علیرضا حیدری قهرمان جهان و المپیک
- ۹۹/۰۵/۲۳
کاراته
کاراته ( به ژاپنی:空手 ) یک نوع ورزش رزمی است. به معنای روش مبارزه و دفاع با دست خالی (بدون سلاح) و شامل ضربههای سریع دست و پا.
کاراته دارای قدمتی پنج هزار ساله است و یکی از استادان اولیه و مبتکران این فن بودیدهاراما است که حدود ۵۲۵ سال قبل از میلاد مسیح می زیسته است. وی که از پیشوایان مذهبی بودایی بود، به تنهایی از هند به راه افتاد و پس از راهپیمایی چند هزار کیلومتری خود و با پشت سر گذاشتن موانع طبیعی بسیار مشکل موجود در آن زمان به چین رسید و در ایالت هون نان و معبد شائولین اقامت گزید. تعالیم بودیدهاراما شامل تمرینات شدید انضباطی و رعایت پرهیزکاری بود. وی 9 سال رنج و ریاضت همراه با تفکر و برای این که شاگردانش نیز بتوانند در مقابل ساعتهای طولانی تفکر و اندیشه تاب مقاومت بیاورند و نیز با
زورگویانی که تعالیم مذهبی و مردان دین را سد راه خود میدیدند به مبارزه و مقابله برخیزند 18 حرکت تمرینی را ابداع نمود که در حقیقت زیر بنای حرکات کاراته امروزی است.
کاراته امروزی شکل تکامل یافته ای از کمپوی چینی (بوکس چینی) می باشد که در ابتدا اوکیناواته نامیده میشد. از هنگامی که حکومتهای استبدادی در چین سلسله کینک ۱۶۴۴ سلسله ساتسوما در اوکیناوا به منظور جلو گیری از ورزیده شدن مخالفان و نیز تحت کنترل در آوردن مردم قانون منع استفاده از شمشیر را به مورد اجرا گذاشتند و به جمع آوری سلاحهای رزمی اقدام نمودند مردم به سوی آموزش هنر مبارزه با دست خالی روی آوردند که همین امر باعث شکوفایی هرچه بیشتر کاراته شد.
در سال ۱۹۲۱ یکی از بزرگترین استادان کاراته جزیره اوکیناوا گیچین فونا کوشی ۱۸۶۸-۱۹۵۷ توانست با قدرت و ظرافت تمام کاراته را به ژاپن معرفی نماید و برخی دیگر از هنر جویان که تحت تعلیم بزرگترین استادان اوکیناوا قرار گرفته بودند، تکنیکهای سنتی را با یکدیگر ترکیب نموده و سبکهای متعددی از کاراته را به وجود آوردند.
سال ۱۳۴۲ سال ورود کاراته به ایران توسط هرمز میربابایی و محمدعلی صنعتکاران و فرهاد وارسته هستند میباشد.
در حال حاضر، سبکهای مختلف کاراته، بالغ بر صدها سبک میشود که در واقع، بازگشت همه آنها به چهار سبک اصلی و مادر از سبکهای اصلی و کنترلی و یک سبک نیمه کنترلی میباشد.
کاراته یک ورزش بسیار خطرناک و آسیب رسان جسمی است که روحیه خشونت را در انسان تقویت می کند وباید به آگاهی تان برسانم کلیه مطالب بالا نادرست می باشد اساسا کاراته ورزش نیست بلکه راهی است برای تندرستی وسلامتی جسمی وپالایش روحی از آلودگی ضد انسانی ودر نهایت دست یابی به یک زندگی آرام و بهتر، یعنی بوسیله تمرینات انسان ساز کاراته شخص تبدیل به فردی کامل تروبا شخصیت والاو مکارم اخلاقی باارزش بشود کاراته
نوعی فلسفه زندگی است که در دو بعد تن وروان بطور موازی گسترده وفعال است نخست اینکه با تمرینات مستمر و منظم ورزشی که همگی بربنیان علمی وفیزیکی حرکتی ومفاصل واندامهای بدن استوارند شخص کاراته کابعد از چند ماه به شکلی منطقی دارای عضلات ومفاصل قوی وبدنی با استقامت فوق العاده خواهد گردید وچون این تمرینهابراساس اصول علمی حرکت شناسی مفاصل بدن پایه ریزی شده ازاین روآسیب پذیری شخص ورزشکاردرطول تمرین تقریبا به
میزان صفرمی رسد وازطرفی دیگربخاطراین که درطول جلسه های تمرین هنرجوی کاراته شناختی نسبی پیرامون فیزیولوژی بدن وحرکات ورزشی پیدا می کند خود وی نیز تا حدود زیادی در رابطه باانجام حرکتهای مضروغلط محتاط شده وازکژروی خود دارای می کند سوم بدلیل اینکه ماهیت اصیل کاراته برمبنای تواضع وفروتنی وادب واحترام متقابل بین افراد ودوری ازخشونت بناشده وبراجرای درست این اصول تاکید ورزیده می شود شخص کاراته کا ناخود آگاه در مسیر اعتلای
انسانی رشد کرده وارتفاء فکری پیدا می کند و حتی اگر درابتدا شرور بوده وبا نبتی شربه کاراته رو آورده باشد بعد از مدتی بطورمنظم وطبیعی اصلاح گشته وبه سمت خیر تغییرجهت می دهدوچون فنون کاراته برپایه حرکت مفاصل و بسیارنرم و سبک بصورت لحظه ای انجام می گردد و هیچ فشار اضافه بر توان به شخصی وارد نمی آورد از این روکودکان6-5 ساله تاافراد سالمند چه زن وچه مرد به راحتی قادر به تمرین ویادگیری کاراته خواهند بود بطورکلی کاراته باعث می شود
شخص ازنظر فیزیکی دارای جسم سالم وتندرستی گردد عضلات قلب قوی وحجیم گردند حجم ریه در اثردم وبازدم زیاد افزایش یافته وهوای مانده داخل شش ها به خوبی تخلیه شود معده وروده عمل هضم ودفع را بهتروسریعترانجام خواهدداد به وسیله عرق کردن سموم بدن مرتب دفع شده وسلامت جسمی سرحالی ونشاط بی اندازه ای رابه شخص کاراته کاارزانی می دارد شخص که کاراته کار می کند بهتر وبسیار بیشتر از اشخاص دیگر قدرت فراگیری و درک ذهنی دارد و
آماده فعالیتهای گوناگون مغزی (درس خواندن . مطالعه و ...) خواهد بود.از نظر روانی نیز علاوه بر تمرین مکرر و اصرار دائم مربی به حفظ تواضع و احترام متقابل اجتماعی موضوعاتی نظیر اعتماد به نفس- تقویت اراده- حس نوع دوستی - همکاری متقابل - از بین بردن ترس - اجتناب از خشونت و پرخاش گری - رفتار ملایم - مطالعه -آرامش فکر و ذهن و تخلیه مشکلات روانی- صمیمیت و نهایتا گسترش دوستی در شخص کاراته کا تقویت شده و انگیزه بیشتری نسبت به پرورش و آموزش خود نشان خواهد داد و همانگونه که دارای جسمی متناسب و نیرومند میگردد. دارای روحی بزرگ و طبعی والا و درکی وسیع و به غایت شانی
بلند مرتبه در مراتب عالیه اجتماعی و انسانی خواهد شد
تکواندو به (خط زبان کرهای: خط هانگول: 태권도 خط هانجا :跆拳道) یک هنر رزمی کرهای و یکی از رشتههای ورزشی المپیک است. تکواندو ورزش ملی کره جنوبی و دارای بیشترین تعداد ورزشکار در میان ورزشهای رزمی در سراسر دنیا است و به سلطان ضربات پا مشهور است ضربات پای تکواندو بسیار سرعتی است به صورتی که تعداد و تنوع ضربات پا در تکواندو بسیار زیاد میباشد و در مقایسه با ورزشهای رزمی دیگر از این لحاظ دارای برتری خاصی است. این ورزش پرطرفدارترین ورزش رزمی جهان میباشد و بیشترین هنرجو را دارد.
اجرای یک ضربهٔ تیو وات هاوریوچاگی پرشی از استیون هو
دو تکواندوکار در حال مبارزه.
تکواندو یک رشته رزمی مدرن محسوب میشود که پس از جنگ جهانی دوم با کوشش استادان هنرهای رزمی کره جنوبی و با تلفیق رشته اوکیناوایی کاراته و هنرهای رزمی سنتی کرهای همچون تکیون و سوباک پایهگذاری شد. به تکواندو، کاراته کرهای نیز گفته میشد. استیل خاص این رشته دفاعی که متکی بر ضربات پا با حداکثر و در اکثر اوقات با حداکثر قدرت و سرعت است و بر حفظ فاصله فیزیکی با دشمن و طراحی فنون برای دور کردن مهاجم تأکید دارد، آن را از تمام سبکهای رزمی موجود در دنیا متمایز میکند. البته در این هنر رزمی از اعضای دیگر بدن مانند دست برای ضربه مشت و دفاع و هل دادن حریف و… نیز استفاده میشود. ردهبندی کمربندهای تکواندو «سفید»، «زرد»، «سبز»، «آبی»، «قرمز»، «مشکی دان۱ الی مشکی دان۱۰» میباشد.
معنی کلمه تکواندو:
«تِ» به معنی تخریب کردن و شکست با پا.
«کوان» به معنی شکست و تخریب کردن با دست.
«دو» به معنی راه و روش.
خلاصه:
کلمه تکواندو به معنی راه و روش شکستن اجسام با دست و پا است.
ورزش رزمی تکواندو دارای دو سبک «ITF» و «WTF» میباشد که در قوانین و تجهیزات مبارزه، فرمها، نوع پوشش، جزئیاتی در نوع دفاعها و نام برخی حرکات (مانند حرکات دست) با یکدیگر تفاوتهایی دارند و هر کدام دارای چهار بخش میباشند:
«هانمادانگ» یک اصطلاح کرهای و به معنای گردهمایی خانوادگی است که در قالب آن هر یک از اعضای خانواده دستاوردها و نوآوریهای خود را در معرض دید و قضاوت دیگران قرار میدهد. پومسه تکواندو نیز یک فرم یا یک الگوی تعریف شده از حرکات دفاع و حمله بوده و از مهمترین جنبههای آموزشی هنرهای رزمی است.[۱]
تکواندو بیشتر برای آرامش روح و روان است و جنبهٔ خشنی ندارد ولی ضربات مرگباری در تکواندو وجود دارد که باعث مرگ فرد میشود.
تکواندو ۶۰ درصد با پا و ۴۰ درصد با دست میباشد پس این رشته ضرباتش بیشتر با پا انجام میشود. تکواندو دو شاخه اصلی کیورگی و پومسه تشکیل میشود. و هانمادانگ هم یک شاخه از تکواندو میباشد. در تکواندو افرادی که زیر ۱۶ سال باشند و به سطح کمربند مشکی برسند کمربندشان به رنگ قرمز و مشکی یا همان پن تغییر میکند. سنگ نوشتهها و آثار تاریخی موجود، قدمت و پیدایش تکواندو را به دوران باستان و جنوب شرق شبه جزیره کره میرساند. وجود تندیس دو راهب بودایی در معبد «سوکورام» در شهر کیونگ جو کره که در حال اجرای تکنیک «کوم گانگ ماکی» میباشد سند محکمی بر وجود هنرهای رزمی در آن زمان است. مبارزین تکواندو معمولاً یک لباس به رنگ سفید یا سیاه با نام دوبوک (도복) به همراه یک کمربند میپوشند. حداقل سه سبک اصلی در دوبوک وجود دارد، که مشهودترین تفاوت آنها در شکل ژاکت است:۱- ژاکت متقاطع جلویی که شبیه لباسهای سنتی آسیایی است؛ ۲- ژاکت یقه ۷ (که متقاطع نیست) معمولاً توسط افراد WTF پوشیده میشود)، و ژاکتی که از جلو به صورت عمودی بسته میشود (متقاطع نیست) که معمولاً توسط افراد ITF استفاده میشود. رنگ کمربند، رتبه دانش آموز را نشان میدهد. بهطور کلی، هر چه رنگ تیرهتر باشد، رتبه بالاتر است. مدرسه یا مکانی که در آن آموزش داده میشود، دوجانگ (도장) نامیده میشود. استاد بزرگ دوجانگ، گوان-جانگ-نیم (관장님)، استاد دوجانگ، سا-بوم-نیم (사범님)، فرد تمرین دهنده، گیو-سا-نیم (교사님) و تعلیم دهنده کمکی، جو-گیو-نیم (조교님) نامیده میشود.
زمین مبارزه تکواندو فضای مربع شکلی به ابعاد ۸*۸ متر است که در داخل تشکی به ابعاد ۱۲*۱۲ متر قرار دارد. به همین منوال، یک محوطه به عرض ۲ متر در اطراف منطقه مبارزه به وجود خواهد آمد که به آن منطقه قرمز تشک یا منطقه خطر گفته میشود. در صورت نیاز، ممکن است که محوطه مسابقه را بر روی سکویی به ارتفاع ۵۰ تا ۶۰ سانتیمتر مستقر کرد و جهت جلوگیری از آسیب مبارزین باید لبه خارجی محوطه مسابقه را با شیب کمتر از ۳۰ درجه به کف سالن متصل کرد. تجهیزات ایمنی شامل این موارد میباشد: هوگو (محافظی شبیه به جلیقه ضد گلوله)، باده و ساباده (ساق بند و ساعد بند) و نانشیم (محافظ بیضه و آلت تناسلی) تنها در این رشته مورد استفاده قرار میگیرد. برای سایر ورزشهای رزمی چینی وسایل ایمنی وجود ندارد
فهرستفلسفه رنگهای کمربند در تکواندوویرایش
بهطور کلی ۶ کمربند در مقاطع گوناگون این ورزش وجود دارد.
کمربند سفید: که نشان دهنده بیگناهی است. در این مرحله نو آموزان هیچ چیز در مورد تکواندو نمیدانند.
کمربند زرد: نشان دهنده زمینی است که در آن گیاه جوانه میزند و در اصل تکواندو در نوآموز در حال شکل گرفتن است.
کمربند سبز: نشان دهنده این است که این گیاه جوانه زده رشد میکند یعنی فنون تکواندو در حال پیشرفت است.
کمربند آبی: نشان دهنده این است که گیاه در حال رشد به درخت تبدیل شدهاست؛ یعنی فنون تکواندو در ورزشکار به حد مطلوب رسیدهاست.
کمربند قرمز: نشان دهنده خطر است و در این مرحله ورزشکار باید مواظب حریف خود باشد و او را دور نگه دارد.
کمربند سیاه: درست نقطه مقابل سفید است؛ بنابراین نشان دهنده مهارت کامل در تکواندو است و نشان میدهد که دارنده این مهارت نسبت به تمام ترسها و بدیها نفوذناپذیر است. باید این نکته را هم یادآور شویم که هر کدام از این کمربندها خود دارای درجات متفاوتی است که آنها هم هر کدام برای خود فلسفه ای دارند. برخلاف برخی تصورات عمومی از نظر بعضی از افراد ورزشهای رزمی با خشونت همراه هستند اما اگر فلسفه درون این ورزش را بدانیم به ظرافت نهفته در این ورزش بیشتر پی می بریم.
برای دانستن اینکه بوکس چیست ابتدا باید نگاهی به تاریخچه ورزش بوکس بیندازیم تا بدانید رشته ای که می خواهید در آن فعالیت کنید دارای چه قدمتی است. تاریخچه ورزش بوکس دقیق نیست یعنی هیچ تاریخ دقیقی در خصوص بوکس تا به امروز نبوده اما چیزی که در خصوص تاریخچه ورزش بوکس و قدمت آن وجود دارد به روم باستان بر می گردد. جایی که مشت زن ها برای مبارزه ها و دفاع از خود به سراغ دستکش های چرمی می رفتند که بر روی آن ها سنگ و فولاد تعبیه شده بود. افرادی که از این دستکش ها استفاده می کردند در پایان مبارزه شان یک نفر کشته می شد به همین دلیل می توان گفت تاریخچه ورزش بوکس تاریخ دقیقی ندارد و تنها شواهدی در خصوص استفاده یک سری دستکش می باشد.
همین طور که نگاهی به تاریخچه ورزش بوکس می اندازیم باید بدانید مسابقه های رسمی این رشته ورزشی رزمی محبوب در ۶۷۷ سال قبل از میلاد مسیح بر می گردد که اولین رقابت های خود را در المپیک آغاز کرد. به همین منظور می توان گفت این رشته ورزشی روز به روز در حال پیشرفت بود که در سال ۱۸۹۰ توسط فردی به نام مارکیز قانون مند شد. بدین ترتیب اولین مسابقه های این رشته ورزشی با قاعده و قانون در سال ۱۸۹۲ بود.
دوست دارید بدانید ورزش بوکس چیست تا بتوانید وارد این رشته ورزشی شوید؟ ابتدا باید به شما تبریک بگوییم چون به سراغ یک رشته ورزشی آمده اید که محبوب دل خیلی از جوانان می باشد. برای اینکه بدانید بوکس چیست باید بگوییم بوکس یکی از رشته های ورزشی رزمی می باشد که در آن دو نفر با ضربه های مشت با یکدیگر مبارزه می کنند. این دو نفر چه مبتدی باشند یا آماتور باید جوری با یکدیگر مبارزه کنند که در اخر یکی از آن ها بر زمین بیوفتد .
پس از دانستن اینکه بوکس چیست باید بدانید که این رشته ورزشی دارای تکنیک های مهمی می باشد که برای یادگیری آن ها حتما باید نیروی بدنی بالایی داشته باشید. همچنین در کنار داشتن نیروی بدنی بالا باید روحیه جنگجویی و مبارزه طلبی داشته باشید تا بتوانید به قله های موفقیت برسید و آن ها را یکی پس از دیگری طی کنید. چون تکنیک های این رشته ورزشی شامل عملکرد های سریع و فعال می باشد فرد باید شهامت و قدرت بالایی داشته باشد تا بازنده نباشد.
این رشته ورزشی رزمی در راند های ۳ دقیقه ای به همراه کنترل کامل و دقیق داور وسط رینگ انجام می شود تا تخلفی حین بازی صورت نگیرد. هدف هر یک از این دو نفر باید مبارزه کردن و گرفتن امتیاز توسط وارد کردن ضربات باشد تا طرف مقابل به زانو در آید. همچنین حین دانستن اینکه کشتی چیست باید بدانید امتیاز در این بازی به ضربات کوبنده فردی تعلق می گیرد که با مشت های قوی به سمت سر، صورت و یا بالا تنه حریف بزند.
خرید ساک ورزشی را در فروشگاه ورزشی آسان اسپرت انجام دهید.
حرکات بوکس برای حمله
یکی از مهم ترین حرکات بوکس برای هر فردی که به سراغ این رشته ورزشی می آید واجب است در خصوص آن اطلاعاتی داشته باشد حرکات بوکس برای حمله می باشد. به عبارتی دقیق تر در بوکس دخترانه یا بوکس پسرانه حتما باید حرکات بوکس برای حمله را بلد باشید تا بازنده نباشید. به همین دلیل ما در ادامه مهم ترین جرکات بوکس برای حمله را مطرح کرده ایم تا بهتر بدانید بوکس چیست.
• مشت : مشت یکی از مهم ترین حرکات بوکس می باشد که باید یک بوکسور آن را بلد باشد. کافیست مهارت های لازم را یاد بگیرید که چگونه به حریف خود در حالت ایستاده یا ثابت مشت بزنید.
• کراس : کراس ضربه ای در بوکس دخترانه یا بوکس پسرانه می باشد که با پشت دست می آید. اگر بخواهید کراس را یاد بگیرید باید مشت هایتان قدرت زیادی داشته باشد.
• قلاب : قلاب یک حرکت در بوکس می باشد که از مشت بغل می باشد. این تکنیک برای حمله گاهی اوقات آنقدر قوی است که می تواند حریف را جوری بر زمین بزند که پیروز میدان باشد.
• قیچی بالایی : پانچ قیچی به سمت بالا از پایین یکی از حرکاتی می باشد که باید وقتی سر حریف به شما نزدیک است از آن استفاده کنید. البته دقت زیادی باید داشته باشید چون کمی خطرناک است و باید دارای تعادل برای زدن آن باشید. صرف
ابوالفضل رستمی/کشتی یک/قوانین و مقررات کامل کشتی
بر اساس مقررات بینالمللی هرگونه گرفتن، ضربه زدن و پرتاب کردن ملایم حریف مجاز است. اما هر نوع گرفتنی که زندگی یا سلامتیاعضای حریف را به خطر بیندازد مانند گرفتن گلو ممنوع است.
همچنین استفاده از لگد، مشت، کله زدن و گرفتن دوبنده ممنوع است. نقض قانون منجر به گرفتن اخطار به کشتیگیر میشود و سهاخطار کشتیگیر را از ادامه مسابقه محروم میکند. در هنگام نقض شدید مقررات کشتیگیر را میتوان بیدرنگ از مسابقه اخراج کرد. مسابقات میبایست روی تشک کشتی که حداقل 10 متر قطر دارد برگزار شود.
اوزان:
دستههای وزنی کشتی آزاد و فرنگی یکسان است و تاکنون چندین بار تغییر کردهاست. از سال ۲۰۰۲ به این سو رقابتهای کشتیفرنگی و آزاد در رده سنی بزرگسالان در هفت وزن ِ ۵۵ کیلوگرم، ۶۰ کیلوگرم، ۶۶ کیلوگرم، ۷۴ کیلوگرم، ۸۴ کیلوگرم، ۹۶ کیلوگرم، ۱۲۰کیلوگرم برگزار میشود.
در رده نونهالان (۱۴ و ۱۵ سال) در ده وزن از ۲۹ تا ۸۵ کیلو، در رده نوجوانان (۱۶ و ۱۷ سال) در ده وزن از ۳۹ تا ۱۰۰ کیلو و درجوانان (۱۸ تا ۲۰ سال) در ۸ وزن از ۴۶ تا ۱۲۰ کیلوگرم برگزار میشود.
مسابقات کشتی زنان در المپیک در چهار وزن ۴۸ کیلوگرم، ۵۵ کیلوگرم، ۶۳ کیلوگرم و ۷۲ کیلوگرم برگزار میشود. اما مسابقات قهرمانیجهان در هفت وزن (از ۴۴ تا ۷۲ کیلوگرم) انجام میشود.
زمان مسابقه کشتی آزاد و فرنگی
طبق قوانین بین المللی زمان مسابقه کشتی آزاد و فرنگی برای بزرگسالان امید و جوانان یک زمان 5 دقیقه ای و برای نوجوانان یک زمان4 دقیقه ای تعیین شده است . در صورتیکه دو کشتی گیر در وقت قانونی از نظر امتیاز مساوی شدند بلافاصله کشتی به وقت اضافه 3 دقیقه ای کشیده خواهد شد و کشتی گیر برنده طبق قانون فیلا مشخص میشود.
سبکهای متنوعی از کشتی در کشورهای مختلف دنیا تمرین میشود. از مهمترین سبکهای ملی و محلی کشتی میتوان به انواع کشتیبا کمربند شامل گلیما در ایسلند، شوینگن در سوئیس، گوراش در آسیای میانه و نیز سومو و جوجیتسو در ژاپن، سامبو در روسیه اشارهکرد.
تقریبا تمام کشورهای دنیا دو سبک المپیکی کشتی یعنی کشتی فرنگی و کشتی آزاد را پذیرفتهاند، تفاوت این دو در آن است که در کشتیفرنگی، که بیشتر در اروپای قارهای محبوب است، گرفتن پائین کمر و استفاده از پا ممنوع است اما در کشتی آزاد کشتیگیران اجازههمین اعمال را دارند. مسابقات این دو رشته زیرنظر فدراسیون بینالمللی کشتی (فیلا) برگزار میشود. نحوه برد و باخت
1- ضربه فنی : در این حالت کشتی گیر برنده در جدول مسابقات 4 امتیاز و بازنده 0 خواهد گرفت.
2- در صورتیکه کشتی گیری حریف خود را با اختلاف 10 امتیاز ببرد به برنده 4 امتیاز و به بازنده اگر امتیاز فنی داشته باشد 1 امتیازاگر امتیاز فنی نداشته باشد 0 امتیاز تعلق میگیرد.
3- در صورتیکه کشتی گیری حریف خود را با اختلاف کمتر از 10 امتیاز ببرد به برنده 3 امتیاز و به بازنده 1 امتیاز در جدول خواهدگرفت.
ولی اگر کشتی گیر بازنده امیاز فنی نداشته باشد به برنده 3 امتیاز و بازنده 0 تعلق خواهد گرفت.
مصدومیت و ادامه ندادن به بازی :
حاضر نشدن به کشتی و اعمال خلاف مقررات انجام دادن موجب می شود که به برنده 4 امتیاز و بازنده 0 امتیاز داده شود.اگر کشتیگیر در مسابقه 3 اخطاره شود کشتی بلافاصله قطع و در این حالت برنده 4 امتیاز و بازنده 0 می گیرد.
توضیح اینکه: کلیه مسابقات رسمی در هر وزن به صورت یک حذفی و طبق مقررات فیلا برگذار خواهد شد.
مقررات جدید کشتی مصوبه فدراسیون بین المللی کشتی «فیلا»
توضیح: در شرایط فینال برای ادامه کشتی سوال نخواهد شد.
فن بار انداز کمر
- طریقهٔ گرفتن :
هنگامى که حریف درخاک نشسته، کشتىگیر مجرى از پشت، کمر او را با دستهاى قلاّبشدهٔ خود با روشهاى مختلف و بهطور محکم مىگیرد بهطورىکه امکان حرکت بدن حریف در بین دستهاى مجرى وجود نداشته باشد.
- روش اجراء :
مجرى با حرکت به سمت اجراء فن و قرار دادن زانوى پاى خود، جلوى پاى حریف، او را از پهلو به روى بدن خود کشیده، در حالىکه عمل پلسازى را از پهلو انجام مىدهد، حریف را نیز به روى بدن خود مىکشد و در همین لحظه با ضربهاى که با شکم خود به زیر مرکز ثقل بدن حریف وارد مىکند، او را به روى پل مىغلتاند و دوباره خاک مىکند.
- نتیجهگیرى :
با اجراء فن، بارانداز کمر حریف به روى پل رفته، فقط دو امتیاز فنى به کشتىگیر مجرى تعلق مىگیرد
بارانداز از سینه (Rear throw)
- طریقهٔ گرفتن :
هنگامى که حریف در حالت ولو شده به روى تشک قرار دارد و فضائى براى گرفتن کمر او وجود ندارد، مجرى با عبور دستهاى خود از زیر بغل حریف، بدن او را از ناحیهٔ سینه، بهوسیلهٔ دستهاى قلابشدهٔ خود با روشهاى مختلف بهطور محکم مىگیرد، بهطورىکه امکان حرکت بدن حریف در بین دستهاى مجرى وجود نداشته باشد.
- روش اجراء :
مجرى با یک حرکت ناگهانى از یک سمت حریف را به روى سینهٔ خود مىکشد و با انجام عمل پلسازى و رفتن به زیر مرکز ثقل بدن حریف، او را با ضربهٔ شکم و انجام عمل پل چرخشى مىغلتاند و دوباره او را خاک مىکند.
- نتیجهگیرى :
با اجراء فن، بارانداز از سینه حریف به روى پل مىرود و امتیاز فنى به کشتىگیر مجرى تعلق مىگیرد
دوخم
این فن بیشتر در حالت گارد اجرا می شود.
مرحله اول
ابتدا با اجرای فنونی از جمله سر زیر بغل،دستو و...به پاهای حریف نزدیک می شویم (از سد دستهای حریف عبور می کنیم)سپس با فلکشن کمر بدون این که زانو هایمان خم شوند هر دو دست خود را پشت زانوی پای گارد حریف می بریم و در یک لحظه با فلکشن بازوها و آرنج مان پای حریف را گرو می گیریم.
تحقیق کشتی یک
- زمان کشتی نوجوانان 16-17 سال در سه زمان 30/1 دقیقه ایی ، جوانان و بزرگسالان در سه زمان 2 دقیقه ایی با 30 ثانیه استراحت مابین آنها برگزار خواهد شد هر زمان دو دقیقه ایی از کشتی ها برای خودداری استقلال است و کشتی گیرانی که موفق شوند در دو زمان به پیروزی دست یابند به عنوان برنده معرفی خواهند شد و نیازی به برگزاری زمان سوم نیست .
2- کشتی گیرانی که در یک زمان دو دقیقه ایی موفق به اجرای یک فن پنج امتیازی و یا دو فن 3 امتیازی شوند بدون توجه به امتیازهای کسب شده از سوی حریف برنده آن زمان خواهند بود ، در چنین شرایطی داور مسابقه موظف است کشتی را قطع و از کشتی گیر برتر برای ادامه کشتی سئوال کند ، در صورت ادامه ندادن ، نتیجه آن زمان دو دقیقه ایی کشتی به سود کشتی گیر برتر اعلام خواهد شد .
3- هر وقت در یک زمان کشتی اختلاف امتیازهای دو کشتی گیر به شش برسد ، رئیس تشک موظف است پس از به حالت عادی درآمدن کشتی دستور قطع آن را به داور وسط بدهد ، که در این شرایط داور از کشتی گیر برتر سوال میکند کشتی را ادمه می دهد یا خیر ، در صورت ادامه ندادن نتیجه زمان دو دقیقه ایی کشتی به سود کشتی گیر برتر اعلام خواهد شد .
تذکر : در شرایط فینال برای ادامه کشتی سئوال نخواهد شد .
4- ادامه کشتی در هر شرایطی که فنی اجرا و به بیرون از تشک منتهی شود بدون توجه به امتیاز دریافت شده به وسیله مجری سر پا در وسط تشک خواهد بود .
5- تنها در یک مورد که کشتی گیر مدافع در حالت خاک اقدام به انجام حرکات خطا کند پس از در نظر گرفتن امتیاز جریمه و اخطار از سوی داوران ، ادامه کشتی در خاک خواهد بود ، در بقیه حالات ادامه کشتی در هر شرایطی پس از قطع از سوی داور سر پا در وسط تشک دنبال خواهد شد .
6- کشتی در هر زمان منجر به ضربه فنی شود ، ضربه کننده برنده نهایی کشتی خواهد بود ، در واقع تنها ضربه فنی و سه اخطاره شدن است که در هر زمانی روی دهد ، تمام کننده یک مسابقه خواهد بود .
7- چنانچه کشتی .در یک زمان دو دقیقه ایی با نتایج 1-1 ، 2-2 ، 4-4 و 6-6 و هر نتیجه دیگر مساوی به اتمام برسد ، برنده کشتی کسی خواهد بود که کمترین اخطار را داشته باشد ، در صورت مساوی بودن امتیازها و اخطارها کشتی گیری که آخرین امتیاز را دریافت کرده است به عنوان برنده آن زمان اعلام خواهد شد .
8- فرار از تشک و فرار از فن ، تمارض استفاده از فنون خطا با یک امتیاز جریمه و یک اخطار برای خاطی همراه خواهد بود .
9- در هر زمان از طول کشتی ، تعداد اخطارهای کشتی گیری به سه برسد بازنده کشتی خواهد بود حتی اگر از نظر امتیاز نسبت به حریف برتری داشته باشد .
10- در شرایط ضربه فنی ، سه اخطاره شدن ، حاظر نشدن روی تشک به هر نحوی آسیب دیدگی ، کشتی گیر برنده صاحب پنج امتیاز مثبت خواهد شد و به بازنده نیز امتیازی تعلق نخواهد گرفت .
11- اجرای مکرر بارانداز و فتیله پیج مجاز است و مجری می تواند در طول کشتی به دفعات از این دو فن استفاده کند .
12- چنانچه کشتی گیری در کش و قوس و بدون هول دادن از سوی حریف پایش از تشک خارج شود یک امتیاز از دست خواهد داد ، این شرایط برای مجری فن یا مدافع یکسان است ، یعنی اگر مجری هم در حالت اجرای فن پایش از تشک خارج شود یک امتیاز از دست میدهد .
13- در مقررات جدید اخطار کم کاری ( پاسیو ) وجود ندارد در مقابل کشتی گیرانی که حالت کم کاری داشته باشند پس از یک باز تذکر از سوی داور در صورت ادامه با یک امتیاز و یک اخطار ******** کشتی را قطع پس از اعلام به کشتی گیر ***.
14- کشتی گیرانی که به هر صورت از انجام کشتی با حریف خودداری و یا بطور عمد وانمود به آسیب دیدگی کنند ، خطا کار شناخته شده و با یک امتیاز و یک اخطار جریمه برخواهند شد .
تذکر : در صورت آسیب دیدگی که با خونریزی همراه باشد زمان استراحت مجاز پزشکی بدون در نظر گرفتن جریمه برای کشتی گیر آسیب دیده حفوظ خواهد بود .
15- فاصله بین دو کشتی از 30 به 15 دقیقه کاهش یافته است .
16- فرار از تشک در حالت خاک با یک امتیاز و یک اخطار همراه است و ادامه کشتی سرپا در وسط تشک خواهد بود .
17- کشتی گیرانی که در داخل تشک به داخل ریسک اقدام به اجرای فن میکنند و بدون دریافت امتیاز در خاک حریف قرار می گیرند ، امتیازی از دست نمی دهند ، اما اگر به حالت ریسک در منطقه زون اقدام به اجرای فن کنند و در خارج از تشک در خاک حریف قرار گیرند ، یک امتیاز از دست می دهند و ادامه کشتی سرپا در وسط تشک خواهد بود .
18- در شرایط خاک اگر مدافع بدون فشار از سوی حریف از تشک خارج شود یک امتیاز از دست می دهد ادامه کشتی سرپا در وسط تشک خواهد بود .
علی گمار دو شنبه و پنج شنبه ساعت ۲:۱۵
《آموزش دوخم و زیرگیری در کشتی》
امیرحسین شیخ بوجی
مرحله اول :کنترل کردن حریف
برای شروع ، در ابتدا نیاز است که بتوانید حریف را با در اختیار گرفتن گردن ، تحت کنترل بگیرید . توحه داشته باشید که اول با دست غیرمسلط خود شانه را نگه بگیرید و همانطور که روی گاردتان هستید،از دست مسلط(اگر راست دستید دست مسلط شما دست راست است) خود بعنوان دفاع برای پا استفاده کنید . سپس به یک باره با دست مسلط خود گردن حریف را بگیرید
مرحله دوم : رها کردن حریف و فریب دادن او
حالا ما روی حریف خود یک کنترل نسبی را داریم ، با توجه به فشاری که روی گردن او اعمال ی شود و او نیز تلاش می کند که خود را از چنگال شما در بیاورد ، حالا باید به یکباره گردن او را رها کنید تا به بالا برگردد. وقتی این اتفاق بیفتد حریف شما از حالت گارد به معنای واقعی خود خارج می شود . همچنین این اتفاق به گونه ای تعادل حریف را نیز کمی به هم می ریزد .
مرحله سوم : زیرگیری و تمام کردن کار حریف
حالا دیگر همه چیز آماده شده تا بتوانید حریف خود را زمین گیر کنید . حالت دفاعی او به هم خورده و شما می توانید به سرعت به سمت رقیب حمله کنید و عمل زیرگیری را انجام دهید . حالا همانطور که روی گارد خود هستید (و مسلما پای مسلط شما جلوتر است) خیزش کنید و در موقعیت مناسب زیرگیری قرار بگیرید . همانطور که زانو های شما روی زمین قرار گرفته ، پشت زانوی حریف را مورد هدف قرار دهید . دقت داشته باشید که برای این که بتوانید شانس خود را بیشتر کنید، باید حتما پشت زانوهای حریف در این مرحله را بگیرید . بسیاری از افراد به اشتباه پشت ران های حریف را هدف قرار می دهند که ، این روش احتمالا جواب نمی دهدو به دلیل قدرت در ناحیه ران ،حریف در مقابل شما مقاومت خواهد کرد .
مرحله آخر : زمین گیر کردن حریف
تقریبا کار حریف شما تمام است ، وقتی پشت زانو های حریف را در اختیار دارید فقط کافسیت که ،همانطور که پشت زانو های حریف را تحت کنترل دارید یک خیزش به سمت جلو/ بالا داشته باشید و با یک حرکت سریع حریف خود را نقش بر زمین کنید و یک دو امتیازی از آن خود کنید.
عرض ادب و خسته نباشید استاد گرامی
فن بوسکش
این فن یکی از کاراترین فنون کشتی است که رسول خادم قهرمان جهان در سال های نه چندان دور این فن را به طور احسن اجرا می کرد.
آموزش:
هر دو حریف راست گارد در روبروی هم قرار گیرند مجری فن دست راستش را بر گردن حریف میگذارد و با دست چپ پای راست حریف را می گیرد(پایی که جلو است) و به طرف جلو (به صورت اهرمی) یا به پهلو فشار می آورد تا حریف تعادل خود را از دست دهد.
نکته 1 : برای گرفتن پا بهتر است کمی حریف را به طرف زمین بکشیم تا پای حریف به جلو آید و فن را بهتر اجرا کنیم.
نکته 2 :این فن را می توان از طرف راست و چپ و یا بر راست گارد ها و یا چپ گارد ها اجرا کرد
فن بار انداز کمر
- طریقهٔ گرفتن :
هنگامى که حریف درخاک نشسته، کشتىگیر مجرى از پشت، کمر او را با دستهاى قلاّبشدهٔ خود با روشهاى مختلف و بهطور محکم مىگیرد بهطورىکه امکان حرکت بدن حریف در بین دستهاى مجرى وجود نداشته باشد.
- روش اجراء :
مجرى با حرکت به سمت اجراء فن و قرار دادن زانوى پاى خود، جلوى پاى حریف، او را از پهلو به روى بدن خود کشیده، در حالىکه عمل پلسازى را از پهلو انجام مىدهد، حریف را نیز به روى بدن خود مىکشد و در همین لحظه با ضربهاى که با شکم خود به زیر مرکز ثقل بدن حریف وارد مىکند، او را به روى پل مىغلتاند و دوباره خاک مىکند.
- نتیجهگیرى :
با اجراء فن، بارانداز کمر حریف به روى پل رفته، فقط دو امتیاز فنى به کشتىگیر مجرى تعلق مىگیرد
بارانداز از سینه (Rear throw)
- طریقهٔ گرفتن :
هنگامى که حریف در حالت ولو شده به روى تشک قرار دارد و فضائى براى گرفتن کمر او وجود ندارد، مجرى با عبور دستهاى خود از زیر بغل حریف، بدن او را از ناحیهٔ سینه، بهوسیلهٔ دستهاى قلابشدهٔ خود با روشهاى مختلف بهطور محکم مىگیرد، بهطورىکه امکان حرکت بدن حریف در بین دستهاى مجرى وجود نداشته باشد.
- روش اجراء :
مجرى با یک حرکت ناگهانى از یک سمت حریف را به روى سینهٔ خود مىکشد و با انجام عمل پلسازى و رفتن به زیر مرکز ثقل بدن حریف، او را با ضربهٔ شکم و انجام عمل پل چرخشى مىغلتاند و دوباره او را خاک مىکند.
- نتیجهگیرى :
با اجراء فن، بارانداز از سینه حریف به روى پل مىرود و امتیاز فنى به کشتىگیر مجرى تعلق مىگیرد
فن کمر
شاید یکی از فنون اولیه کشتی، فن کمر باشد. چنانچه دقت کرده باشید
وقتی بچه ها بدون مربی و تجربه کشتی با هم گلاویز می شوند، این فن
را به شکل ناقص انجام می دهند. برای اجرای این فن با حریف سرشاخ
شوید، یک دست پشت گردن و دست دیگر بازوی حریف را زیر بغل دارد.
در چنین حالتی چنانچه دست راست پشت گردن باشد پنجه پای راست
نزدیک پنجه پای راست حریف است. در چنین وضعی با چرخش روی پنجه
پای راست و چرخش باسن به سمت حریف و بردن پای عقب بغل پای راست
قرار گرفته و حریف رارر وی کمر بیندازید و به سمت تشک بتابانید وقتی حریف
زمین فرود آمد یک پا را جلو و یک پا را به سمت عقب قرار دهید.
استارت در دوهای سرعت
هر نوع استارت باید روشی باشد که باعث افزایش شتاب ورزشکار شود.برای بدست آوردن این هدف دونده در زمان استارت باید حداکثر نیرو خود را برعلیه تخته استارت ( با دو پاهایش) در کوتاه ترین زمان ممکن بکار ببرد.مراحلی که یک دونده سرعت باید روی آن مرکز کند و یاد بگیرد 1- حالت به جای خود 2- حالت حاضر 3- حالت رو.
حالت به جای خود
سه تغییر در تخته استارت باعث درست شدن سه نوع استارت خواهد بود .استارت کوتاه ، استارت متوسط و استارت بلند .پای نیرومند و قوی باید جلو و نزدیک خط استارت باشد.برای تعیین پای قوی تر ،مربیان ورزشکار را در حالتی که پاها موازی هم هستند از آنها می خواهند که به طرف جلو سقوط کنند هر پای که زودتر جلو آمد آن قوی تر است یا می توان از ورزشکار خواست که پرش یک پا انجام بدهد هر پا مسافت بیشتری پرید آن قوی تر است و جلو تر خواهد بود.بعضی از مربیان به ورزشکاران اجازه می دهند که هر جوری که احساس راحت تر هستند انتخاب کننند .
در استارت کوتاه ورزشکار به خط نزدیک است. که پییشنهاد می شود که پای جلوی تقریبا 16 اینج ( حدود 45 سانتی متر) پشت خط باشد و پای عقب تقریبا 11 اینج ( حدود 28 سانتی متر) پشت پای جلو قرار گیرد .در استارت متوسط پیشنهاد می شود که پای جلو تقریبا 21 اینج ( حدود 53 سانتی متر )پشت خط باشد و پای عقب تقریبا16 اینج ( حدود 45 سانتی متر) پشت پای جلو قرار گیرد.استارت بلند پیشنهاد می شود که پای جلو تقریبا 21 اینج (حدود 53 سانتی متر) پشت خط قرار گیرد و پای عقبی تقریبا 26 اینج (66 سانتی متر) پشت پای جلوی باشد.شما می توانید انواع این روش ها را امتحان کنید ولی روش استارت متوسط بهترین روش است چون این روش ورزشکار را در بهترین حالت نیرو و توان قرار می دهد چون زاویه بدن و انگشتان پا به سر در حالت رو که به سرعت بالا می انجامد بین 41 و 45 درجه هستند.در مسابقاتی که مسیر مستقیم می باشد مطمین شوید که تخته استارت در وسط خط قرار دارد و به زاویه دیگر منحرف نیست . بیاد داشته باشید که پاها باید با تمام نیرو به تخته استارت چسپیده شده باشد مثل اینکه می خواهید آن ر به عقب پرتاب کنید.یک وضعیت استارت راحت که سرعت بالا و زاویه مورد نیاز را بدست آورد این است که زاویه زانو ثابت باشد .تا حالا با یک نوار متر دقیقا فاصله بین دو پا را اندازه گییری کرده اید. این نوار متر باید هر تمرین و مسابقه بعنوان وسایل مورد نیاز لازم است چون تخته استارت ها با هم متفاوت هستند.
حالت حاضر
تخته استارتی که شما ورزشکاران روی آن قرار دارند موقعیتی درست کند که در آن زاویه زانو جلوی 90 درجه و زاویه زانو عقبی 120 درجه باشد. ورزشکا ر باید نیرو (قوی و) مساوی با دو تا پا وارد کند و وزن بدن را بالای دستهایشان حرکت دهند و توسط دست ها از آن حمایت کنند.ورزشکار باید دستهایش را کمی پهن تر از شانه هایش قرار دهد که با انگشت شست و دیگر انگشتان یک حالت پل مانند درست کند و سر برای استراحت در یک موقعیت راحت قرار کی گیرد و گردن بی حرکت و باسن کمی بالاتر از سطح سر و شانه قرار کی گیرد.
حالت رو
از وقتی که دپانچه زده می شود ورزشکار باید باید با دو پاهایش به سمت جلو و بالا هل داده . دست ها با سرعتی که می توانند زده بشوند و ورزشکار به معنای واقعی کلمه از تخته استارت جدا شود. نه به بالا بپرد و نه به جلو بپرد. شما به دنبال یک نیرو و یک حرکت شناور هستید.بعد از حالت رو ورزشکار باید به جلو رفتن را با زاویه 45 درجه ادامه دهد و از روی زمین کشیده از ظریق مچ پا ،از طریق مفصل زانو ، باسن و سپس از طریق سر . پنجه ها باید زمین را چنگ بزند پس از طی حدود 30 متر دونده حالت راست تری به خود می گیرد. دستها تا ارتفاع شانه ها بالا می آیند دستها هرگز به طرف خط میانی بدن تمایل پیدا نمی کنند.
به همان انداذه که مسابقه به جلو میرود باید زمین را بکند و شروع به دویدن بلند و سبک بکند و حالت ریلکس و را در صورت و و دست هایش حفظ کند. برای جط پایان دونده می تواند خم شده یا اینکه با تمام قدرت از خط پایان رد شود. من عادت کرده ام که حالت خم شدن را به ورزشکاران آموزش دهم اما پی برده ام که لازم نیست تمام وقت ها ان را انجام دهم . ورزشکار به سبکی خود را در حالت خم شدن قرار می دهد ولی من از ورزشکارانم می خواهم قبل از آهسته کردن یا هر واکنش دیگر از خط پایان رد شوند.
ملاحظات 200 متر
اینجا دو موضوع برای آماده سازی دویدن 200 متر وجود دارد.همه مکانیک استارت ، شروع ،کندن و زاویه در اولین گام ها دقیقا از 100 متر تا 400 متر یکسان است-اما آنها بیشتر در مسابقات کوتاه تر نسبت به مسابقات طولانی تر حساس تر و بحرانی است. در مسابقات طولانی تر ورزشکار در قوس استارت می زند آنها به تنظیم تخته استارت نیاز دارند پس دستی که در سمت بیرون ( دست راست) قرار دارد دقیقا پشت خط قرار می گیرد و دست داخلی (دست چپ) حدود 10 سانتی متر پشت خط قرار می گیرد.تخته استارت به همان شیوه 100 متر باقی می ماند.
وقتی که تپانچه زده می شود ورزشکا ربه سمت قوس می دود و با یک مسیر مستقیم از تخته جدا می شود. شانه چپ باید اندکی خم شود و دست راست باید ( فقط در قوس دویدن)فقط در امتداد وسطط بدن زده شود. از وقتی که دونده از قوس بیرون می آید او نباید به سمت بیرون شناور بشود در عوض در حالت چرخش باید ثابت باشد.ورزشکار قوی تعین می کند دویدن با چرخش و کنترل شتاب به راست چقدر سخت است. در هر صورت هدف حفظ فرم و سرعت به سمت خط پایان است.