضلات را قادر می سازند تا در کوتاه ترین زمان ممکن به حداکثر توان دست یابند.انجام این تمرینات به شما قدرت فوق العاده ای می دهد و به شما کمک می کند تا پرش عمودی خود را که یکی از مهمترین ویژگی های یک تکواندوکار است را افزایش دهید. این تمرینات می تواند سرعت و عکس العمل شما را در تکواندو بسیار افزایش دهد و می تواند شما را بهبودی وضعیت ضربات پرشی تکواندو به صورت چشمگیری کمک کند!
تمرین های پلیومتریک در یک مدت کوتاه زمانی نیروی زیادی را از سیستم عصبی و عضلانی شما می گیرد ، همچنین فشار زیادی را به مفاصل شما وارد می کند ، اگر این تمرینات خارج از برنامه ریزی صحیح و دقیق انجام گیرد ممکن آسیب های سختی را بر روی مفاصل و عضلات شما ایجاد کند. هرچند که بعد از این که این تمرینات را انجام دادید تاثیر فوق العاده آن بر روی بدنتان شما را به وجد می آورد و خستگی این تمرینات را فراموش خواهید کرد.
قبل از شروع کردن، روی یک دوچرخه ثابت پا بزنید یا چند دقیقه آهسته بدوید تا ضربان قلب بالاتر برود. پس از آن نیز 10 تا 15 دقیقه تمرینات کشش عضلات را با آرامش تمام انجام دهید.
کار را با پرش های آسان شروع کنید و به تدریج به سراغ پرش های متوسط و دشوار (پس از 4 تا 6 هفته) بروید. تا زمانی که در پرش های آسان استاد نشده اید پرش های دیگر را اضافه نکنید. کار را با حجم کم شروع کنید، برای آنکه حجم کار مشخص باشد در هنگام هر پرش ضربه های پا را بشمارید. کار را با 40 تا 50 ضربه پا شروع کنید و به 150 تا 200 ضربه برسید. هر حرکت را 3 ست انجام دهید. در میان ست ها کمی استراحت بکنید، به خاطر داشته باشید که ورزشکار خسته قدرت انفجاری ناگهانی و لحظه ای ندارد.
پرش ها به 3 دسته تقسیم می شوند:
پرش های آسان شامل پرش های عمودی پشت سر هم، پریدن و رسیدن به نقطه ای خاص، پریدن و گرفتن و پرش قیچی می باشند.
پرش های متوسط عبارتند از پرش از خرک، پرش از طناب، پرش های بلند، پرش از کنار بر روی خرک
پرش های دشوار شامل پرش های عمقی، پرش یک پا (عمودی و کناری) و بالا و پایین رفتن مثل توپ
برخی تمرینات قدرتی در تکواندو در سختی های متفاوت :
پرش اسکات
پرش جفت بر روی جعبه
پرش جفت از پهلو بر روی جعبه
تمرینات پلیومتریک برای قسمت های پایین بدن (با شدت متوسط)
پرش اسکات به صورت یک پا جلو و یک پا به عقب
پرش زانو بلند
پرش افقی بر روی جعبه با فشار خارجی
جست و خیز کردن
جست وخیز کردن با حلقه ها
پرش مربعی با حلقه ها
پرش از روی مانع افقی
تمرینات پلیومتریک برای قسمت های پایین بدن (با شدت زیاد)
پرش زیگزاگ
پرش زانو بلند با یک پا
پرش افقی با یک پا
پرش عمقی
تکواندوکاران باید از قدرت عضلانی بالایی برخوردار باشند ، برای این که اگر قدرت کافی را نداشته باشند دچار آسیب های شدید میشوند، برای ایجاد قدرت تمرین های بالا بسیار مفید هستند .
سیامک ایلات زاده
پرش ارتفاع
پرش ارتفاع یکی از رشته های ورزش دو و میدانی است که در آن ورزشکاران باید از روی یک میله افقی که در ارتفاع مشخصی گذاشته شده است، بدون کمک گرفتن از هر گونه وسیله ای پرش کنند. این ورزش از زمان بازی های المپیک یونان باستان وجود دارد. در طول قرن ها ورزشکاران با بهبود تکنیک ها، این ورزش را به صورت امروزی درآورده اند.
در گذشته از تکنیک های مختلفی برای پرش ارتفاع استفاده می شود ولی امروزه در سطح نخست پرش ارتفاع تنها ازطریق فازبری استفاده می کنند که دیک فازبری در المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی برای اولین بار آنرا بکار گرفت.
خاویر سوتومایور از کوبا رکورددار فعلی مردان با پرشی به ارتفاع ۲٫۴۵ متر( سال ۱۹۹۳) و استفکا کوستادینوا از بلغارستان رکورددار پرش ارتفاع زنان با پرشی به میزان ۲ متر و ۹ سانتیمتر در سال ۱۹۸۷ است.

تاریخچه ورزش پرش ارتفاع
تاریخچه ورزش پرش ارتفاع
در ابتدای قرن نوزدهم، رقابت های پرش ارتفاع در اسکاتلند شهرت پیدا کرد. ولی پیوستن این رشته ورزشی به رقابت های مدرن المپیک تا سال 1896 طول کشید. پرش ارتفاع جزء ورزش هایی است که در طول تاریخ از نظر تکنیک پرش دچار تغییرات زیادی شده است. تکنیک های استرادل( Straddle)، چرخش غربی( Western Roll)، و قیچی شرقی( Eastern cut- off) در گذشته به وسیله ورزشکاران پرش ارتفاع استفاده می شده است.
ولی امروزه، از تکنیک پرش فاسبوری که با خم شدن کمر نسبت به میله و پرش هم زمان با پشت کردن به آن، و با ابداع فوم های محافظ برای فرود امدن امکان پذیر است، استفاده می شود. شیوه فاسبوری در ابتدای 1960 شناخته شد و به وسیله ابداع کننده این تکنیک، دیک فاسبوری، در بازی های المپیک 1968 شهرت زیادی پیدا کرد.
قوانین ورزش پرش ارتفاع
- ورزشکار باید با یک پا پرش را انجام دهد.
- هر ورزشکار سه بار برای عبور از مانع زمان دارد و درصورتی که در هر سه نوبت اشتباه کند از مسابقه حذف خواهد شد.
- ورزشکاری مقام نخست را به دست می آورد که از بیش ترین ارتفاع پرش نماید. چنانچه دو یا چند نفر از یک ارتفاع پرش نمایند ورزشکاری اول می شود که کمترین تعداد پرش را داشته باشد و در مرحله بعدی کمترین اشتباه را کرده باشد. در صورت تساوی دوباره پرش صورت گیرد تا در پایان نفر برتر معلوم شود.
- مقدار بالا بردن میله پرش ارتفاع بعد از تکمیل هر دور نباید کم تر از ۲ سانتی متر باشد. مگر آنکه یک شرکت کننده باقی بماند.
نام:علی روحی کلاس:امادگی جسمانی۲ دانشجوی دانشگاه ازاد
تمرینات قدرتی (یا همان تمرین باات مقاومتی) به تمریناتی گفته میشود که برای بهبود قدرت و استقامت بدن طراحی شدهاند. تمرینات قدرتی اغلب با وزنه سروکار دارد، اما فقط به وزنه و دمبل محدود نیست. برای بسیاری از ورزشها تمرین قدرتی یک تمرین مکمل است که برای موفقیت بهتر و رشد بهتر ورزشکار در کنار ورزش اصلی باید انجام شود.
گاهی به اشتباه بعضی فکر میکنند تمرین قدرتی فقط برای «حجم عضلانی گرفتن» مفید است یا فقط برای «مردان» لازم است؛ اما تمرینات قدرتی، برای همه بسیار مهم و ضروری است، حتی کسانی که تمایل ندارند تغییری در ظاهر اندام خود ایجاد کنند.
اسکات اسپلیت:
این ورزش برای ایجاد قدرت در پاها و عضلات چهارسر خیلی مورد استفاده قرار میگیرد و در بین ورزشکاران حرکتی رایج است. یکی از مزایای این حرکت نسبت به اسکاتهای قدیمی این است که هر پا به صورت جداگانه مورد پرس و فشار قرار میگیرد تا قدرت متعادل پایین تنه را ایجاد کند و فرم و شکل پاها را در وضعیت استانداردی قرار دهد.
نحوه حرکت اسکات اسپلیت به شرح زیر است:
۱. باید در حالت گام قرار بگیریم و پای عقب را روی نیمکت یا جعبه قرار دهیم و میله را در پشت شانه قرار بدهیم.
۲. زانوی جلو خود را خم میکنیم تا بدن پایین بیفتد و ران موازی با زمین باشد، در این حرکت زانوی پای جلو، نباید از انگشتان پا جلوتر باشد.
۳. مفصل ران و زانو را به سمت بالا حرکت میدهیم که (پا در حالت صاف قرار بگیرد)، این حرکت را چند بار تکرار میکنیم.
۴. بعد از چند مرتبه تکرار حرکت، پاها را عوض میکنیم.
پرتاب دیسک یکی از رشتههای ورزش دو و میدانی است که سابقه باستانی دارد و امروزه در بازیهای المپیک طرفداران زیادی در هر دو بخش آقایان و بانوان دارد. در ادامه با ابزار پرتاب دیسک و قوانین مسابقات این ورزش بیشتر آشنا میشوید.
رشته ورزشی پرتاب دیسک
پرتاب دیسک یکی از رشته های دو میدانی است که در آن پرتابکنندگان باید وسیلهای به نام دیسک را به بیشترین مسافت نسبت به رقبای خود پرتاب کنند. این ورزش سابقهای حدوداً پنجهزارساله دارد.
دیسک
بدنهٔ دیسک باید جامد یا توخالی باشد و از جنس چوب یا مادهٔ مناسب دیگری با لبهای از فلز و بهشکل دایرهٔ کامل و قرصمانند (بهشکل عدس) ساخته شود. لبهٔ دیسک باید کاملاً گرد و شعاع آن ۶ میلیمتر باشد. ضخامت دیسک در قسمت وسط بیشتر است و باید در حدود ۴۴ تا ۴۶ میلیمتر باشد.
وزن دیسک برای مردان ۲ کیلوگرم و قطر آن حداکثر ۲۲۱ و حداقل ۲۱۹ میلیمتر، و برای زنان ۱ کیلوگرم و قطر آن حداکثر ۱۸۲ و حداقل ۱۸۰ میلیمتر است. دیسکها باید طوری ساخته شوند که همواره دارای حالت تعادل باشند و دو طرف آنها متقارن باشد.
ناحیه پرتاب دیسک
نحوهٔ پرتاب دیسک از دایرهای به قطر ۲٫۵ متر که داخل یک قفس ساخته شده و تنها با حلقهای از آهن که معمولاً با رنگ سفید رنگآمیزی شده و بهشکل دایره درآمدهاست تشکیل میشود. کف دایره باید از جنس سختی مانند سیمان یا آسفالت باشد و نباید خیلی صاف باشد بهطوریکه پرتابکننده روی آن سُر بخورد. کفِ کاملاً مسطحِ دایره باید در حدود ۱۴ تا ۲۶ میلیمتر پایینتر از لبهٔ بالاییِ حلقهٔ آهنی باشد.
ناحیهٔ فرود دیسک
ناحیهٔ فرود پرتاب دیسک محدودهای با قِطاعِ ۴۰ درجه است که با دو خط یا نوار ۵سانتیمتری مشخص میشود. این محل باید خاک نرم یا چمن باشد تا از شکسته شدن دیسکهای پرتابشده جلوگیری کند. برای تعیین قطاع ناحیهٔ فرود (۴۰ درجه)، از مرکز دایره ضلعی بهطول ۲۰ متر بهعنوان یک طرف قطاع ترسیم کنید، سپس ضلع دوم قطاع را طوری ترسیم کنید که فاصلهٔ دو ضلع بهطول ۲۰ متر از مرکز دایره، ۱۳٫۶۸ متر شود و سپس این دو خط را امتداد دهید تا قطاع کامل یا ناحیهٔ فرود پرتاب دیسک بهدست آید.
روش پرتاب دیسک

نحوهی پرتاب دیسک
این روش برای افراد راست دست است و افراد چپ دست میتوانند عکس آن را انجام دهند:
پاهای خود را هم اندازه با عرض شانهها باز کنید و بازوهای دست خود را صاف نگه دارید. میتوانید از تکنیک زانو-چانه-انگشت پا استفاده کنید، طوری که زانو و انگشتهای پای چپ و چانه شما در یک امتداد قرار بگیرند. درون دایره پرتاب قرار بگیرید و پای چپ خود را سمت بیرون دایره و پای راست خود را با زاویه ۹۰ درجه نسبت به پای چپ خود قرار دهید. اگر یک ساعت را در نظر بگیرید پای چپ بر روی ساعت ۱۲ و پای راست بر روی ساعت سه قرار میگیرند.
در دستهای خود نوسان ایجاد کنید تا طول اندازه حرکت بالاتنه خود را مشخص کنید. دست راست خود را بر روی دیسک و دست چپ را به عنوان تکیه گاه در زیر دیسک قرار دهید. انگشتان خود را در لبههای دیسک به اندازه یک بند انگشت خم کنید تا از افتادن آن جلوگیری نمایید. بازوهای خود را صاف نگه دارید سر خود را پایین گرفته و آماده پرتاب شوید.
دست خود را تا زاویه ۴۰-۵۰ درجه حرکت دهید. بهترین زاویه برای پرتاب ۴۵ درجه است، چراکه بیشترین برد ممکن را برای پرتاب دیسک بوجود میآورد. هنگامی که دست را حرکت میدهید پایین تنه خود را نیز تکان دهید تا چرخش بیشتر شود. زمانیکه احساس کردید دستها را به اندازه کافی حرکت داده اید شروع به پرتاب دیسک کنید. مواظب باشید که از دایره خارج نشوید.
مسابقات پرتاب دیسک
ترتیب پرتاب شرکتکنندگان با قرعهکشى تعیین مىشود. اگر تعداد شرکتکنندگان بیش از ۸ نفر باشد، به هر نفر اجازهٔ سه پرتاب داده مىشود و به ۸ نفرى که نتایج بهترى کسب کردهاند اجازهٔ سه پرتاب دیگر (یعنى مجموعاً ۶ پرتاب) داده مىشود.
چنانچه تعداد پرتابکنندگان ۸ نفر یا کمتر باشد، به هر نفر اجازهٔ ۶ پرتاب داده مىشود که چون در این حالت مسابقات بهصورت نهائى برگزار مىشود، ردهبندى از روى بهترین نتایج هر شرکتکننده تعیین مىشود.
هر پرتابکننده مجاز است پرتاب خود را در محدودهٔ زمانى یک دقیقه انجام دهد. قبل از شروع مسابقه معمولاً به هر پرتابکننده اجازهٔ دو پرتاب تمرینى در داخل دایرهٔ مسابقه داده مىشود ولى پس از شروع مسابقه ورزشکار مجاز نیست و نمىتواند از دایرهٔ مسابقه براى تمرین استفاده کند.
اندازهگیرى مسافت پرتابشده با متر نوارى غیرقابل انعطاف انجام و تا مقیاس یک سانتىمترى خوانده مىشود. چنانچه دو نفر تساوى کنند، دومین پرتاب بهتر و در صورت تساوى مجدد سومین پرتاب بهتر تا آخر، در نظر گرفته مىشود.
در مسابقاتى که بهصورت دو مرحلهاى اجرا مىشود، معمولاً از سوى کمیتهٔ فنى مسافتى بهعنوان حدّ نصاب ورودى درنظر گرفته مىشود و هر پرتابکننده که در یکى از سه پرتاب مجاز خود موفق به کسب حدّ نصاب ورودى گردد به مرحلهٔ نهائى راه پیدا خواهد کرد.
قوانین پرتاب دیسک
- هنگام پرتاب، پاى پرتابکننده یا هیچ بخش از بدن او نباید با لبهٔ بالائى حلقهٔ دایره یا زمین اطراف آن تماس پیدا کند.
پیشنهاد ویژه

ریز بافت ترین فرش ماشینی رو اینجا پیدا کن!

1000فالورواقعیوفقط با16هزارتومان اضافه کن!
- پس از انجام پرتاب، ورزشکار باید از نیمهٔ دوم دایره خارج شود.
- دیسک پرتابشده باید بهطور کامل در داخل قطاع فرود آید.
- پرتابکننده باید تا بعد از فرود کامل دیسک در داخل دایره باقى بماند و سپس با اجازهٔ سرداور خارج شود.
هرگز جرم گیری نکنید، سفید کننده طبیعی دندان (مشاوره رایگان)
یعنی 5 تا رفیق نداری دعوت کنی به اکسکوینو و برنده 10 تا کاردانو بشی؟؟؟
- استفاده از دستکش یا نوار پیچکردن انگشتان و یا پاشیدن هر نوع ماده بر کف دایره یا کفشها مجاز نیست ولى استفاده از کمربند براى محافظت از ستون فقرات اشکالى ندارد.
- اگر پرتابکنندهاى طبق مقررات وارد دایره شود ولى پس از شروع پرتاب، آن را به هر دلیلى متوقف کند مىتواند دیسک را در داخل یا خارج دایره قرار داده، از قسمت عقب دایره خارج شود. پرتاب مجدد وى نیز ممکن است مشروط بر اینکه در محدودهٔ زمانى مجاز یک دقیقه باشد.
- حتىالامکان هر پرتاب باید اندازهگیرى شود.
- پرتاب دیسک معمولاً باید از داخل قفس مخصوص که دهانهٔ آن با زاویهٔ ۴۰ درجه باز شده است صورت پذیرد.
رکوردهای جهان، آسیا و ایران
رکورد جهانیِ پرتاب دیسک مردان متعلق به یورگن شولْتِ آلمانی به میزان ۷۴٬۰۸ متر (۶ ژوئن ۱۹۸۶، نویبرندنبورگ، آلمان) است.
یکی از رشته های ورزش دو و میدانی، که در آن ورزشکار از نیزه ای بلند و انعطاف پذیر از جنس فایبرگلاس برای پریدن از روی مانعی بهره می گیرد، پرش با نیزه نامیده میشود. ورزش پرش با نیزه نزد یونانیان باستان، اهالی جزیرهٔ کرت و سلتی ها شناخته شده بود و در سال ۱۸۹۶ یکی از رشته های المپیک در بخش مردان از نخستین دورهٔ المپیک مدرن و از المپیک ۲۰۰۰ سیدنی در بخش زنان بوده است. رکورد فعلی پرش با نیزهٔ جهان در دست آرماند دوپلانتیس از سوئد به میزان ۶٫۱۸ متر است که در سال ۲۰۲۰ ثبت شد.
تاریخچه پرش با نیزه
منشاء پیدایش دو و میدانى و پرش با نیزه به انسان هاى اولیه برمى گردد. انسان هاى اولیه، از دو، پریدن و پرتاب کردن در جریان تلاش براى بقاء، شکار و دفاع استفاده مى بردند. انجام این حرکات طبیعى با گذشت زمان و تغییر شرایط زندگی، بیشتر براى عملیات جنگى صورت مى گرفت. اوقات فراغت جنگجویان در زمان صلح بیشتر بود و به تمرین و رقابت در این زمینه ها مى پرداختند.
تاریخچه پرش با نیزه در ایران
سرآغاز بوجود آمدن تشکیلات پرش با نیزه با همت شادروان استاد احمد ایزدپناه در سال ۱۳۱۳ و با انجام مسابقاتى در بعضى از رشته هاى دو و میدانى فراهم گشت. از این رو مى توان استاد احمد ایزدپناه را بنیانگذار دو و میدانى کشور ایران دانست. فدراسیون دو و میدانی ایران در سال ۱۳۱۵ براساس میلادى در سال ۱۹۳۶ تاسیس شد. در این سال یک گروه ورزشى از ایران به المپیک برلین اعزام گردید و در همین سال تهران به عضویت فدراسیون دو و میدانى آماتورى بین المللى درآمد.
آقاى محمد ذوالفقارى در سال ۱۳۲۵ ریاست نخستین دوره فدراسیون دو و میدانى کشورمان را بعهده داشت که این سمت تا سال ۱۳۳۱به عهده او بود و شادروان احمد ایزدپناه دبیر ایشان بود. اولین دوره مسابقات در سال ۱۳۱۸ و در ۱۰ ماده انجام شد مواد فوق شامل ۱۰۰ متر- ۲۰۰ متر- ۴۰۰ متر- ۸۰۰ متر- ۱۵۰۰ متر- ۵۰۰۰ متر- ۱۰۰ضربدر ۴ امدادی- پرش ارتفاع- پرش طول- پرش سه گام- پرتاب وزنه و پرتاب نیزه بوده است.
منشاء پیدایش دو و میدانى و پرش با نیزه به انسانهاى اولیه برمىگردد
محوطه پرش با نیزه
محوطه پرش با نیزه به پنج دسته تقسیم میشود:
- محل فرود:
محل فرود که یکی از محوطه های پرش با نیزه به شمار می رود، یک مربع به اضلاع ۵ متر است. باید محل فرود از مواد بسیار نرم با ضخامت مناسب پوشانده شده باشد. براى این منظور توصیه مى شود، تا جایی که امکان دارد از تشک هاى ابرى مناسب استفاده شود. البته در مرحله های مقدماتى آموزش براى ساختن محل فرود مى توان از مخلوط ماسهٔ نرم و خاک اره استفاده کرد. در این صورت این مخلوط باید به دقت پهن شده باشد و سطح آن به وسیلهٔ پارچهٔ مناسبى پوشانده شود تا مانع از ورود صدمات احتمالى به ورزشکار شود. حتماً باید از تشک هاى ابرى مخصوص در مراحل پیشرفته استفاده شود. معمولاً براى مدارس ضخامت این تشک ها ۶۰ سانتى متر و در سطوح بین المللى ۹۰ سانتى متر است تا مشکلاتی نظیر اصابت ورزشکار با کف زمین یا لغزیدن از کناره هاى تشک پیش نیاید. تشک ها باید از جعبهٔ پرش به فاصلهٔ ۱۰ تا ۱۵ سانتى متر قرار داده شوند. این شیب حدود ۳۰ درجه است که از لبه هاى کنارى جعبه پرش شروع مى شود و سپس با بقیه قسمت هاى محل فرود همسطح مى گردد.
- مسیر دورخیز:
طول مسیر دورخیز در پرش با نیزه باید ۴۰ تا ۴۵ متر و عرض آن در حدود ۲۲/۱ متر باشد. باید با استفاده از خطوط سفید مسیر دورخیز به عرض ۵ سانتى متر مشخص گردد. نباید شیب مسیر دورخیز به طرف جعبهٔ پرش از یک در هزار بیشتر باشد. هر پرنده مى تواند براى تعیین جا پا از یک یا دو علامت مورد تأیید کمیته برگزارکننده استفاده کند. در صورتیکه قبلا این علامت ها از سوى ورزشکار تهیه نشده اند، وی مى تواند بپحی از چسب نوارى استفاده کند. ورزشکار، مجاز به استفاده از گچ یا هر مادهٔ دیگرى که اثر آن روى مسیر باقى مى ماند و پاک نمى شود نیست.
برای تمرین حرکتهای پرش با نیزه، وجود مربی، تشک مخصوص و ایمنی الزامی است
- پایه هاى پرش با نیزه :
پایه هاى پرش با نیزه به هر شکلى که ساخته شوند، باید به اندازهٔ کافى محکم و سخت باشند تا بتوانند میلهٔ پرش با نیزه را نگه دارند. پایه هاى پرش با نیزه باید محلى براى قرارگرفتن میله پرش با نیزه داشته باشند. محل قرار گرفتن میلهٔ پرش با نیزه معمولاً به شکل چنگک است و به نحوه ای ساخته شده است که میله به راحتى پس از برخورد ورزشکار با آن سقوط مى کند. فاصلهٔ بین پایه هاى پرش با نیزه معمولا ۳۰/۴ تا ۳۷/۴ متر است و چنانچه پایه ها بازو دارند فاصله بین بازوها باید ۳۰/۴ متر باشد. در مسابقات رسمى پایه هاى نگهدارده باید قابلیت جابه جائى تا ۱۲۰ سانتى متر (۸۰ سانتى متر به جلو و ۴۰ سانتى متر به عقب) را داشته باشند.
- میلهٔ افقى پرش با نیزه :
جنس میله افقى پرش با نیزه باید از فایبرگلاس، آهن نرم یا هر مادهٔ دیگرى ساخته شده است شکل ین میله، شکلى مدور و ۳ سانتى متر قطر دارد و دوسر آن پایه هاى نگهدارنده قرار مى گیرد. حداکثر طول میلهٔ افقى باید ۵/۴ متر باشد و وزن آن نباید بیشتر از ۲۵/۲ کیلوگرم باشد. جنس میلهٔ افقى باید طورى باشد که انعطاف پذیرى زیاد نداشته باشد و حداکثر خم شدن آن در وسط میله نباید بیش از ۳ سانتى متر باشد.
- جعبه پرش با نیزه :
عمل جهش در پرش با نیزه از یک چاله، موسوم به جعبه پرش با نیزه انجام مى شود. جعبه در مسیر دورخیز کار گذاشته مى شود و ۱ متر طول و ۶۰ سانتى متر عرض در جلو است. عرض کف آن در قسمت انتهایی، ۱۵ سانتى متر است که ساخته گذاشته مى شود.
آموزش پرش با نیزه
برای پرش با نیزه باید نیزه مخصوص شخص، ۲۰ سانتیمتر باشد جلوتر از پای چپ، روی زمین فرود بیاید و اگر چپ دست هستید، پای راست را بهمراه پای چپ به سرعت بردارید و در فاصله ۲۰ سانتی متری چوب مخصوص پرش پای راستتان را از زمین جدا کنید. از ناحیه زانو پایتان را خم کنید و سپس پرش را انجام دهید. فراموش نکنید پس از عبور از مانع و هنگام فرود آمدن تلاش کنید تا با پشت فرود بیایید و هر دو پایتان کنار هم جفت شده باشد. صورتتان هم باید به سمت آسمان باشد. کار بسیار سختی است، ولی اگر زیر نظر مربی تمرین کنید، می توانید لذت پرش با نیزه را تجربه کنید.
مراحل پرش با نیزه
پرش با نیزه به مراحل ذیل تقسیم می شود:
دور خیز، کاشتن، جهش و تاب خوردن، عقب زدن و کشش و چرخش، عبور از مانع و فرود.
در مراحل دور خیز و کاشتن، پرش کننده تا رسیدن به وضعیت جهش از حداکثر سرعت قابل کنترل شتاب می گیرد و به نرمی نیزه را قرار می دهد. در مراحل جهش و تاب خوردن انرژی از دور خیز حاصل به نیزه منتقل میشود. در مراحل عقب زدن، کشش و چرخش انرژی در نیزه ذخیره و سپس برای بالا پرش کننده استفاده می شود.
سلام استاد مصطفی مجیدی نژاد هستم آمادگی جسمانی ۲
۱.ترکیب بدنی
ترکیب بدنی از بین فاکتورهای آمادگی جسمانی به سطح نسبی ماهیچه، استخوان، چربی و سایر عناصر حیاتی بدن اشاره دارد. روشهای مختلفی برای اندازه گیری چربی بدن از جمله استفاده از انواع کلیپرها و همچنین روشهای آزمایشگاهی با دقت بیشتر وجود دارند. سه نوع ترکیب بدنی بیان شده است:
اکتومورف
مزومورف
اندومورف
۲. میزان استقامت قلب و عروق
استقامت را می توان به عنوان توانایی تحمل استرس، سختی یا سطح رنج تعریف کرد. استقامت در ورزش توانایی حفظ یک فعالیت خاص (دو استقامت، دوچرخه سواری، شنا، قایقرانی، اسکی صحرایی و غیره) برای مدت طولانی است.
استقامت بیشتر به پتانسیل تنفسی و گردش خون برای ارسال اکسیژن به قسمتهای مختلف بدن در هنگام فعالیت فیزیکی مرتبط می شود. از روشهای معمول برای اندازه گیری این عامل می توان به تست VO2 MAX اشاره کرد. این فاکتور در ورزشهایی مانند دوی ماراتن اهمیت ویژه ای دارد.
۳. انعطاف پذیری
انعطاف پذیری یکی از موارد ضروری در بین فاکتورهای آمادگی جسمانی می باشد. این مورد نه تنها باعث افزایش عملکرد شده بلکه برای کاهش خطر آسیب دیدگی نیز اهمیت دارد. انعطاف پذیری خوب باعث افزایش دامنه حرکتی میشود.

Home آمادگی جسمانی
آشنایی با فاکتورهای آمادگی جسمانی
 توسط mojekooh

آمادگی جسمانی اساسا به وضعیتی از بدن گفته می شود که در آن فرد قادر به انجام فعالیت های سبک زندگی خود با آسودگی بیشتر است در حالی که از مشکلات بالقوه در مورد سلامتی و شرایط اضطراری در امان باشد. در قسمت ابتدای این مقاله با فاکتورهای آمادگی جسمانی آشنا خواهید شد. سپس به معرفی فاکتورهای موثر در سرعت و سلامتی نیز می پردازیم. با موج کوه همراه باشید.
فهرست محتوا نمایش
فاکتورهای آمادگی جسمانی چیست؟
در ادامه این مطلب به لیست ۱۱ تایی فاکتورهای آمادگی جسمانی به همراه توضیحات اشاره شده است:

۱. ترکیب بدنی
ترکیب بدنی از بین فاکتورهای آمادگی جسمانی به سطح نسبی ماهیچه، استخوان، چربی و سایر عناصر حیاتی بدن اشاره دارد. روشهای مختلفی برای اندازه گیری چربی بدن از جمله استفاده از انواع کلیپرها و همچنین روشهای آزمایشگاهی با دقت بیشتر وجود دارند. سه نوع ترکیب بدنی بیان شده است:
اکتومورف
مزومورف
اندومورف
۲. میزان استقامت قلب و عروق
استقامت را می توان به عنوان توانایی تحمل استرس، سختی یا سطح رنج تعریف کرد. استقامت در ورزش توانایی حفظ یک فعالیت خاص (دو استقامت، دوچرخه سواری، شنا، قایقرانی، اسکی صحرایی و غیره) برای مدت طولانی است.
استقامت بیشتر به پتانسیل تنفسی و گردش خون برای ارسال اکسیژن به قسمتهای مختلف بدن در هنگام فعالیت فیزیکی مرتبط می شود. از روشهای معمول برای اندازه گیری این عامل می توان به تست VO2 MAX اشاره کرد. این فاکتور در ورزشهایی مانند دوی ماراتن اهمیت ویژه ای دارد.

خرید لوازم ورزشی از فروشگاه موج کوه
۳. انعطاف پذیری
انعطاف پذیری یکی از موارد ضروری در بین فاکتورهای آمادگی جسمانی می باشد. این مورد نه تنها باعث افزایش عملکرد شده بلکه برای کاهش خطر آسیب دیدگی نیز اهمیت دارد. انعطاف پذیری خوب باعث افزایش دامنه حرکتی میشود.
۲۱ نکته کلیدی در پیاده روی که باید مدنظر داشته باشید.
اگرچه اندازه گیری انعطاف پذیری به طور سطحی آسان نیست، اما انجام انواع کشش ها و مقایسه آنها با سایر ورزشکاران به شما کمک می کند تا به چه میزان انعطاف پذیری نیاز خواهید داشت. یکی از آزمایش های خانگی معمول “امتحان نشستن و رسیدن” است. روی زمین بنشینید و سعی کنید که انگشتان پایتان را بگیرید. انعطاف پذیری بیشتر به معنای فاصله کمتر بین انگشت دست و پنجه پا می باشد.
۴. سرعت
سرعت در ورزش به عنوان توانایی انجام هر نوع حرکت (مانند پرتاب، دوی سرعت یا پرش) در کوتاه ترین زمان ممکن توصیف می شود. این توانایی بدن را برای انجام یک کار خاص در مدت زمان کوتاه برجسته میکند. فاکتور سرعت به ویژه در ورزشهایی مانند دوی سرعت، شنا و امثال آن اهمیت دارد و در زمان وارد شدن استرس به فرد اهمیت زیادی پیدا میکند.
۵. توان
توان یا قدرت انفجاری را می توان به عنوان توانایی تولید نیرو یا سرعت بیشتر در کوتاه ترین زمان ممکن توصیف کرد.اگر قدرت حداکثر نیرویی است که ماهیچه تولید میکند، توان به معنای سرعت اعمال آن قدرت خواهد بود. توان جز اصلی تمرینات انفجاری مانند شروع در دوی سرعت و پرش می باشد.
این عامل در بین فاکتورهای آمادگی جسمانی به واحدهای عضلانی نسبت داده میشود تا حداکثر نیرو را به جسم خاصی وارد کنند. یکی از روشهای اندازه گیری توان تست اسکات-جامپ است.

Home آمادگی جسمانی
آشنایی با فاکتورهای آمادگی جسمانی
 توسط mojekooh

آمادگی جسمانی اساسا به وضعیتی از بدن گفته می شود که در آن فرد قادر به انجام فعالیت های سبک زندگی خود با آسودگی بیشتر است در حالی که از مشکلات بالقوه در مورد سلامتی و شرایط اضطراری در امان باشد. در قسمت ابتدای این مقاله با فاکتورهای آمادگی جسمانی آشنا خواهید شد. سپس به معرفی فاکتورهای موثر در سرعت و سلامتی نیز می پردازیم. با موج کوه همراه باشید.
فهرست محتوا نمایش
فاکتورهای آمادگی جسمانی چیست؟
در ادامه این مطلب به لیست ۱۱ تایی فاکتورهای آمادگی جسمانی به همراه توضیحات اشاره شده است:

۱. ترکیب بدنی
ترکیب بدنی از بین فاکتورهای آمادگی جسمانی به سطح نسبی ماهیچه، استخوان، چربی و سایر عناصر حیاتی بدن اشاره دارد. روشهای مختلفی برای اندازه گیری چربی بدن از جمله استفاده از انواع کلیپرها و همچنین روشهای آزمایشگاهی با دقت بیشتر وجود دارند. سه نوع ترکیب بدنی بیان شده است:
اکتومورف
مزومورف
اندومورف
۲. میزان استقامت قلب و عروق
استقامت را می توان به عنوان توانایی تحمل استرس، سختی یا سطح رنج تعریف کرد. استقامت در ورزش توانایی حفظ یک فعالیت خاص (دو استقامت، دوچرخه سواری، شنا، قایقرانی، اسکی صحرایی و غیره) برای مدت طولانی است.
استقامت بیشتر به پتانسیل تنفسی و گردش خون برای ارسال اکسیژن به قسمتهای مختلف بدن در هنگام فعالیت فیزیکی مرتبط می شود. از روشهای معمول برای اندازه گیری این عامل می توان به تست VO2 MAX اشاره کرد. این فاکتور در ورزشهایی مانند دوی ماراتن اهمیت ویژه ای دارد.

خرید لوازم ورزشی از فروشگاه موج کوه
۳. انعطاف پذیری
انعطاف پذیری یکی از موارد ضروری در بین فاکتورهای آمادگی جسمانی می باشد. این مورد نه تنها باعث افزایش عملکرد شده بلکه برای کاهش خطر آسیب دیدگی نیز اهمیت دارد. انعطاف پذیری خوب باعث افزایش دامنه حرکتی می شود.
اگرچه اندازه گیری انعطاف پذیری به طور سطحی آسان نیست، اما انجام انواع کشش ها و مقایسه آنها با سایر ورزشکاران به شما کمک می کند تا به چه میزان انعطاف پذیری نیاز خواهید داشت. یکی از آزمایش های خانگی معمول “امتحان نشستن و رسیدن” است. روی زمین بنشینید و سعی کنید که انگشتان پایتان را بگیرید. انعطاف پذیری بیشتر به معنای فاصله کمتر بین انگشت دست و پنجه پا می باشد.
۴. سرعت
سرعت در ورزش به عنوان توانایی انجام هر نوع حرکت (مانند پرتاب، دوی سرعت یا پرش) در کوتاه ترین زمان ممکن توصیف می شود. این توانایی بدن را برای انجام یک کار خاص در مدت زمان کوتاه برجسته میکند. فاکتور سرعت به ویژه در ورزشهایی مانند دوی سرعت، شنا و امثال آن اهمیت دارد و در زمان وارد شدن استرس به فرد اهمیت زیادی پیدا میکند.
۵. توان
توان یا قدرت انفجاری را می توان به عنوان توانایی تولید نیرو یا سرعت بیشتر در کوتاه ترین زمان ممکن توصیف کرد.اگر قدرت حداکثر نیرویی است که ماهیچه تولید میکند، توان به معنای سرعت اعمال آن قدرت خواهد بود. توان جز اصلی تمرینات انفجاری مانند شروع در دوی سرعت و پرش می باشد.
این عامل در بین فاکتورهای آمادگی جسمانی به واحدهای عضلانی نسبت داده میشود تا حداکثر نیرو را به جسم خاصی وارد کنند. یکی از روشهای اندازه گیری توان تست اسکات-جامپ است.
۶. هماهنگی
هماهنگی در آمادگی جسمانی به توانایی ورزشکار در انجام حرکتی که امکان اجرای صحیح فنی یک تمرین یا روال خاص را می دهد، ارتباط دارد. هماهنگی عبارت است از ظرفیت فیزیکی بدن انسان برای حرکت یا حرکت همزمان از طریق حرکات منظم ماهیچه ها و اسکلت.
هماهنگی به عنوان عامل موثر در ایجاد مهارت های حرکتی عمل میکند. هماهنگی می تواند برای حفظ حرکت نرم قسمتهای مختلف بدن برای یک فعالیت کنترل شده بسیاری ضروری باشد. حتی فعالیتهای روزمره نیز معمولا ترکیبی از چند حرکت هستند. هماهنگی تحت تاثیر سیستم عصبی می باشد که معمولا با تعدد تمرین افزایش خواهد یافت.
۷. تعادل
تعادل به عمل تثبیت در یک موقعیت خنثی، صرف نظر از وضعیت بدن فرد گفته میشود. توانایی ایستادن و کنترل هماهنگ بدن و حرکت آن به عنوان تعادل شناخته میشود. آزمایش برای اندازه گیری این فاکتور می تواند به صورت پویا یا ایستا انجام شود که بر اساس قدرت مقاومت فرد در برابر عوامل تغییر اندازه گیری میشود.
۸. چابکی
چابکی به معنای توانایی تغییر وضعیت بدن به طور موثر است و مستلزم ادغام مهارت های حرکتی جداگانه با استفاده از ترکیبی از تعادل، هماهنگی، رفلکشن، قدرت و استقامت می باشد. چابکی توانایی تغییر جهت بدن به شیوه ای کارآمد است.
پرش با نیزه یکی از رشتههای دو میدانی است که در آن ورزشکار به وسیله نیزهای بلند و انعطافپذیر، از روی مانع میپرد. در ادامه با بیتوته همراه باشید تا از رشته ورزشی پرش با نیزه در ایران و جهان، تاریخچهی آن، آموزش و قوانین بازی و شرایط محوطه بازی بخوانید و با این رشته ورزشی سخت اما هیجان انگیز بیشتر آشنا شوید.
پرش با نیزه یکی از رشتههای ورزش دو و میدانی است که در آن ورزشکار از نیزهای بلند و انعطافپذیر از جنس فایبرگلاس برای پریدن از روی مانعی بهره میگیرد.
ویژگیهای بدنی و مهارتهای لازم برای ورزش پرش با نیزه
در رشته ورزشی پرش با نیزه، انعطاف بدن و تواناییهای شخص اهمیت بسیاری دارد.
برای یک کارآموز، بسیار مهم است زمانی که با استفاده از نیزه به پرواز در میآید، قابلیت چرخش در هوا و فرود را داشته باشد.
تاریخچه پرش با نیزه
منشاء پیدایش دو و میدانى و پرش با نیزه به انسانهاى اولیه برمىگردد. انسانهاى اولیه، در جریان تلاش براى بقاء، شکار و دفاع از دو، پریدن و پرتاب کردن استفاده مىبرند.
با گذشت زمان و تغییر شرایط زندگی، انجام این حرکات طبیعى بیشتر براى عملیات جنگى صورت مىگرفت.
در زمان صلح که اوقات فراغت جنگجویان بیشتر بود و در این زمینهها به تمرین و رقابت مىپرداختند.
این ورزش نزد یونانیان باستان، اهالی جزیرهٔ کرت و سلتیها شناخته شده بود و از اولین دورهٔ المپیک مدرن در ۱۸۹۶ یکی از رشتههای المپیک در بخش مردان و از المپیک ۲۰۰۰ سیدنی در بخش زنان بودهاست.
آموزش پرش با نیزه
آموزش پرش با نیزه
برای تمرین حرکتهای پرش با نیزه، وجود مربی، تشک مخصوص و ایمنی الزامی است.
برای پرش باید نیزه مخصوص، 20 سانتیمتر جلوتر از پای چپ، روی زمین فرود بیاید
و اگر چپ دست هستید، پای راست را به همراه پای چپ به سرعت بردارید و در فاصله 20 سانتیمتری چوب مخصوص پرش پای راستتان را از زمین جدا کنید.
از ناحیه زانو پایتان را خم کنید و سپس پرش را انجام دهید.
فراموش نکنید پس از عبور از مانع و هنگام فرود آمدن تلاش کنید تا با پشت فرود بیایید و هر دو پایتان کنار هم جفت شده باشد. صورتتان هم باید به سمت آسمان باشد.
ورزش بسیار سختی است، ولی اگر زیر نظر مربی تمرین کنید، میتوانید لذت پرش با نیزه را تجربه کنید.
ورزش پرش با نیزه در جهان + رکوردها
رکورد فعلی پرش با نیزه جهان در دست رنو لاویلنی از فرانسه است که در سال ۲۰۱۴ در مسابقات داخل سالن در شهر دونتسک با پرشی به میزان ۶٫۱۶ متر رکورد ۲۱سالهٔ سرگئی بوبکا از شوروی سابق/اوکراین به میزان ۶٫۱۵ متر را شکست.
رکورد فضای بازِ این رشته همچنان با ۶٫۱۴ متر به بوبکا تعلق دارد.
رکورد جهانیِ پرش با نیزه زنان هم با ۵٫۰۶ متر در اختیار یلنا ایسینبایوا از روسیه (در فضای باز در سال ۲۰۰۹) است. رکورد فعلی ایران نیز در دست محمدمحسن ربانی با ۵٫۳۶ متر است.
محوطه پرش با نیزه
رشته ورزشی پرش با نیزه
محل فرود:
- محل فرود مربعى به اضلاع ۵ متر است.
- محل فرود باید با مواد بسیار نرم با ضخامت مناسب پوشانده شود. (تشکهای ابری مناسب با ضخامت 60 تا 90 سانتی متری (در مراحل پیشرفته)، مخلوط ماسهٔ نرم و خاکاره پوشانده شده با پارچه مناسب (در مراحل مقدماتى آموزش)
مسیر دورخیز:
- طول مسیر دورخیز باید ۴۰ تا ۴۵ متر و عرض آن در حدود ۲۲/۱ متر باشد.
- مسیر دورخیز باید با خطوط سفید به عرض ۵ سانتىمتر مشخص گردد.
- شیب مسیر دورخیز بهطرف جعبهٔ پرش نباید از یک در هزار بیشتر باشد.
- هر پرنده مىتواند از یک یا دو علامت مورد تائید کمیته برگزارکننده براى تعیین جا پا استفاده کند. (اگر این علامتها قبلاً از سوى ورزشکار تهیه نشدهاند، او مىتواند از چسبنوارى استفاده کند، ورزشکار، مجاز به استفاده از گچ یا هر مادهٔ دیگرى که اثر آن روى مسیر باقى مىماند و پاک نمىشود نیست.)
پایههاى پرش با نیزه:
- پایههاى پرش با نیزه به هر شکلى که ساخته شوند.
- باید بهاندازهٔ کافى محکم و سخت باشند تا بتوانند میلهٔ پرش با نیزه را نگه دارند.
- پایههاى پرش با نیزه باید محلى براى قرارگرفتن میله پرش با نیزه داشته باشند. محل قرارگرفتن میلهٔ پرش با نیزه معمولاً چنگک مانند است و طورى ساخته مىشود که میله بهراحتى پس از برخورد ورزشکار با آن سقوط مىکند.
- فاصلهٔ بین پایههاى پرش با نیزه بین ۳۰/۴ تا ۳۷/۴ متر است و اگر پایهها داراى بازو هستند فاصله بین بازوها باید ۳۰/۴ متر باشد. پایههاى نگهدارده باید در مسابقات رسمى قابلیت جابهجائى تا ۱۲۰ سانتىمتر (۸۰ سانتىمتر به جلو و ۴۰ سانتىمتر به عقب) را داشته باشند.
میلهٔ افقى پرش با نیزه
- میله افقى باید از جنس فایبرگلاس، آهن نرم یا هر مادهٔ دیگرى ساخته شود. جنس میلهٔ افقى باید طورى باشد که زیاد انعطافپذیرى نداشته باشد و حداکثر خمشدن آن در وسط میله نباید بیشتر از ۳ سانتىمتر باشد.
- این میله، شکلى مدور و ۳ سانتىمتر قطر دارد.
- دوسر آن طورى ساخته شده است که بهآسانى روى پایههاى نگهدارنده قرار مىگیرد.
- طول میلهٔ افقى حداکثر ۵/۴ متر است.
- وزن آن نباید از ۲۵/۲ کیلوگرم بیشتر باشد.
جعبه پرش با نیزه:
- عمل جهش در پرش با نیزه از یک چاله، موسوم به ”جعبه پرش با نیزه“ انجام مىشود.
- جعبه در مسیر دورخیز کار گذاشته مىشود.
- داراى ۱ متر طول و ۶۰ سانتىمتر عرض در جلو است.
- عرض کف آن در قسمت انتهاء، ۱۵ سانتىمتر است.
نیزهٔ پرش:
- پرشکنندگان مىتوانند از نیزههاى شخصی خود استفاده کنند.
- نیزههاى پرش را مىتوان از هر ماده یا از ترکیب مواد با هر قطر و طولى ساخت.
- معمولاً جنس نیزه، فایبرگلاس است ولى نیزههاى آلومینیومى و یا از جنس خیزران (بمبو) نیز وجود دارد.
- سطح نیزه باید صاف باشد و مىتوان آن را با دو لایه چسب پوشاند.
- سرنیزهها باید طورى ساخته شود که هنگام کاشتن در جعبه، دچار شکستگى نشود.
- معمولاً طول و قطر نیزههاى پرش باتوجه به ویژگىهاى شخص پرشکننده یعنى وزن، قد، تکنیک و رکورد انتخاب مىشود.
قوقانین مسابقات پرش با نیزه
۱. ترتیب پرشکنندگان، با قرعهکشى تعیین مىشود.
۲. قبل از شروع مسابقه سرداور ارتفاع شروع و ترتیب بالا رفتن ارتفاع مانع را پس از پایان هر دور به شرکتکنندگان اعلان مىکند. وقتىکه تنها یک پرنده بهعنوان پرندهٔ مسابقات باقى بماند و زمانىکه براى کسب مقام اول تساوى پیش بیاید، ترتیب بالا رفتن مانع با توافق ورزشکار و سرداور انجام مىشود.
۳. مقدار بالا بردن مانع میلهٔ پرش با نیزه پس از تکمیل هر دور نباید کمتر از ۵ سانتىمتر باشد مگر آنکه در نهایت، یک شرکتکننده باقى مانده باشد.
۴. در پرش با نیزه دهگانه پس از تکمیل هر دور باید ۱۰ سانتىمتر در تمام طول مسابقه، میلهٔ افقى پرش، نیزه را بالا برد.
۵. شرکتکنندگان حق دارند که قبل از شروع هر پرش از داور تقاضاى حرکتدادن پایهها را بکنند. اما حرکت پایهها تنها با ۴۰ سانتىمتر بهطرف مسیر دورخیز و تا ۸۰ سانتىمتر بهطرف محل فرود مجاز است.
۶. پس از شروع مسابقه، پرندگان نمىتوانند از محوطهٔ اصلى مسابقه براى تمرین استفاده کنند.
۷. پرش باید در محدودهٔ زمانى ۵/۱ دقیقه پس از ثابتکردن پایهها اجرا گردد. در مراحل نهائى یعنى زمانىکه تنها ۲ یا ۳ ورزشکار باقى مانده باشد محدودهٔ زمانى اجراءِ پرش ۳ دقیقه خواهد بود و در صورتىکه تنها یک ورزشکار به رقابت ادامه دهد محدودهٔ زمانى ۶ دقیقه مىباشد.
۸. سقوط مانع پرش با نیزه بر اثر برخورد بدن ورزشکار با نیزهٔ پرش، خطا محسوب مىشود.
۹. لمس زمین از جمله محوطهٔ فرودِ بعد از صفحهٔ عمودى فرضى میان پایهها و زمین پرش با نیزه قبل از عبور از روى مانع، خطا محسوب مىشود.
3000 هزار دلار جایزه بدون قرعه کشی (ثبت نام کن)
رفع تضمینی تمام چروک های صورت!!!(با این روش 20 سال جوون تر شو)
۱۰. سهبار خطاى پىدرپى بدون توجه به ارتفاع پرش، باعث اخراج پرنده از دور مسابقات مىشود. ورزشکار مىتواند در صورت مرتکبشدن دو خطا در یک ارتفاعِ مشخص تقاضاى پرش از ارتفاع بالاتر را بنماید که در صورت خطا در ارتفاع جدید از دور مسابقات اخراج مىگردد.
۱۱. پس از عمل جهش، حرکت دستیابى به ارتفاع بالاتر و یا انتقال دست پائینى بالاتر از دست بالائى خطا محسوب مىشود.
۱۲. در خلال عمل پرش اگر پرشکننده عمداً از افتادن میلهٔ افقیِ درحال سقوط، بهکمک دست یا انگشتان خود ممانعت کند خطا محسوب مىشود.
۱۳. ورزشکاران اجازه دارند که از مواد چسبناک مانند رزین براى بهترگرفتن نیزه پرش استفاده کنند.
۱۴. هیچکس جز خود ورزشکار نباید نیزهٔ پرش را لمس کند مگر اینکه نیزه درحال دور شدن از میلهٔ افقى و پایهها باشد.
۱۵. اگر در خلال پرش، نیزهٔ پرش بشکند، پرش خطا محسوب نمىشود.
۱۶. قبل از شروع پرش، ارتفاعِ جدید باید اندازهگیرى شود.
۱۷. در صورت تساوی، ورزشکارى به مقام اول مىرسد که:
الف. با کمترین تعداد پرش از ارتفاع تساوى گذشته باشد.
ب. در صورت باقىماندن تساوى کمترین تعداد خطا را در طول مسابقه داشته باشد.
ج. در صورت باقىماندن تساوى در مورد مقام اول، پرشکنندگان باید یکبار دیگر از آخرین ارتفاع پرش کنند و در صورت عدم موفقیت، میلهٔ افقى ۵ سانتىمتر پائین آورده مىشود. در صورت تساوى براى مقامهاى بعدی، مساوىکنندگان در یک مقام قرار مىگیرند.
تاریخچه دو میدانی و پرش با نیزه در ایران
در سال ۱۳۱۳ با همت شادروان استاد احمد ایزدپناه و با انجام مسابقاتى در بعضى از رشتههاى دو و میدانى سرآغاز بوجودآمدن تشکیلاتى در این ورزش مادر و جذاب فراهم گشت پس مىتوان نامبرده را بنیانگزار دو و میدانى ایران دانست.
درسال ۱۳۱۵ مطابق ۱۹۳۶ میلادى فدراسیون دو و میدانى ایران تأسیس شد.
درسال ۱۹۳۶ میلادى یک گروه ورزشى از ایران به المپیک برلین اعزام شد و در همین سال تهران به عضویت فدراسیون دو و میدانى آماتورى بینالمللى درآمد.
ریاست اولین دوره فدراسیون دو و میدانى کشورمان را آقاى محمد ذوالفقارى در سال ۱۳۲۵ بعهده داشت که تاسال ۱۳۳۱ این سمت به عهده نامبرده بود و دبیر ایشان شادروان احمد ایزدپناه بود.
در حالحاضر رئیس فدراسیون دو و میدانى جمهورى اسلامى ایران را جناب آقاى على کفاشیان عهدهدار هستند. خاطرنشان مىسازد که اسامى تمام رؤسا و دبیران فدراسیون از آغاز تاکنون ضمیمه این تاریخچه است.
ضمناً اولین دوره مسابقات در سال ۱۳۱۸ و در ۱۰ ماده انجام گردید مواد فوق شامل:
۱۰۰ متر- ۲۰۰ متر- ۴۰۰ متر- ۸۰۰ متر- ۱۵۰۰ متر- ۵۰۰۰ متر- ۱۰۰ضربدر ۴ امدادی- پرش ارتفاع- پرش طول- پرش سه گام- پرتاب وزنه و پرتاب نیزه بوده است
•
دانشجو میلاددهقان درس کشتی دانشگاه ازاد واحد کرج روز های دوشنبه
: بر اساس مقررات بینالمللی هرگونه گرفتن، ضربه زدن و پرتاب کردن ملایم حریف مجاز است. اما هر نوع گرفتنی که زندگی یا سلامتی اعضای حریف را به خطر بیندازد مانند گرفتن گلو ممنوع است.
توضیح: در شرایط فینال برای ادامه کشتی سوال نخواهد شد.
توضیح: در شرایط فینال برای ادامه کشتی سوال نخواهد شد.
قوانین ورزش کشتی آزاد و کشتی فرنگی
بر اساس مقررات بینالمللی هرگونه گرفتن، ضربه زدن و پرتاب کردن ملایم حریف مجاز است. اما هر نوع گرفتنی که زندگی یا سلامتی اعضای حریف را به خطر بیندازد مانند گرفتن گلو ممنوع است. همچنین استفاده از لگد، مشت، کله زدن و گرفتن دوبنده ممنوع است. جدیدترین مقررات کشتی فیلا که از سال ۲۰۱۳ به اجرا در میآید اینگونه است:[۳]
- کشتی در دو زمان ۳ دقیقهای برگزار میشود.
- شمارش امتیازات به صورت مجموع هر دو زمان خواهد بود.
- خاک کردن ۲ امتیاز دارد. بیرون رفتن حریف از تشک و اخطار تنها یک امتیاز خواهد داشت.
- در کشتی آزاد وقتی امتیاز فنی یک کشتیگیر در هر تایم یا مجموع به اختلاف ۱۰ برسد، کشتی بلافاصله قطع و برنده اعلام خواهد شد.
- آشنا شدن شانهها با تشک، ضربه فنی محسوب میشود.
- در کشتی آزاد، تذکر کمکاری مانند کشتی فرنگی نیست. اولین تذکر کمکاری از سوی داور به صورت هشدار زبانی اعلام میشود. در اعلام تذکر دوم یک اخطار به کشتیگیر کمکار (کشتیگیری که قبلاً تذکر دریافت کرده) داده میشود و کشتی گیران ۳۰ ثانیه فرصت دارند فعال شوند، اگر کشتیگیری موفق به کسب امتیاز نشود، آن کشتیگیری که اخطار دریافت کرده، یک امتیاز و اخطار نیز جریمه میشود.
- در کشتی آزاد، اگر در پایان دو دقیقه از هر تایم کشتی گیران امتیازی نگیرند، داور به کشتیگیر کمکار اخطار میدهد که در این شرایط کشتیگیر کمکار ۳۰ ثانیه فرصت دارد امتیاز بگیرد وگر نه یک امتیاز به حریفش داده میشود.
- نقض قانون منجر به گرفتن اخطار به کشتیگیر میشود و سه اخطار کشتیگیر را از ادامه مسابقه محروم میکند. در هنگام نقض شدید مقررات کشتیگیر را میتوان بیدرنگ از مسابقه اخراج کرد.
- مسابقات میبایست روی تشک کشتی که حداقل ۱۰ متر قطر دارد برگزار شود.
با عرض سلام خدمت استاد جلالی
دانشجو: علیرضا اسدی
دانشجو کشتی ۱
دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
بر اساس مقررات بینالمللی هرگونه گرفتن، ضربه زدن و پرتاب کردن ملایم حریف مجاز است. اما هر نوع گرفتنی که زندگی یا سلامتی اعضای حریف را به خطر بیندازد مانند گرفتن گلو ممنوع است.
همچنین استفاده از لگد، مشت، کله زدن و گرفتن دوبنده ممنوع است. نقض قانون منجر به گرفتن اخطار به کشتیگیر میشود و سه اخطار کشتیگیر را از ادامه مسابقه محروم میکند. در هنگام نقض شدید مقررات کشتیگیر را میتوان بیدرنگ از مسابقه اخراج کرد.
مسابقات میبایست روی تشک کشتی که حداقل 10 متر قطر دارد برگزار شود.
اوزان:
دستههای وزنی کشتی آزاد و فرنگی یکسان است و تاکنون چندین بار تغییر کردهاست. از سال ۲۰۰۲ به این سو رقابتهای کشتی فرنگی و آزاد در رده سنی بزرگسالان در هفت وزن ِ ۵۵ کیلوگرم، ۶۰ کیلوگرم، ۶۶ کیلوگرم، ۷۴ کیلوگرم، ۸۴ کیلوگرم، ۹۶ کیلوگرم، ۱۲۰ کیلوگرم برگزار میشود.
در رده نونهالان (۱۴ و ۱۵ سال) در ده وزن از ۲۹ تا ۸۵ کیلو، در رده نوجوانان (۱۶ و ۱۷ سال) در ده وزن از ۳۹ تا ۱۰۰ کیلو و در جوانان (۱۸ تا ۲۰ سال) در ۸ وزن از ۴۶ تا ۱۲۰ کیلوگرم برگزار میشود.
مسابقات کشتی زنان در المپیک در چهار وزن ۴۸ کیلوگرم، ۵۵ کیلوگرم، ۶۳ کیلوگرم و ۷۲ کیلوگرم برگزار میشود. اما مسابقات قهرمانی جهان در هفت وزن (از ۴۴ تا ۷۲ کیلوگرم) انجام میشود.
زمان مسابقه کشتی آزاد و فرنگی
طبق قوانین بین المللی زمان مسابقه کشتی آزاد و فرنگی برای بزرگسالان امید و جوانان یک زمان 5 دقیقه ای و برای نوجوانان یک زمان 4 دقیقه ای تعیین شده است . در صورتیکه دو کشتی گیر در وقت قانونی از نظر امتیاز مساوی شدند بلافاصله کشتی به وقت اضافه 3 دقیقه ای کشیده خواهد شد و کشتی گیر برنده طبق قانون فیلا مشخص میشود.
سبکهای متنوعی از کشتی در کشورهای مختلف دنیا تمرین میشود. از مهمترین سبکهای ملی و محلی کشتی میتوان به انواع کشتی با کمربند شامل گلیما در ایسلند، شوینگن در سوئیس، گوراش در آسیای میانه و نیز سومو و جوجیتسو در ژاپن، سامبو در روسیه اشاره کرد.
تقریبا تمام کشورهای دنیا دو سبک المپیکی کشتی یعنی کشتی فرنگی و کشتی آزاد را پذیرفتهاند، تفاوت این دو در آن است که در کشتی فرنگی، که بیشتر در اروپای قارهای محبوب است، گرفتن پائین کمر و استفاده از پا ممنوع است اما در کشتی آزاد کشتیگیران اجازه همین اعمال را دارند. مسابقات این دو رشته زیرنظر فدراسیون بینالمللی کشتی (فیلا) برگزار میشود.
نحوه برد و باخت
1- ضربه فنی : در این حالت کشتی گیر برنده در جدول مسابقات 4 امتیاز و بازنده 0 خواهد گرفت.
2- در صورتیکه کشتی گیری حریف خود را با اختلاف 10 امتیاز ببرد به برنده 4 امتیاز و به بازنده اگر امتیاز فنی داشته باشد 1 امتیاز اگر امتیاز فنی نداشته باشد 0 امتیاز تعلق میگیرد.
3- در صورتیکه کشتی گیری حریف خود را با اختلاف کمتر از 10 امتیاز ببرد به برنده 3 امتیاز و به بازنده 1 امتیاز در جدول خواهد گرفت.
ولی اگر کشتی گیر بازنده امیاز فنی نداشته باشد به برنده 3 امتیاز و بازنده 0 تعلق خواهد گرفت.
مصدومیت و ادامه ندادن به بازی :
حاضر نشدن به کشتی و اعمال خلاف مقررات انجام دادن موجب می شود که به برنده 4 امتیاز و بازنده 0 امتیاز داده شود.اگر کشتی گیر در مسابقه 3 اخطاره شود کشتی بلافاصله قطع و در این حالت برنده 4 امتیاز و بازنده 0 می گیرد.
توضیح اینکه: کلیه مسابقات رسمی در هر وزن به صورت یک حذفی و طبق مقررات فیلا برگذار خواهد شد.
مقررات جدید کشتی مصوبه فدراسیون بین المللی کشتی «فیلا»
توضیح: در شرایط فینال برای ادامه کشتی سوال نخواهد شد.
باعرض سلام خدمت استاد جلالی مجد
دانشجو میلاددهقان
درس کشتی
دانشگاه ازاد واحد کرج
فن یک دست و یک پا، مهارتى است که کشتىگیر مجری، یک دست و یک پاى حریف را، در گارد موافق یا در گارد مخالف، از دست و پاى موافق یا از دست و پاى مخالف، از داخل و یا از بیرون مىگیرد و به روشهاى سرعتی، قدرتی، چرخشی، و یا ساده، از پهلو، جلو، و یا از عقب، او را حمل مىکند و به روى تشک به گونهاى پرتاب مىکند که حریف مستقیماً به روى پل مىرود.
یک دست و یک پاى موافق در گارد موافق از داخل (Fireman's carry from inside)- طریقهٔ گرفتن :
کشتىگیر مجرى در گارد موافق، بازوى دست گارد حریف را با دست غیرگارد خود گرفته، سر خود را به روى شانهٔ همان دست قرار مىدهد.
- روش اجراء :
در حالت، یک دست و یک پاى موافق در گارد موافق از داخل مجرى پاى گارد خود را بین پاهاى حریف به روى تشک زانو زده، پاى غیرگارد خود را ستون مىکند و سر خود را نیز از زیر بغل دست گرفتهشدهٔ حریف عبور مىدهد و پاى گارد حریف را نیز با دست گارد خود از قسمت زانو مىگیرد و بدینوسیلهٔ زیر مرکز ثقل بدن حریف قرار مىگیرد. سپس مجرى پاى غیرگارد خود را که به روى تشک ستون شده به روى تشک زانو زده تا بدینوسیله یک دامنهٔ حرکتى ایجاد شود و حریف را از روى تشک حمل کرده، از پهلو به روى تشک به گونهاى پرتاب مىکند که مستقیماً به روى پل رود.
- نتیجهگیرى :
با اجراء فن، یکدست و یکپاى موافق در گارد موافق از داخل حریف مستقیم به روى پل مىرود و سه امتیاز فنى به کشتىگیر مجرى تعلق مىگیرد و در صورتىکه کشتىگیر مجری، فن پلشکن را کامل انجام دهد، حریف ضربهٔ فنى مىشود (شکل - فن یکدست و یکپاى موافق در گارد موافق از داخل).
فن یکدست و یکپاى موافق در گارد موافق از داخل یک دست و یک پاى موافق در گارد مخالف از داخل (یک دست و یک پاى چرخشى)
- طریقهٔ گرفتن :
کشتىگیر مجرى در گارد مخالف، بازوى دست گارد حریف را با دست گارد خود مىگیرد.
- روش اجراء :
بعد از گرفتن بازوى دست گارد حریف، مجرى با قرار دادن پاى گارد خود در بیرون، کنار پاى گارد حریف بهصورت ستونشده و قرار دادن زانوى پاى غیرگارد خود بین پاهاى حریف به روى تشک و انجام عمل چرخشى سر خود را از زیر بغل دست گرفتهشدهٔ حریف عبور مىدهد، بهطورىکه زیر مرکز ثقل بدن حریف قرار گیرد. در این هنگام مجرى با حمل کردن حریف و قرار دادن زانوى پاى گارد خود که به روى تشک ستونشده و ایجاد یک دامنهٔ حرکتی، حریف را از پهلو به گونهاى به روى تشک پرتاب مىکند که دست او را رها نکرده تا او را در وضعیت پلشکن قرار دهد.
- نتیجهگیرى :
با اجراء فن،یک دست و یک پاى موافق در گارد مخالف از داخل (یک دست و یک پاى چرخشی) حریف مستقیماً به روى پل رفته، سه امتیاز فنى به کشتىگیر مجرى تعلق مىگیرد و در صورتىکه مجرى پلشکن را کامل انجام دهد، حریف ضربهٔ فنى مىشود (شکل - فن یک دست و یک پاى موافق در گارد مخالف از داخل - یک دست و یک پاى چرخشى).
باعرض سلام خدمت استاد جلالی مجد
دانشجو میلاددهقان
درس کشتی
دانشگاه ازاد واحد کرج
فن یک دست و یک پا، مهارتى است که کشتىگیر مجری، یک دست و یک پاى حریف را، در گارد موافق یا در گارد مخالف، از دست و پاى موافق یا از دست و پاى مخالف، از داخل و یا از بیرون مىگیرد و به روشهاى سرعتی، قدرتی، چرخشی، و یا ساده، از پهلو، جلو، و یا از عقب، او را حمل مىکند و به روى تشک به گونهاى پرتاب مىکند که حریف مستقیماً به روى پل مىرود.
یک دست و یک پاى موافق در گارد موافق از داخل (Fireman's carry from inside)
- طریقهٔ گرفتن :
کشتىگیر مجرى در گارد موافق، بازوى دست گارد حریف را با دست غیرگارد خود گرفته، سر خود را به روى شانهٔ همان دست قرار مىدهد.
- روش اجراء :
در حالت، یک دست و یک پاى موافق در گارد موافق از داخل مجرى پاى گارد خود را بین پاهاى حریف به روى تشک زانو زده، پاى غیرگارد خود را ستون مىکند و سر خود را نیز از زیر بغل دست گرفتهشدهٔ حریف عبور مىدهد و پاى گارد حریف را نیز با دست گارد خود از قسمت زانو مىگیرد و بدینوسیلهٔ زیر مرکز ثقل بدن حریف قرار مىگیرد. سپس مجرى پاى غیرگارد خود را که به روى تشک ستون شده به روى تشک زانو زده تا بدینوسیله یک دامنهٔ حرکتى ایجاد شود و حریف را از روى تشک حمل کرده، از پهلو به روى تشک به گونهاى پرتاب مىکند که مستقیماً به روى پل رود.
- نتیجهگیرى :
با اجراء فن، یکدست و یکپاى موافق در گارد موافق از داخل حریف مستقیم به روى پل مىرود و سه امتیاز فنى به کشتىگیر مجرى تعلق مىگیرد و در صورتىکه کشتىگیر مجری، فن پلشکن را کامل انجام دهد، حریف ضربهٔ فنى مىشود (شکل - فن یکدست و یکپاى موافق در گارد موافق از داخل).
فن یکدست و یکپاى موافق در گارد موافق از داخل یک دست و یک پاى موافق در گارد مخالف از داخل (یک دست و یک پاى چرخشى)
(Fireman's carry from in side)
- طریقهٔ گرفتن :
کشتىگیر مجرى در گارد مخالف، بازوى دست گارد حریف را با دست گارد خود مىگیرد.
- روش اجراء :
بعد از گرفتن بازوى دست گارد حریف، مجرى با قرار دادن پاى گارد خود در بیرون، کنار پاى گارد حریف بهصورت ستونشده و قرار دادن زانوى پاى غیرگارد خود بین پاهاى حریف به روى تشک و انجام عمل چرخشى سر خود را از زیر بغل دست گرفتهشدهٔ حریف عبور مىدهد، بهطورىکه زیر مرکز ثقل بدن حریف قرار گیرد. در این هنگام مجرى با حمل کردن حریف و قرار دادن زانوى پاى گارد خود که به روى تشک ستونشده و ایجاد یک دامنهٔ حرکتی، حریف را از پهلو به گونهاى به روى تشک پرتاب مىکند که دست او را رها نکرده تا او را در وضعیت پلشکن قرار دهد.
- نتیجهگیرى :
با اجراء فن،یک دست و یک پاى موافق در گارد مخالف از داخل (یک دست و یک پاى چرخشی) حریف مستقیماً به روى پل رفته، سه امتیاز فنى به کشتىگیر مجرى تعلق مىگیرد و در صورتىکه مجرى پلشکن را کامل انجام دهد، حریف ضربهٔ فنى مىشود (شکل - فن یک دست و یک پاى موافق در گارد مخالف از داخل - یک دست و یک پاى چرخشى).
علی شامی ---کشتی۱دوشنبه و ۴شنبه ساعت۱۶:۰۰
1- زمان کشتی نوجوانان 16-17 سال در سه زمان 30/1 دقیقه ایی ، جوانان و بزرگسالان در سه زمان 2 دقیقه ایی با 30 ثانیه استراحت مابین آنها برگزار خواهد شد هر زمان دو دقیقه ایی از کشتی ها برای خودداری استقلال است و کشتی گیرانی که موفق شوند در دو زمان به پیروزی دست یابند به عنوان برنده معرفی خواهند شد و نیازی به برگزاری زمان سوم نیست .
2- کشتی گیرانی که در یک زمان دو دقیقه ایی موفق به اجرای یک فن پنج امتیازی و یا دو فن 3 امتیازی شوند بدون توجه به امتیازهای کسب شده از سوی حریف برنده آن زمان خواهند بود ، در چنین شرایطی داور مسابقه موظف است کشتی را قطع و از کشتی گیر برتر برای ادامه کشتی سئوال کند ، در صورت ادامه ندادن ، نتیجه آن زمان دو دقیقه ایی کشتی به سود کشتی گیر برتر اعلام خواهد شد .
3- هر وقت در یک زمان کشتی اختلاف امتیازهای دو کشتی گیر به شش برسد ، رئیس تشک موظف است پس از به حالت عادی درآمدن کشتی دستور قطع آن را به داور وسط بدهد ، که در این شرایط داور از کشتی گیر برتر سوال میکند کشتی را ادمه می دهد یا خیر ، در صورت ادامه ندادن نتیجه زمان دو دقیقه ایی کشتی به سود کشتی گیر برتر اعلام خواهد شد .
تذکر : در شرایط فینال برای ادامه کشتی سئوال نخواهد شد .
4- ادامه کشتی در هر شرایطی که فنی اجرا و به بیرون از تشک منتهی شود بدون توجه به امتیاز دریافت شده به وسیله مجری سر پا در وسط تشک خواهد بود .
5- تنها در یک مورد که کشتی گیر مدافع در حالت خاک اقدام به انجام حرکات خطا کند پس از در نظر گرفتن امتیاز جریمه و اخطار از سوی داوران ، ادامه کشتی در خاک خواهد بود ، در بقیه حالات ادامه کشتی در هر شرایطی پس از قطع از سوی داور سر پا در وسط تشک دنبال خواهد شد .
6- کشتی در هر زمان منجر به ضربه فنی شود ، ضربه کننده برنده نهایی کشتی خواهد بود ، در واقع تنها ضربه فنی و سه اخطاره شدن است که در هر زمانی روی دهد ، تمام کننده یک مسابقه خواهد بود .
7- چنانچه کشتی .در یک زمان دو دقیقه ایی با نتایج 1-1 ، 2-2 ، 4-4 و 6-6 و هر نتیجه دیگر مساوی به اتمام برسد ، برنده کشتی کسی خواهد بود که کمترین اخطار را داشته باشد ، در صورت مساوی بودن امتیازها و اخطارها کشتی گیری که آخرین امتیاز را دریافت کرده است به عنوان برنده آن زمان اعلام خواهد شد .
8- فرار از تشک و فرار از فن ، تمارض استفاده از فنون خطا با یک امتیاز جریمه و یک اخطار برای خاطی همراه خواهد بود .
9- در هر زمان از طول کشتی ، تعداد اخطارهای کشتی گیری به سه برسد بازنده کشتی خواهد بود حتی اگر از نظر امتیاز نسبت به حریف برتری داشته باشد .
10- در شرایط ضربه فنی ، سه اخطاره شدن ، حاظر نشدن روی تشک به هر نحوی آسیب دیدگی ، کشتی گیر برنده صاحب پنج امتیاز مثبت خواهد شد و به بازنده نیز امتیازی تعلق نخواهد گرفت .
علی شامی کشتی۱دوشنبه و چهارشنبه ساعت۱۶
فنون کشتی
1.بار انداز از سینه
2.بارانداز از دنده های آزاد
3.بار انداز از شکم.(حمید سوریان)
4.کلید بارانداز
5.بارانداز بلقاری.(بویسار سایتیف)
6.فیتو بارانداز
7.سالتو بارانداز
کنده ها
1.کنده یه چاک
2.کنده استانبولی
3.کنده فرنگی.(حمید سوریان)
4.کنده حصیر مال
5.کنده پا جم
6.کنده سر همبون
7.کنده گوسفند انداز
8.کنده افلاک
فن های بالا
1.کول انداز
2.فن کمر
3.پیچ کمر
4.مشت صقا
5.یه دست یه پا.(امام علی حبیبی)
6.لنگ پیشرو
7.لنگ ارنج
8.لنگ کردی
9.سالتو
10.تندر
11.پیچ پیچک
12.باندی
13.سگک سرپا
14.سر زیر بغل
15.دست در مخالف
16.سوبلکس
زیر ها
1.زیر یه خم سرتو.(علیرضا دبیر)
2.زیر یه خم سر بیرون.(علیرضا دبیر)
3.زیر سر رو.(رضا یزدانی)
4.زیر چپو
5.زیر دو خم
6.دو خم خرجین تکون
7.زیر از مچ.(جان اسمیت)
فن های خاک
1.بار اندازها
2.کنده ها
3.اژدر بند
4.حمال بند
5.حمال بند
6.سگک
7.سگک پا جم
8.اشکل گربه
9.کت کشی
10.دست در شکم
11.کلاته
12.سرو ته مخالف
13.سرو ته یکی
14.نمد مال
15.پنیر مال
16.یک پا روکا
17.فیتیله پیچ
18.بارانداز از سر و گردن
فن های دیگر
رو دست مقابل.(عبدالله موحد)
بزکش.(رسول خادم)
بغل رونی
فیتو
فیتو رولینگ
فیتو پرتابی
کولندون
پیش انداز
یک دست دو دست
دست تو
برات
برات از بالا
گهواره دیو
چنار انداز
کفتر بند
سگ بند
گاو تاب
گاو افکن
گاو پیچ
نشستو پرتک
سگک دست
پیش لنگ
افلاک
افلاک پیشرو
عقربک
مغرازک
زشت و زیبا
اسیاب بادی
افتاب مهتاب
کلید کشی
افلاک از جلو
مهدی یزدانی کشتی ۱تایم ۱۵:۴۵
فنون کشتی
1.بار انداز از سینه
2.بارانداز از دنده های آزاد
3.بار انداز از شکم.(حمید سوریان)
4.کلید بارانداز
5.بارانداز بلقاری.(بویسار سایتیف)
6.فیتو بارانداز
7.سالتو بارانداز
کنده ها
1.کنده یه چاک
2.کنده استانبولی
3.کنده فرنگی.(حمید سوریان)
4.کنده حصیر مال
5.کنده پا جم
6.کنده سر همبون
7.کنده گوسفند انداز
8.کنده افلاک
فن های بالا
1.کول انداز
2.فن کمر
3.پیچ کمر
4.مشت صقا
5.یه دست یه پا.(امام علی حبیبی)
6.لنگ پیشرو
7.لنگ ارنج
8.لنگ کردی
9.سالتو
10.تندر
11.پیچ پیچک
12.باندی
13.سگک سرپا
14.سر زیر بغل
15.دست در مخالف
16.سوبلکس
زیر ها
1.زیر یه خم سرتو.(علیرضا دبیر)
2.زیر یه خم سر بیرون.(علیرضا دبیر)
3.زیر سر رو.(رضا یزدانی)
4.زیر چپو
5.زیر دو خم
6.دو خم خرجین تکون
7.زیر از مچ.(جان اسمیت)
فن های خاک
1.بار اندازها
2.کنده ها
3.اژدر بند
4.حمال بند
5.حمال بند
6.سگک
7.سگک پا جم
8.اشکل گربه
9.کت کشی
10.دست در شکم
11.کلاته
12.سرو ته مخالف
13.سرو ته یکی
14.نمد مال
15.پنیر مال
16.یک پا روکا
17.فیتیله پیچ
18.بارانداز از سر و گردن
فن های دیگر
رو دست مقابل.(عبدالله موحد)
بزکش.(رسول خادم)
بغل رونی
فیتو
فیتو رولینگ
فیتو پرتابی
کولندون
پیش انداز
یک دست دو دست
دست تو
برات
برات از بالا
گهواره دیو
چنار انداز
کفتر بند
سگ بند
گاو تاب
گاو افکن
گاو پیچ
نشستو پرتک
سگک دست
پیش لنگ
افلاک
افلاک پیشرو
عقربک
مغرازک
زشت و زیبا
اسیاب بادی
افتاب مهتاب
کلید کشی
افلاک از جلو
خدا قوت
بنام خدا
خدمت استاد گرامی
دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
مصطفی مجیدی نژاد
دوشنبه و چهارشنبه ساعت ۱۲:۳۰
فن یکدست و یپا
بنام خدا
مصطفی مجیدی نژاد
خدمت استاد گرامی
دانشگاه آزاد کرج
دوشنبه و چهارشنبه ساعت ۱۲:۳۰
کشتی ۱
فرد را، در گارد موافق یا در گارد مخالف، از دست و پاى موافق یا از دست و پاى مخالف، از داخل و یا از بیرون مىگیرد و به روشهاى سرعتی، قدرتی، چرخشی، و یا ساده، از پهلو، جلو، و یا از عقب، او را حمل مىکند و به روى تشک به گونهاى پرتاب مىکند که حریف مستقیماً به روى پل مىرود.
یک دست و یک پاى موافق در گارد موافق از داخل (Fireman's carry from inside)
- طریقهٔ گرفتن :
کشتىگیر مجرى در گارد موافق، بازوى دست گارد حریف را با دست غیرگارد خود گرفته، سر خود را به روى شانهٔ همان دست قرار مىدهد.
- روش اجراء :
در حالت، یک دست و یک پاى موافق در گارد موافق از داخل مجرى پاى گارد خود را بین پاهاى حریف به روى تشک زانو زده، پاى غیرگارد خود را ستون مىکند و سر خود را نیز از زیر بغل دست گرفتهشدهٔ حریف عبور مىدهد و پاى گارد حریف را نیز با دست گارد خود از قسمت زانو مىگیرد و بدینوسیلهٔ زیر مرکز ثقل بدن حریف قرار مىگیرد. سپس مجرى پاى غیرگارد خود را که به روى تشک ستون شده به روى تشک زانو زده تا بدینوسیله یک دامنهٔ حرکتى ایجاد شود و حریف را از روى تشک حمل کرده، از پهلو به روى تشک به گونهاى پرتاب مىکند که مستقیماً به روى پل رود.
- نتیجهگیرى :
با اجراء فن، یکدست و یکپاى موافق در گارد موافق از داخل حریف مستقیم به روى پل مىرود و سه امتیاز فنى به کشتىگیر مجرى تعلق مىگیرد و در صورتىکه کشتىگیر مجری، فن پلشکن را کامل انجام دهد، حریف ضربهٔ فنى مىشود (شکل - فن یکدست و یکپاى موافق در گارد موافق از داخل).
فن یکدست و یکپاى موافق در گارد موافق از داخل یک دست و یک پاى موافق در گارد مخالف از داخل (یک دست و یک پاى چرخشى)
(Fireman's carry from in side)
- طریقهٔ گرفتن :
کشتىگیر مجرى در گارد مخالف، بازوى دست گارد حریف را با دست گارد خود مىگیرد.
- روش اجراء :
بعد از گرفتن بازوى دست گارد حریف، مجرى با قرار دادن پاى گارد خود در بیرون، کنار پاى گارد حریف بهصورت ستونشده و قرار دادن زانوى پاى غیرگارد خود بین پاهاى حریف به روى تشک و انجام عمل چرخشى سر خود را از زیر بغل دست گرفتهشدهٔ حریف عبور مىدهد، بهطورىکه زیر مرکز ثقل بدن حریف قرار گیرد. در این هنگام مجرى با حمل کردن حریف و قرار دادن زانوى پاى گارد خود که به روى تشک ستونشده و ایجاد یک دامنهٔ حرکتی، حریف را از پهلو به گونهاى به روى تشک پرتاب مىکند که دست او را رها نکرده تا او را در وضعیت پلشکن قرار دهد.
- نتیجهگیرى :
با اجراء فن،یک دست و یک پاى موافق در گارد مخالف از داخل (یک دست و یک پاى چرخشی) حریف مستقیماً به روى پل رفته، سه امتیاز فنى به کشتىگیر مجرى تعلق مىگیرد و در صورتىکه مجرى پلشکن را کامل انجام دهد، حریف ضربهٔ فنى مىشود (شکل - فن یک دست و یک پاى موافق در گارد مخالف از داخل - یک دست و یک پاى چرخشى).
((چالش ها و فرصت های پیشرو در وزش TRX))
TOTAL BODY RESISTTANEE EXESICE یا TRX
از یکسری تمرینات مبتنی بر وزن بدن ((Body Weight Exersice)) تشکیل شده است : که این تمرینات الهام گرفته شده از حلقه ژیمناستیک ((gymnastic rings )) و تمرینات ژیمناستیک می باشد .
فرصت ها : یکی از فرصت هایی که این رشته به شما میدهد تمرینات گسترده و متنوع آن می باشد که سبب افزایش قدرت و پایداری هسته مرکزی بدن ، افزایش متابولیسم ، ساخت عضلات و افزایش کاربردی بدن می باشد .
فرصت ها : فرصت دیگر نسبت های (( TRX )) هستند که به شما این امکان را می دهند که هر کجا که می خواهید ورزش کنید و تمرینات گسترده با وزن بدن خود لذت ببرید.
چالش ها : از چالش هایی که می توان در این رشته ذکر کرد و صدمات و آسیب های جدی اوست . تمرینات تعلیقی یا معلق مبتنی بر وزن بدن هستند ، نیاز به آمادگی و قدرت بسیار بالایی دارند ، مخصوصاً در هسته مرکزی ( کمر ، ستون فقرات ، شکم ) . در واقع می توان گفت این نوع تمرینات برای افراد متوسط و حرفه ای طراحی شده است نه آماتور !!!
سوالی که در این میان پیش می آید این است که : آیا تمرینات TRXبر استخوان ها تاثیر می گذارد ؟
در جواب می توان گفت : بله ! اگر شما آمادگی لازم برای این تمرینات معلق را نداشته باشید صدمات بسیار جدی و جبران ناپذیری بر ستون فقرات ، تاندون و مفصل ها خواهید دید .
تفکر : کنترل این فرصت ها و چالش ها بر خود زیادی در دست مربی می باشد و توصیه من این است که مربیان با علم وتجربه را انتخاب کنیم تا اصولی تمرین کنیم و بدون آسیب دیدن از نتیجه لذت ببریم J
نگین غلامی